ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักวุ่นๆ ของยัยตัวยุ่งกับหนุ่มสุดฮอต

    ลำดับตอนที่ #3 : เจอกันจนด๊ายยยยยย !!

    • อัปเดตล่าสุด 21 มิ.ย. 50


    รักวุ่นๆ ของยัยตัวยุ่งกับหนุ่มสุดฮอต

    3

     

    ฉันเดินทอดน่องกลับบ้านอย่างหมดอาลัยตายอยาก จะทำไงดีล่ะคราวนี้ถ้านายนั้นรู้ว่าฉันกับไครู้จักกัน เขาอาจเอาเรื่องนี้ไปบอกกับไคก้ได้  TT_TT 

    โอ้ย ปวดหัว !!  

    โวยวายอะไรเสียงดังเชียว ? คิดถึงฉันอยู่หรอ ? เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น ฉันเลยหันไปมอง แล้วก็ต้องช็อค

    นะ นาย - - ” 

    อ้าว !!?? ทำไมล่ะ ?? นี่เราอุตส่าห์ได้เจอกันเป็นครั้งที่ 2 แล้วนะ แล้วฉันก็อุตส่าห์ปลีกตัวจากสาวๆ กลุ่มนั้นออกมาหาเธอด้วย   แล้วเขาก็โบกไม้โบกมือไปที่สาวๆกลุ่มนั้นที่เขาพูดถึง แล้วสาวๆ พวกนั้นก็โบกมือตอบกลับมา

    ฉันไม่ได้ขอให้นายเดินมาหาฉันซะหน่อย  

    แหม ก็ฉันอยากเจอเธอนี่  ตาบ้าเอ๊ย พูดมาได้หน้าตาเฉย

    นายมันพวกเพลย์บอยเชื่อไม่ได้  

    ถึงฉันจะเป็นเพลย์บอยแต่เมื่อกี้ฉันพูดจริงๆ นะ  

    ฉันไม่เชื่อคนอย่างนายหรอก  

    เชื่อเถอะ ไม่มีสาวๆ คนไหนเขาจะปฏิเสธฉันหรอกนะ ถ้าฉันพูดอย่างนี้       

    ก็ฉันไม่ใช่สาวๆ พวกนั้น ของนายนี่ เพราะฉะนั้น ฉันก็มีสิทธิ์ที่จะไม่เชื่อนาย  

                  ฉันพูดจริงๆ นะ    TT_TT

    อ้าว ! แล้วอยู่ดีๆ มาทำหน้าเศร้าทำไมล่ะเนี๊ย ?? เสแสร้งเก่งชะมัด

    โอ้ย !!!! จะยังไงก็ช่างเถอะ มันเรื่องของนายไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน รถฉันมาแล้ว ไปก่อนนะ  

    แล้วรถก็มาจอดที่ป้ายรถเมล์ ฉันเลยรีบก้าวขึ้นรถอย่างรวดเร็ว แต่ก็อดที่จะเหลียวไปมองตานั้นไม่ได้ แต่ว่าทำไมตานั้นไม่เลิกทำหน้าเศร้าซะทีนะ หรือว่าเขาจะพูดจริง ขอร้องล่ะเลิกทำหน้าแบบนั้นซะที มันทำให้ฉันรู้สึกว่าเป็นคนผิดนะ มาพรากเวอร์จิ้นไปจากฉัน แล้วยังมาทำหน้าอย่างกับฉันเป็นคนผิดซะงั้นแหละ

     

    ………………………………………

     

    เช้าวันต่อมา

    แม่ หนูไปเรียนก่อนนะ  

                    อืม แล้ววันนี้อย่าลืมแวะจ่ายตลาดให้แม่ด้วยล่ะ

    แล้วฉันก็เดินมารอรถที่ป้ายรถเมล์ เย้ Ù O Ù รถมาพอดีเลยจะได้ไม่ต้องเสียเวลารอ พอฉันก้าวขึ้นไปบนรถ ทำไมมันไม่มีที่ว่างเลยล่ะ ? ยังเช้าอยู่แท้ๆ TT_TT อยู่ดีๆ ก็มีคนมาสะกิดหลังฉันแล้วพูดว่า

    เธอมานั่งนี้ก็ได้   

    ฉันหันหน้าไปทางต้นเสียง เพื่อกล่าวขอบคุณที่เขาลุกให้นั่ง แต่ก็ต้อง °°

    ทำหน้ายังกะเห็นผีแนะ เอ้านั่งซิ พูดเสร็จ ตาบ้ารีอึนก็ลุกจากที่นั่ง

    นายนั่งเถอะ ฉันยืนได้  

    อะไร ?? เมื่อกี้เห็นทำหน้าแบบเนี๊ย TT_TT  ไม่ใช่หรอ ?  

    เปล่าซะหน่อย 

    เอ้า นั่งซะ แล้วรีอึนก็กดไหล่ให้ฉันนั่งลง

    ขอบใจ ฉันตอบห้วนๆ

    บ้านเธออยู่แถวนี้หรอ ?  

    เปล่า  

    อ้าว ! แล้วทำไมมาขึ้นรถตรงนี้ล่ะ ?  

    °°  ก็แบบ แบบว่า  

    จะโกหกยังไม่มีศิลปะเลยนะเธอน่ะ Ù O Ù   

    อะไรของตานี้นะ เมื่อวานทำหน้าเศร้า วันนี้ก็ยิ้มได้แหละ ไอ้เราก็หลงคิดว่าตัวเองเป็นคนผิด เซ็งเลย

     

    ที่หน้าโรงเรียน

    ถึงโรงเรียนแล้วนะ  

    รู้แล้วล่ะน่า แล้วฉันก็ก้าวฉับๆ เดินเข้าไปในโรงเรียน

    เฮ้ !! รอกันด้วยซิ เรื่องอะไรฉันจะต้องรอคนอย่างนายด้วยไม่ทราบ ? แต่เอะ !!?? ทำไมพักนี้เจอหน้าตานี้บ่อยจังนะ ? ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว หรือว่าตานี้จะหลอกฉันไปแอ้มอีก ไม่มีทางซะหรอก

    ไค Ù O Ù  ฉันตะโกนเรียก

    ไม่รอเลยน่ะ อุตส่าห์ลุกให้นั่ง ส่วนรีอึนก็วิ่งตามมาติดๆ

    °° อ้าว !!! ตายแล้วฉัน ลืมจนด้ายยยยย T_T ทำไงดีเนี๊ยะ ?

    อ้าวรีอึน คิม ? วันนี้มาโรงเรียนพร้อมกันหรอ ?  

    ปะ เปล่า ใครรีอึน ? ฉันไม่รู้จัก นะไค ฉันตอบไปอย่างร้อนรน

    อ้าว งั้นหรอ ?  

    นี้ !! เธอจะไม่รู้จักฉันได้ไง เมื่อวานยังคุยกันอยู่แท้ ๆ  

    อ้าว ! นายชื่อ รีอึน หรอเนี๊ย ? ฉันตอบกลับไปทำเหมือนไม่รู้จักกับรีอึนมาก่อน

    เอาล่ะ , เดี๋ยวฉันจะแนะนำอย่างเป็นทางการแล้วกันนะ  " 

    คิมนี้รีอึน รีอึนนี้คิม

    งั้นเรารู้จักกันแล้วนะ  Ù O Ù  " 

    เชอะ , ใครอยากจะรู้จักนาย  

    คิม ,ไม่เอาน่า ไคเอ็ด

    เพราะนายคนเดียวทำให้ฉันโดนไคเอ็ด TT_TT  เออ !! จริงซิ

    ไค วันนี้ไปจ่ายตลาดเป็นเพื่อนหน่อยนะ Ù O Ù  

    โทษที ฉันไม่ว่าง TT_TT  แย่จังเลย ทำไมต้องมาหน้าแตกต่อหน้าตารีอึนด้วยนะ

    งั้น ฉันขอตัวก่อนนะ พอดีนึกได้ว่าอาจารย์เรียกพบ ไปก่อนนะคิม  

    อ่ะ ! ไค รอก่อน ทำไมปล่อยให้ฉันอยู่กับตานี้ 2 คนล่ะ ?

    จะรีบไปไหนน่ะ ทำอย่างกับมีพิรุธ ?? ” 

    เปล่านี้ ฉันไม่ได้กลัวนายบอกเรื่องนั้นกับไคซะหน่อย  

    เรื่องอะไร ?? ” °° โอ้ !!!! ตายแน่ฉันดันเผลอหลุดปากไป 

    อ๋อ !! เรื่องนั้นนั่นเอง ใช่ไหม ?? ” 

    อืม !!!!! °° เฮ้ย !!! เปล่า  

    ฉันไม่บอกเรื่องนั้นกับไคหรอก ถ้าเธอ…. ” 

    ถะ ถ้าฉันทำไม ?? “ ฉันรีบถามอย่างร้อนร้น

    ไม่กวนโมโหฉัน  

    ฉันก็ไม่เคยกวนโมโหนายนี่ 

    ก็ตอนนี้ไง , ไคๆ ฉันมีเรื่องจะบอกนาย แล้วรีอึนก็ตะโกนเรียกไค

    โอเค โอเค ถ้าฉันเคยกวนโมโหนายก็ขอโทษด้วยละกัน แล้วฉันก็ทำท่าโค้งงามๆ เพื่อเป็นการขอโทษไปหนึ่งที

    เออ , แต่ว่าเธอคงแอบปลื้มไคมันซินะ ? ถึงไม่อยากให้มันรู้เรื่องนี้ นี้,ฉันว่าเธอหันมาปลื้มฉันดีกว่านะ  

      -_ - ÙÙ  

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×