ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : โค้งที่ 3 : สายลมสีชมพู
"บรื้น นนนนนนน.....นนนน" เสียงเครื่องยนต์ขนาด2500CC กำลังคำรามและวิ่งไปบนท้องถนนคังวอนอย่างรวดเร็ว การเข้าโค้งอย่างพริ้วไหวไร้ที่ติเสียงเบรคดังสนั่นทุกการเข้าโค้งอันสวยงาม และยังมีฝุ่นควันพวยพุ่งออกจากยางที่เสียดสีกับพื้นถนนด้วยความเร็วสูง แม็กซ์ขนาด22นิ้วที่เงาวับส่องแสงทอประกายออกมาเมื่อต้องแสงไฟสีส้มเหลือง วาววับดุจดั่งแสงดาวฟ้าท้องฟ้าที่เปร่งประกายยามค่ำคืน
"หืมมมม!!!!......นั่นมันรถของใครน่ะ!!!" ซอฮยอนเหลือบมองกระจกหลัง เพราะแสงไฟสูงที่สาดเข้ามายังรถของเธอ แต่ซอฮยอนก็ขับรถต่อไป
ไม่กี่วินาทีต่อมา รถLotus Elite สีชมพูก็ตามมาจี้ท้ายรถของซอฮยอนอย่างรวดเร็ว
"จะ แซงมั๊ยเนี่ยยยย หึ๊!!!....ชักโมโหละนะตามอยู่ได้" ซอฮยอนพูดออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนที่รถคันสีชมพูเร่งเครื่องขึ้นมาเทียบข้างรถของซอฮยอนก่อนจะเบิ้ล เครื่อง เพื่อส่งสัญญาณการท้าแข่ง(การเบิ้ลรถใส่ผู้ร่วมถนน ในขณะที่ขับรถเทียบข้างกันนั้นหมายถึงการท้าทายให้แข่งขันในช่วงเวลาหนึ่ง แต่ไม่มีการเดิมพันกันเป็นเพียงแค่การประลองความเร็วสนุกของนักขับบนท้องถนน เท่านั้น ปล.อย่าเอาไปเลีบยแบบนะครับเพราะการทำแบบนี้เป็นการเสียมารยาทบนท้องถนนและ ยังเป็นอันตรายต่อเพื่อนร่วมถนนครับ^^)
"หึ!!!.....จัดให้เลย ค๊าาา!!!" ซอฮยอนไม่รอช้าพูดเสร็จก็จัดการตบเกียร์และกระทืบคันเร่งเพื่ออกนำไปก่อน และก็เป็นไปตามนั้นรถของซอฮยอนพุ่งทะยานออกไปอย่างรวดเร็ว และเริ่มห่างออกไปสองช่วงรถและขับนำต่อไปจนถึงโค้งตัวเอสบนทางด่วนที่รถยนต์ ทุกคันต่อให้มาเร็วแค่ไหนก็ต้องลดความเร็วลง แต่สำหรับซอฮยอนโค้งตัวเอสนี่เป็นเหมือนกับของเล่นของเธอเลยทีเดียว
"เดี๋ยว จะทำให้ดูว่าดริฟของจริงมันทำกันยังไง.....คืนนั้นน่ะเธอดริฟได้ดีนะแต่มัน ยังมีช่องว่างอยู่นะ....." สาวน้อยปริศนาพูดก่อนจะยิ้มที่มุมปาก
"โค้ง ตัวเอสนี่น่ะมันของเล่นของชั้นย่ะ!!!" ซอฮยอนพูดก่อนจะตบเกียร์ลงก่อนจะจัดการดึงเบรคมือขึ้นแล้วเหยียบคันเร่งส่ง ให้ตัวรถของเธอดริฟผ่านโค้งแรกผ่านไปอย่างสวยงามแต่ทว่า รถสีชมพูคันนั้นดริฟตามเข้ามาอย่างรวดดเร็วและดริฟเข้าโค้งด้านใน ซึ่งเป็นข้อบกพร่องของซอฮยอนที่มักจะดริฟแล้วเปิดช่องว่างอยู่เป็นประจำอยู่ แล้ว ดังนั้นรถสีชมพูคันนั้นจึงดริฟผ่าช่องว่างด้านซ้านของรถซอฮยอนผ่านไปอย่าง ง่ายดายและขึ้นเป็นผู้นำขึ้นไปนำหน้าซอฮยอนไป และดริฟเข้าโค้งที่สองอย่างรวดเร็วจนราวกับว่ารถสีชมพูคันนั้นล่องหนหายไปใน กลางโค้ง
"เฮ้ยยยย!!! หายไปแล้ว.....หนอยยยยยยยย....นี่มัน...อะไรกันน ก็ได้เครื่องร้อนแล้วเว้ยยยยยยค๊าาาาาา" ซอฮยอนดริฟตามออกจากโค้งไป ออกจากทางโค้งเป็นทางตรงยาว ซอฮยอนกระทืบคันเร่งจมมิด เสียงเครื่องคำรามดังกึกก้องไปทั้งถนน
"คิดว่าจะหนีชั้นไปง่ายๆหรอกเหรอออ เช๊อะไม่มีทางหรอกย่ะ!!" ซอฮยอนพูดก่อนที่รถของเธอจะตามมาจี้ท้ายรถสีชมพูคันนั้นอย่างรวดเร็ว
"ตาม มาเร็วจริงฝีมือใช่ย่อยนะเธอน่ะ......แต่แค่นี้ยังเทียบกับรถของชั้นไม่ได้ หรอก!!!" ว่าแล้วสาวน้อยปริศนาก็จัดการกดปุ่มปล่อยไนตรัสอ๊อกไซด์ รถสีชมพูคันงามพุ่งทะยานออกไปอย่างรวดเร็วและนำห่างออกไปเรื่อยอย่างรวดเร็ว และหายลับไป
"หายไปแล้วทำไมเร็วอย่างนี้.....!!!!" ซอฮยอนตกใจจนอุทานออกมาด้วยความแปลกใจเพราะรถบนถนนที่คังวอนไม่มีใครเร็วไป กว่ารถจากทีมShooting Star อีกแล้ว แต่คราวนี้ซอฮยอนที่กำลังเสียหน้า ราวกับโดนเอาไม้หน้าสามตีแสกหน้าอย่างจัง พอได้หลังจากหายตกใจซอฮยอนก็รีบเหยียบคันเร่งตามไป ละลงจากทางด่วนอย่างรวดเร็ว ก่อนจะแวะเข้าไปเติมน้ำมันที่ปั้มแห่งหนึ่งใจกลางเมืองคังวอน
"มันจะ เป็นไปได้ยังไงทั้งๆที่เมื่อกี้เราเหยียบซะจมไมล์ไปขนาดนั้นแล้ว ตั้งร้อยเก้าสิบแล้วนะยังจะแซงเราได้อีกงั้นเหรอ...." ซอฮยอนพึมพำกับตัวเองภายในรถที่จอดเติมน้ำมัน
เสียงรถของซอฮยอน ขับกลับเข้ามาจอดที่อู่Shooting Star แล้วซอฮยอนก็เดินลงจากรถ พร้อมกับพึมพำกับตัวเองเดินมาอย่างไร้วินญาณหลังจากแพ้ให้กับรถปริศนาสีชมพู คันนั้น
"อ้าวซอฮยอนกลับมาแล้วเหรอ..??........แล้วของที่สั่งได้ กลับมามั๊ย??" ซันนี่เดินลงมาจากด้านบนที่เป็นโต๊ะทำงานของเธอ พร้อมกับเอ่ยถามถึงอะไหล่ที่สั่งซอฮยอนไปซื้อที่อีกเมืองนึง
".....ได้มาแล้วค่ะ...อยู่หลังรถค่ะ...."ซอฮยอนตอบด้วยน้ำเสียงที่ไร้ชีวิตชีวา พร้อมกับฟุบนั่งลงที่โซฟา
"อ่อ..จ่ะ...... ว่าแต่ไปเป็นอะไรมาเนี่ยซอฮยอนทำไมทำเหมือนกับไม่มีชีวิตชีวาอย่างั้นล่ะ ความร่าเริงของฌะอหายไปไหนหมดแล้วล่ะ ซอฮยอน" ซันนี่เดินมานั่งข้างๆซอฮยอนพร่้อมกับถามซอฮยอนเพราะผิดสังเกตุที่อฮยอนไม่ ร่าเริง
"คือชั้น.....แพ้ค่ะพี่ซันนี่.....ชั้นแพ้รถสีชมพูคันเล็กๆ คันนั้น......มันเร็วมากจนชั้นตามไม่ทันเลยค่ะ...." ซอฮยอนพูดด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ
"ห๊ะ....เธอว่าไงนะ....แพ้รถคันสีชมพู...คันเล็กๆ...??" ซันนี่ถึงกับลุกขึ้นยืนพร้อมถามซอฮยอน
"ค่ะ......มีอะไรเหรอค่ะพี่ซันนี่" ซอฮยอนเงยหน้าถามซันนี่อย่างสงสัย
"ตาย ล่ะยัยนั่นมันกลับมาแล้วสินะ......ยัย...หายไปตั้งนานหลายปีไม่อยากจะเชื่อ เลยว่ากลับมา แต่ว่ากลับมาครั้งนี้มันต้องไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่ๆ" ซันนี่ยืนคิดในใจและมือของเธอที่กำหมัดแน่น
"มีอะไรรึเปล่าค่ะพี่ซันนี่...เป็นอะไรรึเปล่าคะ..."ซอฮยอนลุกขึ้นจับไหล่ซันนี่
"อ...อ่อ ไม่เป็นอะไรจ่ะ...แค่นึกในใจว่าทำไม่รถที่อู่เราถึงไปแพ้เค้าได้ทั้งที่เธอ ก็เก่งออกขนาดนั้นน่ะสิซอฮยอน" ซันนี่เลิกลักตอบซอฮยอนไป
"นั่นน่ะสิคะพี่ซันนี่..." ซอฮยอนพูดพร้อมกับคอตก
"ยัย ซอฮยอนกลับมาแล้วเหรอมาซะดึกเชียวนะยะ....มาซะดึกชั้นสะดุ้งตื่นเพราะเสียง รถเธอน่ะ คราวหลังหัดมาให้เร็วๆหน่อยนะยะ" เจสสิก้าที่เดินออกมาจากห้องนอนพูดออกมาก่อนที่จะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำไป
"ที หลังเธอก็เอาที่อุดหนูยัดหนูแล้วนอนไปสิยะ....แค่นี้ทำเป็นมาบ่น...เดี๋ยว แม่ก็ปล้ำซะหรอก" ซอฮยอนตะโกนตามหลังเจสสิก้าที่เข้าห้องน้ำไป
"พอๆๆ ทั้งสองคนน่ะไปนอนได้แล้ว...ไป...ไป..ไป" ซันนี่ออกปากห้ามศึกของทั้งสองคนก่อนเรื่องราวจะลุกลามไปมากกว่านี้เดี๋ยจะ มีสงครามน้ำลายชุดใหญ่
"ค่ะพี่ซันนี่....แล้วพี่ยังไม่นอนเหรอคะ...??" ซอฮยอนเดินก่อนจะถึงประตูห้องก็หันหลังกลับมาถามซันนี่
"อ่อ...ยัง จ่ะ ชั้นยังเคลียร์บัญชีของเดือนนี้ยังไม่เสร็จน่ะ เธอน่ะไปนอนก่อนเถอะซอฮยอน" ซันนี่ตอบกลับมาก่อนจะเดินไปที่โต๊ะทำงานของเธอ
"ค่ะ" ซอฮยอนตอบกลับแล้วก็เดินเข้าไปในห้อง
"นี่ มันยังไงกันแน่.....ยัยนั่นบอกว่าจะไม่กลับมาเหยียบเมืองนี้แล้วแท้ๆ..... แล้วทำไมถึงกลับมากันนะ??" ซันนี่ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของเธอบ่นกับตัวเองอยู่คนเดียว
ไม่นานแสงไฟที่อู่ShootingStar ฏ้ค่อยๆดับไปทีละดวงและแล้วความมืดมิดก็เข้ามายึดครองจับจองที่อู่อย่างรวดเร็ว
"หืมมมม!!!!......นั่นมันรถของใครน่ะ!!!" ซอฮยอนเหลือบมองกระจกหลัง เพราะแสงไฟสูงที่สาดเข้ามายังรถของเธอ แต่ซอฮยอนก็ขับรถต่อไป
ไม่กี่วินาทีต่อมา รถLotus Elite สีชมพูก็ตามมาจี้ท้ายรถของซอฮยอนอย่างรวดเร็ว
"จะ แซงมั๊ยเนี่ยยยย หึ๊!!!....ชักโมโหละนะตามอยู่ได้" ซอฮยอนพูดออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนที่รถคันสีชมพูเร่งเครื่องขึ้นมาเทียบข้างรถของซอฮยอนก่อนจะเบิ้ล เครื่อง เพื่อส่งสัญญาณการท้าแข่ง(การเบิ้ลรถใส่ผู้ร่วมถนน ในขณะที่ขับรถเทียบข้างกันนั้นหมายถึงการท้าทายให้แข่งขันในช่วงเวลาหนึ่ง แต่ไม่มีการเดิมพันกันเป็นเพียงแค่การประลองความเร็วสนุกของนักขับบนท้องถนน เท่านั้น ปล.อย่าเอาไปเลีบยแบบนะครับเพราะการทำแบบนี้เป็นการเสียมารยาทบนท้องถนนและ ยังเป็นอันตรายต่อเพื่อนร่วมถนนครับ^^)
"หึ!!!.....จัดให้เลย ค๊าาา!!!" ซอฮยอนไม่รอช้าพูดเสร็จก็จัดการตบเกียร์และกระทืบคันเร่งเพื่ออกนำไปก่อน และก็เป็นไปตามนั้นรถของซอฮยอนพุ่งทะยานออกไปอย่างรวดเร็ว และเริ่มห่างออกไปสองช่วงรถและขับนำต่อไปจนถึงโค้งตัวเอสบนทางด่วนที่รถยนต์ ทุกคันต่อให้มาเร็วแค่ไหนก็ต้องลดความเร็วลง แต่สำหรับซอฮยอนโค้งตัวเอสนี่เป็นเหมือนกับของเล่นของเธอเลยทีเดียว
"เดี๋ยว จะทำให้ดูว่าดริฟของจริงมันทำกันยังไง.....คืนนั้นน่ะเธอดริฟได้ดีนะแต่มัน ยังมีช่องว่างอยู่นะ....." สาวน้อยปริศนาพูดก่อนจะยิ้มที่มุมปาก
"โค้ง ตัวเอสนี่น่ะมันของเล่นของชั้นย่ะ!!!" ซอฮยอนพูดก่อนจะตบเกียร์ลงก่อนจะจัดการดึงเบรคมือขึ้นแล้วเหยียบคันเร่งส่ง ให้ตัวรถของเธอดริฟผ่านโค้งแรกผ่านไปอย่างสวยงามแต่ทว่า รถสีชมพูคันนั้นดริฟตามเข้ามาอย่างรวดดเร็วและดริฟเข้าโค้งด้านใน ซึ่งเป็นข้อบกพร่องของซอฮยอนที่มักจะดริฟแล้วเปิดช่องว่างอยู่เป็นประจำอยู่ แล้ว ดังนั้นรถสีชมพูคันนั้นจึงดริฟผ่าช่องว่างด้านซ้านของรถซอฮยอนผ่านไปอย่าง ง่ายดายและขึ้นเป็นผู้นำขึ้นไปนำหน้าซอฮยอนไป และดริฟเข้าโค้งที่สองอย่างรวดเร็วจนราวกับว่ารถสีชมพูคันนั้นล่องหนหายไปใน กลางโค้ง
"เฮ้ยยยย!!! หายไปแล้ว.....หนอยยยยยยยย....นี่มัน...อะไรกันน ก็ได้เครื่องร้อนแล้วเว้ยยยยยยค๊าาาาาา" ซอฮยอนดริฟตามออกจากโค้งไป ออกจากทางโค้งเป็นทางตรงยาว ซอฮยอนกระทืบคันเร่งจมมิด เสียงเครื่องคำรามดังกึกก้องไปทั้งถนน
"คิดว่าจะหนีชั้นไปง่ายๆหรอกเหรอออ เช๊อะไม่มีทางหรอกย่ะ!!" ซอฮยอนพูดก่อนที่รถของเธอจะตามมาจี้ท้ายรถสีชมพูคันนั้นอย่างรวดเร็ว
"ตาม มาเร็วจริงฝีมือใช่ย่อยนะเธอน่ะ......แต่แค่นี้ยังเทียบกับรถของชั้นไม่ได้ หรอก!!!" ว่าแล้วสาวน้อยปริศนาก็จัดการกดปุ่มปล่อยไนตรัสอ๊อกไซด์ รถสีชมพูคันงามพุ่งทะยานออกไปอย่างรวดเร็วและนำห่างออกไปเรื่อยอย่างรวดเร็ว และหายลับไป
"หายไปแล้วทำไมเร็วอย่างนี้.....!!!!" ซอฮยอนตกใจจนอุทานออกมาด้วยความแปลกใจเพราะรถบนถนนที่คังวอนไม่มีใครเร็วไป กว่ารถจากทีมShooting Star อีกแล้ว แต่คราวนี้ซอฮยอนที่กำลังเสียหน้า ราวกับโดนเอาไม้หน้าสามตีแสกหน้าอย่างจัง พอได้หลังจากหายตกใจซอฮยอนก็รีบเหยียบคันเร่งตามไป ละลงจากทางด่วนอย่างรวดเร็ว ก่อนจะแวะเข้าไปเติมน้ำมันที่ปั้มแห่งหนึ่งใจกลางเมืองคังวอน
"มันจะ เป็นไปได้ยังไงทั้งๆที่เมื่อกี้เราเหยียบซะจมไมล์ไปขนาดนั้นแล้ว ตั้งร้อยเก้าสิบแล้วนะยังจะแซงเราได้อีกงั้นเหรอ...." ซอฮยอนพึมพำกับตัวเองภายในรถที่จอดเติมน้ำมัน
เสียงรถของซอฮยอน ขับกลับเข้ามาจอดที่อู่Shooting Star แล้วซอฮยอนก็เดินลงจากรถ พร้อมกับพึมพำกับตัวเองเดินมาอย่างไร้วินญาณหลังจากแพ้ให้กับรถปริศนาสีชมพู คันนั้น
"อ้าวซอฮยอนกลับมาแล้วเหรอ..??........แล้วของที่สั่งได้ กลับมามั๊ย??" ซันนี่เดินลงมาจากด้านบนที่เป็นโต๊ะทำงานของเธอ พร้อมกับเอ่ยถามถึงอะไหล่ที่สั่งซอฮยอนไปซื้อที่อีกเมืองนึง
".....ได้มาแล้วค่ะ...อยู่หลังรถค่ะ...."ซอฮยอนตอบด้วยน้ำเสียงที่ไร้ชีวิตชีวา พร้อมกับฟุบนั่งลงที่โซฟา
"อ่อ..จ่ะ...... ว่าแต่ไปเป็นอะไรมาเนี่ยซอฮยอนทำไมทำเหมือนกับไม่มีชีวิตชีวาอย่างั้นล่ะ ความร่าเริงของฌะอหายไปไหนหมดแล้วล่ะ ซอฮยอน" ซันนี่เดินมานั่งข้างๆซอฮยอนพร่้อมกับถามซอฮยอนเพราะผิดสังเกตุที่อฮยอนไม่ ร่าเริง
"คือชั้น.....แพ้ค่ะพี่ซันนี่.....ชั้นแพ้รถสีชมพูคันเล็กๆ คันนั้น......มันเร็วมากจนชั้นตามไม่ทันเลยค่ะ...." ซอฮยอนพูดด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ
"ห๊ะ....เธอว่าไงนะ....แพ้รถคันสีชมพู...คันเล็กๆ...??" ซันนี่ถึงกับลุกขึ้นยืนพร้อมถามซอฮยอน
"ค่ะ......มีอะไรเหรอค่ะพี่ซันนี่" ซอฮยอนเงยหน้าถามซันนี่อย่างสงสัย
"ตาย ล่ะยัยนั่นมันกลับมาแล้วสินะ......ยัย...หายไปตั้งนานหลายปีไม่อยากจะเชื่อ เลยว่ากลับมา แต่ว่ากลับมาครั้งนี้มันต้องไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่ๆ" ซันนี่ยืนคิดในใจและมือของเธอที่กำหมัดแน่น
"มีอะไรรึเปล่าค่ะพี่ซันนี่...เป็นอะไรรึเปล่าคะ..."ซอฮยอนลุกขึ้นจับไหล่ซันนี่
"อ...อ่อ ไม่เป็นอะไรจ่ะ...แค่นึกในใจว่าทำไม่รถที่อู่เราถึงไปแพ้เค้าได้ทั้งที่เธอ ก็เก่งออกขนาดนั้นน่ะสิซอฮยอน" ซันนี่เลิกลักตอบซอฮยอนไป
"นั่นน่ะสิคะพี่ซันนี่..." ซอฮยอนพูดพร้อมกับคอตก
"ยัย ซอฮยอนกลับมาแล้วเหรอมาซะดึกเชียวนะยะ....มาซะดึกชั้นสะดุ้งตื่นเพราะเสียง รถเธอน่ะ คราวหลังหัดมาให้เร็วๆหน่อยนะยะ" เจสสิก้าที่เดินออกมาจากห้องนอนพูดออกมาก่อนที่จะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำไป
"ที หลังเธอก็เอาที่อุดหนูยัดหนูแล้วนอนไปสิยะ....แค่นี้ทำเป็นมาบ่น...เดี๋ยว แม่ก็ปล้ำซะหรอก" ซอฮยอนตะโกนตามหลังเจสสิก้าที่เข้าห้องน้ำไป
"พอๆๆ ทั้งสองคนน่ะไปนอนได้แล้ว...ไป...ไป..ไป" ซันนี่ออกปากห้ามศึกของทั้งสองคนก่อนเรื่องราวจะลุกลามไปมากกว่านี้เดี๋ยจะ มีสงครามน้ำลายชุดใหญ่
"ค่ะพี่ซันนี่....แล้วพี่ยังไม่นอนเหรอคะ...??" ซอฮยอนเดินก่อนจะถึงประตูห้องก็หันหลังกลับมาถามซันนี่
"อ่อ...ยัง จ่ะ ชั้นยังเคลียร์บัญชีของเดือนนี้ยังไม่เสร็จน่ะ เธอน่ะไปนอนก่อนเถอะซอฮยอน" ซันนี่ตอบกลับมาก่อนจะเดินไปที่โต๊ะทำงานของเธอ
"ค่ะ" ซอฮยอนตอบกลับแล้วก็เดินเข้าไปในห้อง
"นี่ มันยังไงกันแน่.....ยัยนั่นบอกว่าจะไม่กลับมาเหยียบเมืองนี้แล้วแท้ๆ..... แล้วทำไมถึงกลับมากันนะ??" ซันนี่ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของเธอบ่นกับตัวเองอยู่คนเดียว
ไม่นานแสงไฟที่อู่ShootingStar ฏ้ค่อยๆดับไปทีละดวงและแล้วความมืดมิดก็เข้ามายึดครองจับจองที่อู่อย่างรวดเร็ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น