ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : มุ่งเข้าสู่อาณาเขตผลไม้ [5%+45%]
หลังจากที่พวกเขาขึ้นเรือ เรือของพวกเขาต้องผ่าน ถ้ำสีดำ เมื่อเรือเข้าไปในถ้ำ ภายในถ้ำนั้นเต็มไปด้วย ลูกไฟวิณญาณหลากสี
สลับซับซ้อนกันราวกับสีของสายรุ้ง มันเป็นภาพที่สวยงาม ตระการตามาก ท่ามกลางความมืดมิด
หลังจากที่เรือแล่นอยุ่ในถ้ำนี้ได้สักพัก จู่ๆเรือก็ถูกกลืนเข้าไปในม่านสีดำแห่งห้วงมิติ พอเรือโผล่พ้นจากม่านนั้นออกมา
ก็จะเห็นท้องฟ้าสีฟ้าสดใส ทุ่งหญ้าเขียวขจีที่เต็มไปด้วยต้นซากุระ
แล้วพอเงยหน้าขึ้น ก็จะเห็นลำต้น รวมถึงกิ่งก้านของต้นซากุระที่ใหญ่ที่สุดในโลก ผลิออกดอกสีชมพู ใบซากุระโรยอยู่เต็มพื้นน้ำ
และ โรยอยู่เต็มทุ่งหญ้าเขียวขจี เป็นสลับสีเขียวกับชมพู
ใช่แล้ว! ถ้ำเมื่อครู่นี้ที่ผ่านมาก็คือ ใต้รากใหญ่ๆของต้นซากุระที่ใหญ่ที่สุดในโลกนั่นเอง
ดูเหมือนจะมีใครบางคน เชื่อมรากนั้นให้เป็นทางเข้าออก จากโลกสู่โลกเวทณ์มนต์ หรือ จากโลกเวทณ์มตน์สู่โลก
รากของต้นซากุระนั้นใหญ่มากจนเชื่อม2ฝั่งของอาณาเขตเอาไว้ คือ อาณาเขตรูมมิ่ง และ อาณาเขตผลไม้
ต้นซากุระนั้นเว้นช่องรากตรงกลางไว้ เพราะข้างใต้มีน้ำ
มายู "ว้าว! ทุกๆคนดูสิ ฉันไม่เคยเห็นอะไรที่สวยงามขนาดนี้มาก่อนเลย"
พูดแล้ว มายูผู้ที่เคยอุดอู้อยู่แต่ในป่าแห่งเวทณ์มตน์ ก็รู้สึกตื่นเต้น
โทนี่ "นั่นสินะ! พวกเราทุกคนในเรือนี่ ยังไม่เคยออกจากนอกเวทณ์มตน์กันเลยหนิ^^"
ทากะ "นี่! รีบๆจอดเรือเข้าฝั่งกันเถอะ ฉันชักจะตื่นเต้นซะแล้วสิ^^"
หลังจากนั้นพวกเขาก็ยิ้มกันอย่างร่าเริง แล้วก็จอดเรือเข้าฝั่ง เมื่อลงจากเรือกันจนครบทุกคนแล้ว จู่ๆก็....
"หยุดนะ!!! พวกท่านเป็นใครกัน? จะมาบุกรุกอาณาเขตผลไม้งั้นรึ?"
มีเสียงจากผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึง ถือธนูเตรียมยิงพวกเขา อยู่ในระยะไม่ไกลนัก พวกเขาทุกคนเห็นตัวเธอเต็มไปด้วยสีชมพู
ผมสีชมพู ตาสีชมพู ชุดสีชมพู รองเท้า และ ธนู ก็สีชมพู....
โทนี่ "หยุดก่อน! ใจเย็นๆ พวกฉันเป็นผู้ใช้เวทณ์มนต์ มาจากโลกแห่งเวทณ์มนต์"
มายู "ใช่แล้วล่ะจ้ะ! พวก พ่อมด,แม่มด อย่างพวกฉันน่ะ ไม่ชอบทำสงครามหรอกนะ"
ทากะ "ที่โลกเวทณ์มนต์ของพวกเราน่ะ ทำสัณญาระหว่างกัน อย่างดีเลยนะ ถึงจะมีพวกละเมิดกฏอยู่บ้าง
แต่ถ้าเทียบกับโลกที่นี่แล้ว ที่นั่นรักสงบกันมากกว่านะ^^"
"ถ้างั้นก็จงบอกกล่าวชื่อของพวกท่านมา! ว่าพวกท่านชื่ออะไร? แล้วเป็นใคร? มาจากไหน?"
ผู้หญิงตัวเล็กก็ยังไม่ยอมเชื่อใจ จนกว่าจะรู้ว่าพวกเขาเป็นใคร
เซียร์ซ่า "คำถามเยอะจังเลยนะ! ฉันชื่อ เซียร์ซ่า ฉันเป็นเจ้าหญิงแห่งโลกเวทณ์มนต์ น้องสาวของโทนี่"
โทนี่ "ฉันชื่อ โทนี่ ฉันเป็นเจ้าชายแห่งโลกเวทณ์มนต์ พี่ชายของเซียร์ซ่า"
มายู "ฉันชื่อ มายู ฉันเป็นแม่มดโบราณ ผู้เฉี่ยวฉาญด้านสมุนไพร และ การรักษา"
ทากะ "ฉันชื่อ ทากะ ฉันเป็นเจ้าชายแห่งรัตติกาล ผู้ปกครองแวมไพร์ในโลกเวทณ์มนต์ ทายาทของแด๊กคิวล่า"
"ห๊าา! มีเจ้าชายกับเจ้าหญิง ร่วมเดินทางด้วยกันมาเยอะขนาดนี้ พวกท่านคิดจะทำการใหญ่อะไรรึเปล่า?"
ผู้หญิงยังคงสงสัย และ เอ๊ะใจในพวกเขา
เซียร์ซ่า "ถูกแล้วล่ะ! พวกฉันน่ะ คิดจะเดินทาง เพื่อไปหยุดความขัดแย้งในอาณาเขตต่างๆ ที่เกิดขึ้น
และ สืบหาต้นเหตุ ที่ทำให้เกิดความแตกแยก ระหว่างเผ่าพันธุ์ที่แท้จริง เพื่อหยุดยั้งสงครามนี้ตลอดกาล"
ทากะ "นี่!เธอน่ะ บอกชื่อของเธอบ้างสิ! รู้สึกเสียมารยาทเล็กน้อยนะ เธอน่ะ!"
"ขะะ...ขอโทษค่ะ ฉันชื่อ แบรี่ ฉันคือ เจ้าหญิงผลไม้แห่งสวนสตรอเบอร์รี่ ตะะ...แต่ว่า... พวกท่านรู้รึเปล่า? ว่ามันต้องใช้เวลานานแค่ไหน?
จะต้องเผชิญกับอะไร? มีกลุ่มคนมากมาย รวมตัวกันเพื่อหยุดยั้งสงครามนี้ แต่ว่า ก็ไม่มีใครเคยทำสำเร็จ พวกท่านอาจจะต้องนำชีวิตเข้าแลก
แล้วพวกท่านคิดว่า จะสามารถทำได้สำเร็จหรอ? ฉันไม่ได้ดูถูกหรอกนะ! แต่แค่....พวกท่านยังมีอาณาเขตที่พวกท่าน จะต้องขึ้นปกครองและดูแล ในอนาคตนะ"
โทนี่ "สิ่งที่เธอพูดมามันก็ถูก แต่ว่า.... พวกเรา ก็ไม่อาจที่จะเพิกเฉยไปได้หรอกนะ!"
ทากะ "ถ้าไม่เอาชีวิตเข้าแลก แล้วลงมือทำ แล้วมันจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงล่ะ?"
เซียร์ซ่า "ถึงแม้จะล้มเหลว แต่ก็.... ยังดีซะกว่า.... ไม่ทำอะไรเลย ไม่ใช่หรอ?"
มายู "พวกเราน่ะ! ไม่กลัวความตายหรอกนะ! ถ้าเทียบกับกี่ล้านชีวิตที่ต้องเสียไป กับสงครามครั้งนี้น่ะ ชีวิตของพวกเราแค่นี้ ยังน้อยไป"
แบรี่ "พวกท่านนี่ช่างบ้าบิ่นจริงๆ ฉันเข้าใจความรู้สึกของพวกท่านนะ! ฉันอยากจะสนับสนุนการเดินทางของพวกท่าน
ฉันมีพี่ชายเป็น เจ้าชายผลไม้แห่งสวนองุ่น เขาเก่งกาจที่สุดในอาณาเขตผลไม้ เขาเก่งทางด้านวิทยาศาสตร์
เขาเองก็เป็นคนนึง ที่อยากจะหยุดยั้งสงครามนี้เหมือนกัน ฉันหวังว่า เขาจะเป็นประโยชน์ให้กับการเดินทางของพวกท่าน"
เซียร์ซ่า "พวกเรากำลังต้องการนักวิทยาศาสตร์อยู่ พอดีเลยนะ^^ แล้วเราจะไปพบเขาได้ที่ไหนล่ะ?"
แบรี่ "ฉันจะพาพวกท่านไปเองค่ะ^^ ตามมาสิคะ"
หลังจากนั้นพวกเขาก็เดินตามแบรี่ไป แต่ว่า.... ระหว่างทาง....
โฮกกกกก!!!
ก็มีเสียงประหลาดเกิดขึ้น!!!
ทากะ "เสียงของพวกไฮดร้านี่นา.... แย่แล้ว!!!"
โทนี่ "มีอันมีอันเทล่า พูก้า พวกไฮดร้ามากัน100ตัว แต่ว่าเป็นไฮดร้าพันธุ์ผสม" *คาถาตรวจสอบศัตรู
มายู "โชคดีที่ไม่เจองานช้างใช่มั้ยล่ะ? งั้นพวกเราไปจัดการมันกันเถอะ!"
หลังจากนั้น พวกเขาทุกคนก็รีบวิ่งไปหา พวกไฮดร้าที่เป็นศัตรูรุกรานอาราเขตผลไม้ ในขณะนี้
เซียร์ซ่า "นี่! ทุกคนก่อนจะไปลุย มาวางแผนสั้นๆกันก่อนนะ ฉันกับทากะ และ โทนี่จะเป็นผู้รับหน้าในการต่อสู้กับไฮดร้า100ตัว
โดยตรงระยะประชิด แบรี่เธอซุ่มยิงอยู่ให้ห่างที่สุดเลยนะ! ส่วนมายู เธอทำหน้าที่ฮิวบาดแผลของพวกเรา ก็แล้วกัน"
มายู "โทนี่! อย่างน้อยฉันก็อยากจะรู้ว่า... นายถนัดเวทณ์ธาตุอะไรน่ะ?"
โทนี่ "ฉันถนัดเวทณ์เพลิง ทั้งเพลิงฟ้า และ เพลิงส้ม เพลิงแดง และ ลาวา"
มายู "นายเป็นนักเวทณ์สายธาตุไฟสินะ ฉันจะได้รักษาถูก"
โทนี่ "อื้อ! ใช่แล้วล่ะ!"
เซียร์ซ่า "ทุกคนไม่มีเวลาแล้ว ต้องรีบเร่งมือแล้ว ก่อนที่พวกมันพังที่นี่เละหมดจด และ ก่อนที่พวกมันจะจับใครผสมพันธุ์มั่วซั่ว"
โฮกกกกกกกกกกกกกก โฮกกกกกกกกกกกก โฮกกกกกกกกก
"คูสเทอลัสจงเป็นมีด" ฉึกกก ฉึกกกก ฉึกกก ฉั๊ววววว!!! เซียร์ซ่าเริ่มใช้มีดตัดศัตรูเป็นชิ้นๆ
"โบงแดสจงเป็นนวม" ผั๊วววว ผั๊ววววว ผั๋ววววว!!! ผั๋วววว ผั๋วววว เซียร์ซ่าลงมือต่อยซากชิ้นเนื้อที่ถูกตัดออก
ให้ปลิวไปไกลๆ
ปั๊งงงง ปั๊งงงง โป๊งงงง โป๊งงง โป๊งงง โป๊งงง เฟี๊ยยวววว เฟี๊ยววววว เฟี๊ยววววว ปั๊งงงง ปั๊งงงง
เฟี๊ยยววววว เฟี๊ยวววว โป๊งงงงง โป๊งงงงง ปั๊งงง ปั๊งงง
ทากะคว้ากระบอกปืน2กระบอก ยิงจนตัวศัตรูกระจุยขาดเป็นชิ้นๆ กระจัดกระจาย
"ย๊ากก!!!" ซู๊ ซู๊ ซู๊ววว พริ๊วววววววว!!! "เพลิงฟ้า" พรึบ! "เพลิงส้ม" พรึบ! "เพลิงแดง" พรึบ!
โทนี่เสกทั้ง3เพลิง ลอยอยู่กลางอากาศ แล้วมีวงเวทณ์อยู่ที่พื้น เป็นวงใหญ่ๆ แล้วไฮดร้าตัวที่อยู่ในวงก็จะถูกเพลิงทั้ง3เผาตายเป็นผง แล้วผงสลายด้วยลาวา
ฉึกกกก ฉึกกกก ฉึกก ฉึกก ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก ฉึกกกก ฉึกกกก ฉึกกก ฉึกก ฉึกก ฉึกกก
แบรี่ที่ซุ่มยิงอยู่ห่างๆยิงศัตรูเพื่อขลึงศัตรูไว้ติดกับพื้นหญ้า เพื่อไม่ให้ศัตรูขยับไปทำร้ายใคร ได้มากมายนัก
"ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว" มายูที่หลบอยู่บนต้นไม้ห่างๆ คอยท่องฮิว เพื่อรักษาทุกคนที่ต่อสู้ จนมีบาดแผล
โฮกกกกกกกกกกกกกก โฮกกกกกกกกกกกก
ฉึกกก ฉึกกกก ฉึกกก ฉั๊ววววว!!! ผั๊วววว ผั๊ววววว ผั๋ววววว!!! ผั๋วววว ผั๋วววว
ฉึกกก ฉึกกกก ฉึกกก ฉั๊ววววว!!! ผั๊วววว ผั๊ววววว ผั๋ววววว!!! ผั๋วววว ผั๋วววว
ปั๊งงงง ปั๊งงงง โป๊งงงง โป๊งงง โป๊งงง โป๊งงง เฟี๊ยยวววว เฟี๊ยววววว เฟี๊ยววววว ปั๊งงงง ปั๊งงงง
เฟี๊ยยววววว เฟี๊ยวววว โป๊งงงงง โป๊งงงงง ปั๊งงง ปั๊งงง
ซู๊ ซู๊ ซู๊ววว พริ๊วววววววว!!! พรึบ! พรึบ! พรึบ!
ฉึกกกก ฉึกกกก ฉึกก ฉึกก ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก ฉึกกกก ฉึกกกก ฉึกกก ฉึกก ฉึกก ฉึกกก
"ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว"
หลังจากที่พวกเขาต่อสู้แบบนี้ เพื่อกำจัดศัตรูทีละตัวๆ พวกเขาก็เหน็ดเหนื่อย แต่ก็ได้รับชัยชนะ และ เดินทางไปยังสวนองุ่น
ทากะ "แฮ่กกก แฮ่ก แฮ่กก เฮ้อออ! ฉันเหนื่อยจังเลย พวกไฮดร้าเนี่ย! จัดการยากกว่า พวกแวมไพร์อีกนะ?"
แบรี่ "ขอบคุณที่พวกท่านต่อสู้เพื่อปกป้องอาณาเขตของข้า ตอนนี้พวกเราอยู่ที่สวนองุ่นแล้วล่ะ
ที่นี่ก็คือ.... ปราสาทองุ่นยังไงล่ะ^^"
โทนี่ "ปราสาทองุ่นหรอ!? เทียบเท่ากับบ้านไฮโซธรรมดาเลยนะ"
แบรี่ "ฮ๊ะ ฮ๊ะ ฮ๊ะ สำหรับพวกเราชาวเผ่าผลไม้ ผู้ที่มียศฐา บรรดาศักดิ์เป็นเจ้าหญิง เจ้าชายของสวนผลไม้ต่างๆ
ไม่ได้เป็นโดยการสืบทอด จากสายเลือดของใคร แล้วสืบบัลลังก์ต่อหรอกนะ
แต่เป็นโดยการที่ชาวเผ่าผลไม้ แต่ละชนิดจะจัดการแข่งขันกัน
เมื่อเจ้าหญิงหรือเจ้าชายคนก่อนตาย หรือ สละบัลลังก์ เพราะเหตุผลส่วนตัวบางอย่าง
ใครเป็นผู้ชนะ ก็จะต้องปกครองสวนนั้นๆ ตามชนิดของผลไม้ที่ตัวเองเป็น ต่อจากคนก่อน"
ทากะ "เอิ่มมม! ขอเสียมารยาทนะ! ฉันมีข้อสงสัยมานานแล้ว"
แบรี่ "ท่านอยากถามอะไรหรอ?"
ทากะ "พวกเผ่าผลไม้น่ะ! เวลาแต่งงานมีลูก แล้วลูกจะเกิดมาเป็นผลไม้ ก่อนมีรูปร่างเป็นมนุษย์รึเปล่า? ถึงรู้ชนิดกันได้น่ะ?"
แบรี่ "ปู๊ดดดดด! ฮ๊ะะะ ฮ๊ะะะ ฮ๊ะะะ ฮ๊ะะะ ฮ๊ะะะ ฮ๊ะะะ ฮ๊ะะ ฮ๊ะะะ" จู่ๆแบรี่ก็พ่นน้ำลาย แล้วขำออกมาจนสุดเหวี่ยง
ทากะ "มันน่าขำตรงไหน? ก็ฉันไม่รู้หนิ! -_-^"
แบรี่ "เผ่าผลไม้น่ะ! ก็เหมือนมนุษย์นั่นแหละ! แต่เราจะรู้ชนิดของผลไม้ได้ก็เพราะ เวลาเด็กเกิดมา
ทุกคนจะมีความสามารถในการเสก ให้มีต้นผลไม้และผลของมันได้ไม่จำกัด
ถ้ามันออกลูกมาเป็นผลอะไร เด็กคนนั้นก็เป็นผลไม้ชนิดนั้นแหละ!"
สลับซับซ้อนกันราวกับสีของสายรุ้ง มันเป็นภาพที่สวยงาม ตระการตามาก ท่ามกลางความมืดมิด
หลังจากที่เรือแล่นอยุ่ในถ้ำนี้ได้สักพัก จู่ๆเรือก็ถูกกลืนเข้าไปในม่านสีดำแห่งห้วงมิติ พอเรือโผล่พ้นจากม่านนั้นออกมา
ก็จะเห็นท้องฟ้าสีฟ้าสดใส ทุ่งหญ้าเขียวขจีที่เต็มไปด้วยต้นซากุระ
แล้วพอเงยหน้าขึ้น ก็จะเห็นลำต้น รวมถึงกิ่งก้านของต้นซากุระที่ใหญ่ที่สุดในโลก ผลิออกดอกสีชมพู ใบซากุระโรยอยู่เต็มพื้นน้ำ
และ โรยอยู่เต็มทุ่งหญ้าเขียวขจี เป็นสลับสีเขียวกับชมพู
ใช่แล้ว! ถ้ำเมื่อครู่นี้ที่ผ่านมาก็คือ ใต้รากใหญ่ๆของต้นซากุระที่ใหญ่ที่สุดในโลกนั่นเอง
ดูเหมือนจะมีใครบางคน เชื่อมรากนั้นให้เป็นทางเข้าออก จากโลกสู่โลกเวทณ์มนต์ หรือ จากโลกเวทณ์มตน์สู่โลก
รากของต้นซากุระนั้นใหญ่มากจนเชื่อม2ฝั่งของอาณาเขตเอาไว้ คือ อาณาเขตรูมมิ่ง และ อาณาเขตผลไม้
ต้นซากุระนั้นเว้นช่องรากตรงกลางไว้ เพราะข้างใต้มีน้ำ
มายู "ว้าว! ทุกๆคนดูสิ ฉันไม่เคยเห็นอะไรที่สวยงามขนาดนี้มาก่อนเลย"
พูดแล้ว มายูผู้ที่เคยอุดอู้อยู่แต่ในป่าแห่งเวทณ์มตน์ ก็รู้สึกตื่นเต้น
โทนี่ "นั่นสินะ! พวกเราทุกคนในเรือนี่ ยังไม่เคยออกจากนอกเวทณ์มตน์กันเลยหนิ^^"
ทากะ "นี่! รีบๆจอดเรือเข้าฝั่งกันเถอะ ฉันชักจะตื่นเต้นซะแล้วสิ^^"
หลังจากนั้นพวกเขาก็ยิ้มกันอย่างร่าเริง แล้วก็จอดเรือเข้าฝั่ง เมื่อลงจากเรือกันจนครบทุกคนแล้ว จู่ๆก็....
"หยุดนะ!!! พวกท่านเป็นใครกัน? จะมาบุกรุกอาณาเขตผลไม้งั้นรึ?"
มีเสียงจากผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึง ถือธนูเตรียมยิงพวกเขา อยู่ในระยะไม่ไกลนัก พวกเขาทุกคนเห็นตัวเธอเต็มไปด้วยสีชมพู
ผมสีชมพู ตาสีชมพู ชุดสีชมพู รองเท้า และ ธนู ก็สีชมพู....
โทนี่ "หยุดก่อน! ใจเย็นๆ พวกฉันเป็นผู้ใช้เวทณ์มนต์ มาจากโลกแห่งเวทณ์มนต์"
มายู "ใช่แล้วล่ะจ้ะ! พวก พ่อมด,แม่มด อย่างพวกฉันน่ะ ไม่ชอบทำสงครามหรอกนะ"
ทากะ "ที่โลกเวทณ์มนต์ของพวกเราน่ะ ทำสัณญาระหว่างกัน อย่างดีเลยนะ ถึงจะมีพวกละเมิดกฏอยู่บ้าง
แต่ถ้าเทียบกับโลกที่นี่แล้ว ที่นั่นรักสงบกันมากกว่านะ^^"
"ถ้างั้นก็จงบอกกล่าวชื่อของพวกท่านมา! ว่าพวกท่านชื่ออะไร? แล้วเป็นใคร? มาจากไหน?"
ผู้หญิงตัวเล็กก็ยังไม่ยอมเชื่อใจ จนกว่าจะรู้ว่าพวกเขาเป็นใคร
เซียร์ซ่า "คำถามเยอะจังเลยนะ! ฉันชื่อ เซียร์ซ่า ฉันเป็นเจ้าหญิงแห่งโลกเวทณ์มนต์ น้องสาวของโทนี่"
โทนี่ "ฉันชื่อ โทนี่ ฉันเป็นเจ้าชายแห่งโลกเวทณ์มนต์ พี่ชายของเซียร์ซ่า"
มายู "ฉันชื่อ มายู ฉันเป็นแม่มดโบราณ ผู้เฉี่ยวฉาญด้านสมุนไพร และ การรักษา"
ทากะ "ฉันชื่อ ทากะ ฉันเป็นเจ้าชายแห่งรัตติกาล ผู้ปกครองแวมไพร์ในโลกเวทณ์มนต์ ทายาทของแด๊กคิวล่า"
"ห๊าา! มีเจ้าชายกับเจ้าหญิง ร่วมเดินทางด้วยกันมาเยอะขนาดนี้ พวกท่านคิดจะทำการใหญ่อะไรรึเปล่า?"
ผู้หญิงยังคงสงสัย และ เอ๊ะใจในพวกเขา
เซียร์ซ่า "ถูกแล้วล่ะ! พวกฉันน่ะ คิดจะเดินทาง เพื่อไปหยุดความขัดแย้งในอาณาเขตต่างๆ ที่เกิดขึ้น
และ สืบหาต้นเหตุ ที่ทำให้เกิดความแตกแยก ระหว่างเผ่าพันธุ์ที่แท้จริง เพื่อหยุดยั้งสงครามนี้ตลอดกาล"
ทากะ "นี่!เธอน่ะ บอกชื่อของเธอบ้างสิ! รู้สึกเสียมารยาทเล็กน้อยนะ เธอน่ะ!"
"ขะะ...ขอโทษค่ะ ฉันชื่อ แบรี่ ฉันคือ เจ้าหญิงผลไม้แห่งสวนสตรอเบอร์รี่ ตะะ...แต่ว่า... พวกท่านรู้รึเปล่า? ว่ามันต้องใช้เวลานานแค่ไหน?
จะต้องเผชิญกับอะไร? มีกลุ่มคนมากมาย รวมตัวกันเพื่อหยุดยั้งสงครามนี้ แต่ว่า ก็ไม่มีใครเคยทำสำเร็จ พวกท่านอาจจะต้องนำชีวิตเข้าแลก
แล้วพวกท่านคิดว่า จะสามารถทำได้สำเร็จหรอ? ฉันไม่ได้ดูถูกหรอกนะ! แต่แค่....พวกท่านยังมีอาณาเขตที่พวกท่าน จะต้องขึ้นปกครองและดูแล ในอนาคตนะ"
โทนี่ "สิ่งที่เธอพูดมามันก็ถูก แต่ว่า.... พวกเรา ก็ไม่อาจที่จะเพิกเฉยไปได้หรอกนะ!"
ทากะ "ถ้าไม่เอาชีวิตเข้าแลก แล้วลงมือทำ แล้วมันจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงล่ะ?"
เซียร์ซ่า "ถึงแม้จะล้มเหลว แต่ก็.... ยังดีซะกว่า.... ไม่ทำอะไรเลย ไม่ใช่หรอ?"
มายู "พวกเราน่ะ! ไม่กลัวความตายหรอกนะ! ถ้าเทียบกับกี่ล้านชีวิตที่ต้องเสียไป กับสงครามครั้งนี้น่ะ ชีวิตของพวกเราแค่นี้ ยังน้อยไป"
แบรี่ "พวกท่านนี่ช่างบ้าบิ่นจริงๆ ฉันเข้าใจความรู้สึกของพวกท่านนะ! ฉันอยากจะสนับสนุนการเดินทางของพวกท่าน
ฉันมีพี่ชายเป็น เจ้าชายผลไม้แห่งสวนองุ่น เขาเก่งกาจที่สุดในอาณาเขตผลไม้ เขาเก่งทางด้านวิทยาศาสตร์
เขาเองก็เป็นคนนึง ที่อยากจะหยุดยั้งสงครามนี้เหมือนกัน ฉันหวังว่า เขาจะเป็นประโยชน์ให้กับการเดินทางของพวกท่าน"
เซียร์ซ่า "พวกเรากำลังต้องการนักวิทยาศาสตร์อยู่ พอดีเลยนะ^^ แล้วเราจะไปพบเขาได้ที่ไหนล่ะ?"
แบรี่ "ฉันจะพาพวกท่านไปเองค่ะ^^ ตามมาสิคะ"
หลังจากนั้นพวกเขาก็เดินตามแบรี่ไป แต่ว่า.... ระหว่างทาง....
โฮกกกกก!!!
ก็มีเสียงประหลาดเกิดขึ้น!!!
ทากะ "เสียงของพวกไฮดร้านี่นา.... แย่แล้ว!!!"
โทนี่ "มีอันมีอันเทล่า พูก้า พวกไฮดร้ามากัน100ตัว แต่ว่าเป็นไฮดร้าพันธุ์ผสม" *คาถาตรวจสอบศัตรู
มายู "โชคดีที่ไม่เจองานช้างใช่มั้ยล่ะ? งั้นพวกเราไปจัดการมันกันเถอะ!"
หลังจากนั้น พวกเขาทุกคนก็รีบวิ่งไปหา พวกไฮดร้าที่เป็นศัตรูรุกรานอาราเขตผลไม้ ในขณะนี้
เซียร์ซ่า "นี่! ทุกคนก่อนจะไปลุย มาวางแผนสั้นๆกันก่อนนะ ฉันกับทากะ และ โทนี่จะเป็นผู้รับหน้าในการต่อสู้กับไฮดร้า100ตัว
โดยตรงระยะประชิด แบรี่เธอซุ่มยิงอยู่ให้ห่างที่สุดเลยนะ! ส่วนมายู เธอทำหน้าที่ฮิวบาดแผลของพวกเรา ก็แล้วกัน"
มายู "โทนี่! อย่างน้อยฉันก็อยากจะรู้ว่า... นายถนัดเวทณ์ธาตุอะไรน่ะ?"
โทนี่ "ฉันถนัดเวทณ์เพลิง ทั้งเพลิงฟ้า และ เพลิงส้ม เพลิงแดง และ ลาวา"
มายู "นายเป็นนักเวทณ์สายธาตุไฟสินะ ฉันจะได้รักษาถูก"
โทนี่ "อื้อ! ใช่แล้วล่ะ!"
เซียร์ซ่า "ทุกคนไม่มีเวลาแล้ว ต้องรีบเร่งมือแล้ว ก่อนที่พวกมันพังที่นี่เละหมดจด และ ก่อนที่พวกมันจะจับใครผสมพันธุ์มั่วซั่ว"
โฮกกกกกกกกกกกกกก โฮกกกกกกกกกกกก โฮกกกกกกกกก
"คูสเทอลัสจงเป็นมีด" ฉึกกก ฉึกกกก ฉึกกก ฉั๊ววววว!!! เซียร์ซ่าเริ่มใช้มีดตัดศัตรูเป็นชิ้นๆ
"โบงแดสจงเป็นนวม" ผั๊วววว ผั๊ววววว ผั๋ววววว!!! ผั๋วววว ผั๋วววว เซียร์ซ่าลงมือต่อยซากชิ้นเนื้อที่ถูกตัดออก
ให้ปลิวไปไกลๆ
ปั๊งงงง ปั๊งงงง โป๊งงงง โป๊งงง โป๊งงง โป๊งงง เฟี๊ยยวววว เฟี๊ยววววว เฟี๊ยววววว ปั๊งงงง ปั๊งงงง
เฟี๊ยยววววว เฟี๊ยวววว โป๊งงงงง โป๊งงงงง ปั๊งงง ปั๊งงง
ทากะคว้ากระบอกปืน2กระบอก ยิงจนตัวศัตรูกระจุยขาดเป็นชิ้นๆ กระจัดกระจาย
"ย๊ากก!!!" ซู๊ ซู๊ ซู๊ววว พริ๊วววววววว!!! "เพลิงฟ้า" พรึบ! "เพลิงส้ม" พรึบ! "เพลิงแดง" พรึบ!
โทนี่เสกทั้ง3เพลิง ลอยอยู่กลางอากาศ แล้วมีวงเวทณ์อยู่ที่พื้น เป็นวงใหญ่ๆ แล้วไฮดร้าตัวที่อยู่ในวงก็จะถูกเพลิงทั้ง3เผาตายเป็นผง แล้วผงสลายด้วยลาวา
ฉึกกกก ฉึกกกก ฉึกก ฉึกก ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก ฉึกกกก ฉึกกกก ฉึกกก ฉึกก ฉึกก ฉึกกก
แบรี่ที่ซุ่มยิงอยู่ห่างๆยิงศัตรูเพื่อขลึงศัตรูไว้ติดกับพื้นหญ้า เพื่อไม่ให้ศัตรูขยับไปทำร้ายใคร ได้มากมายนัก
"ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว" มายูที่หลบอยู่บนต้นไม้ห่างๆ คอยท่องฮิว เพื่อรักษาทุกคนที่ต่อสู้ จนมีบาดแผล
โฮกกกกกกกกกกกกกก โฮกกกกกกกกกกกก
ฉึกกก ฉึกกกก ฉึกกก ฉั๊ววววว!!! ผั๊วววว ผั๊ววววว ผั๋ววววว!!! ผั๋วววว ผั๋วววว
ฉึกกก ฉึกกกก ฉึกกก ฉั๊ววววว!!! ผั๊วววว ผั๊ววววว ผั๋ววววว!!! ผั๋วววว ผั๋วววว
ปั๊งงงง ปั๊งงงง โป๊งงงง โป๊งงง โป๊งงง โป๊งงง เฟี๊ยยวววว เฟี๊ยววววว เฟี๊ยววววว ปั๊งงงง ปั๊งงงง
เฟี๊ยยววววว เฟี๊ยวววว โป๊งงงงง โป๊งงงงง ปั๊งงง ปั๊งงง
ซู๊ ซู๊ ซู๊ววว พริ๊วววววววว!!! พรึบ! พรึบ! พรึบ!
ฉึกกกก ฉึกกกก ฉึกก ฉึกก ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก ฉึกกกก ฉึกกกก ฉึกกก ฉึกก ฉึกก ฉึกกก
"ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว ฮิว"
หลังจากที่พวกเขาต่อสู้แบบนี้ เพื่อกำจัดศัตรูทีละตัวๆ พวกเขาก็เหน็ดเหนื่อย แต่ก็ได้รับชัยชนะ และ เดินทางไปยังสวนองุ่น
ทากะ "แฮ่กกก แฮ่ก แฮ่กก เฮ้อออ! ฉันเหนื่อยจังเลย พวกไฮดร้าเนี่ย! จัดการยากกว่า พวกแวมไพร์อีกนะ?"
แบรี่ "ขอบคุณที่พวกท่านต่อสู้เพื่อปกป้องอาณาเขตของข้า ตอนนี้พวกเราอยู่ที่สวนองุ่นแล้วล่ะ
ที่นี่ก็คือ.... ปราสาทองุ่นยังไงล่ะ^^"
โทนี่ "ปราสาทองุ่นหรอ!? เทียบเท่ากับบ้านไฮโซธรรมดาเลยนะ"
แบรี่ "ฮ๊ะ ฮ๊ะ ฮ๊ะ สำหรับพวกเราชาวเผ่าผลไม้ ผู้ที่มียศฐา บรรดาศักดิ์เป็นเจ้าหญิง เจ้าชายของสวนผลไม้ต่างๆ
ไม่ได้เป็นโดยการสืบทอด จากสายเลือดของใคร แล้วสืบบัลลังก์ต่อหรอกนะ
แต่เป็นโดยการที่ชาวเผ่าผลไม้ แต่ละชนิดจะจัดการแข่งขันกัน
เมื่อเจ้าหญิงหรือเจ้าชายคนก่อนตาย หรือ สละบัลลังก์ เพราะเหตุผลส่วนตัวบางอย่าง
ใครเป็นผู้ชนะ ก็จะต้องปกครองสวนนั้นๆ ตามชนิดของผลไม้ที่ตัวเองเป็น ต่อจากคนก่อน"
ทากะ "เอิ่มมม! ขอเสียมารยาทนะ! ฉันมีข้อสงสัยมานานแล้ว"
แบรี่ "ท่านอยากถามอะไรหรอ?"
ทากะ "พวกเผ่าผลไม้น่ะ! เวลาแต่งงานมีลูก แล้วลูกจะเกิดมาเป็นผลไม้ ก่อนมีรูปร่างเป็นมนุษย์รึเปล่า? ถึงรู้ชนิดกันได้น่ะ?"
แบรี่ "ปู๊ดดดดด! ฮ๊ะะะ ฮ๊ะะะ ฮ๊ะะะ ฮ๊ะะะ ฮ๊ะะะ ฮ๊ะะะ ฮ๊ะะ ฮ๊ะะะ" จู่ๆแบรี่ก็พ่นน้ำลาย แล้วขำออกมาจนสุดเหวี่ยง
ทากะ "มันน่าขำตรงไหน? ก็ฉันไม่รู้หนิ! -_-^"
แบรี่ "เผ่าผลไม้น่ะ! ก็เหมือนมนุษย์นั่นแหละ! แต่เราจะรู้ชนิดของผลไม้ได้ก็เพราะ เวลาเด็กเกิดมา
ทุกคนจะมีความสามารถในการเสก ให้มีต้นผลไม้และผลของมันได้ไม่จำกัด
ถ้ามันออกลูกมาเป็นผลอะไร เด็กคนนั้นก็เป็นผลไม้ชนิดนั้นแหละ!"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น