คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : White Dragon No.3 หวั่นไหว>///
3
“นี่เธออย่าเพิ่งฟูมฟายจะได้มั้ย เรื่องแค่นี้เอง”
“ ฮือออออ ฮึกๆ เรื่องแค่นี้งั้นเหรอ นายพรากความบริสุทธิ์ของฉันไป!! นายยังจะมีหน้ามาพูดอย่างนี้อีกเหรอ ฮืออออTTOTT”
“นี่!!! ฟังฉันพูดก่อนสิ ชิ เธอนี่มันน่ารำคาญชะมัดเลย ให้ตายสิ!”
“ไม่! ฉันไม่อยากฟัง!!! ฮือๆๆๆๆ” ยังร้องไห้ไม่หยุด
“เธออยากตายเรอะ!! เงียบซะ!!”เขาพูดพลางหยิบบางสิ่งบางอย่างที่มันวาวจากโต๊ะหัวเตียงขึ้นมาจ่อบนหัวฉัน O_O ย้ากกกกกก!>0<!! ปะ ปะ ปืน!!! เขาหยิบปืนขึ้นมาทักทายหัวฉัน ประมาณว่า ‘ เจ๊!!! ถ้าเจ๊ไม่หยุดร้องไห้ ฉันจะทะลุหัวเจ๊ให้เป็นเขาวงกตเลยนะ’
“ฮึก ยะ หยุด ก็ได้” ฮือ กลัวมันลั่นจังเลยไอ้ที่อยู่บนหัวอ่ะ
“ฟังให้ดีนะ ฉันกับเธอ เราไม่ได้มีอะไรกัน-_-“เขาตอบพลางทำหน้าหงุดหงิดเต็มประดา
“หา! อะไรนะ”
“-_-^^”
“ก็ได้ๆ ฉันฟังแล้ว แล้วก็ ได้โปรดนำปืนออกจากหัวฉันเถอะนะ มันอันตราย กลัวจนฉี่จะราดแล้ว”
พอฉันพูดจบ หมอนั่นก็เอาปืนลงและเอาไปเก็บไว้ที่โต๊ะหัวเตียงตามเดิม
“ก็แค่นั้น ฟังให้ดีๆนะ ฉันจะพูดแค่ครั้งเดียวเท่านั้น นะ”
“จ้า”ฉันพูดและตั้งใจฟังเขาอย่างขมักเขม่น
“ฉันกับเธอ เราไม่ได้มีอะไรกัน!”เขาพูดพลางทำหน้าจริงจัง
“อ้าว แล้วทำไมฉันถึงอยู่ในสภาพแบบนี้อ่ะ”ฉันถาม
“ก็ตอนที่ฉันให้ตุ้งกับติ้งจัดการกับเธอ ในขณะที่เธอสลบ ก็มีรถคันหนึ่งวิ่งมาเหยียบน้ำกระเด็นใส่เธอ ฉันก็เลยให้แม่บ้านมาเช็ดตัวเธอ เพราะว่ากลัวที่นอนฉันจะสกปรกน่ะสิ-_-^” แง่ว สรุปคือฉันเข้าใจผิดไปเองเหรอเนี่ย ถ้าอย่างนั้นฉันก็ยังเวอร์จิ้นอยู่น่ะสิ กรี๊ดดดดด ฉันไม่ท้องแล้ว^^ เย้ แต่…
“แล้วทำไมนายถึงใส่แค่บ็อกเซอร์ตัวเดียวกันล่ะ-///-“แถมหุ่นเขาก็น่ากอดจูบลูบไล้สุดๆ แอร๊ยยย ป่าวน้า เค้าไม่ได้หื่นนะตัวเอง-///- จริงๆนะ
“หึ ทำไมเหรอ หุ่นฉันมันน่ากอดนักหรือไง เธอถึงได้หน้าแดงขนาดนั้นน่ะ เขินเหรอ”เขาไม่ได้ตอบคำถามฉันแต่กลับยิ้มเจ้าเล่ห์แทน อร้ายย นี่ฉันคิดดังขนาดนั้นเลยเหรอ
“จะบ้าเหรอใครจะไปเขินนายกันยะ”
“หึ เอาล่ะหมดเวลาสนุกแล้ว ฉันจะเข้าเรื่องล่ะนะ”เขาพูดพลางทำหน้านิ่งและแฝงไปด้วยความกดดัน ไม่เหมือนก่อนหน้านี้เลยอ่ะ บรื๋อ แต่ใช่สิ ฉันโดนจับตัวมานี่นาT^T แล้วฉันมัวแต่ทำอะไรอยู่เนี่ย ทำไมไม่หนีฟะ>< เมื่อคิดได้ดังนั้นฉันก็รีบดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวแล้วลุกขึ้นจากเตียงทันที หมายที่จะออกไปจากห้องนี้ แต่ทว่า…
หมับ!
“คิดจะหนีเหรอ มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ”เขาไม่พูดเปล่า แต่เขากลับคว้าข้อมือฉันไว้ ทำให้ฉันเสียหลักเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขาทันที ย๊ากกกก อะไรกันเนี่ย
“นี่นาย ปล่อยฉันนะ จับตัวฉันมาทำไม ฉันไม่เคยรู้จักนายเลยนะ”ฉันพยายามดิ้นให้หลุดจากพันทนาการของเขา แต่ทว่าเขากลับกอดรัดฉันมากขึ้นจนตอนนี้ช่องว่างระหว่างตัวของเขาและตัวของฉันแทบจะไม่มีช่องให้อากาศผ่านเข้าไปได้เลย
“ฉันบอกแน่ แต่หลังจากที่เธอไปอาบน้ำแต่งตัวก่อน และลงมารอพบฉันข้างล่าง ฉันให้เวลาเธอแค่ 5 นาที ห้ามสายแม้แต่วินาทีเดียว ไม่อย่างนั้น ฉันจะขึ้นมาอาบน้ำให้เธอด้วยตัวเอง เข้าใจนะ อ่อ แล้วส่วนเสื้อผ้าของเธอก็หาดูจากตู้เสื้อผ้าฉันไปก่อน และฉันหวังว่าเธอคงไม่แอบดูกางเกงในฉันหรอกนะ ยัยหื่น หึ”พอพูดเสร็จ เขาก็เดินออกไปจากห้องทันที อร๊ายยยย ไอ้บ้า รู้ทันได้ไง เอ้ย ม่ายยยช่ายยย >////< เอาล่ะ ฉันไปอาบน้ำก่อนดีกว่า เพราะฉันก็ไม่ได้อยากอยู่ในสภาพนี้นานนักหรอก คิดได้ดังนั้นฉันก็รีบไปอาบน้ำทันที และกลัวว่าเขาจะขึ้นมาอาบน้ำให้ฉันจริงๆน่ะสิ ย้ากกกก แค่คิดก็ขนลุกแล้ว
ว้าว นี่ก้อตอนที่3 แล้วเป็นไงบ้างคะ สนุกมั้ยเอ่ย แล้วก้อขอบคุณสำหรับเม้นด้วยนะคะ มีกำลังใจแต่งต่อขึ้นเยอะเลยยยย อย่าลืมเม้นอีกน้า>///< รักนักอ่านที่สุด จุ๊บ
ความคิดเห็น