คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Red Paradise : ❥ Chapter 2 : กิจกรรมบ้าๆ [50%]
2
กิจกรรมบ้าๆ
โรงเรียน Exo royal kingdom แบ่งออกเป็นสามโดม
หนึ่ง...โดม Dark hazard (Black) ความขึ้นชื่อของโดมนี้คือ ความลับที่น่าค้นหา ส่วนมากคนพวกนี้จะเป็นทายาทนักธุรกิจชื่อดังที่เห็นอยู่ตามทีวี ไม่ก็พวกคนรวย แต่ที่สำคัญ คนในโดมนี้ขึ้นชื่อในเรื่อง ‘ความเลว’ เป็นอันดับหนึ่ง นานๆทีจะเห็นพวกเขาเป็นคนดีก็คงสักสามปีหนึ่งครั้ง เราจะสามารถสังเกตคนของโดมนี้ได้อย่างง่ายดาย โดยดูจากเครื่องแบบชุดนักเรียนสีดำสนิทของเขา
สอง...โดม Wonderland (White) โดมที่ดูขาวสะอาด สีประจำหอคือสีขาว เป็นโดมที่ถ้าใครมองผ่านๆก็จะนึกว่าเป็นเพียงแค่โดมที่ธรรมดาๆทั่วไป แต่ใครว่าละ ถ้ามันจะธรรมดาหรือปกติ...วันเดอร์แลนด์ของพวกเขาจะอยู่ลอยนวลแบบนี้ไหมละ! ส่วนมากจะเป็นพวกที่อยากจะเรียนมากกว่าไร้สาระ ความขึ้นชื่อของหอนี้เลยเป็นห้องสมุดขนาดใหญ่และกินพื้นที่โดมไปเกือบครึ่ง แน่นอนว่าทางโรงเรียนมีห้องสมุดรวมให้ แต่อย่าหวังว่าจะเห็นชาวโดมนี้ไปเดินว่อนเชียวละ...
สาม...โดม Red Castle (Red) เมื่อพูดถึงโดมนี้ แน่ละ ชื่อก็บอกอยู่ ‘Castle’ ที่แปลว่าปราสาท ปราสาทที่รวมไปด้วยพระราชา พระราชินี เจ้าหญิง เจ้าชาย ทหาร องครักษ์ ประชาชน ซึ่งมันบอกถึงความยิ่งใหญ่ แต่โดมของพวกเขาไม่ได้หมายความถึงแค่นั้น แต่มันหมายความว่าเหนือกว่าโดมกระจอกๆพวกนั้นต่างหาก!!! การปาร์ตี้ของโดมนี้ขึ้นชื่อเป็นที่หนึ่ง ในหนึ่งเดือนจัดประมาณ 30 ครั้งได้ ซึ่งหมายความว่าจัดแทบทุกวันเลยไงละ!
และสิ่งที่สำคัญมากๆ คือประธานโดมของแต่ละโดม ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแนวหน้าของโดมแต่ละโดม และผู้ที่จะนำพาชัยชนะของแต่ละโดมมาให้จากกิจกรรมประจำปีที่ผู้อำนวยการเป็นคนกำหนด
ซึ่งปีนี้...
‘ประธานโดมพิเศษ’
หัวข้อกิจกรรมเด่นสง่าอยู่ตรงกลางบอร์ดหน้าโรงอาหารรวมทำให้ลู่หานกับคยองซูแทบจะหุบปากไม่ทัน
“นี่มัน...เรื่องบ้าอะไรกันวะ” คยองซูพูดออกมาก่อนจะอ่านจดหมายที่แปะอยู่ต่อ
รายละเอียดมีดังนี้...
‘ถึง นักเรียนโรงเรียน Exo Roral Kingdom ที่น่าร้ากกก ทุกคนนะจ๊ะ ♥
ผู้อำนวยการที่น่ารักคนนี้อยากจะมาบอกเกี่ยวกับกิจกรรมประจำปีนี้ให้ทุกคนทราบ
โจทย์คือ “ประธานโดมพิเศษ”
ฮันแน่„♥ อยากรู้ละสิ อยากรู้ละสิ กติกาก็มีไม่ยากแต่ก็ไม่ง่าย
1) ประธานโดม ‘ทุกโดม’ ต้องแต่งตั้ง “ประธานโดมพิเศษ” ภายในปีการศึกษานี้
2) ผู้ที่ชนะเป็นโดมแรก จะสามารถได้รับของรางวัลตามที่ประธานโดมเป็นคนกำหนดไป
3) รักผู้อำนวยการด้วยนะจุ๊บๆ♥
ส่วนคุณสมบัติของ “ประธานโดมพิเศษนั้น”
1) ต้องเป็นคนที่สามารถกำราบประธานโดม ณ ปัจจุบันให้อยู่หมัด
2) ไม่กำจัดอายุ เพศ หรือรูปร่างหน้าตาใดๆทั้งสิ้น
3) ผู้ที่ได้เป็น จะมีอำนาจเทียบเท่ากับประธานโดม ณ ปัจจุบัน แต่จะไม่ได้ C การ์ด การ์ดที่สามารถเดินตรวจตราตอนกลางคืนได้ (C การ์ดจะมีแค่ประธานโดม ไม่สามารถให้ใครยืมได้)
4) รักษาการจนกว่าประธานโดมคนเก่าจะออกไป
*หมายเหตุ เมื่อเลือกประธานโดมพิเศษได้แล้ว ต้องนำมาประเมิณต่อผู้อำนวยการ โดยแต่ละโดมจะนำมาประเมิณได้แค่โดมละคนเท่านั้น
รางวัลของแต่ละโดม
ตามที่ประธานโดมของพวกเธอรีเควส (พูดตามผู้อำนวยการอีกครั้งนะคะ รีเควสสส) มา มีดังนี้
- โดม Dark hazard = ไม่มีการปิดประตูหอพักในโดมเป็นเวลา 1 ปี
- โดม Wonderland = ต้นทุนในการสร้างห้องสมุดเพิ่มอีก 10 ล้าน
- โดม Red Castle = แอลกอฮอล์ส่งไม่อั้น 1 ปี
สุดท้ายนี้ จะเป็นชื่อของ “ประธานโดมพิเศษที่แต่ละโดมจะไว้เรียกกัน” ตามที่ประธานโดมของพวกเธอ รีเควสสสสสส (ออกเสียงให้ถูกนะ) มา
- โดม Dark hazard = Witch wacky
- โดม Wonderland = Honey
- โดม Red Castle = Sweet Darling
เป็นไง น่าสนุกใช่ไหมละ ♥ อย่าเพิ่งตื่นเต้นไปนะนักเรียนที่น่ารักทุกคน หวังว่าทุกคนจะสนุกกับปีนี้ จุ๊บๆ
ด้วยรัก และหวังดีสุดๆ
ผู้อำนวยการ พัคฮุน / ฝ่ายบริหารโรงเรียนทุกท่าน’
“โคตร...ไร้สาระเลยวะ” เมื่อลู่หานอ่านทั้งหมดจบ ก็รีบพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ผิดหวัง
“เออ นั่นดิ แล้วดูไอประธานโดมแต่ละคนดิ ตั้งชื่อประธานโดมพิเศษอะไรนั่นซะเว่อร์ น่าขนลุกชะมัด” คยองซูรีบออกความเห็นตาม
“ช่างเถอะ ยังไงก็ไม่เกี่ยวกับพวกเราแล้วละ กลับหอกันเถอะ” ลู่หานพูดจบ ก็เดินล้วงกระเป๋าตรงไปที่หอพักตัวเองทันที
ชั้น VIP ห้องประธานโดม Red Castle
ปึง!
“นายว่า...ยังไงนะ?” เสียงของคิมจุนมยอนดังลั่นห้องเมื่อได้ยินสิ่งที่รุ่นน้องของตัวเองพูดออกมา
“ลู่หาน...นายคุ้นชื่อนี้ไหม?” โอเซฮุนที่นั่งเซ็นต์จดหมายอยู่บนโต๊ะทำงานอยู่พูด
“ก็เออสิวะ รุ่นน้องโรงเรียนเก่า”
“ทำให้สมัครคัดเลือกเป็นประธานโดมพิเศษหน่อยสิ” เซฮุนยังพูดเสียงเรียบๆ
“นี่นาย...เสียสติไปแล้วรึไง นั่นมัน...ผู้ชายนะโว้ย” จุนมยอนยังพูดด้วยน้ำเสียงไม่อยากจะเชื่อต่อ
เซฮุนเหลือบตาขึ้นมามองรุ่นพี่ที่ตัวเองเคารพหนึ่งครั้ง ก่อนจะก้มหน้าลงไปจัดการกับเอกสารต่อ
“ผมว่า...ผมเจอแล้วละ”
“เจออะไรวะ”
“คนคนนั้นนะ...”
โรงอาหารโดม Red Castle
ตอนนี้เป็นเวลาเลิกเรียนของทั้งคู่แล้ว โชคดีที่ปีนี้คยองซูยังสอบวัดระดับห้องได้อยู่ห้อง A เหมือนเดิม ซึ่งเหมือนกับลู่หาน
ทั้งคู่ที่ไม่อยากจะไปสุงสิงที่ Party Land ตามชาวโดมคนอื่นๆนัก ก็เลยนัดกันมาที่โรงอาหารของโดมตัวเองเลยเสียดีกว่า
“หิวจังเลย” คยองซูพูดพร้อมกับลูบท้องน้อยของตัวเองไปด้วย
“ไปหยิบมาทานสิ เดี๋ยวฉันรอ” ลู่หานพูดยิ้มๆ
อาหารที่โรงอาหารประจำโดมแต่ละโดมมีสิ่งที่พิเศษอยู่อย่างหนึ่งก็คือ ไม่ต้องเสียเงิน ซึ่งรายการอาหารจะเปลี่ยนไปทุกวัน วันละเกือบๆ 10 อย่างได้ ผิดกับโรงอาหารรวมที่ต้องใช้เงินในการซื้อ แต่อาหารจะหลากหลายชนิดกว่า
“ลู่หาน!” เสียงคุ้นหูดังขึ้นหลังจากที่ลู่หานกำลังจะฝุบหลับบนโต๊ะ
เขาจำได้...เขาจำเสียงนี้ได้...
“พี่จุนมยอน!” เสียงใสรีบหันไปตะโกนเรียกรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าอย่างดีใจ
ตั้งแต่ปีที่แล้วที่ลู่หานเข้ามาอยู่ในนี้นี้ฐานะนักเรียนปีหนึ่ง เขาสามารถรู้จักกับคนได้อย่างรวดเร็ว และก็แทบไม่อยากจะเชื่อว่ารุ่นพี่ที่เขาเคารพมากตอนอยู่มัธยมต้นจะมาอยู่ที่โรงเรียนเดียวกับเขาและโดมเดียวกับเขา และทำให้เขารู้จักคนคนนั้น...ปาร์คชานยอล
คิม จุนมยอน หรือ ซูโฮ เป็นรุ่นพี่ที่มีดีทุกอย่างยกเว้นเรื่องเรียน สาวๆหลงใหลเขายิ่งกว่าอะไรดี ตอนนี้ดำรงตำแหน่งเป็นรองประธานโดมอยู่...คงเป็นอย่างนั้นละนะ
“ไม่ได้เจอกันซะนานเลยนะนาย โห สูงขึ้นเยอะเลยนี่” ซูโฮพูดด้วยน้ำเสียงล้อเลียน
ลู่หานรีบเบะปากก่อนจะต่อยเข้าไปตรงไหปลาร้าของซูโฮเบาๆ
“ล้อเล่นน่า...นายสบายดีไหม” ซูโฮรีบนั่งลงข้างๆลู่หานช้าๆ
“อ่าห่ะ สบายดีมาก ชนิดที่ว่าโดนงูกัดก็ยังไม่ตาย” ลู่นหานพูดพร้อมกับขำไปด้วย
“ให้มันจริงเหอะ”
“เออนี่...ถามอะไรหน่อยได้ไหม”
ซูโฮพยักหน้านิดหน่อย ก่อนจะค่อยๆหยิบกระดาษเอสี่ออกมาด้านหลัง
“ทำไม...ปาร์คชานยอลถึงโดนเปลี่ยนโดมละ” ลู่หานถามช้าๆ
ซูโฮอึ้งไปชั่วขณะเพราะไม่คิดว่าลู่หานจะถามเรื่องแบบนี้
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆหนึ่งที เพราะความจริงเขาก็ไม่อยากจะพูดในสิ่งที่เป็นอดีตอะไม่น่าจดจำนั่นออกมา
“นายจำกิจกรรมเมื่อปีก่อนได้ไหม...” ซูโฮเล่าช้าๆ
ลู่หานพยักหน้านิดหน่อย ก่อนจะตั้งตารอประโยคต่อไปที่ซูโฮพูด
“โดม Wonderland เป็นฝ่ายชนะ”
“อย่าบอกนะ...” เพียงแค่นั้น ลู่หานก็เดาเรื่องทั้งหมดออก
“ใช่...รุ่นพี่อึนฮยอกขอออกจากโดมวันเดอร์และให้ชานยอลที่เป็นน้องชายไปรับตำแหน่งแทน”
เรื่องนี้...น่าจะไม่เกิดขึ้น
ใครๆก็รู้ว่ารุ่นพี่อึนฮยอกรักชานยอลที่เป็นน้องชายต่างสายเลือดเพียงใด ก่อนที่ลู่หานจะไปญี่ปุ่น ข่าวเรื่องการออกจากตำแหน่งของรุ่นพี่อึนฮยอกก็เข้ามาอยู่ในสมองของลู่หานแล้วตั้งแต่แรก แต่...ทำไมเรื่องมันต้องเป็นแบบนี้ด้วย
ทำไมปาร์คชานยอล...ต้องไปอยู่โดมวันเดอร์...
“ไม่อยากจะเชื่อเลย” ลู่หานยังคงอ้าปากค้างพร้อมกับมองลงไปบนโต๊ะด้วยสายตาอันว่างเปล่า
“เอาน่า...มันยังไม่ตายสักหน่อย” ซูโฮปลอบ (?)
“แบบนี้ก็เจอกันยากแล้วละสิ”
ใช่แล้ว...การที่ลู่หานกับชานยอลอยู่กันคนละโดมเป็นเรื่องยากที่จะเจอกันได้ เพราะแต่ละโดมห้ามเกินเขตกัน ก็เป็นที่รู้ๆกันอยู่
“นี่ เซ็นต์นี่ให้พี่หน่อยได้ไหม พอดีอาจารย์พี่เขาให้ตามลายเซ็นต์รุ่นน้องอยู่นะ” ซูโฮพูดพร้อมกับยืนกระดาษเอสี่มาตรงหน้าลู่หานพร้อมปากกาสีน้ำเงินกันน้ำอย่างดี
“อ่าห่ะ” ลู่หานรีบเซ็นต์ชื่อตัวเองลงไปในช่องที่ซูโฮชี้ให้ก่อนจะหันกลับไปมองข้างหน้าอีกครั้ง
ลู่หานรีบเบิกตาโพล่งทันทีเมื่อเห็นร่างสูงตรงหน้าทำกำลังเดินมา
...น...นั่นมัน!
ใบหน้าจิ้มลิ้มนั่นรีบก้มลงบนโต๊ะอย่างรวดเร็ว พร้อมกับภาวนาอย่าให้คนตัวสูงตรงหน้าเห็นเขาด้วยเถิดดดด!!!
“อ่าว รุ่นพี่ซูโฮ” เสียงคุ้นหูดังข้างหูลู่หาน เขาหลับตาปี๋
คิดในใจเพียงแค่ว่า...
ไอรุ่นพี่จุนมยอน!
“ไงเซฮุน อะไรทำให้คิดเสด็จลงมาที่นี่ได้ละครับ” ซูโฮถามอย่างล้อเลียน
รุ่นพี่ครับ! ช่วยไปคุยกันที่อื่นได้ไหมครับ!!!
“ก็...อยากเปลี่ยนบรรยากาศ แล้วนั่นใครนะ” เซฮุนถามอย่างสงสัย
ซูโฮขยับปากเป็นคำว่า ‘ลู่หาน’ เมื่อเซฮุนเห็นแบบนั้นก็เบิกตาโพล่งก่อนจะยิ้มออกมานิดหน่อย พร้อมกับทำมือให้ซูโฮเดินออกไปเงียบๆ และเจ้าตัวก็นั่งลงบันเก้าอี้ตัวเดิมที่ซูโฮเคยนั่งทันที
“ไม่มีอะไรแล้วงั้นผมไปแล้วนะ” เซฮุนทำเป็นตะโกน
เมื่อลู่หานได้ยินแบบนั้น ก็รีบยกหน้าขึ้นมาก่อนจะหันมาทางเก้าอี้ของซูโฮทันที
“รุ่น...อ๊ะ!” ใบหน้าจิ้มลิ้มรีบหยุดชะงักค้างทันทีเมื่อปลายจมูกของตัวเองไปชนกับปลายจมูกคนฝั่งตรงข้าม
ลู่หานเบิกตากว้างกว่าเดิม ก่อนจะรู้สึกเหมือนกับร่างกายถูกแช่แข็งไปทุกส่วน...ใครเอาเอลซ่ามาไว้แถวนี้!
“ไง” คนตรงข้ามถามอย่างเจ้าเล่ห์ แต่ใบหน้าของเขาก็ไม่มีท่าทีที่จะเลื่อนออก
เมื่อลู่หานได้สติจากเสียงของเซฮุน ก็รีบถอยใบหน้าหนีออกมาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้อย่างแรงโดยไม่สนใจว่ามันจะพังรึเปล่า
“นาย...นาย...นาย...”
ปากของลู่หานสั่นอย่างไร้ซึ่งความควบคุม เขาอยากจะเข้าไปต่อยหน้าของคนตรงหน้าที่มีตำแหน่งเป็นประธานโดมเสียจริง
“นาย...นาย...” ดูเหมือนลู่หานพยายามจะพูดต่อ แต่ยังไงๆเขาก็ไม่สามารถบังคับปากที่หยุดสั่นนี่ได้เลย
เดี๋ยว...ทำไมไม่รู้สึกแค่ว่าปากสั่นละ ตอนนี้หัวใจของเขามันเหมือนจะระเบิดออกมาแล้วนะ!
“นี่ ลู่หาน จะพูดอะไรก็พูดมาสิ ถ้าอีกรอบเดียวผมจับจูบไม่รู้ด้วยนะ” เซฮุนยิ้มออกมาอย่างขันๆกับการกระทำของลู่หาน
ให้ตายสิ คนตรงหน้านี่น่าแกล้งชะมัด
50%
_________________________________
คุยกันวันละนิด จิตแจ่มใส♥
โฮก ก็ยัง...ไม่มีไรมาก 555
นี่แค่เกริ่น จะแซ่บไม่แซ่บรอติดตาม
เม้นกันนะๆ รักคนเม้นที่สุดเยย จุ๊บๆ ♥
ความคิดเห็น