คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : จุดเริ่มต้นความรัก
จุดเริ่มต้นความรัก
เช้าวันหยุด ของมหาลัยอากาศสดชื่น บริสุทธิ์ ชานยอลตื่นขึ้นลืมตามองดูเพดานเมอยิ้ม “ไอ้เตี้ยเอ้ยน่ารักเป็นบ้าเลย” พูดจบชานยอลรีบลุกขึ้นหาเฟสแบคฮยอน ชานยอลทำทุกวิธีทางแต่บังเอิญเห็นเฟสจื่อเทาที่ไปคอมเม้น เพจ มหาลัย เลยคลิกเข้าไปโปร์ไฟล์แต่บังเอิญอีกแล้วเลื่อนลงมาเรื่อยๆ จื่อเทาพึ่งอัพรูปและแท็กให้แบคฮยอน ชานยอลฉีกยิ้มกว้างเหมือนเจอเนื้อคู่ตัวเป็นๆและอีกสิ่งหนึ่งที่ชานยอลดีใจเกินแบคฮยอนพึ่งไปคอมเม้นรูปจื่อเทาเมื่อหนึ่งนาทีที่แล้วแสดงว่าแบคฮยอนออนเฟสไว ชานยอลกดแอดไปหวังว่าอาบน้ำเสร็จแบคฮยอนจะรับแอด
เสียง ทรศ.คนตัวเล็กดังขึ้นข้อความแจ้งเตือน คนตัวเล็กจับ ทรศ.ขึ้นมา เบิกตากว้าง“เห้ยยย ไอ้รุ่นพี่หูกางแอดมาจะมาหาเรื่องกันหรอไงวะ”แบคฮยอนบ่น จะรับดีไหมวะลองมองโลกในแง่ดีสักครั้ง แบคฮยอนคิดในใจแบคฮยอนเข้าไปดูในโปร์ไฟล์ชานยอล ยื่นยันการเป็นเพื่อนแบคฮยอนส่องไปเรื่อยๆ “เหอะ แม่งเพ้อวะ” เพราะที่แบคฮยอนเข้าไปส่องชานยอลเพ้อเป็นแต่การแอบรัก แบคฮยอนแบบขำเบาๆ และส่ายหัว
ชานยอลอาบน้ำเสร็จรีบวิ่งออกมาจับ ทรศ.ชานยอลแทบพูดออกมาเป็นภาษาไม่ได้เพราะสิ่งที่ชานยอลเห็นคือแบคฮยอนรับแอดเค้าแล้ว ชานยอลไม่รีรอรีบทั้งแชทไปหาก็คุยทำความรู้จักเพื่อตีสนิทและใกล้ชิดกว่าเดิม ชานยอลอาจจะหยอดมุขกากๆใส่บางแต่ชานยอลจะรู้บางหรือป่าวว่าเค้ากำลังทำให้ตัวเล็กนั้นยิ้มตลอดเวลา ถึงจะพิมพ์เฉยชาใส่ชานยอลบ้างก็เพราะแบคเขินจะไม่รู้จะพิมพ์อะไร จนคุยกันไปเรื่อยๆ ชานยอลคงจะอกใจไม่ไหวกับการพิมพ์ผ่านตัวอักษรชานยอลรู้สึกอยากเห็นหน้าแบคฮยอน คิดถึง เลยพิมพ์ไปบอกแบคว่า “เราถ่ายภาพเก่งหนิ คือ พน.มาสอนพี่ถ่ายรูปได้ไหม?แบคฮยอนทำตัวไม่ถูกประมานห้านาทีผ่านไปแบคฮยอนยังไม่ตอบ ชานยอลคงไม่กล้าถามซ้ำซากเพราะกลัวรำคานคงคิดว่าแบคฮยอนคงมั่วทำอย่างอื่น กำลังพิมพ์ ชานยอลเห็นแบคฮยอนกำลังพิมพ์ส่งมาชานยอลตั้งหน้าตั้งอยู่จอโทรศัพท์ไม่ละสายตา “โอเคครับ” แบคฮยอนพิมค้างไว้แต่ยังไม่กล้าส่ง สงสัยคงจะรู้สึกหวั่นกับ
ปาร์คชานยอลแล้วสินะ แต่ฝ่ายตัวเล็กก็แอบคิดในใจและรู้หวั่นบางเป็นบางครั้งคนตัวเล็กแอบยิ้มอมเล็กน้อยแล้วบอกฝันดีคนตัวสูงแต่แบคฮยอนก็รู้สึกเริ่มแปลกกับปาร์คชานยอลแล้วสินะแล้วความรู้สึกนั่นของแบคฮยอนคืออะไรกัน ><
………เช้ารุ่งขึ้น วันนี้ชานยอลนัดกับแบคไว้สินะ วันนี้ชานยอลตื่นเช้าเป็นพิเศษอารมณ์ดีเป็นพิเศษเพราะมีนัดกับคนสำคัญ ขณะเดินลงบรรไดชานยอลคว้า ทรศ ขึ้นมาเพื่อแชทหาแบคฮยอน เสียงผู้หญิงวัยคนกลางดังขึ้น
“ชานยอลทำไมตื่นเช้าจังเลยลูก”? สิ้นสุดเสียงวัยกลางคนจบคนเป็นลูกยิ้มเขินๆ เกาหัวหงิกๆ
แม่เอยน้ำเสียงออกประมาณว่าแซวลูก “นั่นแหนะ…..ยิ้มแบบนี้นัดสาวไว้ชัวร์” บีบจมูกลูกชายด้วยความเอ็นดู ชานยอลยิ้มกว้างจนเห็นฟันครบสามสิบสองซี่ “ไม่มีหรอกน้าไม่ใช่สาวหรอกน้า”ชานยอลพูดติดๆขัดๆ เอ๊ะ!!ประโยคที่ว่าไม่ไช่ ญ แม่จะสงสัยชานยอลหรือป่าวนะ55555(อันนี้เราพูดเอง)
รถปอเชสีขาวขับตามหลังคนตัวเล็กเสียงบีบแตร่ดังขึ้น ปีบ…..ปีบ คนตัวเล็กที่กำลังก้มเล่น ทรศ. ตามทางสะดุ้งเกือบตกคลอง จะใครกันอีกละที่ทำคนตัวเล็กเกือบตกคลองหนุ่มใส่แว่นตาดำเปิดกระจกรถ ขยับแว่นค่อยๆถอดแว่นดำออกออก ส่งยิ้มเจ้าเหล์ให้คนตัวเล็ก “ขึ้นมาสิ”ชานยอลพูดจบแบคฮยอนยังตกใจกับเหตุการณ์เมื่อกี้ไม่หาย เอะ!หรือแบคจะยังตลึงกับหน้าตาและชุดที่ชานยอลใส่และรถที่ชานยอลขับคือมันแบดสุดๆไปเลยมันแมทกันมาก “แบคฮยอน” เสียงใหญ่ทุ้มตะโกนเรียกให้ขึ้นรถ แบคฮยอนสะดุ้งทำหน้าตาเหมือนเด็ก แต่อาการของแบคฮยอนแสดงออกยังไงก็หน้ารักสำหรับชานยอลไปหมดนั้นแหละ
แบคฮยอนชี้ตัวเอง “ผมเหรอ” ครั้งนี้ชานยอลกลับแปลกชานยอลทำให้แบคตกใจแต่แบคฮยอนกลับไม่ตอบโต้ สงสัยชานยอลคงชอบคนปากจัดจริงๆ ชานยอลพยักหน้าแล้วบอกให้แบคขึ้นรถ แต่ชานยอลก็ยังพูดไม่ขาดคำเสียงคนตั้งเล็กหายตกใจก็แสดงความปากจัดออกมา
คนตัวสูงแอบอมยิ้มเล็กน้อย “ยิ้มไรห๊ะ บ้าหรอวะโดนด่าแล้วยิ้ม” คนตัวสูงตอบกลับ “ปากจัดแบบนี้เป็นแฟนพี่ดีไหมน้อง ถ้าได้เป็นแฟนพี่แล้วอย่าจัดแต่ปากนะครับ” ชานยอลพูดทำหน้ากวน แบคฮยอนฟาดเข้าแขนคนตัวสูงอย่างแรง แบคฮยอนปากจัดกับชานยอลจนถึงที่นัดหมาย ชานยอลก็หยอดแบคไปเรื่อยๆ แต่ไม่รู้ว่าแบคจะหวั่นกับชานยอลบ้างหรือป่าว
ความคิดเห็น