ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    U & I ไคกับโด้ Ft. ลู่หมิน,ชาลแบค,เทาโฮ,เฉินเลย์,คริสฮุน

    ลำดับตอนที่ #3 : EP. 3 // ความในใจของแบค & @ คอนโดรุ่นพี่จงอิน ~

    • อัปเดตล่าสุด 15 ส.ค. 57


    [โดโด้] คยองพากย์อยู่นะ ลืมไปแล้วรึป่าวววว ><
    "คือ... แบค..."
    "มีอะไร เป็นอะไรรึป่าว พูดกับคยองตรงๆ เลยก็ได้นะ" ผมจับมือแบคเขย่าเบาเพื่อให้กำลังใจเขา แบคเป็นอะไรอะ ดูลำบากใจจัง
    "เอ่อ..."
    "0.0???"
    "คือ..." ......
    "เอ่อ... คือ... แบค..." -0- แบคลำบากใจมากปะ
    "ลำบากใจมากก็ยังไม่ต้องพูดก็ได้นะ พร้อมเมื่อไหร่ค่อยมาบอกคยองก็ได้" ผมจับมือเขาแล้วบีบเบาๆ
    "แบค.. ฿@&.. %#*.." ห๊ะ !?
    "อ.. อะไรอะ คยองได้ยินไม่ถนัดเลย"
    "คือ.. แบค.. ชอบ.. คยองซู.." อ๋อ.. ที่แท้ก็ชอบคยองซู... !!!! คยองซูชื่อเรานี่หว่า
    "0.0!!!"
    "เอ่อ...."
    "เอ่อ.. แบค คยองไปก่อนนะ" ผมทำอะไรไม่ถูกอะ วิ่งกลับค่ายดีกว่า ไม่เอาอะ อะไรก็ไม่รู้
    "คยองเดี๋ยวสิ่" เขาวิ่งตามผมมา
    "โอยยยย เมื่อไหร่คยองซูจะมาว่ะ" ผมได้ยินเสียพี่จงอินบ่น
    "แฮ่กๆ ผม.. ผมมาแล้ว" ผมวิ่งมาอย่างหอบๆ
    "ใครมาช้าเกินจากนี้โดนทำโทษ ร่วมกัน พี่น้องสายรหัส" คุญครูไอรินพูด เกือบไม่ทัน
    "เกือบไม่ทัน ไปไหนมาห๊ะเรา" พี่จงอินจับที่ไหล่ของผมและย่อตัวลงมาถาม
    "แบค.." ผมจะพูดยังไงดีอะ
    "???"
    "ไอหน้าหมา !! โดนทำโทษเลย -0-" พี่ชาลยอนบ่นเพราะแบควิ่งมาช้าแค่ 2 นาทีเลยโดนทำโทษ
    [ชาลยอน] โอยยย ไอเด็กบ้าเอ๊ยย โดนทำโทษเลย
    "ไปไหนมาห๊ะเรา" ผมยีหัวไอคนข้างหน้าอย่างหงุดหงิดนิดๆ
    "นี่ๆ มาช้าอะ ไปเลย ลุกนั่งหมู่ 20 ที" เจ๊ๆๆๆ เบาหน่อยก็ได้
    "โหยย จ.. เอ๊ยครู เข่าผมไม่ค่อยดีอะ เจ็บๆ อยู่"
    "มั่วอะ ชาลยอน" ครูเตะขาผม ผมลืม.. ลืมตอแหลว่าเจ็บ T[]T
    "T-T"
    "แกหลอกครูไม่ได้หรอก 40 ที !!!"
    "T[]T ครู๊วววววววว ~"
    "ปฎิบัติ !!" ผมรีบคล้องคอไอเด็กหมาแล้วลุกนั่งไปเรื่อยๆ ตามเสียงเชียร์ (?)
    "36.. 37.. 38.. 39.. 40 !!!!" ผมทรุดลงมากองกับพื้นพร้อมกับแบคฮยอน
    "โอยยยย" เข่าๆ เข่าได้เจ็บจริงๆ แล้วไง T[]T
    "แฮ่กๆๆ เหนื่อยจัง" หน้าหมาบ่นอีก
    "แกอะมาช้า" ผมยีหัวมันเลย เสียงผมแหบพร่าผสมกับเสียงหอบ มันเหนื่อยนะเฟ้ย !!
    "โทษผมคนเดียวไม่ได้นะ !! พี่ก็ไปแหลใส่ครูเนี่ย ได้ทำเพิ่มเลย" อ๊าวววว
    "สรุปกูผิดช้ะ ??"
    "ผิดทั้งคู่น่ะแหละ" จงอินมาดันตัวผมออกแล้วแทรกกลาง
    "..........." ทำไมคยองซูหลบตาไอแบคว่ะ เกิดอะไรขึ้น มันเลยมาช้า เพราะงี้หรอ เราเลยโดนทำโทษ =_= ?!
    "เป็นอะไรกันห๊ะ สองคนนี้" ผมใช้มือวางบนหัวของคยองซูและไอแบค
    "คยอง.." เสียงนุ่มพูดออกมาแบบสั่นนิดๆ
    "0.0 ??" คยองซูเงยหน้ามาสบตาแล้วก็หลบ พวกเมริงเป็นอัลไลกานนนน - [] -
    "ขึ้นรถเหอะ" ไอจงอินดึงข้อมือของคยองซูไปขึ้นรถ ส่วนแบคก็มองด้วยสายตาละห้อย มองคนที่เดินไป หน้าตาลอยหน้าลอยตาขาดสติ ผมเลยใช้มือตบแก้มเขาทีนึงเพื่อเรียกสติ
    "ตบแก้มชั้นทำไมเนี้ย" มันตีแขนผม เจ็บนะเฟ้ยย
    "สติๆ เป็นอะไรบอกพี่ได้นะ" มันพยักหน้าเบาๆ แล้วเดินขึ้นรถไป ไอนี่เดะเตะก้านคอเลย - [] -
    "พี่.." มึงเรียกกูว่าพี่อ่อ >[]< อร๊ายยยย ดีใจ !!
    "หือ ??"
    "คือ.. บลาๆๆๆๆ" มันเล่าเรื่องที่มันบอกชอบคยองซูให้ผมฟัง มันทำให้ผมโมโหมาก ทำแบบนี้ได้ไงว่ะ กูโดนทำโทษเลยเนี่ย !!!! (นึกว่าจะอะไร โว๊ะ !!)
    "เหอะๆ เราก็ไปขอโทษเขาสิ่"
    "ขอโทษ ??"
    "ไม่รู้อะ ทำไงได้ถ้าเขาไม่ชอบก็ไปขอเป็นเพื่อนเหมือนเดิมสิ่"
    "อ.. อื้อ" พอมันพูดจบมันก็มากอดเอวผม จะทำอาร๊ายยยย ลวนลามยอน ยอนไม่ยอมนร้าาาา >[]< แต่ช่างเหอะ มันคงเสียใจ ผมต้องให้กำลังใจสิ่ !!! ลูบหัวมันเบาๆ
    "มันผ่านมาแล้วกลับแก้ไขอะไรไม่ได้หรอก เราไปยอมรับผิดแล้วขอโทษดีกว่า"
    "อ.. อื้อ" เขาพยักหน้าเบาๆ เป็นครั้งแรกที่แบคฮยอนหยุดแสบใส่ผม นิสัยเขาก็อ่อนโยนและน่ารักนะ แค่ปากหมาไปหน่อยเท่านั้นเอง
    "นอนก่อนก็ได้เดี๋ยวถึงแล้วพี่ปลุก" ผมลูบผมเขาเบาๆ
    "อื้อ ขอบคุณนะ" เขาพูดจบก็ใช้หน้าซุกตักของผมไป และกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นอีก
    [จงอิน] ผมนั่งริมนอกนั่งดูเหตุการณ์ที่ไอยอนกับน้องแบคฮยอนคุยกัน รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง แต่ส่วนมาจะไม่รู้อะนะ -..- แบคใช้หน้าซุกตักยอนแล้วคงหลับไปแล้วมั้ง หันกลับมาข้างๆ ก็เจอไอลู่กับน้องมินซอกเล่นบ้าไรกันก็ไม่รู้ ตบแปะอ่อ ?? เอ้าๆๆ ไอลู่ใช้หน้าซุกซอกคอของน้องมินซอก แหม.. ไอน้องแกก็ฟินเชียว หลับตาหน้าฟิน ขยุ้มผมไอลู่เบาๆ พอเถอะ อนาจารชริฟหาย =_= !! หันมามองข้างๆ ก็นั่งเล่นโทรศัพท์ ชวนคุยดีมั้ยว่ะ ?? -0-
    "เอ่อ.. คยองซูมีเรื่องอะไรกับแบคฮยอนรึป่าว" จะโดนตรีนมั้ยฟร้ะ เสือไก่เรื่องชาวบ้าน 
    "ก็มี..."
    "อ.. อ๋อ" ไปไม่เป็นเลยตรู -0-
    "ก็ บลาๆๆๆๆ" เล่ามาหมดเปลือกเลอร์ แกนี่มันแบบว่าบริสุทธิ์จริงไรจริง กูยอม \ -.- /
    "ไม่เป็นไรหรอก แล้วเราชอบเขารึป่าวล่ะ"
    "ไม่รู้สิ่ อาจจะมั้ง" =_= อดควงน้องคยองดิ่ว่ะ
    "แน่ใจนะ ถ้าตอบใช่แล้วมันไม่ใช่ เขาจะเสียใจมากเลยน๊าา..."
    "งั้นผมควรตอบว่าไม่หรอ"
    "มั้ง" ใช่ๆๆๆ มึงควรตอบว่า 'ใช่ !!!!' (=_= ไหวปร๊ะ ?!)
    "ถ้าผมตอบว่าไม่ยังไงเขาก็เสียใจอยู่ดีนะ พี่จงอิน" ...... ยังไง ??
    "รู้สึกยังไงก็ตอบไปอย่างงั้นนั้นแหละ" ผมลูบผมคยองซูแล้วกดมาตรงอก (แอบแต๊ะอั๋งเบาๆ กร๊ากๆ >[]<)
    "ขอบคุณฮะ ผมสบายใจขึ้นเยอะเลย" เขากอดผมด้วย อร๊ายยยย ฟินแปร้บบบ ><
    "อื้มม มีเรื่องอะไรก็มาคุยกับพี่ก็ได้ พี่ชอบเสือ.. เอ๊ย ชอบทำให้คนอื่นสบายจายย ~" เกือบ -0-
    "ฮะ" ผมยังคงลูบผมเขาอยู่เรื่อยๆ เขาก็ยังกอดผมอยู่หลับไปรึยังว่ะ -..- เหน็บจะแดรกและ มองๆ หลับ !! อื้อ !!
    [ลู่เก่อ]
    "อ้วน" ผมออกเสียงเรียกคนข้างๆ
    "0.0??" อร๊ายย น่ารัก ><
    "กอดหน่อย" ผมสวมกอดเขาแบบหลวมๆ เห็นนะเฟ้ยยย ว่าแอบยิ้ม
    "อ.. อื้อ บ้า !!" มาทำเป็นดิ้นชอบก็บอก อ๊ากๆๆ
    "กินขนมมั้ย"
    "ขนม ???"
    "ซาลาเปา ~" ผมชูถุงซาลาเปาขึ้นมา แม่งอุตส่าห์แอบวิ่งไปซื้อมาแทบจะกลิ้งกลางถนน -..-
    "0.0"
    "อยากกินอะดิ๊" ผมหยิกแก้มคนตัวเล็กที่จ้องมองถุงซาลาเปา
    "ง่ำๆ -3-" เขาทำเสียงเคี้ยว แกเคี้ยวอะไรอยู่ เคี้ยวลิ้น ?
    "บู้วว ~" ผมหยิบซาลาเปาสองลูกมาถือไว้ตรงตาของผม แล้วเอาไปไว้ตรงแก้มของมินซอก
    "-////- ลู่เก่อเล่นอะไร" หน้าแดงแล้วๆ น่ารักจังเบย
    "อะๆ" ผมยื่นให้เขาไปลูกนึงอีกลูกก็กินเอง -..-
    1 ชั่วโมงผ่าน
    [ไรท์]
    ครอกกกก ~
    แหม... หันไปทางล่ะก็นะ หลับกันหมด -0- ยอนก็หน้าหงายแบคก็ซุกตักยอน จงอินกับคยองก็พอๆ กัน ส่วนลู่หมินนะ หือ... กอดกันกลมดิ๊ก !! ไรท์นอนกอดตัวปะ !? T[]T ฮรืออออ ~ พอเถอะอิไรท์ไม่มีใครอยากรู้เรื่องของแก
    งั้นข้าม จงตื่นคนทั้งหลาย จงตื่น โอย เพี้ยง ~
    "นักเรียน ตื่นๆ ถึงโรงเรียนแล้ว ~" ปลุกอาเจ้จอยคนเดียวก็ตื่นทั้งรถ เป็นไงงงง
    [จงอิน] พออิไรท์พร่ามเยอะไปและ 5-6 บรรทัดก็เกินพอและ (T[]T แกร๊ ไอดำเอ๊ยย ~)
    "คยองๆ" ผมเขย่าร่างเล็กที่ยังกอดผมอยู่ หลับสนิทเลยสิ่นะ -.-
    "คยองซูครับ ถึงโรงเรียนแล้ว" ตื่นสิ่ว๊อยยยย
    "ตื่นเร็วๆ จั๊กจี้ๆ นะ" ผมจั๊กจี้คยองซูทำให้เขาสะดุ้ง ไอนี่บ้าจี้ด้วยแหะ ฮ่าๆ
    "พี่เล่นอะไรเนี่ย ตกใจหมดเลย -3-" เขาตีแขนแล้วยู่ปากใส่ผม
    "พี่เรียกนายนานแล้วน้าาา" ผมหยิกแก้มเขาแล้วดึงลากตามเสียงเลยยย
    "เจ๊บบบบ >0<"
    "สมหน้า แบร่ๆ" ผมแลบลิ้นใส่เขา
    "- ^ -"
    "อะไรๆ งอนอ่อ"
    "- ^ -"
    "งอนอ่อค้าบบ"
    "ดีกันๆ" ผมชูนิ้วก้อยขึ้นมา ส่ายไปส่ายมา
    "เร็วๆ ดีกันๆ" เล่นตัวจังว่ะ ผมโยกไปโยกมา ชูนิ้วก้อยส่ายไปส่ายมาอย่างกะเด็ก 5 ขวบ -0-
    "ดีก็ดี" เขายิ้มแบบแอบหลุดหัวเราะออกมาแล้วก็ชูนิ้วก้อยมาเกี่ยวกัน ทำไมผมอยู่กับคยองซูแล้วรู้สึกแบบนี้เนี่ย ไม่เคยมีใครทำให้ผมรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย
    กรี๊งงงง กรี๊งงงง // โทรศัพท์คยองซู
    "ยอโบเซโย"
    (นี่ๆ คยองซู แม่ไปเที่ยวกับเพื่อนอะ ค้างบ้านเพื่อนนะ ลูกไปนอนกับเพื่อนหรือใครก็ได้ เออ ไอพี่สายรหัสอะไรนั้นก็ได้ ขอคุยหน่อยสิ่) สมมุติว่าผมไม่รู้ (-..-?) คยองซูยื่นโทรศัพท์มาให้ผม
    "เอ่อ.. คับ ??"
    (แม่ฝากดูน้องหน่อยได้มั้ยจ๊ะ มันอยู่ไม่ยากมากหรอก)
    "อ๋อ.. คับ"
    (ขอบใจจ้ะ ตู๊ดๆๆๆ....) ผมยื่นโทรศัพท์คืนคยองซูไป
    "วันนี้เราไปนอนคอนโดกับพี่แล้วกันนะ" ผมหันไปพูดกับคยองซู
    "ฮะ ขอบคุณฮะ"
    "ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง" ผมยีหัวเจ้าตาโต ข้างๆ ผม
    "ลงรถเลยจ้าาา กลับบ้านดีๆ นะค่ะ เจอกันวันจันทร์น้า" อาเจ้นี่ซ้อมไปเป็นพนักงานต้อนรับที่สนามบินอ่อ แหมมม ทั้งเจ้จอยกะเจ้ไอรินเลย
    ผมเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วขึ้นบิ๊กไบท์คันโปรดของผมแล้วให้คยองซูซ้อนไป
    "เห้ยๆ ไอจงอินแกพาน้องไปไหนว่ะ" ไอยอนวิ่งมาพร้อมกับแบค
    "พาน้องไปนอนคอนโดด้วย"
    "หือ ???"
    "แม่น้องเขาฝากมา เอ้อ !! มึงหนิ !!" ผมพูดจบก็ซิ่งไปคอนโดเลย
    กริ๊กๆ แอ๊ดดด
    ผมเปิดห้องมา ไอเราก็นึกว่าจะไม่มีใครอยู่ แต่แม่มานั่งดูทีวีอยู่กับน้อง -0-?? เงิบ
    "แม่ฮะ อันยอง" ผมทักทายแม่แบบอึนๆ แบบฉบับจงอิน ดันแปลงมาจากชาลยอน ส่งเสริมโดยลู่หาน (-.,-???)
    "อันยองฮะ ~" เสียงของคยองซูทำให้แม่สะดุ้ง
    "จงอิน ใครอะ"
    "น้องสายรหัสอะแม่ แม่เขาติดธุระเลยมาฝากไว้ก่อน"
    "อ๋อๆ งั้นแม่ไปล่ะ ฝากน้องด้วยนะ"
    "อ้าวว เอาน้องมาทิ้งอ่อ -0-" แม่เดินออกไปทิ้งน้องวัย 3 ขวบไว้ วัยนี้แหละกำลังซนเลยน้องชายของผมชื่อว่า ซึลกิ แม่งโครตฉลาดอะ พูดได้คล่องเว่อร์ เขียนหนังสือส๊วย สวย เรียนรู้ได้เร็ว ชื่อเหมือนครูที่โรงเรียนด้วย เฟ็ดเฟ่ !!!
    "กิๆ กินไรยัง" ผมก้มลงไปยีหัวเจ้าตัวแสบ
    "กินแล้วฮับ ป่าป๊า" !!!! อารมณ์ไหนเนี่ย เรียกกูป๊า -.-
    "อ่าๆ" ผมยีหัวมัน เสร็จมันก็เดินไปหาคยองซูที่กำลังจัดของอยู่แล้วกระตุกเสื้อเบาๆ
    "หม่ามี้กิง่วงแล้วฮับ พากิไปนอนหน่อย"
    "ห๊ะ ?? อ๋อ.. คับๆ เดี๋ยว เอ่อ.. หม่ามี้พากิไปนอนคับ" ไปกันใหญ่แล้วว
    [โดโด้] ผมงงอะ อยู่ดีๆ ก็มาดึงเสื้อผม ผมต้องไปส่งเด็กน้อยที่ห้องนอนแล้ว ตบก้นเพื่อกล่อมเด็กน้อยขี้อ้อน พี่จงอินก็มายืนกอดอดพิงประตูมองอยู่ มองอัลไล -3-
    ผมก้มลงไปมองร่างเล็กของเด็กน้อยเขาหลับไปแล้ว ผมค่อยๆ ก้าวขาออกจากห้องนอน
    "แงงงง หม่ามี้ๆๆ" ยังไม่ทันออกจากห้องเลย ซึลกิก็ร้องอีกแล้ววว
    "ค้าบๆ" ผมวิ่งไปนั่งที่เตียงอีกครั้ง ไอพี่จงอินขำอะไรว่ะ -3-
    "หม่ามี้ กิหิวนม"
    "หม่ามี้ไม่มีนมอะ เดี๋ยวให้พี่จง.. เอ๊ยป่าป๊าไปชงให้แล้ว" ผมโบกไล่ให้คนที่ยืนพิงประตูไปชงนม
    "ม่ะใช่ๆ"
    "0.0??" จู่เด็กน้อยก็ถลกเสื้อขึ้นมาแล้วดูดยอดอกผม
    "อ.. อื้ออ เบาๆ สิ่ฮะ" โอยย มันเสียวอ๊าา >[]<
    "เห้ยๆๆ ไอซึลกิ มึง.. เอ๊ยแกทำอะไรของแกว่ะ !!!"
    "ง่ำๆ ซึลกิจะกินนมหม่ามี้" เด็กน้อยยู่ปากใส่พี่จงอิน
    "บางทีแกก็ฉลาดจนเหมือนจะโง่นะ" พี่จงอินพูดแบบหงุดหงิดนิดๆ แล้วยีหัวของเจ้าตัวน้อย
    "ง่ำๆ จะกินนมอีกกกกก" เด็กน้อยก้มลงมากอดผม
    "เอ้าๆ นี่ๆ" พี่จงอินยื่นขวดนมให้
    "ม่ะเอาๆ ฮรือออออ" ร้องทำแมวอะไร๊ -0-
    "อะๆ" ผมพูดออกมาเชิงอนุญาติให้ซึลกิ ซึลกิจึงถลกเสียงอีกครั้ง
    "อ.. อื้ออ เบาๆ สิ่ซึล.. กิ" พี่จงอินใช้มือลูบผมของผมอย่างเหนื่อยใจ
    "พอแล้วๆ" พี่จงอินอุ้มพาดบ่าแล้วตีก้นแบบหยอกล้อใส่ซึลกิ ผมคงจะหน้าแดงเลยสิ่นะ -/////-
    "คยองไปอาบน้ำก่อนก็นะ"
    "ฮะๆ" ผมเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวและชุดนอนไปในห้องนนำเพื่ออาบน้ำ
    15 นาทีผ่านไป ~
    ผมได้ยินแต่เสียงซึลกิร้องงอแง ผมออกมาจากห้องน้ำก็เห็นซึลกินั่งดิ้นอยู่ที่พื้น พี่จงอินนั่งกุมขมับ -0- ขนาดนั้นเลยอ่อ
    "หม่ามี้ๆ หม่ามี้มาแล้ว" พอเห็นผมซึลกิก็วิ่งมาเกาะขา ผมเลยเขาแล้วพาเข้าไปที่ห้องนอน
    "ซึลกินอนได้แล้วนะ ดึกแล้ว"
    "ฮับ" เด็กน้อยทำตามอย่างว่าง่าย สักพักก็หลับไป ผมจึงเดินออกมาจากห้องนอน
    "คยองซูหิวมั้ย"
    "ไม่หิวฮะ" ผมนั่งลงอย่างเหนื่อยๆ
    "ขอโทษด้วยนะ เรื่องซึลกิน่ะ"
    "ไม่เป็นไรหรอก เขายังเด็กอยู่เลย"
    "อื้อ ขอบใจด้วยแล้วกัน"
    "แงงงงงงง"
    "ไอเด็กเวรนี่ก็ -0-" พี่จงอินก็ไปว่าน้องเขา โอ๊ะ !!
    "หม่ามี้มาน้องซึลกิหน่อยสิ่ ฮรือออ"
    "มาแล้วๆ" ผมลงไปนั่งบนเตียงแล้วซึลกิเข้ามากอดผมใช้หัวซุกที่ท้อง
    "ซึลกิรักหม่ามี้นะฮับ หม่ามี้อย่าทิ้งซึลกิไปนะ"
    "กูล่ะขนลุก -0-" พี่จงอินพูดซะดังเลย ผมลูบหัวตัวเล็กเบาๆ เพื่อให้นอน
    "Zzzz..." พี่จงอินมานั่งตรงข้ามกับผม
    "แม่งหลับจริงป่าวว่ะ -0-"
    "หลับแล้วมั้งง"
    "หม่ามี้ขอกินนมหน่อย ~" พี่จงอินทำเสียงล้อ ฮ่าๆๆ
    "-////-"
    "เหอะๆ คยองซูก็นอนได้แล้ว นอนกับไอกิเนี้ยแหละ เดี๋ยวพี่ไปนอนที่ห้องนั่งเล่น" พี่จงอินเดินออกไป ผมค่อยนอนลง
    [จงอิน] แหมม ไอเด็กบ้าเอ๊ย.. ลวนลามคยองซูอ่อ -..- เป็นน้องผมก็ไม่ปราณีนะ ฮ่าๆ ช่างเหอะ ไม่ง่วงเลอร์ แค่สี่ทุ่มครึ่งเอง -..- พรุ่งนี้ก็เสาร์ หยุดอีก โทร. หาเพื่อนคุยดีกว่า
    (ยอโบเซโย) ปลายสายรับแล้ว
    "ลู่หาน มึงทำไรอยู่"
    (เอ่อ.. กูอยู่ผับ)
    "โด่วว สัสไม่ชวนเลยนะมึง"
    (กูเห็นมึงกลับกับน้องคยองอะ กูเลยมากับไอยอน)
    "แม่กูดันเอาน้องมาฝากไว้อีก แม่งหลับแล้วนี่หวา คยองซูก็นอนแล้ว.. กูไปผับด้วยยย ~"
    (พอเลยๆ พวกกูจะกลับแล้ว)
    "โม้ สัส สี่ทุ่มครึ่งเนี่ยนะ"
    (กูนัดอ้วนไว้)
    "นัดทำไรกัน -0-"
    (พาดูหนังรอบดึกเว้ยย)
    "จ้ะ น่าเบื่อว่ะ"
    (มึงคุยกะไอยอนม่ะ)
    (ห๊ะๆ ไรมึง)
    "ยอนกูเบื่อ สาสส"
    (ตีฮอนมั้ยล่ะมึง)
    "อืมก็ดี ขอบใจ" ผมกดวางสายแล้วรีบไปเปิดคอม ~
    สักพักใหญ่ๆ ผ่านไป ~
    ไอเหร้.. เล่นมาก็แพ้ทำไมวันนี้มัน... โว๊ะ !!!! กูนอนและแม่ง -..-
    – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – 
    จบไปอีกตอนนน ไม่รู้จะอะไรยังไงกระไรทำอะไรล่ะ โว๊ะ !!!
    ช่วยเม้นติชมวิจารด่ากระทืบทุบตีไล่ฆ่าฟันยิงแท่ง (T[]T ตายแปร้บ..)
    ช่วยหน่อยและ กันนะ ><'
    บาย จุฟฟ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×