คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter3 :: การคัดเลือก (100%)
Chapter 3
การคัดเลือก
เมื่อถึงเวลาเข้าทดสอบภาคบ่าย หอประชุมก็ดูโล่งขึ้นกว่าเมื่อเช้า...มากเลยล่ะ
"กลับมาเจอกันอีกครั้งนะเด็กๆ ยังไม่ได้แนะนำตัวเลย ครูชื่อมาม่อน แล็คสกี้ เป็นครูสอนการใช้อาวุธเบื้องต้นและครูประจำชั้นปี1ห้องA เราจะได้พบกันในคาบเรียนแน่ๆ เอาล่ะขอเข้าเรื่องนะเด็กๆ ขอแสดงความยินดีกับพวกเธอที่ผ่านข้อเขียนเข้ามา นั่นเท่ากับว่าเธอผ่านเข้าที่นี่ได้แล้ว ที่นี่ใช้วิธีนับคะแนนแบบตัดลำดับ ก็คือนับจากคนที่ได้คะแนนมากที่สุด200ลำดับ ซึ่งปีนี้คะแนนสูงสุดก็สูงจริงๆนั่นแหละ...
...ภาคบ่ายนี้ก็ทดสอบง่ายๆเลย เข้าไปในห้องใดห้องหนึ่งจาก 5 ห้องทางด้านนั้น ด้านในเป็นเขาวงกต และมีด่านทดสอบต่างๆอยู่ คงไม่ง่ายและไม่ยากเกินไปสินะ จะเข้าไปทีละ5คน อีก5นาทีต่อมาจะปล่อยผลัดถัดไปเข้าไป แน่นอนว่าพวกเธอจะไม่มีทางได้พบกันในนั้น และจะจับเวลาโดยการ์ดแผ่นนี้ ให้คล้องไว้ที่คอ เมื่อออกจากเขาวงกตก็ให้ส่งให้กับรุ่นพี่ที่รออยู่ แล้วเดินไปรอในห้องโถงได้เลย...
...ได้เวลาแล้วนะครับ 5 คนแรกที่จะเข้าไป
เลฟาร์ อีวานอฟ
เมเลน อาสมัน
เดลลาลีน เมอแรงค์
บาร์ สกาลอฟ และ เปโก้ ซาแกรนด์" สิ้นเสียงของมาม่อน ทั้ง 5 คนก็เตรียมยืนที่หน้าประตูแต่ละบาน รับการ์ดสีดำหม่นจะรุ่นพี่ที่ยืนอยู่มาคล้องคอ ก่อนที่จะพุ่งตัวเข้าไปเมื่อเสียงสัญญาณทดสอบดังขึ้น...
ปัง!
เวลาผ่านไป นักเรียนทั้ง200คนก็เข้าไปอยู่ภายในเขาวงกตทั้งหมด โดยที่ฟรานซ์เข้ามาเป็นผลัดสุดท้าย
กริ๊ก
เสียงเหมือนเข็มนาฬิกาเดินถอยหลังดังก้องทางที่เธอกำลังเดินอยู่ ฟรานซ์หันไปมองรอบตัวและสร้างบาร์เรียสีม่วงหม่นขึ้นป้องกัน
เปรี้ยง
กระสุนเมล็ดพืชนับสิบถูกกระหน่ำเข้าใส่ ฟรานซ์ไม่ได้สนใจเท่าไหร่และเร่งฝีเท้าไปเรื่อยๆ แต่เมื่อพบความผิดปกติที่ทำให้รู้สึกใจคอไม่ดีเธอก็หยุดชะงัก
'เขาวงกตนี้ไม่มีทางออก!'
ไม่ใช่แค่ฟรานซ์ที่เริ่มรู้สึก ตอนนี้เด็กกว่าครึ่งเริ่มรับรู้ถึงอันตรายที่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ในทางที่ไม่มีทางออกนี่
'เอาไงดีล่ะทีนี้' ฟรานซ์คิดในใจ แต่ยังไม่หมดกำลังใจ ในเมื่อขึ้นชื่อว่าเขาวงกต ก็ต้องมีทางออกทางไหนสักทาง เดี๋ยวนะ ก่อนเข้ามาเขาไม่ได้ห้ามอะไรนี่ ใช่ ถ้าอย่างนั้น...
พรึ่บ
ปีกสีดำสนิทปรากฏขึ้นกลางแผ่นหลัง เด็กสาวไม่รอช้ารีบพุ่งเข้าไปใกล้ทางที่มีแสงสว่างรออยู่ แต่แล้วมังกรสีแดงเพลิงร่างยักษ์ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาเธอ!
ปลายทางของเขาวงกต
เหล่ารุ่นพี่ปี3ที่เป็นคนสร้างทางเหล่านี้ยืนรุมดูจอนิมิตที่ถูกรังสรรค์จากมนตราขั้นสูงบทไฟเพื่องานนี้โดยเฉพาะ
"เฮ้ย ไหนบอกงานนี้ไม่มีมังกรไง นี่มันแฟรย์ มังกรที่ดุที่สุดเลยนะ" เสียงแหวจากสาวสวยผมสีชมพูประกายมุก ทำเอาคนที่นั่งใกล้ๆอุดหูแทบไม่ทัน
"โทษพวกเราได้ที่ไหน รุ่นพี่ผู้คุมเขาจัดมาให้อ่ะดิ" ชายหนุ่มทีนั่งข้างๆตอบพลางทำหน้าแหย รู้สึกว่าหูเขาจะดับไปเรียบร้อยแล้ว
"รุ่นพี่งั้นหรอ เฮ้อ สงสารน้องรุ่นนี้จริงๆ เจอประธานรุ่นเราว่าโหดแล้ว ดันไปเจอผู้คุมรุ่นนี้เรียกโหดกว่า" สาวสวยอีกคนพูด ทุกคนได้แต่พยักหน้าพลางนึกปลงอยู่ในใจ
"นินทาฉันรึไง ยัยตัวดี" เสียงทุ้มของประธานรุ่นที่เคารพ(หรอ) ดังขึ้นบวกด้วยแรงกดบนศีรษะสาวร่างบางที่ค่อนแคะเขาไปเมื่อครู่
"โอ๊ย เอามือออกจากหัวฉันเลยนะไทม์"
"ฮ่าๆๆ เธอนินทาฉันก่อนนะเวนด์ ผลัดสุดท้ายเข้าไปนานรึยัง?"
"ไม่นาน ประมาณ 2 นาทีได้"
"ไหนดูสิ ปีนี้มีใครน่าสนใจบ้าง" สิ้นคำของไทม์ แลนสลอต ประธานรุ่นคนปัจจุบัน เด็กหนุ่มร่างสูงกับดวงตาสีดำสนิทก็เดินเข้ามาและส่งการ์ดสีดำให้กับเขาแล้วเดินไปที่ห้องโถงทันที ทุกคนต่างอึ้งกับตัวเลขบนการ์ด '00:02:57'
"สะ สองนาที บ้าไปแล้ว สถิติเป็นพันปีที่ผ่านมาน้อยที่สุดคือ 5 นาที 42 วินาที เด็กนี่มันปีศาจรึไง" เวนดาเร วอลซ์ หรือ เวนด์อุทานออกมาอย่างตกใจสุดขีด
"หึๆๆ น่าสนใจๆ ดูสิจะมีใครมาอะ..."
ตู้ม ตู้ม ตู้ม
"...อีก 0_0/เฮ้ย!!!!!!!"
ก่อนหน้านั้นประมาณ 1 นาที
ฟรานซ์ไม่รอช้าพุ่งเข้าใส่มังกรตัวนั้น ปล่อยตาข่ายใยสีขาวใสจากผ่ามือครอบคลุมไปทั้งร่างของมังกร แต่ทันทีที่ถูกผิวของมัน เส้นใยเหล่านั้นก็สลายหายไป
'ผิวมีสะเก็ดไฟ' คิดได้ดังนั้นก็เปลี่ยนจากเส้นใยสีขาวเป็นสายน้ำวนเกลียวยักษ์เข้าถล่ม ร่างของมังกรถูกซักเข้าชนกับกำแพงของเขาวงกตจะถล่มลงมา
ครืน
แต่ดูเหมือนจะยังไม่สำเร็จเมื่อมังกรยักษ์นั่นสยายปีกอันมหึมา พร้อมอ้าปากปล่อยเปลวเพลิงออกมา
'ไม่ใช้ไม่ได้สินะ'
เปลวไฟสีแดงพุ่งเข้าใส่ตัวฟรานซ์จนมองไม่เห็นร่างนานนับครึ่งนาที แต่แล้วเปลวเพลิงสีดำผสมม่วงก็ลุกพรึ่บขึ้นก่อนจะลามเลียเข้าหามังกรไฟตัวนั้น ไฟและไฟปะทะกันจนเกิดการระเบิดดังสนั่น
ตู้ม ตู้ม ตู้ม
ฟรานซ์เดินมาหารุ่นพี่ที่ยืนรออยู่ก่อนจะส่งการ์ดสีดำสนิทนั่นให้ บนการ์ดบอกเวลา '00:04:16' แล้วรีบเดินไปที่ห้องโถง
"ปีนี้เด็กเจ๋งๆเยอะนี่หว่า" ไทม์พูดออกมาเบาๆกับตัวเองแต่ก็ดังพอที่คนอื่นจะได้ยิน
"เอ๋ๆๆๆ ไม่น่าเชื่อเลยนะเนี่ยว่าจะมีเด็กที่ทำให้นายสนใจขนาดนี้น่ะไทม์" แรงกอดรัดที่คอทำให้เจ้าของชื่อรู้ทันทีว่าใครเป็นคนที่เข้ามาหาเขา
"ผมว่าพวกรุ่นพี่ต้องสนใจมากๆแน่" ไทม์ส่งการ์ดสีดำ 2 ใบให้กับกลุ่มคนที่เขาเรียกว่ารุ่นพี่แล้วส่งยิ้มให้อย่างรู้ทัน
"..." ทั้ง7เบิกตากว้าง ก่อนที่แอรอนและคาร์โลจะหัวเราะหึๆออกมา
"น่าสนุกจริงๆด้วยแฮะ"
"ไหนดูชื่อหน่อยสิ" แอรอนกลับไปอ่านด้านหลังการ์ดที่ปรากฏชื่อของเจ้าของการ์ดทั้ง2ใบ
"หึๆ ได้สนุกกันต่อแน่" พูดจบก็ส่งชื่อให้คนอื่นดูและส่งรายชื่อผู้ได้รับจดหมายมนตราให้ดูคู่กัน
'เซนเทียร์ เอลเนโอ'
'ฟรานซ์ แซคการี'
"ฉันขอทดสอบ2คนนี้เอง" พูดจบ คิงของผู้คุมกฎรุ่นนี้ก็ดึงการ์ดทั้ง2ใบไปแล้วหมุนตัวกลับออกไปทันที
"น่าสงสารเด็ก2คนนั้นจังนะครับ" มารุโจพูดขึ้นมาโดยมีดีลเลอร์พยักหน้าเห็นด้วยอยู่ข้างๆ
"เฮ้ย ดีล ทำไมเด็กนี่นามสกุลเหมือนนาย" เจเนซิสชี้ชื่อของคนๆหนึ่งให้ดีลเลอร์ดู เขาเบิกตากว้างในขณะที่คนอื่นๆมองตามรายชื่อที่ปลายนิ้วของเจเนซิส
'เดลลาลีน เมอแรงค์'
"ไม่จริงน่า!" ดีลเลอร์อุทานออกมาอย่างตกใจ
"อะไรของนาย ตกใจหมด" ลูคัสบ่น
"น้องฉันเป็นผู้หญิงนะ ทำไมถึงได้จดหมายมนตราล่ะ" ดีลเลอร์หันมาถามคนที่น่าจะรู้ดีที่สุดอย่างแอรอน
"ฉันจะไปรู้ได้ยังไง แต่ก็ไม่มีกฎข้อไหนบอกไว้นะว่าห้ามส่งจดหมายมนตราให้เด็กผู้หญิงน่ะ" แอรอนตอบพลางขยับแว่นอย่างเคยชิน
"คงอยากวัดระดับพลังอย่างละเอียดล่ะมั้ง หรือไม่...น้องนายก็คงมีบางอย่างที่น่าสนใจ"อัลเทรย์ตอบพลางจับคางอย่างครุ่นคิด
"ขอดูอีกรอบ...ไม่ใช่แค่น้องสาวฉันหรอก เพื่อนน้องสาวฉันอีก 2 คนก็ได้เหมือนกัน" ดีลเลอร์ดึงรายชื่อนั้นมาดู ก่อนจะชี้ไปที่อีก2ชื่อที่อยู่ติดกัน
'สกาเร็ต เวนาเทียร์'
'ฮินาตะ ยูเรเนียร์'
"งั้น...นายจะทดสอบน้องนายเองมั้ย?" แอรอนถามขึ้น
"เฮ้อ ไม่ดีกว่า ฉันทำโหดๆกับน้องไม่ลง ฝากนายแล้วกันนะมารุ" มารุโจพยักหน้ารับพร้อมยิ้มเป็นเชิงบอกว่าไว้ใจได้
"อืม...คาร์โลเอาไปแล้ว2คน มารุกับอัลช่วยดูผู้หญิงทั้ง3คนเลยละกัน เจเนซิสกับลูคัสนายไปดูแฝด3 ดีลก็ไปดูเด็กที่ชื่อจินฟง ส่วนเรียวฉันจะทดสอบเอง" แอรอนสรุปจบก็เดินมาหยิบการ์ดสีดำอีก 8 ใบที่มาถึงตั้งแต่ก่อนที่พวกเขาจะแบ่งหน้าที่กันเสร็จ แล้วส่งให้คนอื่นตามที่แบ่งกันไว้ และแยกย้ายกันไปประจำที่ของตนเองทันที
ขณะเดียวกันห้องโถง
ฟรานซ์เดินเข้ามาภายในห้องโถง เดินไปเรื่อยๆจนพบกับคนเพียงคนเดียวที่มาถึงก่อนเธอ
"..." ไม่มีคำพูดใดๆระหว่างทั้งสอง ต่างคนต่างนั่งเงียบกันพักใหญ่ๆจนมีคนที่สามโผล่เข้ามา
"ผมว่าแล้วว่านายต้องมาถึงคนแรกๆ" เรียวเดินล้วงกระเป๋าเข้ามา ยิ้มให้ฟรานซ์และนั่งลงข้างเซนเทียร์
"อืม" เซนเทียร์รับคำสั้นๆ
"นายก็เก่งไม่เบานะ มาถึงเร็วขนาดนี้เนี่ย" แล้วก็หันมาพูดกับฟรานซ์ เธอพยักหน้ารับ ก่อนจะหันซ้ายหันขวาและเดินเข้าไปหาสกาเร็ตที่เดินเข้ามาพร้อมกับจินฟงและลินคอร์น
"เฮ้อ ฉันแพ้เธออีกแล้วฟรานซ์" สกาเร็ตแก้มป่องอย่างไม่พอใจ
"เรื่องปกตินี่" ฟรานซ์ตอบกลับสั้นๆแต่ได้ใจความ
"นี่ๆ อย่ามาตอกกลับฉันด้วยท่าทางนิ่งๆนั่นนะยะ" สกาเร็ตกระฟัดกระเฟียดอยู่คนเดียวทำให้ฟรานซ์หัวเราะออกมา
"มาถึงกันแล้วหรอเนี่ย เฮ้อ เรื่องลุยๆนี่ยกให้พวกเธอเลย" ยูเรเนียร์บ่นพึมพำๆ ดูแล้วเหมือนเธอจะพูดกับเมจิกกราฟในมือเธอมากกว่านะ
"อ้าว มาถึงแล้วหรอลินค์" โลเวลล์ทักลินคอร์นที่เหมือนจะหลับคาเก้าอี้นวมแล้ว
"มาครบกันแล้วนี่คะ" เดลลาลีนพูดพลางมองทั้ง 10 คนที่ได้รับจดหมายมนตรา
"ก็ถ้ารวมพวกคุณ 4 คนก็ครบแล้วล่ะ" จินฟงพูดเมื่อเห็นยูเรเนียร์ เดลลาลีน โลเวลล์และเลฟาร์มาถึงพร้อมกันและไม่นานก็เริ่มมีนักเรียนคนอื่นทยอยเข้ามากันเรื่อยๆจนห้องโถงนี้แน่นขนัดไปด้วยเด็กจำนวน 200 คน
แปะๆ
เสียงปรบมือ2ครั้งเรียกความสนใจจากเด็กกว่า200ชีวิตให้หันมาสนใจด้านบนของเวทีที่มีครูท่านเดิมยืนอยู่
"ยินดีด้วยที่ผ่านเขาวงกตลวงตากันมาได้ทุกคน ณ ตอนนี้ขอเชิญท่านผู้อำนวยการ ท่านฟีเรนเดล เทฟเตอร์วา กล่าวอะไรสักเล็กน้อยก่อนจะคัดเลือกหอกันนะครับ" ทันทีที่มาม่อนกล่าวจบ ควันสีขาวก็ปรากฏขึ้นก่อนจะจางหายไปและมีร่างของผู้มีอำนาจสูงสุดของเซนต์มาร์โดนิกยืนอยู่
"สวัสดีเด็กๆ ขอต้อนรับทุกคนเข้าสู่รั้วสีทองอร่ามอันเป็นสถานศักดิ์สิทธิ์และโรงฝึกทหารชั้นเยี่ยม หวังว่าพวกเธอจะเป็นเด็กดีและไม่สอบตกกัน โชคดีนะ" กล่าวจบก็โบกมือลาและหายวับไปภายใน 2 นาที ทำเอาเด็กๆยืนงงกันเป็นแถบ
"ฮ่ะๆๆๆ พอดีท่านยุ่งๆ เข้าสู่พิธีต่อไปกันดีกว่า ถือว่าเป็นพิธีที่น่าตื่นเต้นสุดๆเลยก็ว่าได้ล่ะนะ พิธีที่ทุกคนรอคอย...พิธีคัดหอยังไงล่ะครับ ขอเชิญท่านรองผู้อำนวยการเกรพาวน์ อาสฟาร์ เป็นผู้อัญเชิญลูกแก้วเลยครับ" มาม่อน(เจ้าเก่า) ผายมือให้หญิงสาววัยกลางคนแต่ยังคงความสาวไว้ด้วยบุคลิกที่ดูสดใส เธอถือลูกแก้วใสที่มีควันสีทองลอยคละคลุ้งอยู่ ก่อนจะวางลงบนแท่นไม้ตรงกลางห้องโถงเหมือนอย่างที่ทำทุกปี
วาบ
ควันสีทองถูกดูดกลับเข้าไปในลูกแก้ว ในตอนนี้ควันเหล่านั้นกำลังหมุนวนอยู่ภายในราวพายุกระหน่ำ
"สวัสดีจ้ะ ครูต้องมารับหน้าที่นี้อีกแล้วสินะ กี่ปีแล้วน้าที่ต้องมาทำแบบนี้เนี่ย..." คำพูดจากครูยังสาว(?) ทำเอารุ่นพี่ปี3และปี2ที่มารอรับน้องๆที่จะมาเป็นสมาชิกใหม่ของหอตัวเองขำกันครืน
"...วิธีง่ายๆ แค่ทาบมือใดมือหนึ่งลงบนลูกแก้ว เมื่อควันภายในลูกแก้วเปลี่ยนเป็นสีใด...พวกเธอก็จะได้อยู่หอนั้น...ส่วนผู้ได้รับจดหมายมนตรา..." พูดมาถึงตรงนี้เสียงฮือฮาจากว่าที่ปี1ก็ดังขึ้นพร้อมๆกับปี2และปี3ที่ชะเง้อหากันคอแทบหลุด
"...ขอให้พวกเธออยู่รอเพื่อนๆทำพิธีจนเสร็จ แล้วผู้คุมรุ่นปัจจุบันจะทดสอบพวกเธอ...เอาล่ะ ขอเริ่มเลยละกัน...เนรา ทริฟแมท" เด็กสาวผมยาวถึงสะโพกกับใบหน้าหยิ่งๆเดินออกมาด้วยความมั่นใจ เธอทาบมือลงบนลูกแก้ว ควันที่หมุนอยู่ภายในเริ่มหมุนเร็วยิ่งกว่าเดิม ก่อนจะค่อยๆเคลื่อนช้าลงและเปลี่ยนเป็น...สีเงิน
"ไอเซิล!"
เหล่ารุ่นพี่ปี2และ3จากหอแห่งสายลมส่งเสียงดังลั่นและต้อนรับรุ่นน้องอย่างยินดี
"มากาเร็ตต้า สวอน"
"มาร์กา!"
"แอมเบอร์ แพนิต"
"ซานทาร่า!"
"แทมารีน ควอตเตอร์"
"ไดเนช!"
ความคิดเห็น