คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 1
โบมี
วันรุ่งขึ้น
สวัสดีค้าาา ทุกคน โบมีเอง วันนี้เป็นวันที่เราจะไปเจอกับรุ่นพี่อูฮยอนกับรุ่นพี่โฮย่า ทำไงดีๆๆตื่นเต้นจังเลย ตอนนี้ฉันกับอึนจีกำลังนั่งรอรุ่นพี่อยู่ ก็พวกเราเป็นรุ่นน้องนี่ก็ต้องเป็นฝ่ายรอรุ่นพี่ใช่มั้ยล่ะ อีก5นาทีก็ถึงเวลานัดแล้วตอนนี้ฉันเริ่มนั่งไม่ติดเก้าอี้และทำไงดีๆๆตื่นเต้นชะมัดยากเลย ต่างกับอึนจีที่ตอนนี้นั่งชิลฟังเพลงอย่างสบาย
"นี่ แกไม่ตื่นเต้นบ้างเหรอ อึนจี"
“ตื่นเต้นดิ จะได้ทำงานกับรุ่นพี่ที่ทั้งหล่อแถมมีความสามารถอีก”
“แกบอกแกตื่นเต้นแต่นั่งฟังเพลงสบายใจแบบนี้เนี่ยนะ”
“นี่แหละ วิธีดับความตื่นเต้นของฉัน”
“หรอออ”
“ช่างฉันเถอะแต่แกเหอะมานั่งได้แล้ว ฉันเวียนหัวจะตายแล้วเนี่ย”
“เข้ามาได้เลย” เอ๊ะนั่นเสียงท่านประธานนี่
“เอ้านี่อูฮยอน กับ โฮย่า ส่วนนี่อึนจีกับโบมี” นั่นมันรุ่นพี่นี่นา ตายและเอาไงดี
“อันยองฮาเซโย ซอนเบนิม” พอรุ่นพี่เข้ามาฉันกับอึนจีก็รีบลุกขึ้นโค้งสวัสดีทันที
“อันยองฮาเซโย” รุ่นพี่ก็โค้งกลับพวกเราเล็กน้อย
“ไปนั่งได้แล้ว เอ้อเดี๋ยวคุยกันไปก่อนเลยนะเดี๋ยวฉันมา” ท่านประธานอย่าพึ่งปายยยย ปึก(เสียงประตู)ไปซะและ พอท่านปะธานออกไปรุ่นพี่ทั้งสองก็เดินมานั่งตรงข้ามกับพวกเรา ขออธิบายห้องหน่อยละกัน ห้องนี้คล้ายๆห้องประชุม โต๊ะยาวแบบไม่ยาวมาก(เอ๊ะ! ยังไง??)นั่งได้ประมาณด้านละ4คนใช้สำหรับประชุมเรื่องเพลง หรือเรื่องทั่วไปแหละค่ะโดยฉันนั่งตรงข้ามกับรุ่นพี่โฮย่าส่วนอึนจีนั่งตรงข้ามกับรุ่นพี่อูฮยอน เอ่อ...ไม่อยากจะบอกตอนนี้ในห้องนี้โคตรอึดอัดเลย พี่โฮย่า(ขอเรียกพี่ละกัน)ก็นั่งทำอะไรไม่รู้ พี่อูฮยอนก็นั่งหลับตาฟังเพลง ยัยอึนจีก็นั่งนิ่งชิลๆเอ่อ...วันนี้จะได้คุยกันมั้ย
“เอ่อ...ฉันโบมีนะค่ะ “เอาว่ะถ้าไม่มีใครเริ่ม เริ่มเองก็ได้ แล้วฉันก็สะกิดยัยอึนจี
“ฮะ เอ่อ ฉันชื่ออึนจีค่ะ”
“อ้อพี่โฮย่านะ”
“พี่อูฮยอน” แล้วก็ .....กริบ
“เรามาคุยเรื่องโปรเจ็กนี้กันดีกว่า ขืนรอท่านปะธานคงไม่ได้คุยแน่” สุดท้ายพี่โฮย่าก็เริ่มชวนคุย พี่อูฮยอนก็ถอดหูฟังออกแต่ดูไปดูมาพี่อูฮยอนก็หน้าตาดีนะดูดีชะมัดยากเลยแถมตอนฟังเพลงมื่อกี๊โคตรเท่เลย เสป็กฉันชัดๆ
“ยัยโบมี เป็นไรเนี่ย” อึนจีสะกิดฉันทำให้ฉันต้องรีบสะบัดความคิดนั้นออกจากหัวทันที
“ฮะ เอ่อ เปล่าๆ งั้นมาเริ่มกันเลยดีกว่าค่ะ”
“แล้วพวกเธออยากได้แนวเพลงแบบไหนล่ะ” พี่โฮย่าถามพวกเรา
“ฉันกับโบมีอยากได้เพลงแนวฟังสบายๆค่ะแต่ก็อยากให้มีจังหวะแด้นซ์ในนั้นด้วย”
“แนวคิดก็ดีนะคนฟังเค้าจะได้สบายๆแล้วก็ดูมีจังหวะ” พี่อูฮยอนพูด โหหห เสียงแบบนุ่มมาก โบมจะบ้าตายยยยอ้ะ
แล้วหลังจากนั้นพวกเราก็คุยเรื่องเพลง แล้วก็เรื่องอื่นไปทั่ว พี่โฮย่านี่เค้าเป็นคนที่อัธยาศัยดีแฮะ ตอนแรกฉันก็คิดว่าพี่อูฮยอนเค้าจะเงียบๆเป็นพวกหนุ่มเย็นชาไรแบบเนี้ย แต่เอาจริงๆนายนั่นซึ่งฉันพึ่งเปี่ยนสรรพนามเรียให้เมื่อดี๊โคตรกวนประสาทเลยแถมชอบมาทำให้ฉันโมโหด้วยพี่โฮย่าบอกเพราะพึ่งเจอกันเลยทำเป็นนิ่งแต่พอสนิทก็เป็นแบบนี้และ เอ่อ..พวกเราพึ่งรู้จักกันไม่ถึง30นาทีนี่สนิทแล้วหรอ(ฟะ)
“มาแล้ว มาเริ่มกันเลย” ท่านประธานเข้ามาเปิดประตูแล้วก็มานั่งตรงหัวโต๊ะ
“ฉันนึกว่าวันนี้ท่านประธานจะไม่มาแล้วนะค่ะ”
“ธุระนิดหน่อยน่ะ มาเดี๋ยวจะมาอธิบายให้ฟัง คือ ในเพลงเนี่ยเพราะมันเป็นโปรเจคพิเศษเดบิวต์ของfriendshipดังนั้นเราแบ่งเป็น2พาร์มในเพลงที่ราจะโปรโมทอ่ะนะ คือจะให้อึนจีกับอูฮยอนแสดงด้านเสียงส่วนโบมีกับโฮย่าก็จะเป็นพาร์ทหลังซึ่งจะเป็นจังหวะแด้นซ์แต่ก็จะให้พวกเธอทุกคนมีส่วนร่วมในทุกด้าน ส่วนเพลงพวกเธอต้องช่วยกันแต่ง2เพลงจับคู่กันน่ะ เพื่อใส่ในอัลบั้มแล้วก็โชว์ต่างๆ โอเคนะประมานนี้แหละ “
ติ้ด ติ้ด ติ้ด (เสียงโทรศัพท์) โอเคๆเดี๋ยวไปและ ฉันไปก่อนนะ ธุระด่วนน่ะ ปิดประชุม” ยังไม่ทันที่ฉันจะลาท่านประธานก็หายไปด้วยความไวแสง ท่านประธานเป็นซุปเปอร์ไซย่ารึไงเรี่ย(เกี่ยวมั้ย)
“แล้วเราจะจับคู่ยังไงดี” ฉันถามขึ้น
“ถ้างั้นจับฉลากกันดีมั้ย” อึนจีเสนอขึ้น น่าสนใจแฮะ
“โอเคถ้างั้นจับฉลากกัน แต่แถวนี้ไม่มีกระดาษเลยนะ”
“ถ้างั้นเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นดีมั้ย” พี่อูฮยอน อดีตเสป็กฉันพูดขึ้น
“แล้วจะใช้อะไรล่ะฮะ”
“นี่ฉันเป็นอปป้าเธอนะ พูดเพราะๆหน่อยสิ”
“รู้แลัวน่า อูฮยอน...อปป้าW จริงๆฉันก็ไม่ได้อยากจะผิดอาวุโสหรอกนะ แค่แกล้งเล่รเฉยๆ คิคิ
“แล้วตกลงจะใช้อะไรล่ะค่ะ” อึนจีถามเสียงเนือยๆ
“เอางี้มั้ยให้พูดเลข2ตัว ถ้าเกิดใครพูดเหมือนกันก็คู่กัน”
“นี่เลขมันมีตั้งหลายตัวนะ คิดหน่อยสิ”
“นี่หัดคิดซะบ้างสิ เธอก็กำหนดเลข2ตัวสิ แค่นี้คิดไม่ได้รึไง”
“นายด่าฉันรึไง อุ้ย” เผลอเรียกนายตายและ ขอโทษนะค้า(คืออันนี้พูดในใจไม่มีใครได้ยิน 5555)
“เธอบอกใครหรอ”
“เอ่อ...อูฮยอน อปป้า ด่าฉันหรอ”
“ฉันแค่เสนอแนะ”
“นี่หยุดทะเลาะกันได้แล้ว แล้วจะเอาเลขอะไรล่ะ” พี่โฮย่าพูดเสียงเนือยๆคล้ายอึนจี อีกคนละ
“งั้นเอาเป็น3กับ6ละกัน “อึนจีเสนอขึ้นแล้วมองไปทางพี่โฮย่า
“เอ่อ ก็ได้” พี่โฮย่าตอบรับ เอ๊ะ แต่พี่เค้าดูพูดติดๆขัดๆเหมือนเขินใครงั้นและหรือจะเขินฉันไม่น่าจะใช่(เข้าข้างตัวเองไปนะโบมี)
“นี่ฉันขอ3" อึนจีพูดแนวกระซิบแบบที่ได้ยินกัน2คนกับฉัน
“งั้นฉัน6” ฉันตอบกลับไป
“โอเคเอานะ 1 2 3”
“3" "6” ฉันพูด6ออกไปส่วนยัยอึนจีก็พูด3
“พี่พูด3” พี่โฮย่าพูดขึ้น ถ้างั้นฉันก็ต้องคู่กับ พะพะพี่อูฮยอนอ่ะดิ ตายละ ถึงพี่เค้าจะเป็นอดีตเสป็กฉัน แต่พี่เค้าก็ยังเคยเป็นเสป็กฉันนะ ทำไงดี ฉันฟินแย่เลย ^___^ (นี่ดีใจหรือเสียใจ)
“ถ้างั้นอึนจีคู่กับโฮย่า ส่วนยัยเหม่งเธอคู่กับฉัน”
“นี่นายมาฉันว่าเหม่งได้ไงฮะ”
“นี่ฉันเป็นอปป้าเธอนะ”
“นายแก่กว่าฉันแค่ปี2ปีเองฉันไม่จำเป็นต้องเรียกอปป้า”มาว่าฉันเหม่ง ฉันไม่ยอมหรอกนะ >△<
“นี่โบมีอูฮยอนแก่กว่าเธอนะ”
“แต่โฮย่าอปป้า คือ”
“จริงด้วย แกต้องเรียกอูฮยอนอปป้านะ”
“เอ่อ..ก็ได้ อูฮยอนอบปป้า พอใจรึยังล่ะ” ฉันมีทางเลือกที่ไหนล่ะขนาดอึนจียังต้อนฉันจนมุมเลย TT
“นี่อูฮยอน โฮย่า คุยเสร็จรึยัง ต้องไปงานแล้ว” จู่ๆก็มีพี่เมเนฯเข้ามาพอถามเสร็จไม่รอให้โฮย่าอปป้ากับอูฮยอนอปป้า(ซึ่งเป็นอปป้าเมื่อกี๊)ตอบก็ลากออกไปทันที
“เอ่อ ถ้างั้นพวกพี่ไปก่อนนะ”
“อันยองอปป้า ฉันกับอึนจีก็รีบโค้งลาให้อปป้า”
อึนจี
ในที่สุดพาร์ทฉันสักที ทุกคนไม่ต้องงนะค่ะว้าทำไมฉันถึงเงียบพูดนับคำได้เลย ก็ยัยโบมีกับพี่อูฮยอนน่ะสิ ทะเลาะกันอยู้ได้ โดยเฉพาะพี่อูฮยอนเลยเป็นตัว เอ้ย คนเริ่มเลย แค่ฉันมองก็รู้แล้วว่าอูฮยอนอปป้าน่ะเค้า...ไม่เอาไม่บอกดีกว่า ให้เก็บไปคิดเอาเอง ฮ่าๆๆๆ ส่วนฉันน่ะเหรอไม่รู้สิ ปกติฉันนี่พูดมากพอๆกับโบมีเลยนะ แต่พอฉันจะพูดฉันรู้สึกเหมือนโฮย่าอปป้าเค้าเอาแต่มองฉันน่ะสิ(อันนี้ฉันอาจจะคิอไปเองอ่ะนะ) ฉันนี่สตั้น พูดไม่ออกเลย แถมรู้สึกเขินๆแน่ะ แถมตอนแต่งเพลงฉันต้องคู่กับโฮย่าอปป้าอีก ตายๆๆๆ จะเอาไงดีล่ะทีนี้ เฮ้อ ฉันยิ่งเป็นแฟนพันธุ์แท้พี่เค้าเลยนะนั่นคือเหตุผลที่ฉันพยายามทำชิลกลบความตื่นเต้น ให้ยัยโบมีเห็นไงล่ะ ตายๆเอาไงดี แถมตอนที่โฮย่าอปป้าถามว่าเอาเลขอะไรดี ฉันเลยบอกเอา 3 กับ 6 ไปฉันดันเผลอไปมองหน้าอปป้าน่ะสิ ฉันแบบ(≧▽≦)แต่ตอนนี้ฉันขอไปทำใจหน่อยละกัน อันยองง
เป็นไงบ้างง
ตอนแรก
งงๆๆๆกันไป55555
เม้นกันด้วยน้าาาา
ความคิดเห็น