คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 : Oh My God
แสงแดดยามเช้าส่องผ่านเข้ามาจากทางหน้าต่างที่ถูกเปิดโดยชายหนุ่มผมสีแดง คุโรโกะค่อยๆลืมตาขึ้นมาอย่างยากลำบาก บิดขี้เกียจโดยยืดแขนทั้งสองข้างขึ้นเหนือหัวและหาววอดเหมือนลูกแมว เขาเงยหน้ามองนาฬิกาบนผนังและพบว่าเป็นเวลา 7 โมงกว่าแล้ว โชคดีที่วันนี้เป็นวันเสาร์ ไม่อย่างงั้นคงได้ไปเรียนสายแน่ๆ เขามองไปที่แผ่นหลังของคนรักที่ยืนมองออกไปนอกหน้าต่างและจิบกาแฟที่ถืออยู่
“ อาคาชิคุง ทำไมตื่นแล้วไม่ปลุกผมล่ะครับ “ คุโรโกะเดินไปกอดอาคาชิจากด้านหลัง ใช้หน้าเกยไหล่ของอีกฝ่าย
“ เห็นนายกำลังหลับสบายเลยไม่อยากรบกวนน่ะ อีกอย่างวันนี้วันหยุดจะตื่นสายสักหน่อยก็ไม่เห็นเป็นอะไรนี่ “ อาคาชิหันหน้ามามองคุโรโกะที่กำลังหลับตาและยื่นหน้าเข้ามาใกล้เขาเหมือนกำลังรออะไรบางอย่างอยู่
น่ารักซะจริงๆเลยนะ เท็ตสึยะ
อาคาชิพลิกตัวหันหน้าเข้าหาคนรักของเขา และใช้นิ้วชี้เชยคางของอีกฝ่ายขึ้นก่อนจะประทับจูบแผ่วเบาบนริมฝีปากของคุโรโกะ เป็นจูบที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนและหอมหวานเหมือนรสของกาแฟนุ่มละมุน
ช่างเป็นบรรยากาศสุดสวีทหวานแหววที่ไม่ว่าใครมาเห็นก็ต้องอิจฉา
“ จูบอรุณสวัสดิ์เสร็จแล้วก็ไปกินข้าวซะนะ ฉันทำอาหารเช้าไว้ให้เรียบร้อยแล้ว “ อาคาชิเดินนำคุโรโกะเ้ข้าไปในห้องครัวโดยมีร่างเล็กของคนผมฟ้าเดินตาม
แต่เมื่อเดินมาถึงโต๊ะอาหาร คุโรโกะก็ต้องงุนงงผสมกับตกใจกับภาพตรงหน้า ทำไมถึงมีแต่อาหารบำรุงครรภ์ของคนท้องซะงั้นล่ะเนี่ย
ไม่ใช่แล้วครับ อาคาชิคุง! ถึงจะบอกว่า’อาจจะ’ท้องก็ได้ ก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะท้องจริงๆ แถมไอ้ยานั่นก็ไม่ได้น่าเชื่อถือขนาดนั้นด้วย นี่อาคาชิคุงจริงจังกับมันขนาดไหนกันล่ะเนี่ย!?
“ อาคาชิคุงครับ นี่มัน… “
โดยไม่สนใจคำพูดของคนตรงหน้า อาคาชิเดินเข้าไปคุกเข่าตรงหน้าคุโรโกะทำให้ร่างเล็กถึงกับตกใจผงะถอยหลัง เค้าใช้หูแนบกับท้องของร่างเล็กและลูบมันไปมา
“ ในนี้มีลูกของพวกเราอยู่ใช่มั้ย ป๊ะป๋ากำลังคุยกับหนูอยู่นะ “ อาคาชิยิ้มอย่างมีความสุขและลูบหน้าท้องจนคุโรโกะรู้สึกจั๊กจี้นิดๆ อาคาชิคุงใจเย็นก๊อน!! นี่อาคาชิคุงเชื่อสนิทใจขนาดนี้เลยเหรอครับ เค้าอยากมีลูกมากขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย! ถึงจะดีใจที่มันทำให้อาคาชิคุงกลับมาสนใจเค้าเหมือนเดิมจริงๆก็เถอะ
“ อาคาชิคุงครับ มันไม่ใช่ว่าเรื่องที่ผมท้องมันยังเป็นเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้นเหรอครับ “
“ แต่ฉันมั่นใจในความสามารถของฉันว่า’ทำ’แค่ครั้งเดียวเท็ตสึยะก็ต้องท้องแน่นอน หรือนายไม่เชื่อมือฉันล่ะ “ อาคาชิคุงบากะ! ทำไมพูดเรื่องน่าอายแบบนั้นออกมาได้หน้าตาเฉยเลยล่ะครับ …………..แต่ผมก็ชอบนะ
ประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงนั้นซะหน่อยครับ!
“ เจ้ายานั่นมันอาจจะไม่มีผลจริงๆก็ได้นะครับ “ ผมก้มลงมองคนรักผมแดงที่ยังคุยกับลูก เอ่อ… ไม่ใช่ คุยกับหน้าท้องของผมไม่เลิก
“ งั้นมาทำกันอีกรอบตอนนี้เลยเพื่อความชัวร์ดีมั้ย เท็ตสึยะ “ อาคาชิส่งรอยยิ้มเจ้าเล่ห์มาทางคุโรโกะส่งผลให้คนตัวเล็กถึงกับเขินหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ
“ อาคาชิคุงคนลามก “
อย่างที่ผมเคยบอกไปใช่มั้ยล่ะครับ อาคาชิคุงน่ะเอะอะๆอะไรก็จับขึ้นเตียงตลอดเลย นี่ถ้าผมไม่ได้ชอบอาคาชิคุงล่ะก็คงทนอยู่ด้วยไม่ไหวแน่ๆ
“ แต่นายก็ชอบฉันอยู่ดีใช่มั้ยล่ะ “ อาคาชิดึงคุโรโกะเข้ามาไว้ในอ้อมกอด เขาค่อยๆใช้มือลูบไล้แผ่นหลังของคนตรงหน้า
“ แหม่ๆ พวกวัยรุ่นนี่ดีจังเลยน้า พลังงานเหลือกินเหลือใช้กันชะมัด “
อยู่ดีๆก็มีเสียงของบุคลที่สามดังขึ้นในห้องที่น่าจะมีเพียงแค่พวกเขาสองคน เป็นเสียงของชายหนุ่มที่ดูมีอายุ ไม่รู้ว่าคุโรโกะรู้สึกไปเองหรือเปล่าแต่เมื่อกี้เหมือนเห็นอาคาชิคุงสะดุ้งกอดเขาแน่นกว่าเดิม แต่คงคิดไปเองนั่นแหละ อาคาชิคุงไม่ใช่คนขี้ตกใจซะหน่อย ใช่มั้ย?
“ เอ๊ะ เสียง… “ คุโรโกะพูดออกมาและมองหน้าอาคาชิที่แสดงออกว่ากำลังงงไม่แพ้กัน
“ ไม่ต้องตกใจๆ ฉันเป็นเทพน่ะ เป็นคนที่เอายานั่นมาขายเองแหละ “ ยานั่น ? หมายถึงยาที่คุโรโกะเพิ่งกินไปเมื่อวานสินะ
อยู่ดีๆก็มีชายแก่ใส่ชุดขาวปรากฎตัวขึ้นที่ระเบียงด้านนอกของอพาร์ทเมนท์
“ แล้วเทพมาทำอะไรที่อพาร์ทเมนท์ของผมไม่ทราบ แจ้งข้อหาบุกรุกพื้นที่ส่วนบุคลได้เลยนะเนี่ย “ อาคาชิคุงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แสดงออกว่ากำลังหงุดหงิดที่ถูกขัดจังหวะ เค้ามักจะหงุดหงิดเสมอเวลาถูกขัดจังหวะไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม โดยเฉพาะยิ่งเป็นเรื่องของคนตรงหน้าด้วยแล้ว ดวงตาคมกริบจ้องหน้าของเทพ(?)เขม็งเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ ถึงเป็นเทพเจ้าถ้าเข้ามาสอดก็จะใช้กรรไกรเสียบให้พรุนเลย!
“ อย่าเพิ่งโกรธกันซี่พ่อหนุ่ม เห็นว่าพวกนายกำลังคุยเรื่องลูกอยู่ ฉันจะมาบอกว่ายานั่นมันไม่ได้มีผลให้ผู้ชายท้องได้จริงๆหรอกนะ แค่โฆษนาเกินจริงนิดหน่อยมันจะได้ขายออกง่ายๆ ช่วงนี้ฉันถังแตกน่ะ “ ชายแก่ชุดขาวที่อ้างว่าเป็นเทพเกาหัวแล้วหัวเราะแห้งๆ
เป็นเทพเจ้าแบบไหนกันแน่ถึงมาขายยาเก๊หลอกมนุษย์เนี่ย ! ความน่าเชื่อถือโคตรจะต่ำเลย
“ งั้นจะรับผิดชอบกับความคาดหวังของผมยังไงดีครับท่านเทพ เป็นเทพแท้ๆ แบบนี้ฟ้องข้อหาหลอกลวงผู้บริโภคได้เลยนะ เอาให้ร้านขายยาเจ๊งไปเลยดีมั้ย “
อาคาชิคุง อย่าไปหาเรื่องกับเทพแบบนั้นสิครับ! คุโรโกะแอบตะโกนขึ้นมาในใจ
“ เฮ้ย อย่าๆๆๆ ธุรกิจนี้ฉันยังต้องใช้หาเงินต่ออีกนะพ่อหนุ่มผมแดง… งั้นให้สิทธิพิเศษพวกนายหน่อยแล้วกัน “ ชายแก่ทำท่างครุ่นคิด และมองมาทางคุโรโกะ
“ ฉันต้องใช้เวลาประมาณเดือนนึงถึงจะพาลูกของพวกนายมาให้ได้ แต่หนุ่มผมฟ้าตรงนั้นจะแพ้ท้องด้วยนะบอกไว้ก่อน “
“ เป็นข้อแลกเปลี่ยนที่สมเหตุสมผลดี งั้นผมจะบอกพ่อให้ยกเลิกการฟ้องร้องยาผิดกฎหมายของร้านท่านแล้วกันนะครับ “ เห้ยๆ เมื่อกี้ที่หยิบมือถือขึ้นมาแปบเดียวนั่นฟ้องพ่อไปเรียบร้อยแล้วเรอะ เร็วเกินไปแล้ว อาคาชิคุงน่ากลัวสุดๆ เป็นคนที่ไม่สมควรทำให้โกรธสุดๆ ไม่งั้นชีวิตท่านอาจจะหาไม่
“ พ่อหนุ่มผมแดงนี่ร้ายชะมัด “
“ อาคาชิคุงไม่ถามความสมัครใจของผมสักหน่อยเหรอครับ “ คุโรโกะแย้งขึ้นมา
“ เท็ตสึยะไม่อยากมีลูกกับฉันเหรอ “ อาคาชิใช้สายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวังและอ้อนวอน… มั้ง มองคุโรโกะ
“ ไม่อยากมี… ซะที่ไหนล่ะครับ ถ้าลูกออกมาเหมือนอาคาชิคุงต้องเป็นเด็กที่หล่อเหมือนพ่อแน่เลยครับ “
“ แต่ถ้าเหมือนเท็ตสึยะฉันจะดีใจกว่านะ ลองคิดว่ามีเท็ตสึยะตัวน้อยมาอยู่่ด้วยอีกคน ฉันแทบจะรอหนึ่งเดือนไม่ไหวเลยล่ะ “ อาคาชิใช้มือโอบเอวร่างเล็กและขยับหน้าเข้าไปใกล้ ทั้งสองจ้องตากันอยู่สักพักก่อนจะเริ่มจูบกันอีกครั้ง เห้ยไอ้คู่นี้ เช้านี้มันจูบกันไปกี่ครั้งแล้วเนี่ย จ้องตากันเป็นไม่ได้เลยสิน่า เป็นปลากัดกันรึไง!
บรรยากาศครอบครัวอบอุ่นแสนมุ๊งมิ๊งที่สว่างจ้าซะจนท่านเทพแสบตาแผ่ออกมาจากเด็กหนุ่มทั้งสอง
วัยรุ่นสมัยนี้มันช่างทำอะไรไม่อายสายตาคนอื่นซะเล้ย โดยเฉพาะไอ้คู่นี้ ไม่ไหวๆ ขืนทนอยู่สถานที่ที่เต็มไปด้วยไอความรักแบบนี้นานๆมีหวังคนแก่หายใจไม่ออกตายแหงๆ ไปตามดูคู่อื่นมั่งดีกว่า
“ เอาเหอะ หมดธุระของฉันแล้ว วันหลังก็มาอุดหนุนยาร้านฉันอีกล่ะ บะบาย “ ควันที่ขาวลอยคลุ้งไปทั่วห้องก่อนที่ชายแก่จะหายวับไปกับสายลม
“ เอ่อ ทาคาโอะอยู่บ้านไหมครับ “ มิโดริมะ ชินทาโร่ เอสของชมรมบาสชูโตคุยืนอยู่หน้าประตูบ้านของทาคาโอะ คาซึนาริ แฟนเจ้าปัญหาที่ช่วงนี้ชอบหมกตัวอยู่แต่ในบ้านไม่ยอมออกมาให้เห็นหน้าแม้ในวันหยุด วันธรรมดาก็มาโรงเรียนสายแถมกลับบ้านเร็วทุกวัน ทั้งๆที่ปกติเจ้าตัวจะเป็นคนมาหาเค้าเองแล้วก็ชวนไปที่นู่นที่นี่เกาะแกะไม่หยุดตลอดแท้ๆ แต่ตอนนี้ดันกลายเป็นว่าเค้าต้องถ่อมาหาถึงบ้านด้วยตัวเอง ไม่รู้บ้านมันมีอะไรดีนักหนา หรือมันจะซ่อนกิ๊กเอาไว้ที่บ้าน!? ไม่ได้การ ยิ่งคิดยิ่งแค้น อารมณ์ของชายหนุ่มผมเขียวเดือดปุดๆพร้อมระเบิดเต็มที่
เจ้าบ้าคาโอะ เป็นแฟนที่ไม่ได้เรื่องเอาซะเลย บังอาจมาทำตัวห่างเหิน ไม่ยอมมาดูแลฉัน ไม่มีความรับผิดชอบที่สุด …..แต่โกรธตัวเองมากกว่า ที่ยังบ้าชอบนายเหมือนเดิม
“ อยู่ข้างบนน่ะจ๊ะ วันนี้ยังไม่ยอมลงมาทานข้าวเช้าเลยเนี่ย ชินทาโร่คุงมาพอดีก็ช่วยดูแลหน่อยนะ เดี๋ยวแม่ต้องออกไปข้างนอกพอดี “ คุณแม่ของทาคาโอะพูดและเชิญเค้าให้เข้าไปในบ้าน
เอาเถอะ ยังไงซะวันนี้เราก็กะจะมาเพื่อเผด็จศึกทาคาโอะอยู่แล้ว อุตส่าห์นั่งคิดแผนตั้งนานกว่าจะลงตัว ถึงได้ยอมลงทุนมาหาเจ้าแฟนบ้านี่ถึงบ้าน แถมยังโชคดีที่คุณแม่ของทาคาโอะไม่อยู่บ้านด้วย บรรยากาศเป็นใจที่สุด ยังไงก็ต้องทำให้เจ้าบ้านั่นกลับมาสนใจฉันคนนี้เหมือนเดิมให้ได้! ดวงของราศีกรกฎวันนี้ก็อยู่อันดับหนึ่งอีกต่างหาก เพอร์เฟ็คสุดๆ! เขาคิดพลางก้าวเท้าขึ้นบันไดไปชั้นสอง ในมือถือถาดอาหารเช้าคุณแม่ของทาคาโอะเตรียมไว้ให้ ตรงหน้าเป็นห้องนอนแสนคุ้นเคยของคนรักที่เขาชอบมาค้างคืนเป็นประจำก่อนหน้าที่ทาคาโอะจะทำตัวห่างเหิน
“ แบบนั้นล่ะ เอาเลย อีกนิดเดียว.. “
มิโดริมะได้ยินเสียงเหมือนทาคาโอะกำลังพูดอะไรอยู่แว่วมาจากในห้อง ไอ้หมอนั่น! มันแอบซ่อนใครไว้ในห้องจริงๆด้วยสินะ บังอาจมากที่มาหลอกลวงฉัน กล้าดียังไงมาล้อเล่นกับความรู้สึกของเขา ถ้าจับได้คาหนังคาเขาแบบนี้ดูซิว่าจะแก้ตัวยังไง! มิโดริมะเปิดประตูเข้าไปในห้องทาคาโอะอย่างแรงด้วยอารมณ์โมโหสุดขีด
ปั่ง!
เสียงประตูกระแทกกับผนังอย่างแรง
“ ทาคาโอะ! “
“ อ้าว ชินจัง? ว่าไง มาหาฉันถึงบ้านเลย มีอะไรหรือเปล่า “
ภาพที่อยู่ตรงหน้าคือทาคาโอะที่นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ และภาพบนหน้าจอ ก็คือเกมส์ออนไลน์แนวต่อสู้ที่ฮิตในหมู่พวกผู้ชายในห้อง
ห๊ะ…. เล่นเกมส์อยู่หรอกเรอะ
ไอ้ที่ไม่ยอมมาส่งเค้าที่บ้านแล้วก็ชอบเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านตลอดนี่เพราะติดเกมส์! เนี่ยนะ ไอ้เจ้า… เจ้า เจ้า…. ฮึ่ย!
“ พะ… พอดีว่าผ่านมาทางนี้พอดีเลยแวะมาเท่านั้นแหละ “ มิโดริมะใช้นิ้วดันแว่นขึ้น มันเป็นนิสัยของเขาที่จะดันแว่นเวลาที่พยายามทำอะไรสักอย่างเพื่อแก้เขิน
“ จริงอะ บ้านชินจังไม่ได้อยู่ทางเดียวกับบ้านฉันนี่นา หรือว่า…. “ ทาคาโอะกดหยุดเกมส์ เขาเดินเข้ามาและดึงร่างของชายหนุ่มผมเขียวเข้ามาจ้องหน้าใกล้ๆ ตอนนี้หน้าของพวกเราอยู่ใกล้กันจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของฝ่ายตรงข้าม มิโดริมะเผลอใจสั่นขึ้นมาเล็กน้อย
“ คิดถึงฉันใช่ม้า “ ทาคาโอะยิ้มหน้าบาน
“ ใช่ซะที่ไหนล่ะเจ้าบ้า ใครจะไปคิดถึงนายกัน ฉันไม่ได้มาหานายที่บ้านเพราะว่าเป็นห่วงที่ไม่ได้คุยกันตรงๆมาหลายวัน หรือว่าเพราะคิดถึงอยากเห็นหน้านายอะไรทั้งนั้นแหละ “ มิโดริมะมุ่ยหน้าไปอีกทาง พยายามหลบสายตาขี้เล่นและเจ้าเล่ห์ของอีกฝ่าย
“ อย่างงั้นเหรอ…. ก็กะอยู่แล้วว่าชินจังต้องพูดแบบนี้ล่ะนะ งั้นฉันกลับไปเล่นเกมส์ต่อดีกว่า “
ชักจะหงุดหงิดแล้วนะ ฉันอุตส่าห์แวะมาหาถึงบ้านแท้ๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็ต้องดีใจกระดี๊กระด๊าโผเข้ามากอดแล้วไม่ใช่รึไง แล้วนี่อะไร ไม่สนใจกันแถมยังหันกลับไปนั่งเล่นเกมส์หน้าตาเฉย เห็นเกมส์สำคัญกว่าฉันอย่างงั้นเรอะ ไอ้เจ้าบ้าคาโอะ!!
สงสัยได้เวลาต้องเริ่มแผนแล้ว ถึงมันจะน่าอายไปหน่อยก็เถอะ….
“ ร้อนจังเลยนะ “ มิโดริมะพูดขึ้นมาขณะที่เดินไปนั่งบนเตียงของทาคาโอะและวางถาดอาหารไว้บนโต๊ะตรงหัวเตียง เขาค่อยๆถอดเสื้อแขนยาวตัวใหญ่ที่ใส่มาเพื่อปกปิดขนาดหน้าอกที่ใหญ่ขึ้นไม่ให้คนอื่นสังเกตเห็นและกางเกงขายาวสีดำ
“ พูดอะไรน่ะชินจัง ฉันเพิ่งจะเปิดแอร์…. “
เมื่อทาคาโอะหันหลังกลับไปเพื่อมองหน้าของคนรักผมเขียว เขาก็ต้องตกตะลึงกับภาพตรงหน้า ฮะ..เฮ้ย ชินจัง ชุดนั้นมัน… หวา แย่แล้ว ชักจะรู้สึกร้อนๆขึ้นมา
“ ชินจัง ทำไมถึงใส่ชุดแบบนั้นไว้ข้างในล่ะ!? “ ทาคาโอะชี้ไปที่ชายหนุ่มผมเขียวและอ้าปากพะงาบๆ ก็ไอ้ชุดที่ใส่อยู่มัน ชุดพยาบาลสีชมพู สะ.. สั้น สั้นเกินไปแล้ว สั้นจนเกือบจะเห็นกางเกงในแล้วชินจัง!
“ ก็ลัคกี้ไอเทมของวันนี้เป็นชุดพยาบาลนี่นา (นาโนะดาโยะ) “ มิโดริมะพูดด้วยน้ำเสียงไม่เดือดร้อน ถึงลัคกี้ไอเทมวันนี้ของจริงมันจะเป็นแค่เข็มฉีดยาก็เถอะ เขาค่อยๆสับขาเป็นท่านั่งไขว่ห้าง แล้วไอ้หน้าอกนั่นมันอะไร ใหญ่!? ชินจังยัดอะไรลงไปล่ะนั่น ชายหนุ่มตาเหยี่ยวกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อกเสียงดัง เมื่อกี้… ชินจังพยายามจะยั่วเค้าอยู่ใช่รึเปล่า ไอ้ตอนที่สับขาเมื่อกี้ ถ้าเป็นคนอื่นคงมองไม่ทัน แต่เพราะตาเหยี่ยวทำให้เค้ามองเห็นทุกการเคลื่อนไหว……….. เมื่อกี้.... ชินจังใส่กางเกงในผู้หญิงอยู่ไม่ใช่เหรอ!?
ถึงชินจังจะเป็นพวกบ้าดวงพกลัคกี้ไอเทมตลอดเวลาก็เถอะ แต่ถึงขนาดเอามาใส่เลยเรอะ! ลงทุนเกินไปแล้ว! นี่ถ้าเป็นคนอื่นที่มาเห็นล่ะแย่แน่ๆ แล้วถึงขนาดใส่ถุงน่องกับกางเกงในของผู้หญิงด้วย… ชินจังปกติจะไม่ทำอะไรแบบนี้แท้ๆ
แต่ไอ้ชุดนี้มัน เร้าอารมณ์สุดๆ… ชินจังกับชุดพยาบาลสุดยอด ก็คิดมาตลอดว่าชินจังน่ะน่ารัก จะใส่ชุดอะไรก็ขึ้น แต่ชุดพยาบาลสั้นจู๋กับถุงน่องนี่มัน ดาเมจรุนแรงเกินไปแล้ว ทาคาโอะใช้มือปิดจมูกของตนเพราะรู้สึกเหมือนเลือดกำเดาจะไหลออกมา
“ ทาคาโอะนายยังไม่ได้กินข้าวเช้าใช่มั้ย เพราะวันนี้ดวงของราศีกรกฎอยู่อันดับหนึ่งฉันก็เลยอารมณ์ดี เพราะงั้น…. ฉันจะยอมป้อนข้าวให้นายก็ได้นะ “
“ ชะ… ชะ.. ชะ ชินจ๊างงงงงง “ ทาคาโอะเมื่อได้ยินที่คนรักของเขาพูดก็กระโดดโผเข้าใส่คนที่นั่งอยู่บนเตียงด้วยความดีใจจนล้มลงไปนอนทับกัน
ติดกับแล้วสินะทาคาโอะ
“ ฉันบอกว่าจะป้อนข้าวไม่ใช่รึไง ลุกออกไปสิ “ มิโดริมะดันหน้าอกของทาคาโอะที่ทับเขาอยู่ให้ลุกขึ้นมานั่งข้างๆเขาแทน มิโดริมะค่อยๆใช้ช้อนตักซุปข้าวโพดขึ้นมาและป้อนใส่ปากของทาคาโอะ
“ อื้อ! “ วันนี้ชินจังดูอารมณ์ดีแปลกๆ แปลกจนเกินไป ปกติไม่มีทางทำอะไรแบบนี้แน่ แถมยังดูเหมือนพยายามจะ…… ยั่ว เค้าอยู่อย่างบอกไม่ถูก
เพราะว่าช่วงนี้เขาติดเกมส์เลยไม่ได้ดูแลเอาใจใส่ชินจังมากนัก ชินจังก็เลยเหงาสินะ
เข้าใจล่ะ แต่คนอย่างชินจังไม่มีทางพูดออกมาตรงๆอยู่แล้วนี่เนอะ
ชินจังจะน่ารักเกินไปแล้ว!
มิโดริมะเห็นซุปข้าวโพดที่หกติดอยู่ตรงมุมปากของทาคาโอะ เขาจึงใช้มือข้างนึงทาบลงที่แก้มของทาคาโอะและใช้ลิ้นอุ่นๆเลียซุปที่หกอยู่ช้าๆ ทาคาโอะมองเค้าด้วยสีหน้าอึ้งเล็กน้อย
ทั้งดวงตาเยิ้มหวานที่เหมือนกำลังเย้าหยอกเค้า ทั้งแก้มสีแดงที่แสดงถึงความเขินอาย ขาอ่อนขาวสุดเซ็กซี่ที่โผล่ออกมาจากกระโปรงสั้นของชุดพยาบาล
“ ทนไม่ไหวแล้ว!! “
ทาคาโอะผลักมิโดริมะลงไปนอนราบกับเตียงอีกครั้งและประกบปากจูบคนรักด้วยรสจูบแสนร้อนแรง ปลายลิ้นเกี่ยวกันไปมาอย่างโหยหา ทาคาโอะพยายามลิ้มรสความหวานในโพรงปากของคนด้านล่างอย่างหิวกระหาย อา สัมผัสของชินจัง ทั้งริมฝีปากนุ่มและความรู้สึกอุ่นข้างใน รู้สึกดีชะมัด ชินจังสุดยอด น่ารัก น่ารัก น่ารักที่สุดเลย
“ ชินจังขอโทษนะที่ช่วงนี้ฉันไม่ค่อยสนใจนาย “ เมื่อละริมฝีปากออกจากกัน ทาคาโอะก็พูดขึ้นมาด้วยสีหน้าแสดงอาการสำนึกผิด
“ ถ้าฉันบอกว่าไม่ยกโทษให้ล่ะ “
“ ฉันก็จะขอโทษไปตลอดชีวิตเลย “
มิโดริมะดึงทาคาโอะลงมาประกบปากจูบอีกครั้ง แผ่วเบาแต่ล้ำลึกและมีความหมาย
“ ช่างมันเถอะ ต่อไปก็ช่วยดูแลฉันดีๆด้วยล่ะ เจ้าบ้าคาโอะ “
“ อื้อ รักชินจังที่สุดเลย “ ทาคาโอะซุกหน้ากับไหล่ของคนรัก ตัวชินจังมันนุ่มนิ่มน่ากอดจนเค้าไม่อยากจะลุกไปไหนเลย
กลิ่นของทาคาโอะ ความอบอุ่นของทาคาโอะ สัมผัสคุ้นเคยที่โหยหา
ทาคาโอะค่อยๆใช้มือไล้ไปตามร่างกายของมิโดริมะ จากแก้ม ริมฝีปาก ลำคอ และหน้าอก…. สัมผัสนุ่มมือตรงหน้าอกมันทำให้เค้าตกใจไม่่น้อย
“ ชินจัง หน้าอกนี่มันเหมือนของจริงสุดๆไปเลย “
“ ก็ของจริงน่ะสิ เมื่อวานกินยาแปลกๆเข้าไป… “
“ แล้วแบบนี้ชินจังจะท้องไหม “
“ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน “
“ แต่ฉันก็อยากมีคาซึนาริน้อยอยู่เหมือนกันนะ “ ทาคาโอะยิ้มอย่างมีความสุขและมองคนรักด้วยแววตามีเล่ห์นัย
“ จะทำอะไรก็รีบๆทำซะ “
“ คร๊าบๆ “
สงสัยจะทำหลายรอบเกินไปแฮะ
ทาคาโอะคิดขณะที่นั่งมองคนรักของเขานอนหลับเป็นตายเพราะความเหนื่อย ก็มันไม่ได้ทำมานานแล้วนี่นา ไหนๆชินจังก็อุตส่าห์เสนอมาทั้งที จะไม่สนองได้ยังไงล่ะ
ว่าแต่…. ชินจังตอนหลับก็ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยน้า ดูๆไปหยั่งกับเจ้าหญิงนิทราเลย ขนตาล่างยาวเรียงกันเป็นแพสวย ริมฝีปากสีชมพูอวบอิ่มน่าสัมผัส ผิวขาวเนียน ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าร่างกายของผู้ชายสูง 195 ซม.จะทำให้เค้าลุ่มหลงได้ขนาดนี้
“ เหะๆ ชินจังน่ารักที่สุดในโลกเลย “ เค้านอนเท้าคางและใช้มือลูบเส้นผมสีเขียวนุ่่มของคนรักอย่างเบามือเพราะไม่ต้องการให้การกระทำของเขาไปรบกวนการนอนของคนที่หลับอยู่
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Writer's Talk
โมเม้นต์ของแดงดำเราชอบแบบมุ๊งมิ๊งๆแบบนี้อะ มันอ่านแล้วชุ่มชื่นหัวใจดี งื้อออ
คือไม่ได้แต่งฉาก NC ของคู่เหม่งเขียวไว้นะคะ แต่อยากแต่งเหมือนกัน เพราะคู่นี้เป็นคู่โปรดของไรท์เตอร์หลัก
คือชอบคู่นี้มาก่อนคู่ไหนๆเลยค่ะ แล้วก็ชอบมากที่สุดในเรื่องด้วย แต่ช่วงนี้พีคแดงดำเลยแต่งฟิคแดงดำ 555
คือมีใครสนใจมั้ยอะคะ ฉาก NC ของคู่เหม่งเขียว เห็นมีแต่แฟนคลับแดงดำเปิดเผยตัว หุหุ ใครสนใจทิ้งเม้นท์ไว้นะคะ
ถ้ามีคนสนใจเยอะอาจจะแต่งแล้วมาบอกทีหลังเน้อ
สุดท้ายนี้ใครชอบก็ ทิ้งคอมเมนท์ ไว้ให้อ่านหรือกด Favorite ไว้บ้างนะคะ
ไรท์ชอบอ่านคอมเมนท์มากเลย รู้สึกเหมือนมีเพื่อนร่วมอุดมการณ์เยอะดี ฮ่าๆ
ความคิดเห็น