คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chap 2 : Good dreams Few. 100 per.
บทที่ 2
ตึงง!
“เอ้าคุณจีครับ ...ถึงบ้านมึงละลงๆ” ผมบอกคนข้างๆที่กำลังฟังเพลงอย่างไม่สนใจสิ่งรอบข้างเลยสักนิด ...ผมมาส่งมันที่บ้านครับ หลังจากที่พวกเราเดิน กิน ช็อปที่ห้างอยู่นาน
“ถึงแล้วอ่อ ขอบคุณที่มาส่งจีนะ ^O^” มันพูดกับผมก่อนจะปลดเบลท์แล้วลงรถไป ...เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่ผมยังไม่ออกรถ เพราะผมจะรอจนกว่ามันจะเข้าบ้านแล้วล็อคให้เรียบร้อยเสมอๆ มันอันตรายจะตายสังคมสมัยนี้ ...แต่เหมือนมันจะมีปัญหาล่ะมั้ง เพราะมันกำลังควานหาอะไรบางอย่างจากกระเป๋า แล้วทำหน้าเบะเล็กน้อยเดินกลับมาที่รถผม
กอกๆ
ผมเลื่อกระจกลงก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยประมาณว่า มึงมีเหี้ยไรครับ ?
“แง้ๆ T^T เขาลืมกุญแจไว้ในบ้านแน่เลยอะฟิว ...ทำไงดีๆ” หลังจากที่มันพูดจบ ผมแทบอยากเอาถือฟาดกระบาลตัวเองจริงๆ ทำไมผมไปหลงรักไอคนเป๋อ เซ่อซ่าได้ขนาดนี้เนี่ย ? = =
“แล้วมึงจะนอนไหน ?” ผมถามมันออกไปด้วยความเป็นห่วง
“ไม่รู้ง่ะ -3-” มันตอบ เออดี! มึงไม่รู้ โอ้ยจะบ้า!
“งั้นมึงขึ้นรถ ไปนอนห้องกูแล้วกัน ..” ผมพูดก่อนจะปิดกระจก ส่งผลให้มันยืนเอ๋ออยู่สักพัก แล้วรีบวิ่งขึ้นรถทันที หึๆ สงสัยวันนี้ลูกชายได้ใช้งานแล้วล่ะ J
แล้วผมก็มาถึงคอนโดของตัวเองในเวลาไม่นานเพราะบ้านมันอยู่ใกล้กับคอนโดผม บวกกับความหื่นกระหายที่สั่งการให้เท้าเหยียบสุดแรงเกิด ทำให้ผมไม่เสียเวลาที่จะใช้เวลาอยู่กับมันเลยสักนิด แหม่! ยิ่งรถไม่ติดนะ 15 นาทีก็ถึงแล้ว สงสัยวันนี้ฟ้าฝนเป็นใจ >o<
“ฟิว ....ทำไมฟิวขับเร็วจังอะ จีกลัวนะ-3-” จีพูดกับผมขณะจะเปิดประตูลงจากรถ
“เอ่อ ...ก็...เอ่อ ...พอดีกูหิวไงเลยรีบขับกลับบ้านจะได้มาหาไรกิน มึงก็รู้กูโมโหหิว” ผมตอบแก้ตัวแบบข้างๆคูๆไป ก็จะให้บอกมันได้ไงว่า รีบกลับเพื่อมากกมัน ?
“หรอ ...อื้มๆ” ผมตอบเหมือนหายสงสัยแล้วก็เดินเข้าไปในลิฟต์ทันที .. เฮ้อออ~ รอดหวุดหวิด -0-
ห้อง xxx
“ฟิว เดี๋ยวจีขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ” จีพูดกับผมพร้อมกับเดินไปคว้าเสื้อคลุมก่อนเดินเข้าไป ...ให้ตายเถอะ ! ลำพังมันใส่ชุดธรรมดาก็ทำเอาผมเคลิ้มแล้วนะ แต่นี่ถ้ามันอาบน้ำเสร็จ ...ก็จะใส่เสื้อคลุมอย่างเดียว ...เดินไปเดินมาในห้องที่มีกันแค่ 2 ต่อ 2 ...สมองผมตอนนี้เต็มไปด้วยความคิดที่วิปริตมากมาย ผมรีบเรียกสติตัวเองคืนมาก่อนจะตบหน้าตัวเองเบาๆ 2-3 ที แล้วเดินไปหาไรกิน ... หลังจากที่ผมทำแซนวิชอยู่นั่นเอง ผมเหลือบไปเห็นไอจีที่กำลังเช็ดผมของตัวเอง แม่งเซกชิบหาย แล้วสิ่งที่ทำเอาผมแทบทำมีดหลดมือ ก็คือตอนที่มันเอาครีมทาตามตัว ยิ่งเสื้อคลุมที่มันปล่อยตรงไหล่ เผยให้เห็นผิว ขาวเนียนราวกับน้ำนม ที่แสน นุ่มนิ่ม น่าฟัดน่ากดนั่นแล้ว ทำเอาผมลอบกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากไปหลายอึก แล้วตอนที่มันกำลังแต่งตัว เนื่องจากมันไม่เคยมานอนที้องผมสักครั้ง มันจึงไปควานเอาเสื้อเชิ้ตสีขาวบางๆ มาใส่ ให้ตายเถอะเย็นไว้ลูกเย็นไว้...
เอื้อกก!!
...ฟิวกูรู้นะว่ามึงอยากกดจีใช่ม้า ?
....กดเหี้ยไรนั่นเพื่อนกู !
....มึงอดใจไม่ไหวหรอกไอฟิว
….ไม่ !! กูไม่ทำ
….แน่ใจเร้อออ ?
เพล้งงง!!
เสียง กระเบื้องตกลงบนพื้น ทำให้สติผมที่คิดไปต่างๆนานาคืนสู่ปกติ ก่อนที่ผมจะรู้ว่าตัวเองเผลอทำจานหล่น ผมรีบเก็บกวาดทันที
“เกิดอะไรขึ้นน่ะฟะ... เห้ย! เป็นอะไรป่าว บาดเจ็บมั้ย ? อะ..โอ้ยยย!” ไอจีที่เดินมาทางผมเห็นเศษกระเบื้องหล่นเต็มพื้นก็ร้องอย่างตกใจเผลอเดินมาทางผมแล้วเหยีบเศษกระเบื้องเข้าให้อย่างจัง
“ไอเหี้ยจี!!!” ผมเรียกมันอย่างตกใจก่อนจะอุ้มมันไปวางไว้บนโซฟา แล้วไปหยิบกล่องยามาทำแผลให้มัน
“มะ...ไม่เป็นไรฟิว ...เดี๋ยวจีทำเอง” มันพูดกับผมก่อนจะใช้มือปัดมือผมให้ออกจากเท้ามันเป็นพัลวัน ...หึๆ น่ารักจัง เป็นห่วงผมแต่กลับโดนเองซะงั้น
“ให้กูทำให้เถอะน่า! เดี๋ยวมึงก็หยิบยาผิดอีกหรอก” ผมพูดอย่างขำๆ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์นึงที่คล้ายแบบนี้เมื่อประมาณ 2เดือนที่แล้ว
‘ฟิวเป็นไรมากมั้ย ...เดี๋ยวฟิวทำแผลให้นะ’ มันพยุงผมให้นั่งบนโซฟา ก่อนจะวิ่งหายเข้าไปในห้องนอนเพื่อหยิบกล่องยามาทำแผลให้ผม
‘ได้ล้า~ ...อาจจะเจ็บหน่อยนะ’ คนตัวเล็กบอกคนตัวโตตรงหน้าที่นั่งมองแล้วยิ้มไปกับความน่ารักของพยาบาลตัวน้อย
‘แน่ใจนะ ...ว่ามึงทำเป็น ?’ เขาถามอย่างหวาดระแวง
‘เชื่อมือจีเถอะน่า!’ ว่าจบคนตัวเล็กก็จัดการหยิบขวดน้ำสีฟ้าออกมาเพื่อทำการล้างแผล ฆ่าเชื้อให้อะสาด ก่อนจะหยิบขวดสีเหลืองอมส้มเพื่อนำมาทา
‘เห้ยๆ! ไม่เอายาอันนี้ดิ ทาแล้วมันแสบ’ ผมพูดกับมัน
‘ไม่แสบหรอกน่า! ทนนิดเดียวเอง’ มันพูดอย่างจิ๊ปากเล็กน้อย ก่อนจะทำหน้ามุ่ยใส่
‘ไม่ๆ กูไม่เอา ...เอาเป็นยาแดงได้มั้ย ?’ ผมพูดอีกครั้งเพื่อต่อรองกับมัน
‘อะๆ ก็ได้ ...’ มันพูดจบก็จัดการเปลี่ยนขวดก่อนที่ที่จะเทราดลงไปบนแผล ...ผมหันหน้าหนี ไม่อยากมอง แต่แล้ว ....
‘อ้ากกกกก!!!!!!!!!!! ….แสบๆ พอแล้วๆ’ ผมร้องโวยวายทันทีที่ตัวยาลงบนแผลของผม ...แม่งไม่แสบไม่ใช่อ่อวะ ก็ใช้มาตั้งนานนี่หว่า
‘เอ๋? แสบหรอปกติมันไม่แสบนี่’ จีทำหน้าเหลอหลาใส่ผม
‘ไหนเอามาดูดิ’ ผมคว้าขวดยามาจากมือมันก็ต้องอึ้งเพราะว่า ...
‘ไอเชี่ยจี! มึงหยิบยาแดงผิดขวดแล้วโว้ยยย!!!!’ ผมตะโกนใส่มันอย่างสลดใจ ..ให้ตายเถอะ T^T
‘อ้าวหรอ ? แหะๆ ><’ มันพูด ก่อนจะวิ่งหนีไป ...โอ้ยกูจะบ้า !
“ยังจำได้อีกหรอ -3-” มันตอบผมอย่างอายๆ
“จำได้ดีเลยล่ะ ...เอ้าเสร็จแล้ว!” ผมพูดกับมันจนทำแผลเสร็จ ก่อนที่จะพยุงมันเพื่อให้ไปนอนบนเตียง
“ฟิว ...จีสงสัยมานานแล้ว ทำไมฟิวดีกับจีจังเลยอะ ?” จีมันถามผมหลังจากที่นั่งบนเตียงแล้ว ...มึงถามแบบนี้จะให้กูตอบยังไงวะครับ ?
“อย่าถามไรบ้าๆดิวะ” ผมไม่ตอบแต่หันไปแว้ดมันเล็กน้อย ...ก็กูชอบมึงไงไอโง่ ! -*-
“โด่วว เค้าแค่ถามเองแว้ดเขาไมเนี่ย -3-” จีทำหน้ามุ่ยใส่ผม
“ฮ่าๆ เอ้านอนได้แล้ว ...นี่ก็จะปาเข้าไปห้าทุ่มกว่าแล้ว นอนๆ” ผมหันไปพูดให้มันสักที ...จะได้เลิกยั่วอารมณ์หื่นของผม
“อะเคๆ ...งั้น...ฝันดีนะฟิว” มันพูดจบก็เอาผ้าห่มคลุมตัวนอน ...หึๆ ฝันดีครับที่รักขอองผม ...ผมพูดอยู่ในใจ แต่ ...ให้ตายเถอะจี มึงจะน่ารักไปไหนวะ ?!! ผมยืนมองมันอยู่สักพักก่อนจะส่ายหัวตัวเองเบาๆแล้วไปอาบน้ำและปฏิบัติการอะไรสักอย่างที่ผมไม่ต้องพูดก็น่าจะรู้นะครับ J
ตี 4.45
ขณะนี้เวลาก็ใกล้จะตีห้าแล้ว แต่ผมก็ยังนอนไม่หลับ ...ให้ตายเถอะ! ผมหมุนตัวไปมาบนเตียงเป็นรอบที่ล้านแล้ว ...ผมก็ยังไม่หลับสักที คุณคิดดูนะครับ ผมต้องนอนร่วมเตียงกับคนที่ตัวเองรักแถมมันเวลานอนยังน่ารัก น่าเอ็นดูเหมือนเด็กแบบนี้ อีกทั้งแม่งยังเอาหน้ามาซุกอกผมบาง กอดผมบ้าง แล้วที่ทำเอาผมขึ้นก็ตอนที่มันส่ายมือไปมาบริเวณลูกชายผม ยิ่งทำให้มันขึ้น ใครหลับลงก็บ้าแล้ว!! …ถ้าขืนยังเป็นแบบนี้นะ ผมว่าผมต้องเผลอจับมันกดแน่ๆ ผมจึงตัดสินใจค่อยๆยันกายตัวเองลุกจากเตียงอย่างเบาที่สุดก่อนจะคว้าหมอนไปนอนที่โซฟา ...ใครจะเดาออกว่าชีวิตของหนุ่มหล่ออย่างผมที่คิดกดใครก็ได้ ต้องมาตกระกำลำบากนอนบนโซฟา เพื่อข่มตัวเองไม่ให้กดคนที่นอนหลับอย่างสบายอุราอยู่บนเตียง เดี๋ยวก่อนเถอะมึงๆ ไว้วันไหนกูบ้าดีเดือดขึ้นมา กูจะจับมึงกดทั้งวันเลย ...แม่ง! กูจะร้องไห้ให้ตายเถอะ ! -*-
ฟิว :: กูอยากกดมึงจังเลยครับ ...จี :)
คุยกันนิด.
มาต่อแล้วนะค้า ><
ยังไงก็ฝากวายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจคุณผู้อ่านด้วยน้า
ความคิดเห็น