คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : {one shot} Bee talk - B-line
Bee Talk : B-line
มีแอพอยู่เอพนึง อูฮยอนชอบมากเลยล่ะ แอพนี้น่ะมีชื่อว่าบีทอล์ก ถ้าเขย่าโทรศัพท์ล่ะก็ มันจะหาคนที่เล่นบีทอล์กเหมือนกันพร้อมบอกพิกัดด้วยว่าห่างจากเราเท่าไหร่ งงหรอ? งั้นเดี๋ยวอูฮยอนทำให้ดูก็แล้วกันนะ มือเล็กหยิบโทรศัพท์เครื่องบางออกมาเปิดแอพแล้วเขย่าสองสามครั้งก่อนรายชื่อของคนที่อยู่แถวนั้นจะเด้งขึ้นมาให้เลือก
โอ๊ะโอ คนนี้ดูดีจัง
นิ้วป้อมกดตรงรูปหัวใจทันที เหมือนอีกคนที่อยู่ใกล้ๆแถวนี้ก็จะมิงหาอูฮยอนเหมือนที่อูฮยอนกำลังชะเง้อชะแง้หาคนที่อยู่ไม่ไกลจากตนนัก ดวงตาใสกวาดมองไปเรื่อยจนสะดุดอยู่คนคนหนึ่ง มองตัวจริงแล้วมองรูปบนโทรศัพท์ชัดๆอีกครั้ง
นั่น! คนที่อูฮยอนกดรูปหัวใจไปเมื่อกี๊นี่!
เป้าหมายเหมือนจะรู้สึกตัวถึงได้หันมามองอูฮยอนก่อนจะทำแบบเดียวกับอูฮยอนคือมองโทรศัพท์แล้วเงยหน้ามองคนตัวเล็กอีกที อูฮยอนส่งยิ้มน่ารักพร้อมโบกมือทักทายอีกฝ่ายอย่างเป็นกันเอง ก็แหม..จะปล่อยไปเฉยๆอย่างนั้นหรอ แบบนี้ไม่ได้หาได้ง่ายๆหรอกนะ!
ยังไม่ทันที่อีกคนจะทักทายกลับ อูฮยอนก็รู้สึกเหมือนมีอะไรมาวางทับบนไหล่ของตน เงยหน้าขึ้นมองก็พบว่าเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่เพื่อนสนิทชิดเชื้อของอูฮยอนนาทว่าอีซองยอลนั่นเอง อะไรล่ะ! อย่าบอกนะว่าจะมาขัดลาภอูฮยอนอีก! คนตัวเล็กขมวดคิ้วมุ่นเมื่อเห็นว่าซองยอลเปลี่ยนเป็นโอบไหล่เขาและยักคิ้วใส่อีกคน ไม่นะ ไม่นะ! อย่าเข้าใจอูฮยอนกับไอ้โย่งนี่ผิดเชียวนะ!
ไปแล้ว..
ไปแล้ว...เดินไปแล้ว
โถ่ สุดหล่อของอูฮยอน T - T
"เพราะมึงอะ!!"ร่างเล็กหันไปโวยวายใส่ซองยอลทันที แต่เพื่อนตัวสูงก็ไม่ได้แสดงท่าทีรู้สึกผิดหรืออยากขอโทษออกมา อารมณ์เสีย!! อูฮยอนอารมณ์เสียที่สุด!!!
"อะไรหรอที่รัก ทำหน้าเครียดเชียว..หรือที่รักเครียดที่ไม่มีแฟนกับเขาสักที ฮ่าๆๆๆๆๆๆ"
ไอ้! อี! ซอง! ยอล!
"ถ้าวันนี้กูไม่ได้ผมมึงกลับบ้านก็อย่ามาเรียกกูว่าอูฮยอนเลย!!! แน่จริงอย่าหนีเด่ะ!!!! กลับม๊าาาาาาา"เสียงใสตะโกนตามหลังคนที่วิ่งที่ไปทางสนามบอล อูฮยอนเร่งฝีเท้าเต็มที่เตรียมจะตะครุบหัวอีกคนมาไว้ในมือ แต่เพราะฝนพึ่งตกพื้นจึงลื่นทำให้อูฮยอนลื่นพรืด
"อ๊าาาา ไม่นะะะะ"
"อ้าวเห้ยยยยย"ซองยอลหันกลับมาดึงตัวเพื่อนเข้าหาตัวเองแล้วกอดร่างเล็กเอาไว้ เสียงหอบหายใจของทั้งสองคนดังห้องไปทั่วบริเวณเพราะเวลาเย็นขนาดนี้คงไม่มีใครอยู่มากนัก โรงเรียนที่เคยพลุกพล่านจึงเงียบสงบ
"ซุ่มซ่าม"เอ่ยดุไม่จริงจังนักแล้วปล่อยอูฮยอนให้เป็นอิสระ เพื่อนตัวเล็กเบ้หน้าทั้งๆที่ยังหอบแฮ่ก ซองยอลยิ้มขำ อูฮยอนน่ะอ่อนแอ เหนื่อยก็ง่าย ป่วยก็ง่าย เพราะแบบนี้เลยยังห่วงอยู่ทุกวัน
"เพราะใครล่ะ..กลับบ้านเหอะ อยากนอนนน"
"เออๆ กระเป๋าล่ะ"ซองยอลถามถึงกระเป๋าเรียนอูฮยอนเพื่อจะถือให้ ไม่ใช่ว่าอยากดูแลมุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้งอะไรแบบนั้นหรอกนะครับ แต่เพราะผมแพ้พนันไอ้เปี๊ยกนี่ต่างหาก
"อยู่บนโต๊ะตรงนู้นนนอะ"บอกเป็นเชิงบังคับว่าซองยอลต้องไปเอาให้แล้วยิ้มกว้าง
"จำไว้เลยนะมึง"
"ไม่จำ มีไรป่ะ"
เตี้ยแล้วยังไม่เจียม เดี๋ยวเหอะๆ -*-
-beetalk-
วันนี้อีซองยอลเดินเข้าโรงเรียนเหมืินปกติทุกวันด้วยความรู้สึกแปลกใจที่เห็นเพื่อนตัวเองยืนคุยอยู่กับเพื่อนต่างห้องที่ระเบียงหน้าห้องเรียน ปกติอูฮยอนไม่ค่อยสุงสิงกับคนอื่นนี่หว่า แล้วมาคุยแบบนี้คือ?
"ชอบอูฮยอนจริงๆ"
"อ่า..เรา.."
"ไม่ได้หรอก"ซองยอลเดินเข้าไปดึงตัวอูฮยอนเข้ามาโอบไหล่เช่นทุกครั้งที่เพื่อนคนนี้คิดจะหาแฟนหรือมีคนมาสารภาพรักทั้งชายและหญิง อูฮยอนตวัดสายตามองอย่างไม่พอใจ หลายครั้งแล้วนะที่ซองยอลเข้ามาพูดแบบนี้ เขาตัดสินใจเองได้ ไม่ต้องพึ่งไอ้บ้านี่หรอก
"เอ่อ..อูฮยอนมีแฟนแล้วหรอ"
"เออ กูนี่แหละ"ตอบได้หน้าด้านๆ อูฮยอนขมวดคิ้ว ปล้วเขาไปเป็นแฟนมันตั้งแต่ตอนไหนวะ
"ถึงไม่มีแฟนอูฮยอนก็ไม่เอามึงหรอก ว่ากันตามตรงก็เพราะกูหล่อกว่าอะนะ"
อีซองยอลมั่นหน้าไม่มีใครเกิน!
"ข..ขอโทษ ขอตัว"เป็นประโยคสุดท้ายที่อูฮยอนได้ยินเสียงคนนั้น ร่างเล็กถอนหายใจ เหลือบมองอีกคนหน่ายๆก่อนจะตั้งคำถาม
"เพราะ? ขอเหตุผล? ทำแบบนี้เพราะ?"
"เพราะคำว่ารัก"
"มึงอย่าล้อเล่น กูจริงจัง"อูฮยอนจ้องหน้าเพื่อนตัวเองอย่างหาเรื่อง ถ้าไม่มีเหตุผลดีๆล่ะก็เตรียมโลงไว้ได้เลยอีซองยอล
"เพราะ รัก กูรักมึง ชัดยัง หน้ากูจริงจังพอยัง"พูดจบก็เดินหนีเข้าห้องเรียนไปเลย ทิ้งให้อูฮยอนยืนเอ๋อตั้งสติอยู่หน้าห้องคนเดียวก่อนจะเปิดประตูห้องเข้าไป
"มาบอกรักแล้วไม่คิดจะขอเป็นแฟนหรอวะ!"ตะโกนเข้าไปแบบไม่อายฟ้าอายดินอายคนในห้อง ตอนนี้อูฮยอนไม่คิดอะไรแล้ว ในสมิงมีแต่อีซองยอล อีซองยอล แล้วก็อีซองยอล ใครบอกว่าซองยอลชอบอูฮยอนอยู่ฝ่ายเดียวล่ะ..
"มึงรักกูป้ะ!"อีกฝ่ายถาม
"กูรักมึงอีซองยอลลลล ไอ้โย่งงง ไอ้บ้าาา!"
"งั้นเป็นแฟนกัน!"
"ง่ายๆงี้เลย?!"อูฮยอนอ้าปากค้าง ยทจะขอก็ขอกันง่ายๆแบบนี้เลยหรอวะ
"แล้วมึงจะเอายากขนาดไหนล่ะ"ซองยอลกระตุกยิ้มมุมปาก เลิกคิ้วแล้วมองอูฮยอน
โถ่! ไม่มีอะไรโรแมนติกหน่อยหรือไงกัน ;^;
"โอ๊ย! ไอ้คนไร้ความโรแมนติก!"
.
.
.
.
.
อูฮยอนนั่งอยู่ที่เดิม ซึ่งปัจจุบันกลายเป็นที่ปนะจำไปแล้ว เรียกได้ว่าไม่มีใครกล้ามานั่งเลยแม้ว่าวันนั้นอูฮยอนจะไม่มาก็ตาม อูฮยอนนั่งเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ แอพสุดโปรดยังคงเป็นบีทอล์กที่ครองตำแหน่ง
"ทำไร"ซองยอลเดินเข้ามาแล้วนั่งลงข้างๆ
"หาคนหล่อ"พูดแล้วคิดบ้างหรือเปล่าว่าไอ้คนข้างๆน่ะแฟน แฟนหมาดๆเลยด้วย ร่างสูงเปิดโทรศัพท์แล้วกดเข้าแอพบีทอล์ก หยิบโทรศัพท์อูฮยอนมาเขย่าแล้วยื่นให้พร้อมคำถาม
"คนนี้หล่อพอป่ะ"นิ้วเรียวจิ้มไปที่จอทัชสกรีน อูฮยอนเลิกคิ้วมองคนในรูปงงๆ
"มึงหนิ?"อูฮยอนทำหน้าสงสัยและหันมาเตรียมจะถามคำถามกับซองยอลแต่ก็ต้องชะงักเมื่อระยะห่างของใบหน้าที่ใกล้เกินไป
"vous serez mon petit ami ?(เป็นแฟนกันไหม)"
"bien (โอเค)"อูฮยอนยิ้มกว้าง ดวงตาใสหยีลงอย่างน่ารักน่าชัง แก้มใสมีริ้วสีแดงจางๆแตะแต้มไปทั่วจนคนเห็นอดไม่ได้ที่จะไม่กดจมูกลงบนแก้มเนียนนั้น
"Aimez-vous (รักนะ)"
"Aimez-vous trop (รักเหมือนกัน)"
TALK:D
ใครที่เรียนภาษาฝรั่งเศสอยู่อาจจะงงๆ เพราะเราเปิดกูเกิ้ลทรานสเลทช่วยแปล (_ _)
ตอนนี้สำหรับคนที่ขอบีไลน์มา เราตบตีกับตัวเองอยู่นานมากระหว่างเรื่องนี้กับอีกเรื่อง สุดทายก็เลือกเรื่องนี้มาลง -w- จบปิ้งแบบงงๆ 5555555555555555 ไม่ฟินก็ขออภัยเนื่องจากนี่เป็นบีไลน์เรื่องแรกในชีวิต
ส่วนมยองฮยอน.. เราจะแต่งมยองนัมนะ ถาจงฮยอนซีเอ็นบลูก็ไม่ทันแล้วนะคะ 5555555555555
ยังไงก็ขอบคุณทุกคอมเมนท์ทุกกำลังใจทุกเฟบบบบ ที่ยังเป็นกำลังใจให้เราสู้ต่อปายยย ช่วงนี้อาจจะอัพช้าเพราะติดสอบนู่นี่เยอะแยะแต่ก็จะพยายามมาอัพให้มันไม่ร้างนะคะ TT
ขอบคุณที่อ่านค่าาาา
ความคิดเห็น