คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : HEARTQUAKE ' 3 . When I saw you (rewrite)
STORY BY RAINBOWZ.JP
PAIRING : CHANYEOL X BAEKHYUN
TWITTER : @Bh_thecloud
03 REWRITE
บ่ายนี้แบฮยอนมีเรียนวิาประวัิศาสร์อันแสนน่าเบื่อนเผลอนั่สัปหทำท่าะหลับอยู่หลายรอบ อาารย์ที่ยืนสอนและลอบมออยู่นาน็ให้ลไปล้าหน้าล้าาให้หาย่วุน แบฮยอนิว่านี่ือโอาสีที่ะไ้มาเินเล่นแ้่วแล้ว็่อยเ้าเรียนอนใล้ะหมาบเรียน ่อให้ลับไปเรียนอนนี้็ไม่มีะิะใะเรียน่อแล้ว
แบฮยอนเินออาห้อน้ำั้นสามมานั่อยู่ที่ริมบันไทาลึเรียนไปยัั้นสอเพราะเป็นทำเลที่เียบสบและไม่มีล้อวรปิที่อยรวราวามผิปิึเหมาะแ่ารแอบหลับเป็นที่สุ แม้ว่าะมีบานหน้า่าที่เปิว้ารับลมหนาวแ่แบฮยอน็ไม่ไ้เินไปปิมันเพียแ่ระับเสื้อฮู้สีเ้มัวเิมที่ผ่านารัล้าราบเลือนาหายไปับเนื้อผ้าและลายเนไทสีแออ่อนพิัวแนบศีรษะไปับำแพและเลื่อนเปลือาปิ
ึ... ึ...
เสียฝีเท้าย่ารายเ้ามาใล้อย่าแผ่วเบา แ่สิอแบฮอน็เลือนลาเินว่าะลืมาึ้นมาสนใ
และลืมนึไปว่าโรเรียนเอ็โพลาเน็มีประธานนัเรียนสุโหอยเินรวรารอบโรเรียนเป็นิวัร...
วบนระทั่เ้าอร่าสูโปร่เินมาหยุฝีเท้าลรหน้านัเรียนเอ็โพลาเน็ทีุ่้นา ำลันั่ีบหลับอย่าสบายอสบายใ
แทนที่ะุและว่าล่าวัเือนถึพฤิรรมที่เ้า่ายโเรียนแ่ร่าสูโปร่ลับโน้มลำัวลไปใล้เพ่พิาราใบหน้าหวานที่เปลือาปิสนิทอย่าเียบเียบ... ู่ๆ ใบหน้ามเ้ม็ระบายยิ้มบาเบาอย่าที่ไม่น่าะเิึ้นับนยิ้มยาเมื่อเห็นใบหน้าและไรผมสีน้ำาลอ่อนที่เปียื้นนพอะเาไ้ว่านี้เาะไปล้าหน้าล้าาให้หาย่วแล้วมาแอบีบหลับอยู่รนี้ ไม่รู้ไปอหลับอนอนมาาไหน...
ประธานนัเรียนผู้น่าเราม้อมอนัวเล็ที่แนบใบหน้า้าน้าไปับำแพ ูหลับสนิทนไม่ทันไ้ใส่ใถึารมาอเา ปาร์านยอลส่ายหน้าระอา... นๆ นี้น่ะเหรอที่เป็นน่วยเาไว้าพวแ๊าวหาในืนนั้น ัว็เล็แถมยัี้เา นาเาเินมาใล้นานี้ยัไม่รู้สึัวื่นึ้นมาเสีย้วย้ำ หาเป็นเ้าพวแ๊าวหา ป่านนี้นัวเล็นี่โนันไม่ื่นึ้นมาอี็เป็นไ้
ทว่าลีบปาสีอ่อนที่ยามนี้ยยิ้มบาเบาราวับำลันอนหลับอย่าสุสบาย ไม่ไ้รับรู้ถึเสียพร่ำบ่นในใอท่านประธานที่ยืน้อมออยู่รหน้าเลย
็น่ารัี...
"ทำไมมานอนอยู่รนี้? บยอน แบฮยอน"
แล้เอ่ยเ้มปลุให้นที่มิ่อยู่ในห้วนิทรา้อลืมาื่นสะุ้สุัว
"ประธานปาร์!!"
นี้เาที่สะุ้ื่นึ้นมา้อเบิาว้าอย่าใ ร้อเสียัลั่น ้อมอใบหน้าหล่อเหลาที่ไม่แสอารม์ใๆ อย่าเลือบแลใปนหวาผวานิๆ
"เอ่อ อโทษฮะ ผมะึ้นไปเรียนแล้วฮะ อย่าลโทษผมเลยนะฮะ" แบฮยอนพร่ำเอ่ยอโทษอโพย่อนระเ้ัวลุึ้นยืนอย่ารวเร็ว วยแล้ว!! ไม่น่าเลย ไม่น่ามาหลับรนี้เลย เาลืมไปไ้ยัไันนะว่าประธานปาร์้อเินรวราโรเรียนอยู่แล้ว แบฮยอนนโ่!!
แบฮยอนหันหลัรีบวิ่ลับไปยัห้อเรียน แ่ทว่า...
หมับ!
"โอ๊ย!!!"
ฝ่ามือหนาลับว้าหมับเ้าที่้นแน้ายที่ยัหลเหลือบาแผลามมีนนัวเล็้อร้อโอยัลั่นอย่าเ็บปว
"อโทษ..."
เอื้อนเอ่ยเสียแผ่ว่อนรีบปล่อยมือออมา้วยวามใทำให้แบฮยอนหยุะั่อนหันลับมายัเ้าอฝ่ามือหนาที่ึรั้เาไว้เมื่อรู่ แบฮยอนเผลอสบเ้าับนัยน์าสีเ้มที่เือ้วยวามรู้สึผิ ...อีแล้ว แบฮยอนไ้ยินำอโทษาปาอประธานนัเรียนปาร์านยอลอีแล้ว
"เอ่อ... ือ ผมะรีบลับห้อเรียนเี๋ยวนี้เลยฮะ ประธานปาร์อย่าลโทษผมเลยนะฮะ" แบฮยอนอ้อนอ้วยสายาวิวอน ประธานปาร์รั้เาไว้เพื่อที่ะลโทษเาแน่ๆ ไม่นะ… แบฮยอนไม่อยาถูัะแนน แบฮยอนไม่อยาถูทำโทษ
"อูแผลหน่อย"
ทว่าสิ่ที่ร่าสูเอ่ยออมาทำให้แบฮยอนถึับระพริบาปริบๆ อย่าสับสน ทำไมประธานปาร์ไม่่าเาล่ะ เาแอบมาหลับนอห้อเรียนเียวนะ หรือว่าประธานปาร์ะลโทษเา้วยารรีแนเาเพิ่ม?! โอ้ ไม่นะ!!
แบฮยอนหยุวามิที่ไร้สาระไว้เพียเท่านั้นเมื่อสบเ้าับนัยน์าสีเ้มที่แปรเปลี่ยนเป็นุันส่มาให้ านยอลมอไปที่้นแน้าย้าแบฮยอนทำให้แบฮยอนเผลอสะุ้นิๆ ่อนเลิแนเสื้อนัเรียนึ้นนมาถึ้นแน เผยให้เห็นผ้าพันแผลที่อนนี้มีเลือสีสึมเป็นวว้า อา... เ็บั สสัยแผละเปิอนที่ประธานปาร์ับเมื่อี้แน่เลย
"ันะพาไปทำแผลให้ใหม่"
แบฮยอนไม่ทันไ้เอ่ย้านใ ๆ มือหนา็ว้าเ้ามาที่้อมือเล็ออแรให้เินไปยัห้อพยาบาลทันทีทิ้ให้แบฮยอนเินามไป้วยวามุน
……………
"โอย..."
สำลีาวทีุ่่ม้วยแอลอฮอลเ็แผลปาป้ายลบนรอยแผลแนวยาวนแบฮยอนร้อี้โอโอยเบาๆ ้วยวามเ็บแสบ ลัวว่าืนร้อเสียัมาไปว่านี้อาะทำให้ประธานปาร์อมโหรำานัสินใราแอลอฮอล์ใส่แผลเาแทน
"ทนหน่อยนะ"
ทว่าลับเอ่ยเสียเรียบนุ่มนวล่อนลยาสะมานแผลให้อย่าแผ่วเบานแบฮยอนอที่ะแปลใไม่ไ้... นที่ไ้ายาว่าโหเหี้ยมอย่าประธานนัเรียนปาร์านยอละมือเบาประหนึุ่หมอที่ำลัทำแผลให้ับเ็ัวเล็ ๆ
แบฮยอนลอบมอใบหน้าหล่อเหลาทีู่ั้อั้ใับารทำแผลให้เา ท่าทาหยิบับอุปร์ทำแผลทีู่ล่อแล่วและำนา ทำให้แบฮยอนียิ้มนิๆ และแทบะไม่รู้สึเ็บอะไรเมื่อมือหนาเริ่มพันผ้าปิแผลให้ับเาอย่าแผ่วเบาและนุ่มนวลมาว่าเ่า
"ไม่เ็บใ่ไหม?"
เอ่ยเสียนุ่มนวลเสียนแบฮยอน้อลอบมอนัยน์าสีเ้มที่อนนีู้อ่อนโยนอย่าที่ไม่เยเห็นมา่อน เผยให้เห็นเสน่ห์อันร้ายาที่เปล่ประายออมา
แบฮยอนียิ้ม... ใรันนะที่บอว่าประธานปาร์โหเหี้ยมและเย็นา อนนี้แบฮยอนเห็นแ่เพียปาร์านยอลทีู่อ่อนโยนและใีแถมยัถามเา้วยวามเป็นห่วอี่าหา
"ยิ้มอะไร?" ร่าสูเอ่ยถามหลัาที่เห็นว่านัวเล็เอาแ่นั่ยิ้มลอเวลาหลัาที่เสร็สิ้นารทำแผล
"เปล่าฮะ อบุนะฮะที่ทำแผลให้ผม" แบฮยอนส่ยิ้มสใสไปให้ราวับพระอาทิย์ที่ส่อแสเิรัสทั่วผืนฟ้านานยอลที่เผลอสบา้อเบือนหน้าหนี้วยวามรู้สึแปล ๆ ในอ
"่อยับเาเป็น้วยเหรอ?" านยอลเอ่ยถามอย่าสสัย
"ผมเยเรียนับุปู่น่ะฮะ ั้แ่เ็ ๆ แล้ว ปู่ผมเป็นถึเทวันโสายำเลยนะ! ผมเลยอวิาวามรู้ิัวมาบ้า"
ยัเอ่ย้วยรอยยิ้มสใสเ่นเิม านยอลลอบถอนหายใให้ับนที่ไม่ไ้รู้สึรู้สาอะไรับบาแผลที่้นแนทั้ ๆ ที่เพิ่ผ่านารทำแผลมาหมาๆ แ่ลับพู้อราวับไม่รู้สึเ็บบาแผล เห็นัวเล็ ๆ แบบนี้แ่็แสบใ่ย่อย
"อย่าไปยุ่ับพวแ๊าหาวอี"
านยอลเอ่ยเสียเ้มพร้อมส่สายาุๆ ลับมาให้ แบฮยอนยิ้มเื่อนทันที่อน้มหน้า๋อยราวับเ็น้อยที่ถูผู้ใหุ่
"็ผมเห็นประธานปาร์เหนื่อยนี่ฮะ ผม็แ่อยาะ่วย"
รู้ว่ายุ่วุ่นวายไม่เ้าเรื่อ แ่แบฮยอนที่พอะ่อยเป็น็ไม่อยายืนมออยู่เยๆ ให้ประธานนัเรียนปาร์านยอลแห่เอ็โพลาเน็โนู่อริอโรเรียนรุมทึ้อยู่ฝ่ายเียว แบฮยอนไม่อยาทิ้ประธานปาร์ไว้นเียวนี่นา ทำไม้อุัน้วยล่ะ...
านยอลเห็นนัวเล็ทำหน้า๋อยสนิทเมื่อเาุผ่านทาสายาและำพู็นึำ ...บยอนแบฮยอนูเหมือนหมาน้อยัวเล็ๆ ที่ถูเ้าอุยามื้อรั้น ทว่า็เป็นหมาน้อยที่ล้าหาัเ็บและไม่เรลัวศัรูเ่นัน
"นไม่เ้าเรื่อ"
นัวเล็เยหน้าึ้นมาทันทีที่ไ้ยินำุที่หลุออมาาปาอท่านประธานปาร์ผู้น่าเราม แ่เมื่อสบเ้าับหน่วยาสีเ้มที่ายแววบันยาม้อมอมาที่เา แบฮยอน็ียิ้มว้าออมาทันที
"ไว้ราวหน้าพาผมไปนอีนะฮะ!"
านยอลส่สายาุๆ ลับให้ทันทีแ่ราวนี้เ้าัวลับยิ้มว้าอย่าไม่รู้สึรู้สาอะไร ร่าสูถอนหายใ่อนส่ายหน้าระอา... หมายวามว่าถ้าราวหน้าเิเรื่ออี็ะเ้ามายุ่้วยอีั้นสิ
แล้ว็ะเ้ามา่วยเาอีใ่ไหม?
านยอลลอบมอใบหน้าหวานที่ยัประับไป้วยรอยยิ้มว้าสใสและไม่หวาหวั่นที่มันายัออมาทาใบหน้าและแววาไม่แปรเปลี่ยน หัวใอานยอลระุวูบไหวไปั่วะ...
ำแพน้ำแ็อันสูันในหัวใอานยอลำลัสั่นไหวนมันแสวามรู้สึภายในใออมาทาสายา...
แ่นรหน้า็ยัยิ้มระบาย... อย่าไม่รู้สิ่อื่นใ
........................
"เฮ้อ... ทำไมเฮุนอันถึไ้หล่อแบบนี้น้า"
ลู่ฮานพร่ำเพ้อออมาพร้อมถูไถใบหน้าสวยลบนหัวไหล่วาอแบฮยอนที่ยืนพิอบระหน้า่าใสบานให่อยู่้าๆ รทาเินระเบียนอห้อเรียน นัวเล็ละสายาออาแผ่นระาษเนื้อเพลที่อยู่ในมือ ้มลมอามสายาหวานเยิ้มอเพื่อนรัที่ยืนเท้าาพิอบหน้า่า ไม่่าาสาวๆ รอบ้าที่มอลไปยัรอประธานนัเรียนโอเฮุนสุป๊อบที่เล่นบาสอยู่ับผอเพื่อน รวมไปถึประธานนัเรียนปาร์านยอลสุโหที่เพิู่้ลูบาส ลห่วไปหมาๆ อยู่ที่สนามบาส้านล่า
เฮ้อ... แบฮยอนลอบถอนหายใเบาๆ อย่านึปลที่ทุลมหายใเ้าอออลู่หานเป็นโอเฮุน แบฮยอนเบนสายาหันลับมาที่เนื้อเพลอีรั้
"เอ่อ... อโทษนะรับรุ่นพี่แบฮยอน"
แบฮยอนเยหน้าึ้นมามอาม้นเสีย ภาษาแปร่ๆ ที่แบฮยอนไ้ยินน้อระพริบาปริบๆ ้อมอนรหน้าที่สูว่าเามา ลู่หาน็หันมา้วยวามสนใ
"มีอะไรเหรอ?" แบฮยอนเอ่ยถามนัวัวสูรหน้า เ็มลัรูปาวสีทอสออันที่ิเหนือราโรเรียนทำให้แบฮยอนรู้ว่านๆ นี้เรียนอยู่ปีสอ รุ่นน้อปีสอมาทำอะไรที่ั้นปีสาม?
"ผมหวาื่อเทา ผมื้อนมมาฝารุ่นพี่ ือ... ผมประทับใรุ่นพี่มารับ ผมเป็นแฟนลับรุ่นพี่แบฮยอนนะรับ!!" หวาื่อเทายื่นถุระาษสีน้ำาลอ่อนมาให้พร้อมโน้มลำัว่ำให้ับแบฮยอนที่ยืนหน้าเหวอในะที่หานหัวเราะิัอบใ
ลู่หานที่เป็นเพื่อนับแบฮยอนมาสามปี้อยอมรับว่า้วยใบหน้าหวานน่ารัอแบฮยอนทำให้เป็นที่ื่นอบอเหล่าหนุ่มสาวอยู่ไม่น้อย ทว่าเ้าัว็ไม่เยสนใใรนไหน ในหัวมีแ่เรื่อร้อเพลับนิสัยารนอนเยอะแ่ลู่ฮานลับรู้สึว่ามันลายเป็นเสน่ห์อีอย่าหนึ่ที่รอลมาารอยยิ้มว้าสใสอเ้าัว
"เอ่อ... อบุนะหวาื่อเทา"
แ่เพียแบฮยอนรับถุระาษนั้น็เรียรอยยิ้มว้าอรุ่นน้อนเห็นถุใ้าที่ออะล้ำอเ้าัวอย่าเ่นั หวาื่อเทาพูอบุแบฮยอน้วยภาษาแปร่ๆ อยู่หลายรั้นอที่ะำออมาไม่ไ้ แบฮยอนทำอะไรไม่ถูแม้ว่าะเิเหุาร์เหล่านี้อยู่บ่อยรั้็าม
ะเียวันที่บริเวสนามบาส้านล่า เฮุนเลี้ยลูบาสเรียมส่มาให้านยอลที่ยืนอยู่อีฝั่สนาม ทว่าเพื่อนรััวสูลับ้อนสายาึ้นมออะไรบาที่อยู่้านบนอย่าไม่สนใเาทำให้เฮุนะโนเรียเสียั
"ไอ้าน! รับ!!"
เฮุนส่ลูบาสไปให้ร่าสูโปร่ที่รับลูลมๆ ไ้อย่าแม่นยำโยที่ไม่ไ้เบนสายามาที่เฮุนเลยแม้แ่น้อยและเา็โยนมันึ้น้านบน... ที่ห่าไลาแป้นบาส
ปึ!!!
"เฮ้ย!!!"
เสียร้อลั่นใทั่วทั้สนามเมื่อลูบาสสีส้มระแทเ้าับแผ่นระหน้า่าบานหนาที่ึเรียนั้นสามรที่แบฮยอน ลู่หานและื่อเทายืนอยู่พอิบพอี ทำให้ทั้สามหันมาอย่าใับสิ่ที่เิึ้น ้มลมอลูบาสที่ระเ้ลไปามแรโน้มถ่ว่อนะอยู่ในมืออนที่ว้ามันอีรั้ ทั้สามีวิยืนหน้าเหวอไม่่าไปาโอเฮุนที่วิ่มายัเ้าัวารที่ทำหน้านิ่เรียบราวับไม่มีอะไรเิึ้น
"ทำอะไรอแวะไอ้าน?! แป้นอยู่รนี้โว้ย โยนไปไหนวะนั่น!! ถ้าระแึ้นมาทำไวะ?!!"
เฮุนพร่ำบ่นพร้อมทึ้หัวโวยวายัลั่นเพราะเสียแ้มลูสุท้ายไปอย่าน่าเสียาย่อนโน้มลำัวอโทษอโพยแทนเ้าเพื่อนอมหยิ่ให้ับทั้สามีวิที่ยืนเหวออยู่บนึั้นสามำแหน่เียวับที่านยอลเหวี่ยลูบาสใส่
"โทษที พอีหลุมือ"
เอ่ยอบเสียเรียบ่อน้อมอใรสันที่อยู่้านบน ทิ้ท้ายไว้แ่นั้น่อนหมุนัวเลี้ยลูบาสู้ลแป้น่อราวับไม่มีอะไรเิึ้น
"ปิประธานปาร์ไม่เยู้ลูพลานานี้เลยนะ... แปลั" ลู่หานเอียอมอประธานปาร์อย่าเลือบแลใไม่่าไปาแบฮยอน
แ่ไม่รู้ว่าหวาื่อเทาิไปเอหรือเปล่า...
สายาที่เรียบนิ่อประธานปาร์านยอลที่เามั่นใว่ามอรมายัเาเมื่อรู่... มันเย็นยะเยือเสียนน่านลุ
น่าลัว...
ราวับว่าเาำลัะโนแ่แ็ทั้เป็น!
……………
TALK.
แ้ไำผิ (ที่มามายมหาศาล 555)
อบุสำหรับอมเมนท์มาๆ นะะ ^____^,,
อ่านแล้วยิ้มลอริๆ 555
#ฟิประธานปาร์
STORY BY RAINBOWZ.JP
PAIRING : CHANYEOL X BAEKHYUN
TWITTER : @Bh_thecloud
ความคิดเห็น