ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    108 Person Online [รับสมัครตัวละคร]

    ลำดับตอนที่ #3 : 108 Person Online :: ในนิยายนั้น แค่การเข้าเกมก็เสียเวลาไปพอสมควร

    • อัปเดตล่าสุด 29 พ.ค. 59


    ยังไม่ปิดรับสมัครตัวละครจ้า ส่งเข้ามากันเยอะๆเด้อ
    ------------
               29 พ.ค. 2XXX ณ คอนโด XXX
               ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงจนได้... วันเปิดให้เล่นเกมได้วันแรก ปกติถ้าเป็นตัวเอกของเรื่องราวที่คล้ายนิยายเกมออนไลน์แบบนี้ควรจะรู้สึกเปี่ยมไปด้วยความหวัง ความแค้นหรือไม่ก็คิดแค่ว่ามันเป็นเกมสินะ แต่สำหรับฉันมันเป็นบรรยายค่อนข้างอึมครึม ฉันมองเฮดเกียร์(Head 
    Gear)*ในมืออยู่นานราวกับมันเป็นเพื่อนร่วมชะตากรรม...
               เอาวะ... เพื่อความเป็นไท
               ฉันพูดกับตัวเองในใจก่อนจะเหลือบมองนาฟิกาบนหัวเตียง ตอนนี้ ประมาณ สองทุ่มห้าสิบนาที เหลืออีกสิบนาทีก่อนที่เกมจะเปิด... ผู้ที่ลงทะเบียนทั้งหมดจะต้องเข้าเกมพร้อมกันเพื่อไม่ให้เป็นการได้เปรียบเสียเปรียบ
               เพราะไม่อยากจะมานั่งรอจนระบบมันแจ้งเตือนฉันจึงใส่เฮดเกียร์แล้วเริ่มล้มตัวลงนอน ให้ตายเถอะที่จัดให้มีการแข่งแบบนี้คงเพราะอยากจะแกล้งฉันแน่ๆตาแก่บ้านั่น
               [ ระบบจะ ทำการ Log In อัตโนมัติ ในครั้งแรก หากผู้ละเบียนท่านใดยังไม่ได้สวมเฮดเกียร์ภายในเวลาหนึ่งนาทีจะถือว่าสละสิทธิ์และถูกตัดรายชื่อจากการเข้าร่วมเกมนี้ค่ะ ] เสียงประกาศของระบบแทบไม่ได้ดังขึ้นในหัวที่คิดแต่ก่นด่าตาเฒ่าในใจเลยแม้แต่น้อย
               [ ระบบจะทำการนับถอยหลัง 60 59 58 57 56 55... ]
               แข่งอะไรไม่แข่งดันมาแข่งเล่นเกม!
               [ ... 20 19 18 ... 10 ]
               ลุงนั่นก็ดันรู้ดี... ว่าฉันน่ะ
               [ 9 8... 5 4 3 2 1]
               เล่นเกมทีไรก็ แพ้ทุกที!!!
               [ 0 Game Start ]


               ตอนนี้ฉันอยู่ในความมืด...ละมั้งนะ ก่อนจะได้ยินจากเสียงระบบ
               [ เนื่องจากเกมนี้พึ่งเปิดให้บริการเป็นครั้งแรก ] เออ! และควรจะเป็นครั้งสุดท้ายด้วยนะตาแก่!
               [ ขอให้ผู้เล่นทำการปรับเปลี่ยนอวาต้า(Avata)** ตามใจชอบได้เลยค่ะ ] ฉันมองตัวเองในกระจกบานหนึ่งที่จู่ๆก็โผล่ขึ้นมา อืม รู้สึกจะอ้วนขึ้นรึเปล่านะ... ออกไปต้องไปชั่งน้ำหนักสักหน่อย เอ๊ย ไม่ใช่สิ นี่ฉันอยู่ในสภาพแทบจะไม่มีอะไรปกปิดเลยไม่ใช่รึไง เจ้าเล่ห์จริงนะลุง... กะจะแอบส่องน้องๆหนูๆละสิ ลูกหลานก็ยังไม่เว้นนะ ตาแก่ตัญหากลับเอ๊ย!
               "ปรับให้ผมเป็นสีแดง ตาสีออกเหลืองๆ ปรับให้ผมยาวจนเลยกลางหลังไปคืบหนึ่ง" อืม ที่เหลือก็ตามยฐากรรมก็แล้วกัน "เปลี่ยนให้เป็นผู้ชายได้ไหม?"
               [ ขออภัยคะ เพื่อความเสมือนจริงทางผู้สร้างจึงไม่อนุญาตให้ปรับเปลี่ยนเพศแรกเกิดได้ค่ะ ] นั่นสินะ เอาเถอะ ถ้าต้องอยู่ในร่างผู้ชายนานๆคงจะลำบากอยู่ ถึงฉันจะคาดหวังให้เกิดเหตุการณ์แบบ Boy meet Boy ขึ้นก็เถอะ =,,= เอ๊ะ นี่ฉันยังไม่ได้บอกหรอ? เยา หลิงปา อายุ 19 ปัจจุบันอยู่ปีหนึ่งคณะ อักษรศาสตร์... เป็นสาววาย***ค่ะ
               แต่ไอ้ฉันน่ะมันพวกสกิลต่ำเตี้นเรี่ยดินจิ้นได้เฉพาะ2Dเท่านั่นแหละ 3D นี่หลิงหลิงจะไม่ยุ่ง...
               [ กรุณาตั้งชื่อตัวละครของท่าน ]
               "เสี่ยวหลิง" จะคิดให้ยุ่งยากเปลื้องสมองไปทำไม ยังไงซะเกมนี้ก็มีแต่คนในตระกูลเยาเล่นกันเองอยู่แล้ว ดีไม่ดี NPC**** เกมนี้จะใช้คนในบริษัทมาเดินเล่นเสียด้วยซ้ำ!
               [ ผู้เล่น เสี่ยวหลิง Player ID 108 กรุณายืนยัน ]
               "ยืนยัน"
               [ สร้างตัวละครสำเร็จ ทางระบบจะสุ่มเลือกสถานที่เกิด ขอให้สนุกกับเกมที่เดิมพันด้วยชีวิตนะคะ ] แค่ขึ้นชื่อว่าเดิมพันด้วยชีวิตมันก็ไม่มีซอกหลืบไหนน่าสนุกแล้วเจ๊! อยากจะรู้นักว่าใครเป็นคิดบทพูดให้เจ๊เนี้ย
               แล้วภาพตรงหน้าของฉันก็ดับวูบลง...

               ภาพแรกที่ฉันเห็นเมื่อลืมตาขึ้นทุ่งหญ้าเขียวขจีงดงามประโยคแรกที่ผูดขึ้นมาในหัวคือ...
               "ที่นี่มันที่ไหนกัน(ฟะ)!!?"
               ราวกับตอบรับเสียงโวยวาย(?)ระบบก็แจ้งเตือนขึ้นมาทันที [ ยินดีด้วยค่ะ ท่านสุ่มสถานที่เกิดได้ 'ทุ่งหญ้าร้างนอกเมือง' ค่ะ ]
               อะจ้ะ ตั้งชื่อซะไม่น่ามา แต่ดันบอกว่ายินดีด้วยเนี้ยนะ เจริญพรเถิดโยม...
               [ จะขออธิบายกฎและวิธีเล่นเกมนี้จะเลือกฟังหรือไม่ฟังคะ? ]
               "ฟังสิ" ตาลุงนั่นก็ดันไม่อธิบายอะไรเลย คู่มือการเล่นก็ไม่มีถ้าไม่ฟังจากเจ๊จะไปฟังจากใครล่ะครับท่าน
               [ กฎของเกมนี้มีทั้งหมด 3 ข้อค่ะ หนึ่ง ท่านสามารถออกจากเกมเพื่อพักผ่อนสมองได้ แต่ห้ามถอนตัวออกจากเกมกลางคัน มิเช่นนั้นทางเราจะไม่ขอรับรองความปลอดภัยของท่าน ]
               ฟังดูเหมือนคำขู่ไร้สาระ แต่ถ้ามันออกมาจากปากผู้นำตระกูลเยา พนันได้ว่า 'เขาเอาจริง'
               [ สอง การจะ Log Out ออกจากเกมได้นั้น มีเพียงสองวิธีคือ ผู้เล่นจะต้องฆ่าผู้เล่นคนอื่นแล้วช่อง Log Out จะปรากฎขึ้นและหายไปในเวลา 24 ชั่วโมงในเกม หรืออีกวิธีหนึ่งก็คือการถูกฆ่าโดยผู้เล่นคนอื่นหรือมอสเตอร์ค่ะ โดยวิธีนี้จะบังคับให้ผู้เล่น Log Out อัตโนมัติและไม่สามารถเข้ามาเล่นเกมนี้ได้อีกค่ะ ] สรุปคือยังไงก็ต้องฆ่าใครสักคนหรือไม่ก็ถูกฆ่าถึงจะออกจากเกมได้สินะ
               [ และข้อสุดท้าย ผู้เล่นจำเป็นต้องปลอมแปลงหน้าตาตอนสร้างตัวละครค่ะ ] ...หา? กฎสองข้อแรกเหมือนวางแผนมาซะดิบดีแต่ข้อสามแค่นี้อ่ะนะ...? แล้วมาบอกทีหลังถ้าเกิดตอนสร้างตัวละครฉันไม่ได้เปลี่ยนมาจะทำยังไงละนี่
               [ วิธีเล่นเกมนี้ คล้ายๆเกมเสมือนจริงทั่วไปค่ะ แต่ว่าวิธีที่จะเคลียร์เกมนี้ได้คือต้องอยู่รอดเป็นคนสุดท้าย ขอให้โชคดีนะคะ... ]
               ...
               อ้าว เฮ้ย... แค่นี้อ่ะนะ? ทีอธิบายกฎละอธิบายซะยืดยาวจนคนเกือบหลับแต่พอมาถึงวิธีเล่นกลับมีแค่นี้เรอะ!
               "ค่าสเตตัส(Status)" พอพูดจบก็มีหน้าต่างเล็กๆขึ้นมา เหมือนในนิยายเลยแฮะ... ไหนดูซิ
               [ ผู้เล่น : เสี่ยวหลิง(小凌) ]
               Player ID : 108
               ค่าความแข็งแกร่ง : 12
               ค่าความอึด : 17
               ค่าความฉลาด : 21
               ค่าความเร็ว : 8
               ค่าโชค : 0
               ฉายา : -
               คติประจำใจ : -
               อืม... ไอ้ค่าความแข็งแกร่งกับค่าความเร็วที่ค่อนข้างจะต่ำเตี้ยนี่ก็พอเข้าใจอยู่หรอก... ใครใช้ให้ตอนเด็กๆฉันซุ่มซามหกล้มเข่ากระแทกจนกระดูกเข่าอ่อน*****เสื่อมกันเล่า! ดื่มนมไปก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
               ที่สำคัญคือคติประจำใจนี่มันอะไรกัน ดูเหมือนระบบจะเป็นคนกำหนดให้ซะด้วย เพราะจะกดแก้ไขก็ไม่ได้ ฮึ่ย! เอาเป็นว่าคงต้องหาทางเข้าเมืองก่อนจะมืดค่ำซะแล้วละมั้งเนี้ย

    -------------------------------------------------
    เฮดเกียร์(Head Gear)* = อุปกรณ์เชื่อมต่อคลื่นสมองกับโลกเสมือน
    อวาต้า(Avata)** = ตัวละครที่ใช้แทนตัวเราในเกม
    สาววาย*** = ผู้หญิงทั่วไป(?)ที่มีความสุขกับการจิ้นชายชาย
    NPC**** = Non Player Character ตัวละครโปรแกรมที่คอยมอบ
    เควสหรือพูดคุยกับผู้เล่น
    กระดูกเข่าอ่อน***** = กระดูกของคนเรามีสองชนิด
    ชนิดแรกคือกระดูกแข็งประกอบด้วยแคลเซียมทำให้สามารถดื่มนม
    เพื่อทดแทนส่วนที่สึกหรอได้
    ส่วนชนิดที่สองคือ กระดูกอ่อน ซึ่งไม่ได้ประกอบด้วยแคลเซียม
    ทำให้ไม่สามารถดื่มนมเพื่อชดเชยในส่วนที่พังเสียหายไปได้
    ----------------------------------
    เจอกันอีกแล้วววววว
    ตอนนี้ไม่ค่อยฮาสักเท่าไหร่
    หลิงหลิงของเราไม่มีคนตบมุกให้เลย
    ต่อไปสัญญาว่าจะพยายามฮา(?)
    เม้นกันบ้างนะเออ~☆
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×