+>เฮี้ยวนัก รักซะเลย<+

ลำดับตอนที่ #3 : ++เข้าดุริยางค์ 50%++

(บรรยายโดย นิวัฒ(อาร์ม))

บทที่2 :: เข้าดุริยางค์

          ตอนนี้ก็3ทุ่มเศษๆแล้ว ผมกำลังนั่งดื่มเหล้าอยู่หน้าบ้านของตัวเอง ผมไม่ได้คิดอะไรมากหรอก แค่ผมกังวลเรื่องที่จะไปเป็นคนคุมวงให้โรงเรียนนั้นหนะ โอย น้าก็บ้าจริง ให้เด็กไปคุมแล้วจะรุ่งเรอะ มีแต่รุ่งริ่งเปล่าๆ คิดยังไงของเค้านะ น้าบ้าเอ้ยย เชี่ ย แมร่ง โอ้ยย ผมดื่มไป5แก้วเอง ยางไม่เท่าไหร่หรอก

อึ๊ก!!!!

ผมรู้สึกไม่ค่อยดีเลยแหะ เฮือก....สงสัยไม่ไหวแล้ว โอย คออ่อนฉิบ อยากดื่มให้ตายๆไปเลยโว้ยยยย

"โอ๊กกกก แค่กๆ"

ในที่สุด สิ่งที่เข้าไปมันก็ทำพิษกับร่างกายทำให้ผมต้องปล่อยมันออกมา

"โอ๊กกกกกก ฮึ่ม "

อั๊ก!!

จู่ๆก็มีคนมาทุบหลังผม ทำให้มันออกมาได้ง่ายขึ้นหรือยากขึ้นก็ไม่รู้ ผมพยายามที่จะหันหน้าไปมองว่าไอ้ตัวเงินตัวทองตัวไหน มันมาทุบหลัง แต่เมื่อหันไปแล้วผมกลับพูดไม่ออก

"ดื่มไปเท่าไหร่หนะ"

นั่นคือเสียงของน้าผม เค้าปรารถนาดีกับผมแน่หรอ ผมชักไม่มั่นใจ แต่ผมก็อยากจะถามในสิ่งที่ผมค้างคาอยู่

"ทำไมน้าถึงให้ผมคุมวงต่อ หรือว่าน้าไม่รักวงแล้ว น้าเกลียดวงแล้วใช่มะ ถึงโยนมาให้ผมรับผิดชอบ หรือวงเน่าแล้วก็จะโยนมาอีก ให้ผมรับหน้าแทน ใช่มั้ย ตอบเซ่ ตอบสิวะ!!!"

ผลั๊ว!!!!

ผมโดนน้าชกเข้าที่หน้าเต็มๆ น้าจ้องหน้าผมพลางกำหมัดแน่น เตรียมจะชกอีกรอบ แต่ที่ผมถามนั้นผมคงถามไปเพราะความเมาแน่ๆ ผมไม่เคย.....คิดจะพูดคำหยาบกับน้าผมเลยนะ

"..ขอบคุณครับ ที่ช่วยเตือนสติ...ขอบคุณ" ผมพูดแค่นั้นแล้วก็เดินเข้าบ้านไป ผมรู้สึกว่าน้าเดินตามผมมา จนถึงหน้าห้องผม ผมจึงตัดสินใจถาม

"ตามมาทำไม..ครับ" ผมเพิ่งรู้ตัวว่ากำลังคุยกับน้าอยู่เลยเติมคำว่า ครับ เข้าไปอย่างเงอะงะ

"ที่น้าให้คุมวงหนะ ไม่ใช่อย่างที่เราคิดนะ คิดใหม่ น้ารักวงนี้ ถึงให้เราคุม น้าไม่ไว้วางใจคนอื่นไง ถึงได้ให้เราคุมแทน ถ้าเราทำได้ไม่ดีพอ น้าก็จะคุมต่อ แต่ก็อย่างที่เราคิดนะ ว่าวงนี้เริ่มเละแล้ว น้าอยากให้เราทำให้พวกเค้าเล่นให้ดี เพราะเราหนะ เป็นวัยรุ่นเหมือนกับเด็กที่โรงเรียนนั้น แต่น้ามันล้าสมัยแล้ว ไม่ค่อยเข้าใจวัยรุ่น น้าคิดดีพอแล้วใช่ไหมที่ให้เราไปคุมวงแทน?"

"ถามนิดเดี๊ย ตอบซะยาวเชียว แค่นี้ผมก็เข้าใจน้าแล้วหละครับ" ผมยิ้มให้น้าก่อนจะเดินเข้าห้อง น้าก็ยิ้มกลับ... ผมรู้สึกสนิทกับน้ามากกว่าพ่อแม่ซะอีก พ่อแม่ผมไปทำงานที่ต่างประเทศ ไม่เคยสนใจใยดีกับผมเลย เฮ้อ

พรุ่งนี้ผมคงต้องทำหน้าที่ให้ดีซะแล้ว....นอนดีกว่าขี้เกียจอาบน้ำและ หุหุ

ก๊อก ก๊อก

เช้าแล้วหรอ...

"คร้าบๆ เด๋วเปิดให้คร้าบ" ผมขานออกไปตามเสียงที่เคาะประตู

ผมเดินไปเปิดประตูแล้วก็เจอกับน้าที่กำลังยืนทำหน้านิ่งอยู่หน้าประตู

"เมื่อไหร่จะไปหละ" น้าผมไม่เคยอ้อมค้อมจริงๆ เค้าถามคำถามที่ผมไม่สามารถที่จะตอบได้เลย

"เอ่อ...กำลังจะไป..."

"ดูเวลาบ้างสิ"

ผมหันไปดูเวลา....เกือบเที่ยงแล้ว

"ขอโทษครับ...."

"เมื่อคืนไม่ได้อาบน้ำสินะ กลิ่นหึ่งเชียว รีบๆเข้าหละ เอ้า แล้วนี่ป้ายเข้าโรงเรียน" น้าผมยื่นป้ายมาให้ผม ผมรับมาแล้วรีบไปอาบน้ำ ผมรีบขับรถไปถึงโรงเรียนในไม่ช้า...

(บรรยายโดย ฝ้าย(ปริณดา))

"ว๊ายยยยย!!!!" โอยซวยแต่เช้าเลยฉัน ตื่นสายแล้วยังไม่พอ อีฟโทรมาด่าว่าทำไมยังไม่มาอีก แล้วฉันก็ถามว่าทำไมหรอ อีฟก็บอกว่า นี่แกลืมอีกแล้วใช่มั้ย พวกเรายังไม่ได้คุยกันเรื่องเข้าวงเลยฉันก็เลยรีบมาโรงเรียน พอมาถึง ก็มาเจออีตาบ้าที่ไหนก็ไม่รู้ขับรถเร็วเชียว เกือบชนฉันแล้วแหละ

"นี่นาย บ้ารึเปล่าเนี่ย ขับช้าก็ถึงเหมือนกันนะ รีบมาหาพ่อเรอะ" ฉันด่าเข้าให้

"โห เด็กโรงเรียนนี้แย่จริงๆ ขนาดโรงเรียนนี้ดังขนาดนี้นะเนี่ย โรงเรียนวัดยังไม่ใช้คำหยาบเล้ย ไม่ไหวๆ แย่จริงๆ อย่างที่น้าบอกเลย เละมาก" นายบ้านั่นลงมาจากรถ ตัวก็ด๊ามมมดำ มันกำลังด่าฉันอยู่

"แล้วไง แล้วผู้ชายบ้าๆดำๆอย่างนายเข้ามาในโรงเรียนสตรีได้ไง ใหญ่มาจากไหนมิทราบ" ฉันยืนเก๊กกอดอกอยู่ แล้วจู่ๆเค้าก็หยิบบัตรขึ้นมา ฉันถึงกับเบิกตากว้าง พลางขยี้ตาตัวเอง

"ขโมยคัยมาหละ" เพราะบัตรที่ฉันเห็นเป็นบัตรที่เป็นรูปพี่เตี้ย แต่นายนี่จะไปเอามาได้ไง ขโมยมาแหงๆ

"น้าของผมเอง มีรัยไหม" กรี๊ดดด พี่เตี้ยเนี่ยนะจะมาเป็นน้าของคนอย่างแก

"หลักฐาน?" แล้วเค้าก็เอามือถือขึ้นมากดอะไรก็ไม่รู้ พออีกฝ่ายพูดเค้าก็พูดว่า

"น้าช่วยพูดอะไรหน่อยนะครับ พอดีมีคนอยากฟังเสียงน้า" เค้าเอามือถือมาแนบไว้ข้างๆหูฉัน

"ดี คัยหรอ" ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกเสียงพี่เตี้ยชัดๆเลย>_< ให้ตายเหอะ แต่อีตาบ้านั่นก็เอามือถือออกไป ฉันยังไม่ทันได้ตอบอะไรเลยด้วย โอย อีตาบ้าเอ้ยยยย

"ไม่มีอะไรแล้วนะครับ บายๆ" แล้วไอ้ดำ(ฉันไม่มีอะไรจะเรียกแล้วอ้ะ) ก็กดวาง

"นายเป็นหลานพี่เตี้ยจริงหรอ จริงปะ หรือเอาคัยเสียงเหมือนมาหรอ?" ฉันรู้สึกรุกรี้รุกรนมากเลย ฉันก็เลยถามคำถามบ้าๆไปมากมาย

"ว่าแต่ เธอมาทำอะไรที่โรงเรียนหรอ ตอนนี้มันปิดเทอมอยู่ไม่ใช่หรอ" เค้าไม่สนใจในสิ่งที่ฉันถามแต่ดันส่งคำถามบ้าๆมาให้ฉันอีกแน่ะ

"มาหาเพื่อน ทำไมหรอ" ฉันพูดจาสุภาพขึ้นนิดนึงแต่ยังไม่มีคำว่าค่ะ ขา กับเค้าหรอก เรื่องอะไรฉันต้องพูดไพเราะด้วย โตกว่าหรือเด็กกว่าก็ไม่รู้

"เธออยู่ม.ไรหรอ" เค้าถามก่อนที่ฉันจะถามเค้า

"นายบอกก่อนสิ" ฉันก็อุจส่าห์เฉไฉไปอีกแหละ อืม เรื่องอะไรที่ฉันต้องไปบอกนายนี่ด้วยนะ

"ตอนนี้ม.6แล้ว ชื่ออาร์มเรียนอยู่อัสสัมฯ เธอบอกได้ยัง" บอกตรงๆนะ จริงแล้วเค้าก็สุภาพเหมือนกัน แต่ฉันไม่อยากพูดจาไพเราะด้วยเลย แถมเค้าอายุมากกว่าฉันอีกแน่ะ แย่จัง ไม่น่าเลย เฮ้อๆ

"ค่ะ ฉันม.4"เฮ่ยยยย!!! ฉันเปล่าพูดนะ...ฉันหันไปข้างหลัง เตยนั่นเองที่ตอบไป ฉันตาฝาดไปหรือเปล่านะ ฉันเห็นตาของเตยเป็นรูปหัวใจกำลังถลนออกมาด้วยอ้ะ

"ผมไม่ได้ถามคุณครับ ผมถามผู้หญิงคนนี้"เค้าชี้มาทางฉัน ฉันทำหน้าทำตางงๆ อืม..เค้าคงจะด่าเตยทางอ้อมว่าเสล่อสินะ 555+

"ฉันฝ้าย ม.4 นี่เพื่อนฉัน ชื่อเตย ม.4เหมือนกัน แล้วกรุณาอย่าด่าเพื่อนฉันทางอ้อมด้วย หึ" ฉันตอบเสร็จ ก็เห็นอีฟเดินมาทางด้านหลัง แล้วถือเครื่องยูโฟเนี่ยมมาด้วย

"นี่อย่าบอกนะว่า คนนั้นก็เพื่อนเธอ แสดงว่าพวกเธอก็อยู่แบนสิ"(แบนก็หมายถึงวงดุริยางแหละค่ะ ที่โรงเรียนนี้เรียกว่าSJC BAND)

"อ้าวนั่น พี่อาร์มใช่ไหมหนะ เห็นว่าอยู่ม.6 ที่จะมาเป็นคนคุมวงแทนพี่เตี้ยใช่ไหม?" อีฟเล่นประกาศทำให้ฉันรู้แจ้งแถลงข่าวเลยว่าอะไรเป็นอะไร

"พวกเรากำลังจะเข้า แต่ยังไม่ได้เข้าหรอกค่ะ" อีเตยเนี่ยก็เสล่อจริงๆ ฉันจะทำไงกับเพื่อนคนนี้ดีนะ ว่าไปแล้วก็รำคาญมันเหมือนกันนะเนี่ย

"พวกเธอคงไม่ได้เข้าเครื่องยูโฟ่เหมือนกันหมดหรอกนะ" เค้าก็ยังคงถามอยู่นั่นแหละ ไอ้คุณพี่อาร์มเอ้ย ปากหนะหัดสงบอยู่บ้างได้ไหม ตอนนี้พวกเราทั้ง4 กำลังเดินไปห้องBAND พวกเรานี่หมายถึง ฉัน อีฟ เตย แล้วก็ไอ้คุณพี่อาร์ม

"พวกเรากะจะเข้ายูโฟ่เหมือนกันหมดค่า" ดูมันๆ พวกคุณคงรู้ใช่ไหมว่าอีเนี่ย คืออีเตยที่ตอบไป

"อืม..ฉันขอสั่งในฐานะผู้คุมวงนะ พวกเธอควรที่จะแยกกันมากกว่า อยู่ใกล้กันก็ได้ ให้ฝ้ายอยู่Trombone  แล้วคนที่อ้วนๆเนี่ยอยู่ Tuba ส่วนเตยก็อยู่ Euphonium สิ"

Trombone หมายถึง เครื่องที่ชักไปชักมา หรือจะเรียกอีกอย่างว่าสไลด์ อะค่ะส่วน

Tuba ก็หมายถึง        เครื่องใหญ่ๆเหมาะกับคนตัวใหญ่ (ที่อาร์มบอกว่าคนตัวอ้วนๆนี่หมายถึงอีฟนะ) พอดีว่าไอ้อีฟมันอ้วนอ่ะนะ ตอนนี้มันกำลังทำหน้าซีดอยู่ เพราะว่าเครื่องเนี้ย ฉันพนันได้เลยว่าไม่ต่ำกว่า10 กิโล 555+ ซวยแน่เพื่อนฉัน

Euphonium  หมายถึง เครื่องที่หนัก3กิโลหนะแหละค่ะ มีลักษณะคล้ายๆTuba แต่เล็กกว่ามาก....

"อืม แต่ว่าไม่มีรุ่นพี่เลยนี่ นายจะสอนหรอ" ฉันถามไปอย่างนั้นเพราะว่า ฉันไม่เคยเล่นทอมโบนเลย จะให้ศึกษาเองก็...ไม่ไหวนะ

"ก็เรียกรุ่นเก่าๆที่จบไปแล้วมาสอนไง ไม่เห็นยาก" ตอนนี้พวกเราถึงห้องแบนแล้วหละ พวกเราเข้าห้องอันเป็นที่รัก ห้องนี้เราไม่ได้เข้ามาตั้งนานแน่ะ คิดเถิงจัง

ฝากตำหนิติชมกันหน่อยค่ะ แงง มะมีคนเม้นเยยT0T อืม เราก็เปลี่ยนรหัสอะไรทุกกอย่างหมดเลยอ่ะค่ะ จริงๆเราก็คือ นาน่าคร้า~ นั่นเองค่ะ แต่ว่าเปลี่ยนมาเป็น kisshino เท่านั้นอ่ะค่ะ อย่าคิดอะไรมากน้า>_<