Boy band & Girl Yบอยแบนด์สุดฮอต มัดใจ สาววายสุดติ่ง

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2 อุ๊ต๊ะ!!! คู่จิ้นฟินเว่อร์! (100%)

"2"

"นูน่าคร้าบบบ นูน่าตื่นได้แล้วนะคับ นี่มันเช้าแล้ว ตื่นเร็วคับตื่นเร็ว"
"อื้มมม ไม่เอาอย่ามากวนน่าา คนจะหลับจะนอน"คุณครางออกมาในขณะที่มีคนมาขัดขวางความสุขในการนอนของคุณด้วยรำคราญ
"ถ้านูน่าไม่ตื่น ผมจะจูบนูน่านะ"
"อย่านะ!!! อย่าแม้แต่จะคิด เฮ้ย!!!ซะซะ เซฮุน นายมาห้องฉันได้ไง"อ๋อที่แท้มารที่มาขัดความสุขในการนอนของฉันคืออิเน่นี่เอง นั่นนั่นถามแล้วก็ไม่ตอบแถมยังมองหน้าฉันแล้วแสยะยิ้มออกมาอีก นี่แกจะกวนประสาทฉันแต่เช้าเลยใ่ไหมห้ะ!!
"นี่เซ- อ้ายยย"ในขณะทีฉันกำลังะถามคำถามเดิมอีกครั้ง ฉันก็ต้องร้องอ้ายขึ้นมาเพราะอิเน่มันลากฉันให้ลงจากเตียงซึ่งมันไม่ได้สนใจเลย ว่าใบหน้าของฉันจะลงไปแถกับพื้นหรือเปล่า
"ฮยองห้ะ นูน่าตื่นแล้วห้ะ"ในขณะที่ฉันจะถามอิเน่อีกรอบฉันก็ต้องหยุดและหันหน้าไปตามเสียงที่อิเน่มันเรียกผู้ชายอีกคนในครัว และเมื่อฉันหันไปเห็นผู้ชายคนนั้นฉันก็ต้องถึงกับฉะงัก เพราะแมร่งหล่อมว๊าก นี่ขนาดมองข้างหลังของเขาคนนั้นยังหล่อขนาดนี้แล้วถ้าเขาหันหน้ามานี่แมร่งคงหล่ออย่างกับเทพบุตรแน่แน่อ่ะ เอางี้นะฉันจะบอกลักษณะให้คนอ่านคิดตามละกันเพราะเดี๋ยวจะหาว่าฉันเว่อร์เกิ้นนนลักษณะเป็นแบบนี้น้าาา ผมของเขาเป็นสีทอง ใส่กางเกงยีนสีดำ ใส้เสื้อเชิ้ตสีขาวพับแขนขึ้นแล้วก็มีชุดคลุมทำอาหารคลุมอยู่และขอบอกอีกอย่างคือผู้ชายคนนั้นโคตรขาวอ่ะขาวมาก 
แล้วหลังจากที่่ชายคนนั้นได้ยินเสียงเรียกของเซฮุนเขาก็หันมา และใช่ฉันก็ต้องเห็นหน้าเขาและพอเห็นปุ๊บฉันก็เก็ทปั๊บ
"อ้าว!!! ตัวเล็กตื่นแล้วหรอ ไปอาบน้ำเถอะ และออกมากินกับข้าวที่โอ้ปปาทำไว้ให้นะ เอ่อว่าแต่ตัวเล็กมีกีต้าร์ไหมอ่า พอดีโอ้ปป้าจะสอนเซฮุนมันเล่นน่ะ"  โอ้ยยยย พ่อคุณณณณ แหมเจอหน้าปุ๊ปก็เหวี่ยงคำถามมาเป็นชุดเชียวนะ ว่าแต่ลู่หานมาได้ไงอีกเนี่ยโอ้ยยยย งงเว้ย!!
"อ่อกีต้าร์น่ะทีค่ะอยู่ตรงนู้นว่าแต่ เอ่อ... โอ้ปปามาได้ไงคะ"อย่าคิดว่าฉันเป็นคบแบกกีต้าร์มานะ มันเป็นของหอพักน่ะค่ะ และ หลังจากที่ฉันถามลู่หาน ลู่หานกับเซฮุนก็มองหน้ากันก่อนจะยิ้มพร้อมกัน โอ้ยอะไรกันวะเนี่ย!!!
หลังจากที่ทั้งคู่มองหน้ากันแล้วยิ้มลู่หานก็เดินไปหยิบกีต้าร์แล้วเรียกให้เซฮุนมานั่งข้างๆ จากนั้นลู่หานก็นั่งไขว่ห้างแล้วดีดกีต้าร์ให้เซฮุนดูก่อนจะยื่นกีต้าร์มาให้แล้วจับมือเซฮุนให้วางนิ้วตามคอร์ดแต่ละคอร์ดก่อนที่จะให้เซฮุนดีดหลังจากที่เซฮุนดีดลู่หานก็สอนจับคอร์ดไปเรื่อยๆซึ่งตอนนั้นลู่หานไม่รู้เลยว่าแก้มของเขาใกล้กับจมูกของเซฮุนมาก หลังากนั้นลู่หานก็หันหน้ามาทางเซฮุนก่อนที่จะ ป้ะกัน อย่าคิดลึกนะคนอ่านป้ะกันเนี่ยหมายถึงหน้าของทั้งสองหันมาเจอกันและสบตากันเต็มๆหลังจากนั้นหน้าทั้งสองก็เข้าใกล้กัน เข้าใกล้กัน ตอนนี้ทั้งสองกำลังจะ กำลังจะ กำลังจะ ตุ๊บ!!!!
"โอ้ยยยย อะไรเนี่ย! "ฉันร้องออกมาก่อนจะลืมตาขึ้น
"โธ่!!~ฝันไปหรอเนี่ย กำลังฟินเลย" และเมื่อลืมตาฉันก็ต้องพูดออกมาด้วยความเสียดายเพราะถ้าฉันไม่ตกเตียงฉันก็คงจะได้เห็นฉากเลิฟซีนของทั้งคู่เป็นแน่ โอ้ยยย คิดแล้วเจ็บใจโว้ยสงสัยเมื่อคืนฉันอ่านการ์ตูนชายชายมากไปหน่อย เลยเก็บมาฝันเลย และอีกอย่างเมื่อคืนทำไมฉันถึงตื่นมาตอนตี1ได้อ่ะ ทั้งๆที่ตอนที่ฉันนอนหลับมันก็ไม่ได้นอนเร็วเกินนี่นา 
โครก~~~~~
โอ้ยนี่ท้องจะร้องไปถึงไหนเนี่ยรู้แล้วน่าว่าหิว เออแต่ช่างเถอะไปหาไรกินดีกว่า
ฉันสบัดตูดออกจากที่นอนก็จะหันไปเก็บเตียงให้เรียบร้อยแหมก็แม่ศรีเรือนก็อย่างนี้แหละ
หลังจากทำภารกิจเสร็จเรียบร้อย ฉันก็ออกไปนอกหอพักเพื่อไปหาไรกิน และฉันก็ไปเจอร้านข้างทางร้านนึงน่ากินมว๊ากกก บอกเลยว่าเห็นแล้วน้ำลายจะไหลหลังจากนั้นฉันก็เดินเข้าไปในร้านก่อนจะหาที่นั่งและก็มีเด็กเสริฟเดินมาทางฉัน
"จะรับอะไรดีคะ"
"พี่ขอเกี๊ยวน้ำ 1ที่ กิมจิ1 หมูย่าง1ที่ ข้าวขนดเล็1ที่ แล้วก็น้ำเปล่า1ที่ จ้ะ"
"โอเคค่ะ รอสักคู่นะคะ"
หลังจากที่เด็กเสริฟคนนั้นเดินไป ฉันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น ก่อนที่จะกดเบอร์โทรไปหาป๋อมแป๋มเพราะคิดถึงเพื่อนคนนี้มากกกกก
พอฉันกดโทรออก ผลที่ได้ปรากฎว่าป๋อมแป๋มไม่รับ เฮ้อ...สงสัยยังไม่ตื่นมั้ง
และตอนนี้อาหารที่ฉันสั่งก็มาถึงสักที่
ฉันก็ทำการซัดอาหารที่ฉันทีึ่ฉันสั่งมาจนกระทั่ง
"อ้าวนูน่า หวัดดีห้ะ"  มีเสียงชายคนนึงทักฉัน
"อ้าวเซฮุน เอ้ย!มักเน่น้อย หวัดดี"แหมโทดทีพอดีมันไม่ชินอ่ะ
"แหมนูน่าอ่าา เอ่อนี่นูน่าพวกเราขอนั่งด้วยคนนะ"
"อื้ม เชิญสิ"
หลังจากที่ฉันอนุญาติให้ทุกคนนั่งทานอาหารโต๊ะเดียวกับฉันได้ทุกคนต่างก็เขินอายก็มีและคนที่นั่งข้างขวาของฉันคือเซฮุนส่วนคนที่นั่งข้างซ้ายของฉันคือลู่หานหลังจากนั้นทุคนต่างก็สั่งอาหารกันพออาหารมาถึงขอบอกเลยว่าเยอะมากกกกคนเกาหลีกินเก่งขนาดนี้เลยหรอเนี่ยและฉันก็คิดว่าพวกเขาน่าจะทานไม่หมดชัวร์เพราะมันเยอะเกิ้นนนน
ในระหว่างที่พวกเขาทั้ง12คนนั่งทานกันอย่างเอร็ดอร่อยและรวมถึงฉันด้วยฉันก็ได้เห็นภาพที่ทำให้สาววายบ้านเราต้องฟิน เพราะไคก็คีบและตักเหนือหมูให้ดีโอกินพร้อมบอกว่าทานเยอะๆนะฮยองผมเป็นห่วงแหมไม่ต้องบอกก็รู้ย่ะ ส่วนทางด้านเฮียเงิ่ง เอ้ยเฮียคริส กับม๊าเลย์ก็ฟินนะเพราะม๊าเลย์กำลังนั่งคุญกับเฮียกันอย่างมุ้งมิ้งมากอ่ะอีกคนก็เย็นชา อีกคนก็มุ้งมิ้งโอ้ยเห็นแล้วก็ฟินไปอีกแบบนะแต่ไม่เท่ากับคู่ชานแบคคู่นี้นะขอบอกเลยว่าน่ารักมากกกก และฉันก็จิ้นคู่นี่อยู่ด้วยจิ้นมาประมาณ3ปีบอกเลยว่าฟินมากกกกแหมเดี๋ยวก็เป็นห่วงกันเดี๋ยวก็กัดกันเดี๋ยวก็ตะโกนใส่กันแต่ตอนจบนี่คือชานยอลเป็นฝ่ายง้อแบคตลอดเฮ้อ...น่ารักจริงๆแต่ใช่ว่าคู่อื่นจะไม่น่ารักนะอย่างฮุนฮานแหมน้อยหน้าเขาซะที่ไหนล่ะขนาดมีฉันขั้นกลางยังจะหยอกล้อกันน่ารักจริงๆเอ๊ะเดี๋ยวนะ ตกลงว่าเช้านี้เราจะมานั่งพิจารณาคู่จิ้นฟินเวอร์กันหรือยังไง
"นูน่าคับ วันนี้นูน่าว่างอ่ะป่าวคับ"หลังจากที่เซฮุนทานเสร็จยกเว้นคนอื่นเซฮุนก็หันมาถามฉันทันที
"อ่อ ว่างสิทำไมหรอ"
"คือผมอยากชวนนูน่าไปเที่ยวน่ะคับ"
"อ่อ ได้สิ ว่าแต่มักเน่อยากชวนนูน่าไปไหนล่ะ"นี่! คนอ่านอย่าเพิ่งหาว่าฉันง่ายนะ พอดีว่าอิเน่มันทำหน้าแบบว่าเอ่อเอาไงดีอ่ะทำหน้าตาแบบเศร้าสร้อยอ่ะเหมือนประมาณว่าอยากชวนฉันไปมากๆอ่ะคือป่าวหลงตัวเองนะแต่มันทำหน้าแบบนั้นจริงๆ อ่ะ
"ไม่อาวบอกไม่ได้ เซอร์ไพรซ์ห้ะ"
"อ่อ โอเคเซอร์ไพรซ์ก็เซอร์ไพรซ์"
พอทุกคนทานข้าวเสร็จมักเน่น้อยก็จัดการลากทุกคนรวมถึงฉันไปทีที่หนึ่งและทุกคนก็ยอมไปด้วยดีสาเหตุเพราะวันนี้เป็นวันหยุดของพวกเขาพวกเขาจึงอยากออกไปเที่ยว

50%

ณ.สวนสนุกEverland
เฮ้ย!!! อะไรกันวะเนี่ย! อยู่เกาหลีได้แค่วันเดียวอิเน่มันต้อนรับฉันโดยการพาฉันมาที่สวนสนุกเนี่ยนะ ไม่ได้ไรมากนะแค่ขออย่างเดียวคืออย่าพาฉันไปเล่นรถไฟเหาะของที่นี่เลยเพราะฉันได้ข่าวมาว่ามันเสียวมากกก ซึ่งฉันไม่รู้นะว่ามันเสียวขนาดไหนแต่ขอไม่ลองดีกว่านะ
"นูน่าฮะ เราไปเล่นรถไฟเหาะกันนะฮะ" stop!! หยุดเลยอิเน่ หยุดพูด บอกได้คำเดียวเลยนะว่าฉันไม่เล่น ต่อให้หัวเด็ดตีนขาดยังไงฉันก็ไม่มีวันไปแตะไอเจ้าเครื่องรถไฟเหาะนั่นเด็ดขาด!! 
"ไม่เอาดีกว่านะ ถ้านายอยากเล่นนายก็ชวนคนอื่นไปเล่นเถอะ นูน่าไม่อยากเล่น "บอกแล้วไงว่าต่อให้หัวเด็ดตีนขาดยังไงฉันก็ไม่มีวันไปเล่นไอเครื่องรถไฟเหาะนั่นเด็ดขาด!!!
แต่ดูเหมือนว่าอิเน่มันจะไม่ฟันฉันนะเพราะพอฉันพูดจบมันก็ลากแขนฉันมาติดๆและฉันก็ต้องหยุดเดินตามเมื่ออิเน่มันหยุดเดินแล้วปล่อยมือฉันก่อนจะเดินเข้าไปซื้อตั๋วหลังจากนั้นเซฮุนก็เดินออกมาพร้อมตั๋วแล้วส่งให้โอ้ปป้าทุกคนแหมดีนะที่อิเน่ไม่ซื้อตั๋วรถไฟเหาะมาให้แถมยังเลี้ยงอีกตางหาก ฉันจะรักอิเน่ก็คราวนี้ล่ะว้าาาา
"เซฮุน ขอบใจนะที่เลี้ยง"เสียงชานยอล
"ป่าว ไม่ได้เลี้ยง เดี๋ยวกลับห้องไปค่อยไปเคลียเรื่องตังกับพวกฮยองต่อ แต่สำหรับนูน่า ถือว่าผมเลี้ยงต้อนรับนูน่านะคับ"แป่ว นึกว่าอิเน่จะเลี้ยงทุกคน แต่ก็ดีที่เลี้ยงฉันเพราะไม่งั้นนะฉันคงต้องจ่ายเงินคืนอิเน่อีกเยอะแน่ๆดูดิตั๋วที่ให้มามันน้อยซะที่ไหนละสงสัยกะจะเล่นให้ครบเลยมั้ง
และแล้วอิเน่มันก็ลากฉันมาตรงเครื่องรถไฟเหาะก่อนที่จะลากทุกคนให้เดินเข้าไปตรงเจ้าหน้าที่
"เดี๋ยวเซฮุนนายจะพาเราไปไหน"ซูโฮถาม
"ไปเล่นรถไฟเหาะฮะ"
"เดี๋ยวนะแต่เราไม่มีตั๋วนี่นา จะเล่นได้ยังไงล่ะ"ใช่ใช่ชานยอลพูดถูก
"หึ! ใครบอกล่ะว่าไม่มี นี่ไงล่ะตั๋ว ทุกคนเตรียมตัวสนุกได้เลย ยกเว้นลู่หานฮยองนะฮะ อะนี่ครับพี่"อ่าวววว ขอบอกเลยว่าขอถอนคำพูดที่ว่าสงสัยจะรักอิเน่ก็คราวนี้ทำไมอิเน่ถึงทำกับฉันได้ ฮื้ออออ ไม่เอาแม่จ๋าหนูกลัว

 

เฮอะๆไม่ทันแล้วคร้าบบบแม่  ตอนนี้อิเน่มันให้ตั๋วพี่เขาเรียบร้อยแล้วแล้วมันก็ลาก ชานยอลกับฉันให้ตรงไปยังที่นั่งซึ่งทุกคนก็ต้องตามมายกเว้นลู่ห่านเพราะว่าฮุนดึงชานชานก็เลยดึงแบคแล้วแบคก็ดึงไคส่วนไคก็ดึงโด้แล้วโด้ก็ดึงบลาๆๆๆๆและพอทุกคนมาถึงที่นั่งทุกคนก็นั่งเป็นคู่ๆซึ่คู่ของฉันคือชานยอลและพอเครื่องเริมค่อยๆออกตัวใจฉันก็เต้นแรงตุ้บตับตุ้บตับดังกันโครมครามเลย โอ้ยแม่จ๋าหนูกลัว ใครก็ได้พาหนูไปจากตรงนี้ที่ แล้วพอเครื่องเคลื่อนที่เร็วขึ้นและแรงขึ้นบอกเลยว่าเครื่อง
แมร่งจะแรงไปไหนว่ะแค่นี้มันก็สั่นสะเทือนไปยังมดลูกแล้วมันแรงมากและลมก็พัดมาตีหน้าฉันอย่างแรงจนฉันต้องหลับตาปี๋
"เธอกลัวหรอเอ่อ ว่าแต่เธอชื่อไรอ่า"แหมนึกว่าชาตินี้จะไม่ถามซะแล้วนะโอ้ปป้า
"อ่อ<ชื่อคุณ>ค่ะ "
"ชื่อน่ารักดีนะ งั้นฉันขอเรียกเธอว่ามีโซนะ"
"ได้ค่ะ"
"ว่าแต่มีโซเธอกลัวหรอ ดูสิหลับตาปี๋เลย"
"ก็กลัวนิดหน่อยค่ะ และอีกอย่างลมมันตีหน้าด้วย"
"อ้ายยยยย"ในระหว่างที่ฉันพูดจบอยู่ดีๆเครื่องก็ดิ่งลงข้างล่างโอ้ยใครแมร่งสร้างวะเสียวชิบหายเลย

ในระหว่างที่เครื่องยังทำให้คุณหวาดเสียวอยู่นั้นคุณก็กำมือแน่นด้วยความกลัวก่อนที่จะมีมือของอีกคนมาจับและกลุมมือคุณไว้

"ไม่ต้องกลัวนะมีโซ ผมอยู่ข้างๆคุณแล้ว อย่ากลัวไปเลยนะ" นี่มันเสียงของชานยอลนี่นา ฉันค่อยๆลืมตาก่อนจะพบว่ามันคือชานยอลจริงๆฉันยิ้มออกมาเล็กน้อยให้เขาเห็น

เวลาผ่านไป3นาที

และแล้วเครื่องก็ลงจอดสักที และพอเรื่องลงจอดปุ๊บชานยอลก็ค่อยพยุงฉันลงมาหาที่ตรงลู่หานทันที
"ตัวเล็กเป็นไงบ้างหนุกป่าว"แหมเห็นสภาพแบบนี้ยังมีหน้ามาถามเนอะลู่หานโอ้ปปา
"หน้าแบบนี้หนุกไหมล่ะคะโอ้ปปา"
"เฮ้ย!! นูน่าเป็นไรฮะทำไมหน้าซีดยิ่งกว่าเผือกต้มอีกง่ะ"โหอิเน่ยังกล้าถามเนอะ ไม่รู้สึกผิดเลยใช่ป้ะที่ทำฉันหน้าซีดยิ้งกว่าผีจีนอีก
"โบ้ก สักทีดีไหมห้ะเซฮุน เพราะนายนั่นแหละเธอถึงเป็นแบบนี้"ชานยอลบอก
"อ่าวผมทำไรผิด"
"นี่นายแกล้งโง่ใช่ป้ะ"
"นี่หยุดเถียงกันสักที!!!ฉันว่ารีบพาตัวเล็กกลับบ้านเถอะ ฉันว่าเธอคงไม่ไหวแล้วแหละ"ใช่ ฉันไม่ไหวแล้ว ทุกอย่างมันมืดไปหมดนี่ฉันเป็นไรไปเนี่ยหรือว่ากำลังจะเป็นลมและเสียงสุดท้ายที่ฉันได้ยินคือ
"เฮ้ย! มีโซอย่าเพิ่งเป็นลมนะเดี๋ยวฉันจะพาเธอกลับห้องเอง"นี่มันเสียงของชานยอลนิ่ สิ้นสุดเสียงตัวฉันก็ลอยขึ้นไปอยู่บนอ้อมแขนของชานยอลทันที

และแล้วภาพทั้งหมดก็มืดลง
 

100%

 

ไรท์อัพครบ100%แล้วน้าาาขแโทดนางเอกทุกคนที่ไรท์หายไปนาน
คือไรท์ยุ่งมากถึงจะปิดเทอมก็เถอะแต่ก็ใกล้จะเปิดเรียนแล้วและช่วงนี้ไรทก็กำลังจะย้ายบ้านเลยยุ่งกันเค้าไปใหญ่
แต่ถึงยังไงไรท์ก็จะอัพต่อไปและเรื่องราวจะดำเนินต่อไปเรื่อยไรท์จะแต่งเรื่องนี้ให้จบและจะไม่ทิ้งเรื่องนี้ไปไหนหวังว่า
นางเอกของไรท์คงจะยังติดตามและยังไม่เบื่อเรื่องนี้น้าาาา ไรท์ขอโทดจริงๆพูดจากใจเลย รักนางเอกเสมอน้าาาา
ถ้ามีคำใดผิดพลาดไรท์ต้องขอโทษด้วยน้าาา