คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Intro:จุดเริ่มต้นแห่งคำอธิฐาน
Intro: จุดเริ่มต้นแห่งคำอธิฐาน
สวัสดีปีใหม่จ้า ^^ ปีนี้ ฉัน แบมบี้ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะจ๊ะ ฉันก็เป็นแค่นักศึกษาสาวธรรมดาๆ ที่พ่อเป็นคนญี่ปุ่นและแม่เป็นคนไทยครึ่งจีน เอาง่ายๆก็ลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นเสี้ยวจีน ^^ ยังไงปีนี้ก็ขอให้เป็นปีที่ดีสำหรับทุกๆคนรวมถึงตัวฉันด้วยนะค่ะ อา…ว่าแต่ตอนนี้ฉันกำลังยืนอยู่ที่ศาลเจ้าซึรุงะโอกะ ฮาจิมังกุ ของประเทศญี่ปุ่น ว่ากันว่าศาลเจ้าแห่งนี้ชาวญี่ปุ่นนิยามพากันมาขอพรในช่วงวันปีใหม่ถึง 2 ล้านคนเลยดีเดียว (>_<) แค่ได้ยินก็ตื่นเต้นแล้ว ปีนี้ฉันจึงระเห็จจากเมืองไทยมาที่ญี่ปุ่นเพื่อมาขอพรสักครั้งหนึ่งในชีวิตเนี่ยหละ ก็แหม๊ฉันเป็นคนที่ค่อนข้างป่วยง่ายแค่เจอคุณวี (UV) เข้าไปฉันก็จะเป็นลมล้มพับแล้ว แล้วก็อีกอย่างฉันมาเพื่อขออธิฐานให้ได้เจอกับคนคนนั้นที่ฉันเฝ้ารอมานานแสนนาน ว่าไปนั่น แหะๆ (=w=) เอ้าแล้วฉันจะมานั่งพล่ามอะไรอยู่คนเดียวเนี่ยรีบไปขอพรดีกว่าคนยังไม่ค่อยเยอะด้วย
“เจ้ รีบไปเถอะ เดี๋ยวคนเยอะกว่านี้แล้วจะเข้าไม่ถึง”เสียงใสเอ่ยขึ้นทำให้ฉันรีบหันไปสนใจ ‘โลลิคาว่า ชิซาระ’ กับ ‘คาซึกะ มาอิ’ รุ่นน้องแสนน่ารักของฉัน พวกเราสนิทกันเพราะชอบอะไรหลายๆอย่างเหมือนกัน แต่ก็นะ…..ยังไงฉันก็แก่กว่าเด็กพวกนี้อยู่ดีเศร้าใจ TwT แถมยัยเด็กแก่แดดพวกนี้ยังชิ่งมีแฟนก่อนฉันด้วย แง๊ แม่จ๋าแบมบี้ไม่ยอม >[]<
“มัวแต่คุยกับตัวเองอยู่นั่นแหละเจ้ เฮ้อ นับวันเนี่ยเจ้เริ่มไม่ปกติเหมือนคนอื่นเขาแล้วนะ”ชิสะ (ชิซาระ) ว่าเรียบๆ อา….ออร่าความเย็นชาโผล่อีกแล้ว อย่าทำให้กลัวเซ่!!!
“ก็ไปสิ เจ้ก็นั่งรอตั้งนาน ว่าแต่ว่านี่แอบเจ้ไปคุยโทรศัพท์กับสึสึงุแล้วก็ทาคิ อีกแล้วใช่ไหม”ฉันเอ่ยถามทันที อย่าได้งง ว่าไอร่สองคนที่ฉันเอ่ยถึงคือใคร เขาก็คือ แฟนของยัยสองคนนี้เนี่แหละ ว่าแล้วก็อิจฉา T^T
“อิจฉาอะดิเจ้”มาอิว่าแล้วทำหน้าตาเย้ยฉันหน่อยๆ ทำให้ฉันกำมือแน่นทันที ฮึ้ม ยัยเด็กนี่
“ปล่าวนะ เจ้รู้สึกดีซะอีก จะรีบมีทำไมน่ะแฟนไม่เห็นต้องรีบมีเลย”ฉันว่าปัดๆ แต่จริงๆแล้ว ฮื้อ แม่จ๋า เค๊าอยากมีแฟน เค๊าอยากมีปู้จ๊ายยยยยย \ToT/
“คึคึคึ ทำเป็นพูดไปที่จริงเจ้ก็อยากมีล่ะสิ”ชิสะว่าแล้วหัวเราะเจ้าเล่ห์ ยะยัยเด็กนี่รู้ดีเกินไปแล้ว TwT
“พอเหอะ ไปขอพรกัน”ฉันว่าปัดๆแล้วเดินนำไปที่บ่อสำหรับโยนเหรียญทำบุญทันทีเลย พอมาถึงก็หยิบเหรียญ 5 เยน ออกมาทันที ไม่เพราะงกหรอกนะ แต่เขาว่ากันว่าเหรียญ 5 เยน เป็นเครื่องรางแห่งความโชคดีและดวงสมพงษ์น่ะนะ
“โยนให้ถึงนะเจ้ ตัวยิ่งเตี้ยๆอยู่”มาอิ!!!!!!
“ย๊า!!!!!ฉันเป็นเจ้พวกเธอนะ อย่ามาฉันเตี้ยสิ”ฉันเอ็ดเป็นภาษาไทยเพราะกลัวคนญี่ปุ่นแตกตื่นกัน ฉันหันมาสนใจกับการโยนเหรียญอีกครั้งและโยนมันออกไปทันที
‘ขอให้ปีนี้ฉันมีสุขภาพร่างกายที่ดีขึ้น’
‘และ’
‘เหนือสิ่งอื่นใด’
‘ขอให้ฉันได้เจอกับเขาคนนั้นอีกครั้งด้วยเถิด ขอองค์เทพเจ้าโปรดประทานพร’
Talk with writer
มาแล้วกับ Intro สั้นๆเรียกน้ำย่อยความอยากอาหารของเพื่อนๆ อุแหม๊ พระเอกเรายังไม่ได้ออกซะนิ งั้นช่วยกันลุ้นเป็นกำลังใจต่อไปนะจ๊ะ ว่าพระเอกของเราจะโผล่มาตอนหน้ารึเปล่า อย่าลืมเม้นกันนะจ๊ะ สำหรับวันนี้ บ๊ายบี <3
kuma
ความคิดเห็น