คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter1-แรกพบสบตาปิ๊งๆ
@คิรินไฮสคู
"มินนี่ ฟานี่ แทแท อุคกี้ สิก้า เค้ากลับมาแล้วววววว"เสียงหวานที่ดังเข้ามาแต่ไกลทำให้ทั้งห้าสาวที่กำลังนั่งคุยกันอยู่ถึงกับชะงัก เพราะเจ้าของเสียงคือเพื่อนสนิทของทั้งห้าที่ไปเรียนเมืองนอกมาเป็นเวลาหลายปี
"ฮยอกกี้!!!!"ทั้งห้าคนได้ยืนขึ้นแล้วตะโกนออกมาพร้อมกัน พร้อมกับคนตัวเล็กที่วิ่งมากอดทุกคนด้วยความคิดถึง
"ฮยอกกี้!! กลับมาตอนไหนทำไมไม่บอกพวกฉันเลยล่ะ฿฿)+*฿&%%#{^*..."ร่างอวบของซองมินที่ถามฮยอกแจอย่างรวดเร็วจนทำให้คนฟังฟังแทบไม่ทัน
"มินนี่ๆหยุดก่อนนนน ค่อยๆถามก็ได้"ร่างเล็กของฮยอกแจบอกเพื่อนตัวเอง
"นั่นสิ ว่าแต่ฮยอกกี้กลับมาตอนไหน?ทำไมไม่บอกพวกฉันเลยล่ะ"ทิฟฟานี่พูดขึ้น
"เค้าพึ่งจะกลับมาเมื่อวานเอง ที่ไม่บอกใครเพราะอยากจะเซอร์ไพรส์อ่ะขนาดพี่คยูกับบอมมี่ยังไม่รู้เลยว่าเคัากลับมาแล้ว>.<" คนตัวเล็กบอกหน้าระรื่น แต่คนที่ฟังอยู่น่ะสิแทบช็อค พวกเขาจะโดนพี่คยูกับคิบอมฆ่าทิ้งมั้ยเนี่ยที่ฮยอกมาหาพวกเขาก่อนแทนที่จะไปหาพี่คยูหรือคิบอมก่อน
"ฮยอกกี้ ฉันว่าเธอไปบอกพี่คยูกับคิบอมด้วยดีมั้ยเดี๊ยวโดนสองคนนั้นโกรธน้าา"แทยอนบอกเพื่อนตัวเล็กของตัวเองอย่างเป็นห่วง
"เดี๊ยวค่อยบอกก้ได้มั้ง ว่าแต่สองคนนั้นอยู่ไหนอ่ะ?"คนตัวเล็กหันไปตอบแทยอนแล้วหันไปถามอุคกี้ที่นั่งอยู่ข้างๆ
"น่าจะอยู่ในห้องสภารึป่าว? ว่าแต่ฮยอกกี้หนีพี่คยูกับคิบอมได้ยังไงเนี่ย"เรียวอุคตอบคนตัวเล็กแล้วได้แต่นึกวิธีที่ฮยอกหนีสองคนนั้นได้ยังไง
"ก็ฮยอกแอบไปอยู่ที่คอนโดของมาม๊าแล้วพี่คยูกับบอมมี่เคยแวะไปซะที่ไหน แล้วห้องสภาอยู่ตรงไหนอ่ะ"คนตัวเล็กตอบเรียวอุคแล้วหันไปถามเพื่อนๆ
"ตัวเล็กมานี่เดี๊ยวเค้าพาไป"เจสสิก้าหันไปตอบเพื่อนตัวเล็กของเธอแล้วทั้งกลุ่มก็ลุกขึ้นแล้วพาเดินกันไปแถวห้องสภา ระหว่างทางที่พวกเธอเดินไปกันนั้นได้มีแต่คนหันมามองเพราะกลุ่มนี้เรียกว่าเป็นกลุ่มที่ป็อปที่สุดอีกกลุ่มหนึ่งเลยก็ว่าได้แถมวันนี้ยังมีสมาชิกมาเพิ่มอีกคน คนนี้เรียกได้เลยว่าน่ารักจริงๆควรเรียกว่าโคตรน่ารักเลยดีกว่า ทั้งตาเรียวกลมที่มีสเน่ห์ ริมฝีบางรูปกระจับสีสด ผิวขาวเนียนอมชมพู ผมบลอนด์ทอง รูปร่างบอบบางทำให้ร่างนี้ดูเหมือนตุ๊กตาเดินได้ ทั้งหกได้เดินไปถึงห้องสภา คนตัวเล็กได้แต่งงว่านี่ใช่ห้องของนักเรียนจริงๆเหรอทำไมห้องสภาถึงหรูขนาดนี้ขนาดนอกห้องยังหรูขนาดนี้แล้วในห้องจะหรูขนาดไหน
ก็อกๆ ก็อกก็อกๆ
"พี่คยู คิบอม มีคนต้องการมาพบพวกพี่อ่ะ"ซองมินเคาะประตูห้องแล้วตะโกนบอกคนข้างใน
ในห้องสภา
"เฮ้ย คยู คิบอมมีคนต้องการเจอพวกมึงว่ะ"ร่างสูงของซีวอนบอกอย่างล้อเลียน
"สงสัยมีผญ.มาหามึงอีกแล้วแน่เลยว่ะ555"ร่างหนาของทงเฮก็ตอบรับเป็นลูกคู่อย่างดีกับซีวอน
"พวกมึงจะบ้าเหรอ นั่นเสียงซองมินไงฟายยยถ้าซองมินมาแสดงว่าน้องพวกมึงก็ต้องมาด้วยอ่ะดิ"คยูฮยอนที่กำลังนั่งเคลียร์งานอยู่ได้เงยหน้าขึ้นมาด่าสองคนที่กำลังนั่งแทงสนุกกันอยู่ แล้วได้แต่นึกในใจสรุปใครเป็นประธานนักเรียนกันแน่วะรองประธานนั่งทำงานแทนส่วนประธานแม่งนั่งเล่นแทงสนุกกัน
"เออว่ะ คิบอมออกไปดูดิว่าซองมินพาใครมา"เยซองที่มองพวกนั้นเถียงกันแล้วได้นึกปลงๆที่ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่ที่เลือกสองคนนี้มาเป็นประธานนักเรียน
"อื้ม"ร่างสูงของคิบอมเดินไปเปิดระตูแล้วถามว่า
"มีอะไรกัน?"
"มีคนต้องการเจออ่ะ"เจสสิก้าตอบอย่างกวนๆ
"ใคร!?"คิบอมเริ่มอารมณ์เมื่อสาวๆเริ่มกวนเขา
"เค้าเองงงงง"คนตัวเล็กที่หลบอยู่หลังซองมินวิ่งออกมากอดคิบอมอย่างเร็วจนคิบอมชงัก
"ฮยอกแจ!!!!"ร่างสูงของคิบอมตะโกนออกมาเสียงดังแล้วกอดพี่ชายของตัวเองอย่างคิดถึง เสียงของคิบอมดังมากจนทำให้คยูที่นั่งทำงานอยู่ในห้องรีบวิ่งออกมาอย่างรวดเร็ว
"เห้ยๆฮยอกแจอยู่ไหน? ฮยอกแจจจจ"ร่างสูงของคยูฮยอนวิ่งออกมาอย่างเร็วมองหาน้องชายสุดที่รักของตัวเอง พอเห็นน้องชายของตัวเองกอดอยู่กับคิบอมน้องชายอีกคน คยูรีบดึงฮยอกแจออกมาแล้วกอดจนฮยอกแจจมหายเข้าไปในอกแกร่ง
"พี่คยู บอมมี่ ฮยอกกี้คิดถึงตัวเองสองคนมากๆเลยทำไมไม่ไปหาฮยอกกี้บ้างปล่อยให้ฮยอกกี้อยู่คนเดียวตลอดเลยอ่ะ"คนตัวเล็กพูดด้วยน้ำเสียงสั่น คิบอมทนไม่ไหวเลยเข้ามากอดคนตัวเล็กไว้อีกคน
"ฮยอกกี้ คยูขอโทษม๊าห้ามไว้นี่หน่า ถ้าไม่ห้ามคยูคงบินไปหาแล้ว"ร่างสูงเมื่อยินเสียงสั่นๆของคนตัวเล็กคนเป็นพี่แทบจะร้องไห้ตาม
"บอมมี่ขอโทษ บอมมี่คิดถึงฮยอกกี้มากๆ บอมมี่ติดต่อฮยอกกี้ไม่ได้เลยไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบอมมี่จะไม่ให้ฮยอกกี้ไปไหนอีกแล้วนะ" คิบอมดึงพี่ชายตัวเองเข้ามากอดจนร่างเล็กจมลงไปในอก ด้วยขนาดที่ความสูงต่างกันมาก ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นมามองพี่ชายกับน้องชายด้วยสายตาอ้อนๆ
"....&#$€@~#^€$"
เสียงพูดคุยที่ดังเข้ามาถึงด้านในห้องสภาทำให้คนที่นั่งแทงสนุ๊กอยู่ถึงกับงงปกติสองคนนั้นคุยกับคนนอกนานอย่างนี้ที่ไหน
"ไอ้ซูยูล มึงไปดูดิทำไมพวกนั้นแม่งออกไปนานจังวะ"ทงเฮสั่งให้สองคู่หูเกรียนนรกแตกไปดูข้างนอก
"มึงก็ไปดูเองสิวะ พวกกูนั่งทำงานอยู่มึงไม่เห็นเรอะ"เสียงของยูริตอบกลับหลังจากนั่งเคลียร์ประวัตินักเรียนใหม่อยู่
"นั่นดิ มึงก็ไปดูเองดิวะพวกกูไม่ใช่ประธานอย่างพวกมึงนะโว้ยที่มีงานแต่ไม่ทำ เอ้อมึงเอาไอวอนไปด้วยนั่งเล่นแทงสนุ๊กกันอยู่นั่นแหละ"เสียงของซูยองดังตามขึ้นมาเพราะนั่งเคลียร์งานให้โรงเรียนอยู่
"กูไปก้ได้วะ ไอวอนมึงมากับกูเลย"ทงเฮหันไปพูดกับซูยูลแล้วหันไปเรียกซีวอนด้วย
"เออๆ"ซีวอนหันไปตอบทงเฮแล้วเริ่มเก็บไม้ไปเก็บเข้าที่ สองหล่อเดินกอดคอกันออกไปหน้าประตู แทยอนกับทิฟฟานี่เมื่อเห็นพี่ชานของตนก็รีบเดินเข้าไปหาพี่ชายของตัวเองทันที
"แทยอน/ฟานี่ มาทำอะไรกัน"สองหล่อพูดขึ้นพร้อมกันเมื่อเห็นน้องสาวของตัวเอง
"พาฮยอกกี้มาหาพี่คยูกับคิบอมค่ะ/ฮะ"ทิฟฟานี่กับแทยอนพูดขึ้นพร้อมกัน
"ใครคือ?ฮยอกกี้ พี่รู้จักรึป่าว?"ซีวอนถามน้องสาวตัวเองด้วยความสงสัย
"นั่นสิ พี่รู้จักรึป่าว?"ทงเฮก็หันไปถามน้องสาวของตัวเองเหมือนกัน สองสาวมองหน้ากันแล้วอมยิ้นไว้น้อยๆ แล้วได้แต่นึกในใจ ทำไมพวกพี่จะไม่รู้จักในเมื่อตอนเด็กๆพวกพี่ชอบเล่นพ่อแม่ลูกกับฮยอกถึงขนาดไปขอฮยอกแจไว้เป็นเจ้าสาวของตัวเองเลยด้วยซ้ำ
"พวกพี่รู้จักดีแน่ๆเนอะหมีทิฟ"แทยอนตอบแล้วหันไปยิ้มเล็กๆให้กับทิฟฟานี่
"พวกพี่ยิ่งกว่ารู้จักกันอีก คนที่หายไปนานมากๆจนทำให้พวกพี่คลั่งอ่ะเนอะ หมาแท"ทิฟฟานี่ย้ำคำตอบของแทยอนเพื่อนสาวคนสนิท คำตอบที่ทำให้สองหนุ่มยิ่งงงมากขึ้น สองหนุ่มยืนคิดสักพักแล้วพึ่งนึกได้ หรือว่า...
"ฮยอกแจ!!!!"สองหนุ่มตะโกนขึ้นเสียงดัง คนตัวเล็กที่ได้ยินคนเรียกชื่อตัวเองก็ผละหัวกลมออกจากอ้อมกอดของพี่ชายและน้องชายแล้วหันไปหาคนที่เรียกชื่อตัวเอง สองหนุ่มพอเห็นคนตัวเล็กหันมาถึงกับตกใจฮยอกแจเปลี่ยนไปเยอะมากจริงๆ คนตัวเล็กทีเห็นสองหนุ่มจ้องมาคนตัวเล็กก็จ้องกลับ แล้วค่อยเผยยิ้มน้อยๆออกมาจริงที่ทำให้คนมองถึงกับใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
"ม้าซี...ปลาด็อง..."เสียงหวานเอ่ยขึ้นคนตัวเล็กเริ่มรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นแรงผิดปกติ
ตึกตักตึกตักตึกตักๆ...
และเชื่อมั้ยว่าเสียงหัวใจของทั้งสามคนเต้นเป็นจังหวะเดียวกัน.......
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนแรกของเราเป็นยังไงบ้างอ่า? โอเคมั้ยอ่าพึ่งจะแต่งครั้งแรก ยังไงก็ช่วยเม้นท์หน่อยน้าาาาาจะได้รู้ว่าต้องปรับปรุงตรงไหนบ้าง>_<
Duck-
ความคิดเห็น