คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2 เริ่มต้นที่ปราสาทโกธิคกันเถอะนะ! ทุกคน!
“แบมแบม” มาร์ฮยอเรียผม
“รับฮยอ” ผมมอวิวที่ไลออไปพร้อมับรับปามาร์ฮยอ้วย
“นายิว่าเรามานั่อ้อยอิ่อยู่รนี้นานแ่ไหนแล้ว...” มาร์ฮยอถามผม อนนี้ผมับมาร์ฮยอมานอนเล่นันอยู่ที่ เอ่อ...ผมวรเรียมันว่าอะไรีล่ะรับ หน้าผาล่ะมั้รับ เรามาันแ่สอนรับเหุผลไม่ใ่อะไรเลยรับแ่ผมอยามารนี้มันมีแรอทน่ะรับ เห็นแล้วหิวรับ 555 สสัยว่าาแรเอร์ที่ไ้มาาเมะให้วามรู้สึริๆ้วยล่ะรับอย่าผมเป็นระ่ายผม็อยาินแรอทแ่แหมแรอทมันันมาึ้นที่สู ระ่ายัวน้อยอย่าผมึ้นมาเอไม่ไ้นี่รับเลย้อให้มาร์ฮยอบินพามาินน่ะรับ มาร์ฮยอเป็นนนี่รับพาผมไปไ้ทั่วเลย~~
“มาร์ฮยออยาไปไหน่อล่ะรับ” ผมถาม
“นายอิ่มหรือยั ระ่ายน้อย~~” ^///^ ผมเินเป็นนะฮยอ ผมยัไม่อิ่มเลยนะแ่อิ่ม็ไ้ หื้มมมม
“อิ่มแล้วรับฮยอ” ผมอบฮยอมอหน้าผม่อนะลุึ้นยืน มาร์ฮยอ่อยๆลาปีออ มุมนี้อฮยอูีสุๆไปเลยรับ
“ึ้นมาสิเี๋ยวันะพาไปหาทุน”
ฮยอพูแล้วยิ้มบาๆ แน่นอนว่าผมึ้นี่หลัฮยอทันที ฮยอหอมั~~ นเนี่ยหอมนานี้เลยหรอรับ
“ฮยอรู้หรอว่านอื่นๆอยู่ที่ไหนัน” ผมถามมาร์ฮยอหน้าเราใล้ันมาเลยรับ แอบเินนะรับเนี่ย เป็นนีอย่านี้สินะรับไ้เห็นวิวสวยๆ ไ้รับลมสบาย~~
“ยูยอมเป็นหมีน่าะไปหาปลาินแถวๆลำธารล่ะยอแเอ็อยู่้วย ันะลอบินวนๆหาู แบอมับินยออยู่้วยันแมวับเสือาวะไปอยู่ที่ไหนนะ? ส่วนแ็สัน...ันไม่รู้...”
แ็สันฮยอ อืม...เาเป็นน่าลุย อบเ้าป่าะ้วยสิ เมแบบนี้ถูใเาน่าูเลย ะไปสำรวป่าแน่เลย...ะเป็นไบ้านะ ถึะเป็นแ่เมเสมือนริแ่ผม็เป็นห่วเานะ เอ๊ะ!เี๋ยวนะ เราเ้าปาร์ี้ันแล้วนี่บาทีเราน่าะใ้ำไรนี่
“ฮยอๆ ผมว่าเราใ้ำไรนี่หานอื่นๆเถอะรับ” ผมออวามเห็น
“ริ้วย เรามีำไรนี่นา นายหาสิ มือันรอ้นนายอยู่ันหาไม่ไ้” รอ้น...เอ่อ นอ่านะเ้าใผินะรับฮยอ ผมี่หลัฮยออยู่รับถ้าี่แบบปิที่นทั่วไปี่็ะเอามือรอที่าอ่อนใ่มั้ยล่ะรับ แ่ว่าฮยอน่ะมีปีนี่รับารี่มันเลยทุลัทุเลน่ะรับเพราะผม้อี่ฮยอแบบไม่ให้ไปวนปีฮยอ ผม็เลย่ายาไป้าหน้าไม่่อยไ้ ฮยอเลยเอาแนมารอ้นผมไว้แทนที่ะเป็นาอ่อนไล่ะรับ
“สัมผัสที่ไม่อนสินะ” ผมสัมผัสไปที่ไม่อนรลาอำไร มันปราเมนูแสสีเหลืออ่อนึ้นมาประอบไป้วย Data Gamer / Map / My Party / Data Game ามลำับ ้อทำไ่ออ่ะ? ผม้อเ้าไปในมายปาร์ี้สินะรับแ่ผม้อทำไับเมนูอ่ะ ผมลอสัมผัสไปที่มายปาร์ี้พอสัมผัสเ้าไปมัน็ึ้นเป็นริสรายื่ออทุน อ่า...พอะรู้วิธีใ้แล้วล่ะรับ!
“ฮยอเราะเริ่มหาใร่อนีรับ” ผมถามมาร์ฮยอแ่สิ่ที่ผมไ้ลับมาือ ภาพรหน้ารับ... สิ่ที่ผมเห็นอนนี้ือทุนำลัอยู่รวมันที่ริมลำธารรับ ผมรู้สึว่าัวเอั้าลอเลยอ่า~~~~
“เห้อออออออออ ันเอทุนแล้วแบมแบม ไม่ำเป็น้อหาแล้ว” มาร์ฮยอถอนหายใอมาหนึ่ที พอพูบ็ำในลำออี ผม้าไปนิเียวเอนะ
พอลถึพื้นทุน็มอเราแ่แ็สันฮยอเินมาหาเราสอนทันทีเลยรับ!
“แบมแบมไปไหนมา” แ็สันฮยอถามผมอนนี้ทุนมอเราเป็นาเียวเลยรับ
“ผมไปินแรอทมารับ” ผมอบ “แบมแบม มาร์ฮยอ พวเราัสินใแล้วพวเราะไปที่ปราสาทโธิัน พวเราะเริ่มสำรวโยเริ่มาที่นั่นเป็นที่แร” แ็สันฮยออธิบาย ทำไม้อไปสำรวปราสาทโธิเป็นที่แร้วยล่ะรับเริ่มาปราสาทพาสเทลไม่ไ้หรือไนะ
“ฮยอๆ ทำไมเราไม่เริ่มที่ปราสาทพาสเทลล่ะรับ” ผมออวามเห็น
“ไม่ล่ะ นายสอนมา้าเราไม่รับวามเห็นใๆแล้ว เราะเริ่มที่ปราสาทโธิ เ้าในะ” แ็สันฮยออบ ผมหันไปมอมาร์ฮยอ ใบหน้าเาไม่ปราอารม์ใๆออมาเลย...นิ่ะริ เห้อม
“นายลัวหรอแบมแบม” ยูยอมถามผม ผมไม่ไ้ลัวนะรับ ผมแ่ิว่าที่นั่นมันูน่าลัว แ่ผมไม่ไ้ลัวนะรับ! “ันเปล่า” ผมอบ แ็สันฮยอเินมายืน้าผมแล้วออผม “ไม่้อลัวน่า นายมีันนะ” แ็สันฮยอพูถึะูโม้ๆ แ่ผม็วาใึ้นนะ “เี๋ยวนะ” มาร์ฮยอที่ไม่มีบทพูมานานพูึ้นบ้า
“ว่าไรับฮยอ” ยอแฮยออบรับมาร์ฮยอแ่ัวเอยัสาน้ำเล่นับไอ้หมียูยอมอยู่เลย...เห้อม
“เราะไปันยัไมันใ้เวลาพอสมวรเลยนะ เราไม่ไ้มีเวลามาเล่นเมนี้ทั้วันนะ” มาร์ฮยอพู พร้อมับมอารระทำอยอแฮยอ สายาที่มอยอแฮยอมันูแปลๆนะ..... ผมิไปเอมั้555
“ันไปมาร์แมพไว้แล้ว” แบอมฮยอพู แ่มือยัลูบผมให้ินยอฮยอที่นอนหนุนัแบอมฮยออยู่ แ่เี๋ยวนะมาร์แมพเราทำอะไรแบบนั้นไ้้วยหรอ
“มันทำไ้้วยหรอรับ แบอมฮยอ” ผมถาม “ถ้าทำไม่ไ้แล้วลีเอร์อเราะไปทำไ้ไล่ะแบมแบมนายถามแปลๆนะ” ทำไมผมรู้สึว่าัวเอโน่าว่า โ่ เลยล่ะรับ ไม่ม้า
“เราวรไปันไ้แล้วนะ” แ็สันฮยอทีู่ื่นเ้นมาับารสำรวรั้แรในเมนี้พูึ้น
“นั่นสิ” แบอมฮยออบรับ ่อนะเย่าัวินยอฮยอเบาๆ “ันะส่แมพที่มาร์ไว้แล้วให้พวนายนะ” แบอมฮยอพูบ็้มหน้าลมอินยอฮยอแวบนึ่อนะส่แมพให้พวเรา
-ิ้-
มี้อวามปราึ้นที่ำไรอทุนยเว้นอแบอมฮยอ นิวแมสเส.....ทำไมอผมึ้น 2 อันล่ะ
ผมเปิูแมสเสอผมมีอแบอมฮยอับอแ็สันฮยอ อแบอมฮยอเป็นแมพที่มาร์ไว้แล้วแน่ๆ แ่อแ็สันฮยอืออะไรล่ะ ผมเปิูแมสเสอีอัน มันือ...ันะปป้อนายเอระ่ายน้อยอัน เอ่อ ระ่ายน้อยอัน เอิ่มมมมมมมม ผมินะแ็สันฮยอ.....
“พร้อมันหรือยัทุน” แ็สันฮยอถามทุนอนนี้ทุนมายืนรวมันรที่ผมยืนเรียบร้อยแล้ว
“อ่า...มาร์ฮยอ แบมแบม นาย 2 นยัไม่รู้สินะว่า้อทำไับแมสเสที่ันส่ไปให้” ผมพยัหน้าพร้อมับมาร์ฮยอที่ลิ้์แมพเรียบร้อยแล้ว อ้าว มาร์ฮยอปล่อยผมโ่นเียวอ่ะ
“แบมแบมไม่รู้นเียวสินะ”ินยอฮยอพูพร้อมับยิ้มว้าเหมือนที่ทำประำ “นาย้อเ้าไปในแมสเสแอมิท (Admit=ยอมรับ) หลัานั้นมันะมีอี้อวามึ้นมานายแ่อะรี(Agree=ล)มัน็ะลิ้ให้นายเอโอเนะ นายเ้าใใ่มั้ยแบมแบม”
“อ่อรับ เ้าใแล้วรับ” ผมทำามที่แบอมฮยอสอนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว “ั้นเป็นอันว่าทุนพร้อมแล้วั้น็ไปที่ปราสาทโธิันเถอะ” แ็สันฮยอพู ทุนพยัหน้ารับ ผมเ้าไปในแมพ่อนะรรูปาบาทผมิว่ามันือุที่มาร์ไว้นะ
-วาร์ป-
หัน้าย-หันวา (-- )=( --)
เอ่อ...อนนี้...ทำไมผมอยู่นเียวล่ะ!
“ทุน แ็สันฮยอ มาร์ฮยอ แบอมฮยอ” ผมเรียทุนแ่สิ่ที่ผมไ้ลับมาือวามเียบอนนี้ผมอยู่ที่โถแห่หนึ่ึ่ผมิว่าโถนี้มันือโถในปราสาทโธินะ...แ่ทุนไปไหนหมล่ะ ทำไมผมถึอยู่นเียวล่ะ ไม่เอานะแบบนี้น่ะ ไม่เอานะ...แ็สันฮยอไหนบอะปป้อผมไล่ะ.....
-อี้านหนึ่้านหน้าปราสาทโธิ-
/แ็สัน ทอล์/
“แบมแบมไปไหน” ผมพูึ้นเพราะอนนี้ผมยัมอไม่เห็นแบมแบมเลย แบมแบมไปไหน
“บาทีอาะยั ับารวาร์ปมาหรือเปล่า” ยอแออวามเห็นึ้นมา มัน็เป็นไปไ้นะแ่ผมร้อนใยัไไม่รู้สิ “รอแบมแบม่อนล่ะัน” ินยอฮยอพูบ้า ้อรออยู่แล้วใรไม่รอผม็รอล่ะัน...
‘สวัสีทุท่าน’ เสียปริศนาัึ้นทำให้พวเราทุนหันไปมอในทิศทาเียวันนั้นือปราสาทโธิ!
‘ยินี้อนรับทุท่านเ้าสู่ปราสาทแห่าาน ระผมมีเม่ายๆให้พวท่านเล่นแน่นอนว่าหาพวท่านเ้าร่วมเล่นไม่ำเป็นที่ะ้อนะเลเวลอพวท่านะเพิ่มึ้นอย่ารวเร็วและเรามีราวัลที่ยอเยี่ยมให้ท่าน พวท่านลที่ะเล่นเมหรือไม่’
พวเราหันมอหน้าันไม่มีใรพูอะไรแน่นอนว่าอนนี้ทุนเป็นห่วแบมแบมมาว่าเรื่อเมในปราสาทนี่ “1 ในพวเรา แบมแบม เายัไม่มาเราะไม่ลเล่นเมนว่าแบมแบมะมาถึ” แบอมฮยอพู
‘หึหึหึ อนนี้ท่านแบมแบมอยู่ับระผมแล้วรับ’ แบมแบมอยู่ับมันไ้ไ แบมแบมยัไม่ไ้มาที่หน้าปราสาทเลยนี่ “หมายวามว่าไ” แบอมฮยอถาม่อ ‘เพราะท่านแบมแบมเป็นเ้าหิไล่ะรับ แ่พวท่านบอมาว่าะเ้าร่วมเม ระผม็ะบอวิธีที่ะสามารถเอาัวท่านแบมแบมลับมาให้แ่พวท่าน’ นี่มันอะไรว่ะเนี่ย แบมแบมนาย้อปลอภัยนะ!
“ล” พวเราประสานเสียึ้นพร้อมัน แน่นอนล่ะ ไม่มีใรไม่เป็นห่วแบมแบมนี่
‘ร้าบๆ พวุแ่้อเ้าไปในปราสาทแล้ว้นหาัวเ้าหิแบมแบมให้เอภายในเวลา 20 นาที หาท่านไม่เอเ้าหิแบมแบมในเวลาที่ำหน เ้าหิแบมแบมะถูทรมานเหมือนายทั้เป็น แน่นอนว่าหาพวท่านเล่นเมย่อยนี่อยู่ท่านะไม่สามารถออาเมไ้ในอนนี้รับ ระวััวัน้วยนะรับ ปราสาทนี้มีื่อว่าาาน นั่น็แปลว่าเป็นปราสาทที่มีปีศามามายอยู่นะรับ อให้โีนะรับทุท่าน’
“ไป่วยแบมแบมันเถอะ ทุน!” ผมพูพร้อมวิ่เ้าปราสาททันที แ่มาร์ฮยอไ้เปรียบเาบินึ้นไปึ้นไป้านบนอปราสาท้วยวามเร็วที่พูไ้ว่าเป็นห่วแบมแบมมา ...
ผมมั่นใว่าไม่มีใรเป็นห่วแบมแบมไ้เท่าผมหรอ ระ่ายน้อยรอัน่อนนะ!
บ อนนี้ยาวมา ยาวโรๆ
อนหน้า เ้าหิแบมแบม ันะไป่วยนายเอ!
อนนี้ยาว+เวิ่นเว้อมา55
สนุไม่สนุยัไ็อมเม้นบอไรท์ไ้เสมอเลยนะะ ฝาิามเพเหมือนเิม่ะ
Fic:up to You ไปิามเพอไรท์ทีนะะ อบุ่ะ
ความคิดเห็น