คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2 เกิดเรื่อง
บทที่2
เิเรื่อ
-4 วัน่อมา-
อาทิย์นึนี่ผ่านไปไวีแฮะ ผมรู้สึยัไม่ไ้ทำอะไรให้เป็นประโยน์ับัวเอเลยแม้แ่นิเียว และอนนี้็อยู่ในาบสุท้ายอวันแล้วผมแอบมอยัยัวเล็ที่ทำหน้าเศร้าๆ่อนะถามึ้น
“ทำไมทำหน้าเศร้าแบบนั้นล่ะเมม เป็นอะไรหรือเปล่า”
“ไม่มีอะไรหรอ แ่ิอะไรไปเรื่อยเปื่อยน่ะ แล้วะลับันเลยมั้ย”เมมโมรี่หันมายิ้มเล็น้อยหลัาที่ผมถาม ูเหมือนเธอะแสร้ทำแ่ผม็ไม่อยาะทำอะไรให้เธอรำาใึไม่ถาม่อ
“อืม ไปสิแ่ว่าวันนี้เินไปออหน้าโรเรียนนะ ือว่าันอยาะแวะื้ออะไรหน่อย”ปิผมมัะไปื้ออที่หน้าโรเรียนบ่อยๆอาทิย์ละรั้
“แล้วะื้ออะไรหรอ”
“ื้อนมไปุนไว้ที่บ้านน่ะ ฮ่าๆ พอีว่าอเ่ามันหมละ....”เสียอผมหายไปพร้อมับมีไอ้หน้าหื่นนนึเินเ้ามาหาเมมโมรี่ มันทำสัาเรียลูน้อมาล้อมพวเราไว้
“สวัสีรับนสวย วันนี้่วยมาับผมหน่อยไ้มั้ย พอีว่าหน้าาุมันเะาผมั้แ่แวบ...อั!!”ผมปล่อยหมัเ้าไปที่ใบหน้าอไอ้หื่นนั่นนเถอยหลัไป เหอะ!!ิะลวนลามยัยัวเล็เหรอ เร็วไปล้านปีนะไอ้หื่น
“ะ...ใเย็น่อนเอฟเลน อย่ามีเรื่อเลย”เธอับแนผมเอาไว้แน่น ะให้ใเย็นไ้ยัไในเมื่อพวนนั้นะลวนลามเธอน่ะ!!
“เฮ้ย! ับมันไว้ิ!”ผมโนพวมันับไว้และ้อมอัหน้าผมแบบไม่ยั่มือ
พลั! ุบ!
“หยุเี๋ยวนี้นะ อย่าทำเา!”ยัยัวเล็เ้ามาวาไว้ไม่ให้ไอ้หื่น่อยผมแ่มันันลับอเธอแทน ไอ้บ้าเอ๊ย!!!!! “ปล่อยนะ!”
ไอ้หื่นนั่นระิบอะไรสัอย่าใส่หูเมมโมรี่นเธอหน้าถอสี ยัยนั่นัฟันแน่นและน้ำาอเธอที่ไหลออมานั่นทำให้ผมแทบบ้า
“ปล่อยเธอนะเว้ยไอั่ว! อย่าเอามือสปรอแมาแะัวเธอนะเฟ้ย! อุ!”ผมโนไอ้พวเวร่อยท้อนุอีรอบ
“หุบปาไป! ยัยนี่เป็นแฟนแหรือไ...หึ!...แฟน็ไม่ใ่อย่าสะเออะีว่า!”ผมถึับสะอึไปเมื่อมันพูำนั้นออมา...ไม่ใ่แฟนแล้วไวะ ผมะปป้อนที่รัไม่ไ้หรือไ!!!
“แนั่นแหละ! หุบปาแล้วอย่ามาทำัวหมาๆแถวนี้!”ผมสลัพวลูน้อมัน่อนะเ้าไป่อยหน้าไอ้หื่นที่บัอามาทำเมมโมรี่!!
“มึว่าใรหมาวะ! ไอ__! ัารมันี๊ เอาให้มันอย่าไ้พูอีนะเว้ย ”ผมโนพวมันนล้มลไปอีรอบ่อนเสียหนึ่ะัึ้น
....................................................................................................
ิามเรื่อในสถาาร์เียวันาอีหนึ่มุมมอไ้ที่ Stand By Me หัวใอันอมอบแ่เธอ อนที่ 8
ความคิดเห็น