ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    { SEHUN x YOU } Adopted So Bad ราคีร้อนรัก

    ลำดับตอนที่ #3 : ราคีร้อนรัก :: Chapter 2 'Bad'

    • อัปเดตล่าสุด 14 มิ.ย. 57


    CHAPTER 2

    ‘Bad’

     

              เขาพูดอะไรออกไป!!!

              ภายในหัวสมองของยูยังคงมีประโยคเดิมๆ ที่เซฮุนพูดดังก้องไปทั่ว  ทุกคนเงียบไม่ยอมปริปากพูดคุณอายืนนิ่งสายตาสีไพลินฉายแววเย็นชาเวลาที่ท่านมองเซฮุน  พอทุกคนเงียบบรรยากาศก็ดูอึมครึมขึ้นมาทันที

               

                “ฮ่ะๆ...”

                “....”

    “ฮ่ะๆๆ!!!”ทุกคนแลดูตกใจขึ้นมาทันทีเมื่อมีเสียงหัวเราะของคุณอาดังขึ้น  เซฮุนมองหน้าผู้เป็นพ่ออย่างไม่เข้าใจ

     

    “พ่อหัวเราะทำไม”

    “แกคิดว่าฉันจะเชื่อคำโกหกของแกเหรอ  เด็กน้อยไปรึเปล่าไอ้ฮุน”อารมณ์ความโกรธเคืองของเซฮุนเริ่มปะทุขึ้นมา  เขาหันไปมองยูที่ยืนอยู่ข้างๆ ด้วยสายตาที่ฉายแววแค้นเต็มที่

     

    “พะ....พ่อ....”

    “ลูกเลวๆ อย่างแก  พูดอะไรมาคิดว่าฉันจะเชื่อเหรอ!

    “ทำไมพ่อไม่เชื่อผม!!

    “ก็เพราะแกมันเลว....”

    “.....”

                “อย่าลืมสิว่าสันดารในสายเลือดของแกมันได้มาจากใคร”

     

                เซฮุนเงียบเสียงลงเมื่อคุณอาพูดประโยคนั้นขึ้นมา  ลมหายใจของเขาหอบแรงถี่จนยูที่ยืนอยู่ข้างๆ สัมผัสได้  เขากำมือแน่นใช้สายตามองไปที่พื้นไม่ยอมสบสายตาคุณอา  ริมฝีปากเม้มแน่น

     

                “ไอ้ฮุน....”

                “ทำไม....”

                “.....”

                “ทำไมพ่อต้องพูดถึงเรื่องนั้นด้วย!!!!!

               

                เซฮุนตวาดเสียงลั่นและใช้สายตาอาฆาตมองพ่อของตน  ก่อนที่สายตานั้นจะหันมามองยู  นิ้วเรียวชี้ตรงมาจนแทบจะทิ่มหน้ายูอยู่ร่อมร่อ

     

                “เพราะยัยนี่ใช่มั้ย...”

                “.....”

                “เพราะยัยนี่ใช่มั้ยพ่อถึงพูดเรื่องนั้นขึ้นมา!!!

                “หยุดเดี๋ยวนี้ไอ้ฮุน”

                “ผมไม่หยุด!  เหอะๆ สงสัยคงจะเป็นลูกเมียน้อยพ่อล่ะสิท่า  ถึงได้รักนักรักหนาปานลูกในไส้ในตระกูล”

                “ฉันบอกให้แกหยุดไอ้ฮุน!”เสียงริมฝีเท้าของคุณอาดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จนกระทั่ง....

     

                ผลัก!!!

                เกิดเสียงกำปั้นที่บรรจงใส่หมัดลงบนหน้าของเซฮุนเต็มๆ หน้าเขาหันส่วนตัวของเขานั้นเซไปข้างหลังเล็กน้อย  คุณอามองหน้าเซฮุนอย่างแข็งกระด้างราวกับว่าเขานั้นไม่มีความหมายอะไรเลย  เซฮุนถ่มน้ำลายปนเลือดลงบนพื้นอย่างหยาบคายและเสมองพ่อของเขา

     

                “หึ! พอแม่ตายพ่อก็กล้าขึ้นเนอะ”

                “อะไรของแกอีก!

                “เมื่อตอนแม่อยู่พ่อก็รักผมนักหนาอยากได้อะไรก็ให้  แม้แต่ปลายนิ้วพ่อก็ไม่เคยทำผมเจ็บสักครั้ง”

                “........”

                “แต่ตอนนี้มันไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว  ตอนนี้มันตรงข้ามกับเมื่อก่อน  เมื่อพ่อเป็นนี้ผมก็จะไม่ทนอีกต่อไป!!! ผมจะทำลายชีวิตของยัยนี่ไม่ให้เหลือแม้แต่ซากเลยคอยดูสิ!!!!

     

                พอพูดจบเขาก็อ้อมไปเปิดประตูฝั่งคนขับเพื่อที่จะไปหาที่ระบายอารมณ์ข้างนอก  รถยนต์สีดำสนิทถูกขับเคลื่อนออกนอกบริเวณบ้านของตระกูลโอ  คุณอาถอนหายใจและเดินตรงมาที่คุณ

     

                “ยูสรุปไอ้ฮุนมันทำอะไรหนูรึเปล่า”

                “....”

                “ยู....ก็ได้ไม่ตอบก็ไม่เป็นไร  หิวอะไรมั้ยอาจะได้ให้คนใช้เตรียมให้”

                “มะ...ไม่ค่ะ”

                “อืม....ถ้ามีอะไรก็บอกอานะ  ไปพักผ่อนเถอะ”

                “ค่ะ”

     

                คุณเดินเข้ามาในบ้านเพื่อที่จะพักผ่อนสมองให้เต็มที่  แต่พอเดินมาได้ไม่นานสมองก็กลับมีคำพูดของเซฮุนลอยวนเวียนอยู่เต็มไปหมด 

             

    ผมจะทำลายชีวิตของยัยนี่ไม่ให้เหลือแม้แต่ซากเลยคอยดูสิ!!!

                ผมจะทำลายชีวิตของยัยนี่ไม่ให้เหลือแม้แต่ซากเลยคอยดูสิ!!!

             

              คุณกุมขมับทั้งสองข้างเมื่อรู้สึกว่าปวดหัวจนแทบจะทนไม่ไหวแล้ว  คุณจับราวบันไดแน่นคล้ายกับกำลังจะล้มตึงลงไป  สายตาของคุณพร่าเลือนภายในหัวเคว้งคว้างว่างเปล่า  โลกเหมือนหมุนเร็วขึ้นจนคุณต้านมันไว้ไม่ไหว  ภาพสุดท้ายที่คุณเห็นคือคุณอาที่กำลังเดินเข้ามาในบ้านอย่างจิตตก  ก่อนที่ทุกอย่างจะดับวูบลงไป....



    มาอัพแล้วๆๆๆๆ  ขอโทษที่เบี้ยวนัดนะ  
    พอดีงานเยอะเลยไม่ได้เข้ามาอัพให้
    อภัยให้ไรท์ด้วยเน้อ  
    <มีเรื่องมาแจ้งฮ้าบ>
    ตอนนี้ไรท์ตัดสินใจแล้วว่าไรท์จะตั้งกลุ่มเก็บ NC ฟิคโดยเฉพาะ
    ใครอยากเข้ากลุ่มกดแอดเป็นเพื่อนกับเขาก่อนน้า
    คลิ๊ก  หลังจากนั้นทักเฟสรายงานตัวไรท์จะได้รู้ว่ามีกี่คนที่ต้องการอ่าน
    ปอลิง.โอกาศมีแค่ครั้งเดียวเท่านั้นนะ  รับแล้วรับเลยเน้อ

     

     




     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×