คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3
Chapter 3
“นี่แทยอนเธอควรจะอยู่ห่างไอ้บ้าคริสไว้ให้ดีนะ เข้าใจมั้ย?” ยูริบอกแทยอนหลังจากที่เข้ามาในห้อง
“ใช่ๆ นายนั่นน่ะไว้ใจไม่ได้นะ” ซอฮยอนเสริม
“ที่สำคัญเธอควรอยู่ใกล้ๆฉันไว้นะ เข้าใจมั้ย?” แบคฮยอนช่วยเสริมอีกแรง
แทยอนพยักหน้าน้อยๆด้วยความงง ทำไมเธอต้องเข้าใกล้นายนั่นไม่ได้ด้วยล่ะ? ทำไมต้องบอกว่าเขาอันตรายด้วยล่ะ? ยิ่งฟังแทยอนก็ยิ่งไม่เข้าใจ แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรจึงเอาการบ้านขึ้นมาทำ
“นี่แบคฮยอน” แต่ความสงสัยที่มีอยู่เต็มอก แทยอนจึงคิดว่าควรถามแบคฮยอนเอาไว้
“ว่าไงแทยอน” แบคฮยอนเงยหน้าจากการบ้านที่กำลังทำอยู่มาสนใจเพื่อนตัวเล็กของตัวเองแทน
“ทำไมต้องเข้าใกล้นายนั่นไม่ได้ด้วยล่ะ?” แทยอนถามพลางชี้ไปที่คริส ซึ่งตอนนี้เขาก็กำลังนั่งมองเธออยู่
“นายนั่นมันตัวอันตราย” ตอบไปพลางเขียนงานไปด้วย
“ยังไงหรอ?” เพื่อนตัวเล็กก็ยังไม่หายสงสัย
“นายนั่นน่ะขึ้นชื่อว่าคาสโนวาตัวพ่อเลยนะ อาทิตย์นึงนี่ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าเลยล่ะ ส่วนมากมันก็หิ้วออกมาจากผับทั้งนั้น” แบคฮยอนอธิบายให้แทยอนฟัง
“พวกนายก็เลยไม่ให้ฉันเข้าใกล้นายนั่น?” ชี้ใส่ตัวเองพลางเลิกคิ้วถาม
“ถูกต้องที่สุด” ยูริที่นั่งฟังทั้งสองคุยกันอยู่นานหันมาตอบแทน
“ฉันไม่ได้เข้าผับซะหน่อย” ยูริและแบคฮยอนต่างก็ส่ายหัวให้ความไร้เดียงสาของเพื่อนตัวเล็ก
“ขึ้นชื่อว่าผู้หญิงแล้ว มันก็เอาหมดนั่นแหละน่า” ยูริตอบกลับ
“ใช่ๆ ยิ่งเธอน่ารักๆแบบนี้อ่ะนะ มันคงไม่ปล่อยเธอไปแน่” แบคฮยอนเสริม
แทยอนได้ฟังดังนั้นถึงกับหันกลับไปมองคริสที่ตอนนี้ก็ยังคงนั่งมองเธออยู่ จึงทำให้เธอรีบหันกลับมาอย่างรวดเร็ว
“นักเรียนคะ” จู่ๆครูประจำชั้นก็เดินเข้ามาในห้อง
“สวัสดีค่ะ/ครับ”
“เนื่องจากชั่วโมงนี้คุณครูประจำวิชาวิทย์ฯไม่อยู่นะคะ ครูก็เลยจะมาคุยกับพวกเราเรื่องการเลือกหัวหน้าห้องใหม่” จบประโยคต่างก็มีเสียงฮือฮาของเหล่านักเรียนดังขึ้น
“นักเรียนคิดว่าจะเลือกใครจ๊ะ ยกมือเสนอชื่อมาเลยจ้ะ”
นักเรียนทุกคนต่างพากันหันหน้าเขาหากันเพื่อปรึกษาว่าจะเลือกใครเป็นหัวหน้าห้องในครั้งนี้ และไม่นานก็มีคนเสนอชื่อออกมาแล้ว
“ผมขอเสนอเจสสิก้าครับ” ทุกคนต่างก็แปลกใจเมื่อคนที่เสนอชื่อเจสสิก้าก็คือซิ่วหมิน
“หนูขอเสนอชื่อแทยอนค่ะ” ยูริยกมือขึ้นเสนอชื่อแทยอนทันทีต่อจากซิ่วหมิน
“มีใครจะเสนออีกมั้ยคะ?” คุณครูถามหลังจากที่ไม่มีการเสนอชื่อเข้ามาอีก
“โอเคจ้ะ เรามาเสนอชื่อผู้ชายบ้างดีกว่า” พูดจบเสียงฮือฮาก็ยิ่งดังไปกันใหญ่
“หนูเสนอลูฮานค่ะ” เพื่อนคนนึงเสนอชื่อลูฮานเป็นคนแรก
“หนูเสนอคริสค่ะ” นักเรียนหญิงคนนั้นพูดจบเสียงฮือฮาทั้งหมดก็เงียบลงทันที
“มีใครจะเสนออีกมั้ย?” คุณครูถามอีกครั้ง แต่ก็ไม่มีนักเรียนคนไหนเสนอชื่อเข้ามาอีกเลย
“โอเคจ้ะ ถ้าไม่มีแล้วคุณครูจะทำการเลือกแล้วนะจ๊ะ”
“แทยอนอ่าเธอว่าใครจะได้เป็นหรอ” แบคฮยอนถามขึ้น
“อืมมมม...ไม่รู้สิ คนที่ชื่อเจสสิก้าอะไรนั่นมั้ง?” แทยอนตอบโดยไม่ได้ใส่ใจอะไร
‘ถ้าเอายัยเจสเป็นหัวหน้า ห้องเรียนได้ชิบหายวายวอดกันหมดแน่ๆ’ แบคฮยอนคิดในใจ
“เอาล่ะจ้ะ เรามาโหวตกันเลยดีกว่า... ใครเลือเจสสิก้ายกมือขึ้นค่ะ” สิ้นเสียงคุณครูก็ไม่มีใครยกมือขึ้นเลย นอกจากเพื่อนในกลุ่มของเจสสิก้า
“แค่นี้หรอจ๊ะ?......แล้วใครเลือกแทยอนยกมือขึ้นค่ะ” พูดจบคนที่ไม่ได้เลือกเจสสิก้าต่างพายกมือเลือกแทยอนกันทุกคน คริสก็ด้วย...เขาเลือกแทยอน ไม่ใช่เจสสิก้า....
“สรุปว่าหัวหน้าหญิงของเราคือแทยอนค่ะ” พูดจบทุกคนต่างพากันปรบมือเสียงดังเกรียวกราว
“ต่อไปเป็นการเลือกหัวหน้าชายนะคะ ใครจะเลือกลูฮานคะ?” มีนักเรียนที่ยกมือเพียงสิบคนเท่านั้นจากจำนวนนักเรียนทุกคน
“แล้วใครจะเลือกคริสคะ?” นักเรียนที่เหลือต่างพากันยกมืออย่างจงใจ
“โอเคจ้ะ หัวหน้าห้องคนใหม่ของเราคือแทยอนและคริสค่ะ ขอเสียงปรบมือให้ทั้งคู่ด้วยจ้ะ” เพื่อนๆต่างพากันปรบมือกันยกใหญ่
“ทำไมต้องเป็นไอ้บ้านั่นด้วยวะ?” แบคฮยอนสบถอย่างหัวเสีย
“นั่นสิ ฉันอุตส่าห์ไม่ยกมือให้มันแล้วนะ” ยุนอาเสริม
“มันต้องเตรียมกันมาแล้วแน่ๆ” ยุนอาพูดพลางส่งสายตาอาฆาตไปให้คริสที่นั่งลอยหน้าลอยตาอย่างไม่รู้สึกอะไร
“หน็อยย..หน้าตามันน่าเตะหนัก ขอฉันจัดการมันหน่อยเถอะ” ยุนอาที่กำลังจะลุกก็ถูกซอฮยอนดึงไว้เสียก่อน
“นี่ยุน ขืนแกไปตอนนี้ได้ซวยกันเปล่าๆ ครูยังอยู่ในห้องอยู่เลยนะ รอครูไปก่อนสิเดี๋ยวฉันจะพาแกไปจัดการมันให้สมใจแกไปเลย” ซอฮยอนพูดห้ามยุนอา
“แทยอนแล้วก็คริสย้ายโต๊ะมานั่งข้างหน้านี่เลย” แทยอนตาโตทันทีที่ได้ยินประโยคนี้
“เอ่อ..อะไรนะคะ” แทยอนถามอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
“เธอกับคริสย้ายโต๊ะมานั่งข้างหน้าด้วยกันจ้ะ” ยิ่งครูพูดซ้ำแทยอนก็ยิ่งกลัว
“คุณครูครับ ให้ผมย้ายไปนั่งข้างหลังแทยอนได้มั้ยครับ? คะ..คือผมต้องนั่งคนเดียว ผมไม่มีเพื่อนครับ” แบคฮยอนพูดแทรกทันที เมื่อเห็นว่าแทยอนส่งสายตาขอความช่วยเหลือมา
“แบคฮยอนกับแทยอนเป็นแฟนกันหรอจ๊ะ? ฮ่าๆ” คุณครูเอ่ยปากแซวทำเอาแบคฮยอนไปไม่เป็นเลยทีเดียว
“ใช่ค่ะ แบคฮยอนกับแทยอนเป็นแฟนกัน” ไม่ใช่แบคฮยอนตอบแต่เป็นยูริที่ตอบแทน
“เพราะงั้นมันคงไม่ดีเท่าไหร่มั้งคะ ที่จะให้แทยอนไปนั่งกับผู้ชาย ‘คนอื่น’ ที่ไม่ใช่แฟนตัวเอง” ยุนอาลุกขึ้นมาเสริมพร้อมกับเน้นคำว่าคนอื่นแรงๆ
“เอางั้นก็ได้จ้ะ จัดการให้เรียบร้อยด้วยนะ” คุณครูพูดจบก็เดินออกไปทันที
“ยัยพวกนี้หวงเพื่อนชิบ” คริสสบถเบาๆแต่ลูฮานก็ยังได้ยินอยู่ดี
“ดีแค่ไหนแล้ววะ? ที่มึงได้นั่งใกล้เขาแบบนั้น” ลูฮานพูดพลางพยักพเยิดหน้าไปทางแทยอนที่กำลังย้ายโต๊ะ
“หึ นั่นสินะ ถึงจะมีตัวมารก็เถอะ” คริสกล่าวเนือยๆ ก่อนจะหันไปสั่งเทาที่นั่งเล่นเกมอยู่ให้มายกโต๊ะให้
เมื่อย้ายโต๊ะเสร็จแล้วคริสจึงเริ่มเข้าหา(?)แทยอน
“คริส อะ..เอ่อ..นายช่วยขยับเก้าอี้ออกไปอีกได้มั้ย? คะ..คือมันใกล้เกินไปอ่ะ” แทยอนเอ่ยเสียงตะกุกตะกัก
“ใกล้ตรงไหน ไกลจะตายไป” พูดจบแล้วยังยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย
“อะ...เอ่ออ..ฉันเขียนหนังสือไม่ได้อ่ะ” แทยอนเอ่ยพลางเบือนหน้าหนีไปทางอื่นอย่างระงับอารมณ์พลางกัดฟันกรอด
“ทำไมจะเขียนไม่ได้ล่ะ? เธอก็เลื่อนเก้าอี้เข้ามาอีกสิ” กล่าวอย่างผู้ชนะ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกมแถมยังขยับเข้ามาเบียดเธออีกด้วย มันยิ่งทำให้แทยอนอยากจะระเบิดอารมณ์
“โธ่เว้ย!! นายคริส!! ฉันบอกให้นายขยับไปก็ขยับไปสิ! คิดว่าเป็นใครกันฮะ? ที่จะมาข่มเหงผู้อื่นได้ง่ายๆแบบนี้น่ะ หึ นายมันเห็นแก่ตัวที่สุด” พูดจบก็คว้ามือแบคฮยอนแล้วเดินออกจากห้องไปทันทีทิ้งให้คริสรวมถึงเพื่อนๆในห้องอึ้งไปตามๆกัน
“กูว่างานนี้ไม่ธรรมดาแน่ๆ” ซิ่วหมินเห็นดังนั้นจึงกระซิบกระซาบกับเซฮุน
“หึ งานนี้ไอ้คริสเจอศึกหนักแน่มึง” เซฮุนพูดติดตลกก่อนจะก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ในมือต่อ
“เห้ย!! พวกมึงมาดูนี่ดิ” ซูโฮตะโกนเรียกเพื่อนในแก๊ง
“อะไรวะ” เซฮุนสบถเบาๆเพราะเกมที่เล่นอยู่นั้นหมดเวลาพอดีก่อนที่จะหันไปสนใจซูโฮที่นั่งอยู่ข้างๆ
“เร็วๆดิวะ ข่าวใหญ่เลยนะเว่ย” ซูโฮกล่าวอย่างร้อนรน
“ข่าวใหญ่อะไรของมึง?” ชานยอลเลิกคิ้วถาม
“ก็สิก้าดิวะ” ซูโฮพูด
“สิก้า? สิก้าทำไม?” คริสถามขึ้น
“สิก้ากำลังกลับมาจากอังกฤษแล้วเว่ย” ซูโฮตอบพลางยื่นโทรศัพท์ที่มีข้อความที่ส่งมาจากผู้หญิงที่ชื่อ ‘เจสสิก้า’ ส่งมาอยู่
“คริส งานเข้ามึงแล้วว่ะ” เทาพูดอย่างอึ้งๆ
“มึงจะเอาไงต่อวะ?” ลูฮานถามคริสที่กำลังยืนทำหน้าเครียดอยู่
“ก็ไม่ทำไง มาก็มาดิวะ” คริสยักไหล่ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะ
“กูว่างานนี้ไอ้คริสไม่ซวยนะ” ชานยอลเอ่ย
“แทยอนต่างหากที่จะซวย” เซฮุนเสริม
ทุกคนต่างมองหน้ากันอย่างใช้ความคิดก่อนที่จะมองไปที่ตัวต้นเหตุที่ทำไม่รู้สึกรู้สาอะไร แถมยังไม่คิดจะทำอะไรอีกด้วย
ทางด้านแทยอนกับแบคฮยอน
แทยอนลากแบคฮยอนมาที่สวนหลังโรงเรียน ก่อนจะนั่งลงที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นนึงพลางหลับตาอย่างผ่อนคลาย ทำให้แบคฮยอนที่ยืนมองอยู่ยิ้มออกมา..
“เฮ้ออออ...ตะคอกใส่คนอื่นนี่ก็ใช้พลังงานเยอะเหมือนกันนะ” คนตัวเล็กกล่าวทั้งๆที่หลับตาอยู่
“ฉันก็ไม่เห็นเธอจะเคยตะคอกใส่ใครสักที่นี่” ว่าพลางนั่งลงข้างๆเพื่อนตัวเล็ก
“นายจะไปเคยเห็นได้ไงกันล่ะ? เราเพิ่งรู้จักกันสองวันเองนี่นา” แทยอนพูดไปยิ้มไป
“ฮ่าๆ นั่นสิ เธอยังมีอะไรที่ฉันไม่รู้อีกเยอะเลยใช่มั้ยล่ะ?” แบคฮยอนถามก่อนจะหัวเราะน้อยๆ
“แน่นอน ฮ่าๆ” แทยอนตอบก่อนจะหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ทำให้แบคฮยอนอดที่จะหัวเราะตามไม่ได้
“เธอนี่ตลกจังนะ” แบคฮยอนเอ่ยหลังจากที่หัวเราะจนเหนื่อย
“ฉันก็คิดว่างั้นเหมือนกันแหละ^^” แทยอนตอบพลางยิ้ม ก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง
“แทยอนอ่า..” แบคฮยอนเรียกเพื่อนตัวเล็กเสียงแผ่ว
“หืออ? ว่าไงแบคฮยอนอ่า?” แทยอนลืมตาขึ้นมามองเพื่อนของตน
“ที่ยูริพูดตอนอยู่ในห้อง....” แบคฮยอนหน้าแดง
“เราเป็นแฟนกันมั้ยล่ะ?” แต่ยังไม่ทันที่แบคฮยอนจะพูดจบแทยอนก็ชิงพูดขึ้นมาเสียก่อน และที่แทยอนพูดมันก็ทำให้แบคฮยอนหน้าแดงยิ่งกว่าเดิม
“อะ..เอ่ออ แทยอน เรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะ” แบคฮยอนหลับหูหลับตาพูด
“ฮ่าๆ ก็ฉันไม่อยากให้นายเครียดนี่นา” แทยอนว่าพลางตบบ่าแบคฮยอน
‘แค่ล้อเล่นเองเหรอ? ทำไมต้องล้อเล่นล่ะ? แบคฮยอนเซ็ง-..-‘ แบคฮยอนนึกในใจ
แล้วทั้งสองก็นั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน ไม่นานยูริ ยุนอาและซอฮยอนก็ลงมาร่วมวงด้วย ด้วยสาเหตุที่ว่าเบื่อเสียงเม้ามอยของเพื่อนในห้อง ทำให้ทั้งสามต้องลงมาข้างล่าง
ตอนนี้ทั้งห้าคนวิ่งเล่นกันเหมือนกับเด็กๆอยู่ในสวนหลังโรงเรียนอย่างสนุกสนาน โดยไม่รู้เลยว่าตั้งแต่นี้ต่อไปจะต้องเจอกับศึกหนักอะไรบ้าง โดยเฉพาะเธอ... แทยอน
........................................................................................................................................
.......................................................
เม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ^^
-ช่วงนี้ติดสอบ อาจจะลงช้าหน่อยนะคะ-
Duck-
Fly
ความคิดเห็น