คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2: พี่ประธาน 7%
Chapter 3
แสงแดดจากหน้าต่างส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาภายในห้องนอนสีขาวขนาดไม่ใหญ่มาก บนเตียงขนาดหกฟุตมีผู้ชายสามคนกำลังขดตัวหลับอยู่ในผ้าห่มผืนใหญ่ผืนเดียวกัน จากห้องที่มีผู้อาศัยเพียงสองคน แต่ตอนนี้มีผู้อาศัยเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่ง จากสองเป็นสาม สามเกลอที่กำลังหลับไหลอยู่ในห้วงแห่งความฝันไม่มีแม้แต่ท่าทีที่จะตื่นขึ้นมาดูว่าตอนนี้เป็นเวลากี่โมง
ก๊อก....ก๊อก....ก๊อก
เปลือกตาบางของคยองซุค่อยๆลืมตาขึ้นหลังจากเสียงเคาะประตูได้รบกวนการพักผ่อน ร่างบางค่อยๆลุกเดินไปเปิดประตูทั้งๆที่สมองยังไม่ตื่นดี ซึ่งคนที่มาเคาะประตูเรียกไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นพี่ข้างห้องที่คุ้นเคยกันดี
“อ้าว พี่ลู่หาน”
“ยังไม่ตื่นกันอีกหรอ พี่มากวนใช่ไหมเนี่ย”
“ก็กวนอยู่หรอก แล้วพี่มีอะไรหรอ”
“ก็จะมาบอกว่าไปอาบน้ำกันได้แล้วตอนนี้สิบโมงแล้วนะ เดี๋ยวก็ไม่ทันรอบหนังกันหรอก”
“เออ ลืมเลยว่าจะไปดูหนัง เดี๋ยวจะไปอาบน้ำละ พี่จะเข้ามาในห้องผมก่อนไหมอะ”
“งั้น พี่ขอมานั่งเล่นห้องเราก่อนแล้วกัน”
คยองซูพยักหน้าเชิงอนุญาตก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำตามลำดับ ลู่หานค่อยๆปิดประตูให้เบาที่สุดเพื่อที่จะได้ไม่รบกวนการพักผ่อนของเด็กน้อยที่เหลือ สองเท้าของลู่มาหยุดอยู่ข้างเตียงก่อนจะค่อยๆหย่อนก้นนั่งลงบนเตียงสีฟ้าลายหมีน่ารัก เปลือกตาบางที่กำลังปิดสนิทและริมฝีปากบางที่กำลังอ้าออกอยู่เล็กน้อย แก้มข้างซ้ายที่มีคราบน้ำลายเละอยู่ ถ้าเป็นคนอื่นๆอาจจะเป็นภาพที่น่าขำ แต่สำหรับลู่หานมันกลับกลายเป็นภาพที่น่ามองขึ้นมาเสียเฉยๆ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของรุ่นพี่ข้างห้อง รุ่นพี่หน้าหวานค่อยๆเขย่าแขนของเด็กน้อยแบคฮยอนเบาๆเพื่อเป็นการปลุกให้ร่างเล็กตื่นขึ้นมาจากการพักผ่อน
“น้องแบคครับ ตื่นได้แล้วนะ สิบโมงแล้ว”
“อือ อีกนิดนะคยองซูอีกสิบนาที”
“ไม่ได้ครับ ตื่นได้แล้วสายแล้วนะ”
ริมฝีปากบางเบะขึ้นอย่างงอแง ก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นมาพบกับโลกความจริง ถ้าเป็นวันปกติแบคฮยอนอาจจะลืมตาขึ้นมาพบกับเพดานสีขาว แต่วันนี้มันไม่ปกติก็ตรงที่ทันทีที่ลืมตาขึ้นมากลับกลายเป็นใบหน้าของรุ่นพี่หน้าหวานแทนที่จะเป็นหน้าของคยองซูหรือไม่ก็เซฮุน
“พี่ลู่หาน!!”
ร่างเล็กอุทานขึ้นมาอย่างตกใจ แบคฮยอนชันตัวลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วก่อนนะใช้มือเช็ดแก้มหวังที่จะเช็ดคราบน้ำลายออก พี่หน้าหวานหัวเราะออกมาเล็กน้อยก่อนจะเอื่อมมือไปเช็ดคราบที่ติดอยู่บนใบหน้าแบคฮยอนอย่างเบามือ
O.O
“โตแล้วนะครับ ยังนอนน้ำลายไหลอยู่อีก”
*
*
*
*
*
7%
ยินดีต้อนรับเข้าสู่ช่วงพล่ามค่ะ
สวัสดีค่ะ วันนี้วันเสาร์เราอัพน้อยมากเลยใช่ไหมคะ ตอนนี้เราเปลี่ยนแปลงภาษาให้มันดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นนิดหน่อยค่ะ เอาลู่แบคมาให้ดูเล่นๆก่อน ส่วนพี่ชานเราเอาไว้เป็นตัวประกันค่ะ คือถ้ามีอีก 1 เม้นเพิ่มขึ้นมาเราจะปล่อยตัวพี่ชานทันทีค่ะ ชั่วร้ายไหม คือมันมาอารมณ์เดิมเลยค่ะ ฟิคไม่สนุกหรออะไรแบบนี้ กำลังใจหล่นหาย ถ้ามันไม่สนุกก็คงแต่งไม่จบแบบเดิมอ่ะค่ะ แต่ก็เนอะก็อยากให้จบแหละ ก็หลังว่าตอนนี้จะได้มาต่อจนจบ แล้วก็หวังว่าจะมาต่อจนจบเรื่องนะคะ ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านค่ะ
ความคิดเห็น