คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : อดีต : การเริ่มต้น
โอ้โห อาหารที่นี่มันช่างหรูหราสุดๆไปเลยล่ะ!!
ให้ตายเถอะ อาหารญี่ปุ่นแบบนี้แม้แต่ฉันยังเคยกินแค่ครั้งเดียวตอนไปงานแต่งงานน้าเลย ที่นี่ต้องรวยมากแน่ๆเลย มิน่าล่ะบ้านถึงใหญ่โตขนาดนี้ สงสัยจะเป็นบ้านขุนนางใหญ่ๆแน่ๆ เจ้าของบ้านคงเป็นคนแก่ๆหัวล้านๆล่ะมั้ง ฮิๆ ว่าแต่ทำไมต้องจับฉันอาบน้ำปะแป้งแต่งตัวใส่ชุดกิโมโนรัดๆนี่นะ จะว่าไปฉันแต่งแบบนี้แล้วสวยจริงๆแฮะ ไม่ได้หลงตัวเองนะเนี่ย อาหารพวกนี้ก็น่าอร่อยจริงๆเลย อยากกินแล้วนะ ทำไมไม่ให้กินซักที
“นี่ มิจิเงะ ฉันหิวแล้วอ่ะ ทานเลยไม่ได้หรอ”
“นี่เจ้าอย่าเสียมารยาทสิ ท่านนายพลยังไม่มาเลย รักษามารยาทหน่อยสิ”
“ท่านนายพลมาแล้วครับ” เด็กรับใช้เดินมาบอก
“อ้าวนี่ไง มาพอดีเลย เจ้านั่งให้เรียบร้อยนะ อย่าทำตัวกระโตกกระตากไปล่ะ เดี๋ยวท่านจะไม่ชอบใจ”
แล้วคนที่เดินเข้ามาต่อหน้าฉันก็คือ....
ทาเคมาสะ!!!!!
นี่มันบังเอิญรึเปล่าเนี่ย ทำไมท่านนายพลของที่นี่ถึงกลายเป็นทาเคมาสะได้ล่ะ!!!! แถมมิจิเงะก็หน้าเหมือนมิจิรุอีก นี่ฉันหลงยุคมายุคไหนกันแน่เนี่ย สงสัยนี่จะเป็นชาติก่อนของพวกเราสามคนงั้นหรอ ?
“มิจิเงะ ผู้หญิงคนนี้.... เอ๊ะ หรือว่าเจ้าคือชิโนบุ!!”
ชิโนบุ? ชิโนบุที่ไหนทาเคะ ฉันชิโนสึนะจำไม่ได้หรอไง
“ไม่ใช่ค่ะท่านนายพล ผู้หญิงคนนี้ชื่อชิโนสึ ข้าไปพบเขานอนสลบอยู่ที่น้ำตกหิมะ ตอนแรกข้าก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่าจะเป็นท่านหญิง แต่ซักถามแล้วทราบว่าไม่ใช่น่ะค่ะ แต่ท่าทางจะเป็นคนไม่ค่อยปกติที่บังเอิญหน้าตาเหมือนท่านหญิงค่ะ”
“งั้นรึ เธอชื่อชิโนสึหรอ?”
“อะ...เอ่อ.. ค่ะ”
“มาจากไหนล่ะ พ่อแม่เป็นใคร”
“ไม่ทราบค่ะ แต่ว่าฉันหิวแล้ว ขอกินก่อนได้มั้ย? โอ๊ย!!”
อ้าว ยัยมิจิเงะนี่หยิกฉันเต็มแรงเลยนะเนี่ย เจ็บนะ !!
“หึๆ เจ้านี่ตลกดีนะ ทานกันไปก่อนสิ ข้าจะไปอาบน้ำเสียหน่อย ไม่ต้องรอนะ”
ทาเคมาสะนี่นิสัยเหมือนทาเคะจังเลย สงสัยท่านนายพลคนนี้คงเป็นชาติก่อนของทาเคะจังแน่ๆเลย
“นี่เจ้า!! ข้าบอกแล้วไงให้รักษามารยาทหน่อย ดูซิ!! เดี๋ยวท่านนายพลเขาไม่ชอบแล้วไม่ยอมรับเธอมาอยู่ด้วยจะทำยังไงฮะ!!”
“อะไรนะ !! ฉันจำเป็นต้องอยู่ที่นี่ด้วยหรอ ฉันไปอยู่กับเธอไม่ได้หรอมิจิเงะ”
“ไม่ได้หรอก เธอต้องอยู่ที่นี่ ต้องเป็นเมียของท่านนายพล!!”
“อะไรนะ!!!!! ฉันต้องเป็นเมียทาเคะจังงั้นหรอ!! ไม่เอาอ่ะ ม่ายอาววววววววว”
“โอ๊ยเจ้าเงียบๆหน่อยสิ หิวข้าวก็กินๆไปก่อนไป๊ แล้วเดี๋ยวฉันจะเล่าอะไรให้ฟัง”
“เล่าก่อนไม่ได้หรอมิจิเง้~~~”
“จะกินไม่กินยะ!!”
“กินก็ได้กินๆๆ”
พอฉันกินข้าวเสร็จ ท่านนายพลก็ยังไม่มา อาบน้ำภาษาอะไรของเขาเนี่ย เห้อช่างเถอะ ว่าแต่ไอ้เรื่องที่มิจิเงะจะเล่าเนี่ยมันอะไรกันน้า
“มิจิเงะจ๋า ฉันกินข้าวเสร็จแล้ว จะเล่าได้ยังอ่ะ”
“นี่เจ้าอย่าเข้ามาใกล้นะ ข้าขยะแขยง ถอยไปห่างๆเลย”
“ง้า.. อย่าไล่กันสิ”
“เจ้าน่ะ หน้าตาเหมือนท่านหญิงชิโนบุมากเลยนะ ชื่อก็คล้ายๆกัน ตอนข้าพบเจ้าข้าก็นึกว่าเจ้าเป็นท่านห
ญิงแล้ว”
“แล้วท่านหญิงนี่เป็นใครหรอ”
“ท่านหญิงชิโนบุเป็นคนรักของท่านนายพลทาเคมาสะ ซึ่งหายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอยหลังจากที่เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้เพียงสิบวันเท่านั้น แล้วท่านหญิงก็หายไปนานสามปี จนเมื่อวานนี้ข้าไปพบเจ้าที่น้ำตกหิมะนั่น แต่เจ้าก็ไม่น่าใช่ท่านหญิงแน่นอนล่ะ ถึงหน้าตาจะเหมือนกัน เสียงจะเหมือนกัน บุคลิกจะเหมือนกัน แต่เจ้าก็มีบางอย่างที่ข้ารู้สึกได้ว่าเจ้าไม่ใช่ท่านหญิง”
สิบวัน!! ท่านหญิงชิโนบุอะไรเนี่ยหายสาบสูญไปหลังจากเข้ามาอยู่ได้สิบวันงั้นหรอ นี่มันจะบังเอิญไปหน่อยแล้วมั้งเนี่ย!
“แล้วทำไมฉันถึงต้องมาเป็นเมียท่านนายพลด้วยล่ะ ก็ฉันไม่ได้เป็นท่านหญิงที่รักของเขานี่นา”
“ก็เพราะเจ้าเหมือนท่านหญิงไง ไม่ต้องห่วงหรอก ท่านนายพลน่ะเป็นคนใจดี อ่อนโยน เจ้าต้องชอบเขาแน่ๆ”
“แล้วมิจิเงะเป็นอะไรของบ้านนี้ล่ะ”
“ข้าเป็นพี่เลี้ยงของท่านหญิงชิโนบุเมื่อตอนที่ท่านหญิงอยู่ในบ้านหลังนี้ เพราะฉะนั้นต่อจากนี้ข้าจะเป็นพี่เลี้ยงของเจ้าด้วย เจ้าจะต้องเชื่อฟังข้านะ เข้าใจมั้ย”
อะไรเนี่ย ฉันไม่อยากเป็นเมียไอ้นายพลบ้านี่เลย ฉันรู้สึกแปลกๆที่จะต้องมาแต่งงานกับคนที่หน้าตาเหมือนคนที่ฉันรักงั้นหรอ
“ไม่เอาไม่ได้หรอ ฉันยังไม่อยากแต่งงานนะ”
“แต่งงานบ้านเจ้าน่ะสิ ท่านนายพลเพิ่งจะอายุ 17 เองนะ”
“อ้าว ก็เธอบอกให้ฉันมาเป็นเมียเขานี่”
“ข้าให้เจ้าเตรียมพร้อมไว้ ข้าจะฝึกเจ้าให้เป็นผู้หญิงที่เหมาะสมกับท่านนายพลให้ได้ ระหว่างนี้เจ้าก็ทำใจไปก่อนละกัน แต่เจ้าไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธท่านนายพลนะ”
ไม่นะ! ฉันไม่มีทางชอบคนอื่นที่ไม่ใช่ทาเคะจังหรอก ถึงแม้คนคนนั้นจะหน้าเหมือนทาเคะจังก็ตาม!!
ความคิดเห็น