คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : SLOW LOVE 03
SLOW LOVE 03
"หยุนะเฮเส" ร่าสูอแฮยอนที่วิ่เ้ามาที่ป่าท้ายวัพบว่ามัรยัษ์อนำลัะพ่นไฟใส่ร่าบาที่นอนสลบอยู่ึสั่ห้ามเสียั
"ท่านแฮยอน" เ้ามัรยัษ์หันมามอแฮยอน่อนะ่อยๆถอยห่าาร่าบอบบานั่นทันที
"เฮเส นี่เ้าทำอะไรุนฮ" ร่าสูเอ่ยถามเสียเ้ม่อนะรีบวิ่เ้าไปพลิัวร่าบาให้นอนหายึ้นมา เาใไม่น้อยับสภาพอร่าบารหน้าเา
"เ็นี่เ้ามาบุรุในที่อ้า ้าเพียแ่ะสั่สอนเท่านั้น" เฮเสอบลับแฮยอน
"เ็นี่เป็นนอ้า ่อไปห้ามเ้าทำร้ายเาอี พา้าไปส่ที่วัเี๋ยวนี้" แฮยอน้อนัวุนฮึ้นแนบอแล้ว้าวึ้นหลัอเฮเส่อนะสั่ให้มันพาเาและุนฮไปส่ที่วั
.
.
"ออบ ไปามหมอหลวมาให้้าที ่วนเลยนะ" ทันทีที่เท้าอแฮยอนแะลบนพื้นวั เสียัมปนาท็เอ่ยสั่แ่อรัษ์เอทันใ
"อรับท่านแฮยอน" ออบอรัษ์เอนสนิทอแฮยอนเอ่ยรับำสั่่อนะเป่าปาเรียวิหเพลิไฟที่เป็นนัวให่สีแมาแล้วึ้นไปบนหลัอมันเพื่อเินทาไปยับ้านอหมอหลว
.
.
๊อๆๆๆ
"ท่านหมอหลว ท่านหมอหลว" ออบลาวิหเพลิไฟแล้วรไปเาะประูบ้านอหมอหลวทันที
"อ้าว ท่านออบ ที่วัอท่านแฮยอนมีนป่วยรึท่านถึเินทามาถึที่นี่" ายหนุ่มหน้าสวยผิวาวใสเอ่ยทัผู้ที่มาเาะประูบ้านอเา
"ใ่รับท่านหมอฮิมาน ท่านแฮยอนให้้าพาัวหมอหลวเ้าวัอย่า่วนที่สุ ้า้อรบวนท่าน้วยนะรับ" ออบเอ่ยบอแ่หมอหน้าสวย
"อ่า นที่ะไปับท่านไม่ใ่้าหรอ เป็นนเิมที่ไปับท่านเหมือนทุรั้นั่นแหละ เี๋ยว้าามเามาให้ท่านนะ" ฮิมานเอ่ยยิ้มๆ่อนะหันลับไปเรียอีบุลหนึ่ในบ้านให้ออมา
"ยอแ ยอแ เ้าออมานี่ิ"
"ว่าอย่าไรท่านพี่" ายหนุ่มหน้าหวานเินถือห้าสมุนไพรออมาาหลับ้านเอ่ยถามผู้เป็นพี่
"เ้าเ้าวัไปับท่านออบนะ ท่านแฮยอนมีเรื่อให้เ้า่วย รีบไป้วยหล่ะ อย่าลืมว่าทุีวิมี่า" ฮิมานบอยอแที่เป็นน้อายอน เาสอนเป็นหมอหลว้วยันทัู้่ ทั้สอนมีวามำนาในารรัษาและสามารถปรุยาไ้ีอี้วย
"้า้อไปับท่านออบอีแล้วเนี่ยนะ" ร่าบาเอ่ยถามเสียัพลามอบุลที่ยืนยิ้มยียวนอยู่หน้าประู
"ใ่ ไปไ้แล้ว เี๋ยวท่านแฮยอนะรอนาน" ฮิมานยื่นระเป๋าอุปร์และยา่าๆให้ออบ่อนะันหลัน้อายอนให้เินออาัวบ้านไป
"ั้น้าลาหล่ะท่านหมอฮิมาน"
"เินทาปลอภัยนะท่านออบ ยอแ" ฮิมานยืนมอน้ออนที่ปีนึ้นไปนั่บนวิหเพลิไฟ่อนแล้ว็มีร่าหนาอออบที่ามึ้นไปนั่้อนทับอยู่้านหลั สัพัวิหเพลิไฟ็ระพือปีพาทั้สอึ้นสู่เวหา
"หวัว่าไม่ีันแล้วผลัันลมาหรอนะ หึ หึ" ฮิมานหัวเราะน้อยๆับวามิอน่อนะเินเ้าบ้านไป
.
.
"ท่านะมานั่เบีย้าทำไมเนี่ยท่านออบ" เสียอหมอหลวยอแัึ้น
"วิหเพลิไฟอ้าบินเร็วเพียนี้ ้า็ลัวว่าท่านะลไปน่ะสิ" อรัษ์หนุ่มเอ่ยอบ่อนะยับเ้ามาใล้ร่าอหมอหลวยอแนอนนี้แผ่นหลับาไ้แนบสนิทอยู่ับอแร่้านหลัแล้ว
"วิหเพลิไฟ เ้าบิน้าว่านี้หน่อยไม่ไ้หรือ" หมอหลวยอแเริ่มโวยวายใส่นสีเพลิ
"ไม่ไ้หรออรับ ท่านแฮยอน้อารัวท่านหมออย่า่วนนะอรับ" วิหเพลิไฟอบลับ
ออบยิ้มร่าอย่าถูใที่เ้าวิหเพลิไฟอเาอบำถามไ้อย่าีและยัทำี้วยารบินเร็วอี่าหา
"เห็นมั้ยท่าน เ้าวิหเพลิไฟยัรู้วามมาว่าท่านเสียอี" ออบพูวนๆใส่ยอแทำเอานหน้าหวานมุ่ยหน้าอย่าอนๆ
"พอันทัู้่!! " ยอแเอ่ยว่าทั้วิหเพลิไฟและออบ
.
.
"ถึแล้วอรับท่านออบ ท่านหมอหลวยอแ" เ้าวิหเพลิไฟร่อนลรหน้าวั่อนะเอ่ยบอแ่บุลที่อยู่บนหลัอมัน
ออบระโลมาอย่าล่อแล่วและำนาแ่ับอีนที่วันๆเอาแ่ปรุยาแล้วะให้มาระโแบบนี้เห็นทีะไม่ใ่เรื่อ่าย
"อ้าว ลมาสิรับท่านหมอหลว ท่านแฮยอนรอนานแล้วนะรับ" ออบยืนมอร่าบอบบาอท่านหมอนเ่ที่ล้าๆลัวๆแบบำๆ
"ท่านไม่เห็นหรือว่ามันสู ะให้้าระโลไปแบบท่านั้นรึ ้าาหัแนหั่อน็เป็นไ้" ยอแสวนลับอย่าเือๆ นี่อะไรันเนี่ย เา้อเอาีวิมาเสี่ยอะไรแบบนี้นะ
"ระโลไปเถอะอรับท่านหมอ ท่านออบไม่ปล่อยให้ท่านเป็นอะไรหรออรับ" เ้าวิหเพลิไฟผู้สมรู้ร่วมิับนายอมันเอ่ยึ้น
"ฮึ่ยยยย ็ไ้" ยอแอบพร้อมับระโลาหลัอวิหเพลิไฟ
พรึ่บ
ยอแหลับาปี๋เพราะิว่า้อลมาผิท่าแล้วไ้รับบาเ็บเป็นแน่ แ่เาลับรู้สึอบอุ่นไปทั้ร่า เมื่อลืมาึ้นมา็พบว่านเออยู่ในอ้อมแนแร่อท่านออบึ่าว่าเาน่าะเรียมั้ท่ารอรับเอาไว้แน่ๆ
"เ็บรไหนหรือเปล่ารับท่านหมอหลว" ออบ้มลถามนในอ้อมแน
"อะ...เอ่อ...มะ...ไม่เ็บ อบุท่านมานะ เรารีบไปหาท่านแฮยอนันเถอะ" ยอแรีบผละออาอ้อมแนแ็แร่นั่นแล้วรีบเปลี่ยนเรื่อเพราะอนนี้เารู้สึร้อนผ่าวไปทั่วทั้ใบหน้าแล้ว
.
.
"ออนุาอรับท่านแฮยอน" ออบพาท่านหมอหลวยอแมายืนอยู่ที่หน้าประูห้ออแฮยอน่อนะเอ่ยออนุาเ้าไป
"เ้ามาเลย" สิ้นเสียอแฮยอนประูหน้าห้อ็ถูเปิออทันใและ็ปราร่าออรัษ์เอและหมอหลว
"หมอหลวยอแ ท่าน่วยูอาารอุนฮให้้าที เาโนเหวี่ยไประแทับ้นไม้แล้ว็สลบไป" แฮยอนเอ่ยเสียเรียอย่าเป็นัวล
"้าอรวอาารอย่าละเอีย่อนนะอรับ" ยอแรับำ่อนะอระเป๋าอุปร์าออบมาเปิเพื่อหยิบอุปร์ที่้อาร
.
.
"ท่านแฮยอนอรับ ท่านุนฮไ้รับวามระทบระเทือนอย่ารุนแรทำให้อวัยวะภายในบอบ้ำพอสมวร อนนี้้าไ้ัยานิพิเศษที่ะ่วยทำให้อวัยวะเหล่านั้นฟื้นัวไ้อย่ารวเร็วไว้ให้ท่านุนฮแล้วนะอรับ ในระหว่านี้วรให้ท่านุนฮยับัวน้อยที่สุและระวัที่สุ้วยนะอรับ" ยอแที่รวอาารใหุ้นฮเสร็แล้ว็รายานให้แฮยอนฟัพร้อมทั้ัยานิพิเศษใหุ้นฮอี้วย
"้า้ออบใท่านมานะท่านหมอ เอาเป็นว่าเี๋ยวให้ออบไปส่ท่านที่บ้าน็แล้วันนะ อ้อ ออบอย่าลืมนำทอให้ท่านหมอหนึ่ระสอบ้วยหล่ะ" แฮยอนพูบ็เินลับไปนั่้าเียว้าที่มีร่าบานอนหายใเ้าออสม่ำเสมออยู่ 'พี่เป็นห่วเ้านะ รีบฟื้นึ้นมาไวๆสิเ็ื้อ' แฮยอนิในใพลาไล้มือไปบนแ้มใส้าๆ
.
.
.
"อื้อออออ อ๊ะ" เสียหวานที่แหบแห้ถูเปล่ออมาาริมฝีปาบาเบาๆ
"ุนฮ!! เ้าเป็นอย่าไรบ้า อย่าเพิ่ยับสิ" แฮยอนเอ่ยถามุนฮที่เพิ่รู้สึัวึ้นมาหลัาหลับไปนานว่าสอวัน
"ฮึ ฮึ ท่านพี่แฮยอน" ร่าบาที่ฟื้นึ้นมาแล้ว็เอาแ่ร้อไห้สะอึสะอื้นเอ่ยเรียื่อแฮยอน
"้าอยู่รนี้ เ้าเ็บรไหนบอ้าสิ อย่าร้อนะเ็ี" แฮยอนเินมานั่บนเีย่อนะ่อยๆประอร่าบาึ้นมาแล้วโอบออย่า้อารปลอบเ็น้อยอเา
"้าลัวมัรยัษ์ มันำลัะทำร้าย้า ้าลัวว่าะไม่ไ้ลับมาหาท่านพี่ยุอี ฮึ"
"เ้ามัรยัษ์มันไปแล้ว ไม่มีอะไรมาทำร้ายเ้าแล้วนะ หยุร้อไห้ไ้แล้วุนฮ"
"ฮึ ฮึ"
"ะให้้าบอเรื่อนี้แ่ยุมั้ย เาะไ้เินทามาเยี่ยมเ้า" แฮยอนเอ่ยถามนในอ้อมอ
เ็น้อยส่ายหัวรัวๆแล้วุหน้าเ้าหาออุ่น่อนะเอ่ยห้ามไม่ให้แฮยอนบอพี่อน
“อย่านะ ไม่เอานะท่านพี่แฮยอน ท่านอย่าบอท่านพี่ยุนะ ้าลัวท่านพี่ยุะโรธที่้าทำัวื้อรั้นนเิเรื่อ” เ็น้อยพูบอแฮยอนอย่าอ้อนวอน
“ถ้านั่นเป็นประส์อเ้า้า็ะไม่บอเรื่อนี้แ่ยุ เ้าสบายใไ้” แฮยอนลูบผมนิ่มเบาๆแล้วโอบอร่าบอบบานั่นไว้อีรั้
แฮยอนและุนฮนั่อันอยู่บนเียว้าเียบๆ่อนที่ร่าบาะหลับลไปอีรั้อย่าอ่อนเพลีย แฮยอนัแัท่านอนใหุ้นฮไ้นอนสบายๆ่อนะยผ้าึ้นห่มให้
ผมเป็นห่วเ็ื้อนนี้ริๆนะ แอบออไปเที่ยวเล่นโยไม่บอผมสัำ ผมื่นึ้นมาแล้วไม่พบเา ผมรู้ไ้ทันทีว่าเา้อออไป่อเรื่ออีแล้ว ะที่ผมำลัามหาเานทั่ววัผม็ไ้ยินเสียอเ้าเฮเสำรามออมา และผม็ิว่าุนฮเป็นสาเหุทำให้เ้าเฮเสโรธ
าที่ผมำลัโรธุนฮอยู่ลับลายเป็นว่าผมแทบลั่เมื่อเห็นเ้าเฮเสำลัะทำร้ายุนฮ ภาพที่เห็นทำเอาใผมระุรัว ุนฮนอนสลบอยู่้าๆ้นไม้ ามร่าาย็ไ้รับบาเ็บอยู่มา ผมยอมรับเลยรับว่า ‘เป็นห่ว’ เ็ื้ออย่ามา
อนนี้อาารอุนฮ็เริ่มีึ้นบ้าแล้วเนื่อายาสมุนไพรนิพิเศษที่หมอหลวยอแัไว้ให้มีประสิทธิภาพในารรัษาอย่ามา ผมอยาใหุ้นฮหายไวๆ ผมยอมให้เาลับมาเป็นเ็ื้อเ็นีว่าให้เานอนป่วยอยู่แบบนี้ ผมิว่าเาไ้บทเรียนบ้าแล้ว ่อไปะไม่ล้าออไปเที่ยวเล่นึะนอที่ไหนอีแล้ว…
…….หรอ??
มา่อแล้ว้าาาาา ~ ^0^ อโทษ้วยน๊าที่อนนี้อาะสั้นไปหน่อย Y^Y พาร์ทนีุ้อรัษ์เอออบับุหมอหลวยอแออมามีบทบาทแล้ว้วย อิอิ ไรท์แอบฟินู่นี้อ่ะ หุหุ พาร์ทหน้าน้อุนฮหายบาเ็บแล้วนะ มาูันว่าน้อะสร้าวีรรรมอะไรอีเนอะ อุ๊ย !! ไม่บอแล้วีว่า รอลุ้นอนหน้าันน๊า
อบุสำหรับทุอมเม้นท์และทุ้อวามนะะ ไรท์อาะพิมพ์ผิไปบ้า ถ้าเอแ้ไ้เลยนะะเี๋ยวไรท์มาแ้ให้เนอะ…^^~
ความคิดเห็น