ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : chapter one:ทางเดินไปโรงเรียน
chapter one:ทางเดินไปโรงเรียน
ณ บ้านหลังหนึ่ง
"ไปก่อนนะคร้าบ!"
"จ้า ไปดีมาดีนะ!"
"คร้าบบ!"
ตึก ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าวิ่งตรงออกมาจากบ้านเพื่อไปยังหน้าบ้านที่มีคนกลุ่มหนึ่งรออยู่
"ไง มาช้านะ"
เสียงของชายในกลุ่มทักเด็กหนุ่มที่ออกมาจากบ้าน
"แฮะๆโทษทีนะ พอดีเมื่อคืนอ่านหนังสือเรียนดึกไปหน่อย"
"โหย เด็กเรียนนะเนีย~"
เสียงของชายอีกคนในกลุ่มว่าอย่างล้อๆ
"นี่!อย่าไปว่าชินจังสิ ยังไงเขาก็เรียนเก่งกว่านายแล้วกันแหละคิน!"
เสียงของหญิงสาวเพียงคนเดียวในกลุ่มหันไปว่าเพื่อนสนิทสมัยเด็กของเธอ
"นั่นสิคิน"
เสียงของชายคนแรกพูดอย่างเห็นด้วย
"ชิ!อะไรของเธอเหล่าฟ้า! นายก็ด้วยเลย์!"
เสียงของชายคนเดิมว่าอย่างหัวเสียแล้วสบัดหน้าหนีอย่างรำคาญ
'ชิ ก็แค่อยากแกล้ง เพราะหมอนั่นมันน่าแกล้งดีออกนิ'
"ก็นายไปว่าชินคุงของฉันนิ"
"ชิ!แล้วชินมันเป็นของเธอตั้งแต่เมื่อไรฟะ!?"
"พวกนายเงียบๆก่อน นี่พวกนายรู้จักเกมที่ออกมาใหม่ปะ"
คนที่เงียบมานานเอ่ยหยุดบทสนทนาของทั้งสองแล้วถามเรื่องเกมที่ออกมาใหม่แทน
"ใช่ DWO ป่ะ?"
"เออ"
"อ๋อ เกมนั้นฉันก็เล่นนะ ฉันเล่นเป็นพรีสน่ะ" <<<ฟ้า
"ฉันก็เล่นเป็นโจรน่ะ" <<<เลย์
"ฉันก็เล่นเหมือนกัน! เป็นนักดาบน่ะ! นายละเล่นอาชีพไรอะเรียว?" <<<คิน
"ฉันอาชีพนักประดิษฐ์" <<<เรียว
"เอ๋?เกมอะไรหรอ?" <<<ชิน
ชิ้ง!+
ทุกสายตาหันไปจับจ้องชินเหมือนประมาณว่า'มันไปอยู่โลกไหนมา'
"อะ...เอ่อ..ชินคุง ไม่รู้จักหรอจ้ะ?^O^' " <<<ฟ้า
"ชินจัง ไม่รู้จักจริงๆหรอ ^^' " <<<เลย์
"นะ...นายไม่รู้จักจริงๆอะชิน?คนเขาเล่นเป็นล้านนะเพื่อนในห้องเขาก็เล่นกันหมดนะ = =' " <<<คิน
"นายไม่รู้จักหรอชิน?- -' " <<<เรียว
"อื้ม!ก็ไม่รู้จักน่ะสิถึงได้ถามไง มันเป็นเกมไงหรอ? 0.0?" <<<ชิน
!!อะจะ!! =[]= =[]= =[]= =_= <<<หน้าของทั้ง4แน่นอนอันสุดท้ายเป็นของเรียว
Shin Talk
เอ๋?ทำไมทุกคนต้องทำหน้าอย่างงั้นด้วยอ่า? แค่ผมไม่รู้จักเกมเกมหนึ่งที่พึ่งออกมาใหม่เองนะและเพียงแค่มันเป็นเกมที่คนเขาเล่นกันเป็นล้านเองนะ แล้วทำไมต้องมองผมด้วยสายตาอย่างงั้นด้วยละ?0.0
อ๋า!ผมลืมไปเลยผมชื่อชินฮะ ขอโทษที่แนะนำตัวช้านะฮะ พอดีกำลังมึนกับเกมที่พวกเรียวคุงว่ามาน่ะ ตกลงมันเป็นเกมยังไงนะ ไอเกม DWO เนี่ย?
"แล้วตกลงมันเป็นเกมยังไงอ่าทุกคน?"
ชินช้อนสายตามองทุกคนอย่างน่ารักโดยไม่รุ้ตัวพลางเอียงคออีก ซึ่งมันได้เพิ่มดราเมทความน่ารักไปเท่าตัว
อึก!
'นะ..น่ารักเกินไปแล้วชินคุ้งงง!! >/////<' <<<ในใจฟ้า
'อ่า~น่าร๊ากอ่าชินจัง^///o///^' <<<ในใจเลย์
'อึ้ย! ไอบ้านี่น่ารักเกินไปแล้ว!!!=/////=' <<<ในใจคิน
'อึก!นะ...น่ารัก....-//////-' <<<ในใจเรียว
'หืม? ทุกคนเป็นอะไรอ่า ทำไมหน้าแดงกันจัง?' <<<ในใจชิน ซึ่งเจ้าตัวไม่รู้เลยว่าจะทำให้เพื่อนๆแถบหมดเลือดตาย....
"นี่ทุกคนเป็นไรไปอะ?"
"อ้ะ!ไม่มีไรจ้ะ/ไม่มีไรหรอก/ป่าว/ไม่มีไร"ทั้งสี่คน
"แล้วตกลงมันเป็นเกมยังไงอะ?นี่อธิบายหน่อยสิ" ชินยังคงถามต่อ
"อะอ๋อ ก็มันเป็นเกมออนไลน์แนวผจญภัยอะ มีความสมจริงถึง90%เชียวนะแล้วก็..."คินที่กำลังจะอธิบายต่อหยุดเพราะว่ามีเสียงคนๆหนึ่งแทรกนั่นก็คือเรียวเลย์นั่นเอง
"อ่า~ฉันว่าเราค่อยเล่าดีกว่านะ ถ้าพวกนายยังคงไม่อยากไปร.ร.สายน่ะ"
เลย์พูเสร็จก็รีบวิ่งตรงไปร.ร.ทันที
อะ! จริงสิลืมไปเลยว่าเรากำลังจะไปร.ร.นิ
"จริงสิลืมไปเลย!! รอด้วยสิวะเจ้าหัวเหลือง!!"
คินอุทานอย่างตกใจแล้วรีบวิ่งตามเลย์ไปโดยลืมชินไปเลย
"แบร่~ แน่จริงก็จับให้ทันสิครับคินจัง~คิกคิก"
เลย์หันมาแลบลิ้นให้คินก่อนจะหัวเราะล้อคินแล้วรีบวิ่งหนีไปร.ร.อย่างสุดชีวิต
"หนอยแก...เลย์คอยดูเถอะอย่าให้ฉันจับแกได้นะ!!แกไม่เหลือซากแน่!!"
คินเองก็ไม่ยอมแพ้ตะโกนบอกเลย์แล้วรีบวิ่งตามเลย์ไปทันที
อา...พวกเขาวิ่งเล่นกันสนุกสนาน(?)เลยน๊า~
"อ๋า รอด้วยสิพวกนาย!"
ฟ้าเองก็มัวแต่เคลิ้มกับความน่ารักของชินจนลืมเวลา แล้วรีบวิ่งตามคินกับเลย์ไป
"อะ!?รอด้วยสิครับ!!" ใจร้าย!ไม่รอกันมั่งเลย
หมับ!
"เอ๋?"
"ไปกันเถอะ"
แล้วเรียวก็จับมือของชินแล้วออกแรงดึง ทำให้ร่างบางเซนิดๆไปตามแรงดึง ถึงจะแปลกใจเล็กน้อยที่เรียวจับมือเขา แต่ก็ไม่ได้รังเกียจอะไรหรอกนะ เขาก็ยอมให้จับและเดินตามไปอย่างโดยดี
-------------------------------------------------------------------------------------------------
จบไปตอนหนึ่งแล้ว ไม่รุ้เป็นไงบ้างก็ลองเขียนดูอะ
ปล.กลับมาแก้คำผิดค่ะ
[เม้นเป็นกำลังใจให้หน่อยนะ]
ณ บ้านหลังหนึ่ง
"ไปก่อนนะคร้าบ!"
"จ้า ไปดีมาดีนะ!"
"คร้าบบ!"
ตึก ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าวิ่งตรงออกมาจากบ้านเพื่อไปยังหน้าบ้านที่มีคนกลุ่มหนึ่งรออยู่
"ไง มาช้านะ"
เสียงของชายในกลุ่มทักเด็กหนุ่มที่ออกมาจากบ้าน
"แฮะๆโทษทีนะ พอดีเมื่อคืนอ่านหนังสือเรียนดึกไปหน่อย"
"โหย เด็กเรียนนะเนีย~"
เสียงของชายอีกคนในกลุ่มว่าอย่างล้อๆ
"นี่!อย่าไปว่าชินจังสิ ยังไงเขาก็เรียนเก่งกว่านายแล้วกันแหละคิน!"
เสียงของหญิงสาวเพียงคนเดียวในกลุ่มหันไปว่าเพื่อนสนิทสมัยเด็กของเธอ
"นั่นสิคิน"
เสียงของชายคนแรกพูดอย่างเห็นด้วย
"ชิ!อะไรของเธอเหล่าฟ้า! นายก็ด้วยเลย์!"
เสียงของชายคนเดิมว่าอย่างหัวเสียแล้วสบัดหน้าหนีอย่างรำคาญ
'ชิ ก็แค่อยากแกล้ง เพราะหมอนั่นมันน่าแกล้งดีออกนิ'
"ก็นายไปว่าชินคุงของฉันนิ"
"ชิ!แล้วชินมันเป็นของเธอตั้งแต่เมื่อไรฟะ!?"
"พวกนายเงียบๆก่อน นี่พวกนายรู้จักเกมที่ออกมาใหม่ปะ"
คนที่เงียบมานานเอ่ยหยุดบทสนทนาของทั้งสองแล้วถามเรื่องเกมที่ออกมาใหม่แทน
"ใช่ DWO ป่ะ?"
"เออ"
"อ๋อ เกมนั้นฉันก็เล่นนะ ฉันเล่นเป็นพรีสน่ะ" <<<ฟ้า
"ฉันก็เล่นเป็นโจรน่ะ" <<<เลย์
"ฉันก็เล่นเหมือนกัน! เป็นนักดาบน่ะ! นายละเล่นอาชีพไรอะเรียว?" <<<คิน
"ฉันอาชีพนักประดิษฐ์" <<<เรียว
"เอ๋?เกมอะไรหรอ?" <<<ชิน
ชิ้ง!+
ทุกสายตาหันไปจับจ้องชินเหมือนประมาณว่า'มันไปอยู่โลกไหนมา'
"อะ...เอ่อ..ชินคุง ไม่รู้จักหรอจ้ะ?^O^' " <<<ฟ้า
"ชินจัง ไม่รู้จักจริงๆหรอ ^^' " <<<เลย์
"นะ...นายไม่รู้จักจริงๆอะชิน?คนเขาเล่นเป็นล้านนะเพื่อนในห้องเขาก็เล่นกันหมดนะ = =' " <<<คิน
"นายไม่รู้จักหรอชิน?- -' " <<<เรียว
"อื้ม!ก็ไม่รู้จักน่ะสิถึงได้ถามไง มันเป็นเกมไงหรอ? 0.0?" <<<ชิน
!!อะจะ!! =[]= =[]= =[]= =_= <<<หน้าของทั้ง4แน่นอนอันสุดท้ายเป็นของเรียว
Shin Talk
เอ๋?ทำไมทุกคนต้องทำหน้าอย่างงั้นด้วยอ่า? แค่ผมไม่รู้จักเกมเกมหนึ่งที่พึ่งออกมาใหม่เองนะและเพียงแค่มันเป็นเกมที่คนเขาเล่นกันเป็นล้านเองนะ แล้วทำไมต้องมองผมด้วยสายตาอย่างงั้นด้วยละ?0.0
อ๋า!ผมลืมไปเลยผมชื่อชินฮะ ขอโทษที่แนะนำตัวช้านะฮะ พอดีกำลังมึนกับเกมที่พวกเรียวคุงว่ามาน่ะ ตกลงมันเป็นเกมยังไงนะ ไอเกม DWO เนี่ย?
"แล้วตกลงมันเป็นเกมยังไงอ่าทุกคน?"
ชินช้อนสายตามองทุกคนอย่างน่ารักโดยไม่รุ้ตัวพลางเอียงคออีก ซึ่งมันได้เพิ่มดราเมทความน่ารักไปเท่าตัว
อึก!
'นะ..น่ารักเกินไปแล้วชินคุ้งงง!! >/////<' <<<ในใจฟ้า
'อ่า~น่าร๊ากอ่าชินจัง^///o///^' <<<ในใจเลย์
'อึ้ย! ไอบ้านี่น่ารักเกินไปแล้ว!!!=/////=' <<<ในใจคิน
'อึก!นะ...น่ารัก....-//////-' <<<ในใจเรียว
'หืม? ทุกคนเป็นอะไรอ่า ทำไมหน้าแดงกันจัง?' <<<ในใจชิน ซึ่งเจ้าตัวไม่รู้เลยว่าจะทำให้เพื่อนๆแถบหมดเลือดตาย....
"นี่ทุกคนเป็นไรไปอะ?"
"อ้ะ!ไม่มีไรจ้ะ/ไม่มีไรหรอก/ป่าว/ไม่มีไร"ทั้งสี่คน
"แล้วตกลงมันเป็นเกมยังไงอะ?นี่อธิบายหน่อยสิ" ชินยังคงถามต่อ
"อะอ๋อ ก็มันเป็นเกมออนไลน์แนวผจญภัยอะ มีความสมจริงถึง90%เชียวนะแล้วก็..."คินที่กำลังจะอธิบายต่อหยุดเพราะว่ามีเสียงคนๆหนึ่งแทรกนั่นก็คือเรียวเลย์นั่นเอง
"อ่า~ฉันว่าเราค่อยเล่าดีกว่านะ ถ้าพวกนายยังคงไม่อยากไปร.ร.สายน่ะ"
เลย์พูเสร็จก็รีบวิ่งตรงไปร.ร.ทันที
อะ! จริงสิลืมไปเลยว่าเรากำลังจะไปร.ร.นิ
"จริงสิลืมไปเลย!! รอด้วยสิวะเจ้าหัวเหลือง!!"
คินอุทานอย่างตกใจแล้วรีบวิ่งตามเลย์ไปโดยลืมชินไปเลย
"แบร่~ แน่จริงก็จับให้ทันสิครับคินจัง~คิกคิก"
เลย์หันมาแลบลิ้นให้คินก่อนจะหัวเราะล้อคินแล้วรีบวิ่งหนีไปร.ร.อย่างสุดชีวิต
"หนอยแก...เลย์คอยดูเถอะอย่าให้ฉันจับแกได้นะ!!แกไม่เหลือซากแน่!!"
คินเองก็ไม่ยอมแพ้ตะโกนบอกเลย์แล้วรีบวิ่งตามเลย์ไปทันที
อา...พวกเขาวิ่งเล่นกันสนุกสนาน(?)เลยน๊า~
"อ๋า รอด้วยสิพวกนาย!"
ฟ้าเองก็มัวแต่เคลิ้มกับความน่ารักของชินจนลืมเวลา แล้วรีบวิ่งตามคินกับเลย์ไป
"อะ!?รอด้วยสิครับ!!" ใจร้าย!ไม่รอกันมั่งเลย
หมับ!
"เอ๋?"
"ไปกันเถอะ"
แล้วเรียวก็จับมือของชินแล้วออกแรงดึง ทำให้ร่างบางเซนิดๆไปตามแรงดึง ถึงจะแปลกใจเล็กน้อยที่เรียวจับมือเขา แต่ก็ไม่ได้รังเกียจอะไรหรอกนะ เขาก็ยอมให้จับและเดินตามไปอย่างโดยดี
-------------------------------------------------------------------------------------------------
จบไปตอนหนึ่งแล้ว ไม่รุ้เป็นไงบ้างก็ลองเขียนดูอะ
ปล.กลับมาแก้คำผิดค่ะ
[เม้นเป็นกำลังใจให้หน่อยนะ]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น