ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Game of Life : สิงกันเลยไม่ดีกว่าเรอะ
บทที่ 2
อื้มมมม~ ฉันบิดขี้เกียจคลายความเมื้อยล้าจากการ
นั่งอ่านหนังสือมา 3ชั่วโมงเต็มๆ เป็นเด็กสถาปัตย์ก็ต้องขยันนิดๆ ฮุฮุ (พรึบ)
"ก..แกดูคนนั้นดิแมร่งหล่อว่ะควงผู้หญิงมาด้วยอะแก ดูๆ ×.×"
"หล่อว่ะแก๊! ^_^+"
"ก็หล่ออ่ะนะ แต่ควงกับแบบนี้ สิงกันเลยไม่ดีกว่าเรอะ"
เพี้ย~ฉันตบหน้าตัวเองอย่างแรงพรางส่ายหัวไปมาเมื่อจู่ๆฉันก็คิดถึงเหตุการณ์เมื่อช่วงเที่ยงที่ผ่านมา ชายหนุ่มร่างสูงผมสีน้ำตาลทอง ตาคมกริบ ปากรูปกระจับบางเล็กน่ารัก คางยาวแหลมใบหน้าขาวนวลรับกับคิ้วเข้มๆ และนัยน์ตาสีทองสว่าง ทุกๆอย่างที่อยู่บนตัวหมอนี่มันช่าง
เพอร์เฟ็ค
"เหอะ!หล่อแล้วไงคงจะพวกแบดบอยล่ะสิท่าหล่อแค่ไหนก็ไม่เอาหรอกคิดแล้วเสียอารมณ์"
ใช่!ถึงจะหล่อล้นฟ้าถึงฉันจะแอบชมผู้ชายคนนี้อยู่ในใจ แต่ฉันก็ไม่ชอบอยู่ดี ฉันน่ะเกลียดพวกแบดบอย แบดกาย คาสโนว่าคาสโนวี่แล้วก็เกลียดผู้หญิงที่ชอบอ่อยผู้ชายมากที่สุดเลยล่ะ แล้วอย่าคิดว่าฉันอิจฉาผู้หญิงเหล่านั้นนะ
ฉันไม่เอามาคิดให้ปวดหัวหรอกค่ะ ไม่ชอบก็คือไม่ยุ่งปล่อยให้พวกเธออ่อยชายต่อไปฉันก็จะตั้งใจเรียนเพื่ออนาคตที่ยาวไกลของฉันต่อไปเหมือนกัน ^^ คิกๆ
คืนนี้ฉันไม่รู้ว่าฉันหลับไปตอนไหนรู้แต่ว่าหากตื่นขึ้นมาขอให้ฉันเจอแต่เรื่องดีๆ
(อ่า~และขอให้เจอแต่คนดีๆด้วยเถิ่ดเพรี้ยง~ )
เช้าวันต่อมา
"ไอ้แนน วันนี้แกมาสายนะ" ติ๊กที่นั่งอยู่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าคณะทักฉันขึ้น
"หวัดดีพอดีตื่นสายไปหน่อยน่ะแล้วเหมี่ยวล่ะ"
"ไปซื้อกาแฟ แกกินอะไรมั้ยเดี๋ยวฉันไปบอกเหมี่ยวให้"
"ขอมอคค่าไม่ใส่น้ำเชื่อม"
"ชอบขมๆหรอแกเนี่ย...โอเคฉันไปบอกเหมี่ยวก่อนนะ แกรออยู่นี้ล่ะ"
"จ้าๆแกไปเถอะ ฉันก็จะไปห้องน้ำปวดฉี่"
พูดแค่นั้นฉันและติ๊กก็แยกย้ายกันไปทำธุระของแต่ละคน จริงๆแล้วมีฉันนี้แหละที่มีธุระ ยัยติ๊กแค่จะเดินไปร้านกาแฟแค่นั้นเอง
'แกเมื่อคืนอะนะ ฉันกับคริสเรามี....'
'มีไรวะฮยอนอาหรือว่าแกกับคริสโซลเดมาคอมกันน่ะห่ะ!'
ขณะที่ฉันกำลังทำธุระเบาให้ห้องน้ำจู่ๆเสียงผู้หญิงสองสามคนก็พูดบ้าอะไรกันไม่รู้ ฉันก็ไม่ค่อยได้ยินเหมือนกัน อย่าว่าฉันเจือกเรื่องชาวบ้านนะ แต่พวกนี้อยากมาพูดอะไรตรงนี้กันล่ะ ขอฟังๆ
'คิกๆก็แน่อยู่แล้วเดือนคณะสถาปัตย์อย่างคริสก็ต้องมีบ้างที่จะโซลเดมาคอมกับดาวสถาปัตย์อย่างฉัน แต่เสียดายอ่ะ เค้าไม่จูบฉันเลย'
'ฉันได้ยินมาว่าเค้าจะจูบแต่กับคนที่เค้ารักหนิ'
'ชิส์!จะแคร์อะไรเพราะฉันได้ร่างกายของเค้าไปแล้ว ไปเถอะๆได้เวลาเข้าเรียนแล้ว คิกๆ'
เสียงคุยกันเงียบลงพร้อมกับเสียงปิดประตูห้องหน้าห้องน้ำดังขึ้นฉันจึงรู้ว่าพวกเธอออกไปแล้วฉันไม่ใช่เด็กบ้านนอกมากขนาดทีจะไม่รู้ความหมายในสิ่งที่พวกเธอพูดกัน 'คริส' เดือนสถาปัตย์ปี 2ที่เมื่อวานไม่ได้มารวมกิจกรรมกับพี่สตาฟแต่
เป็นคนที่ควงผู้หญิงในโรงอาหารจริงๆก็พึ่งรู้อะนะว่าคนหล่อๆตัวสูงๆท่าทางแบดบอยนั้นชื่อคริสเดือนสถาปัตย์ ส่วนดาวน่ะฉันไม่รู้หรอกนะ เมื่อกี้ไม่เห็น
หน้ามัน รู้แต่ว่าฉันไม่ชอบเรื่องแบบนี้เลย หยะแหยง
เมื่อทำธุระเสร็จฉันก็รีบเดินออกมาจากห้องน้ำเพราะตอนนี้ใกล้ได้เวลาเข้าเรียนมากแล้วแต่เมื่อฉันจะไปที่โต๊ะ ฉันก็เห็นผู้ชายที่ได้ฉายาว่าเดือนสถาปัตย์ เหอะเมื่อวานควงอีกคนหนิ แต่ทำไม
วันนี้ถึงมาควงคนนี้ได้ล่ะ โห้ย.!เลวจริงๆ - -!!
ใช่ค่ะการกระทำของคริสแย่มากๆจริงๆเป็นรุ่นพี่อะนะแต่คนแบบนี้ฉันไม่ไม่โค้งหัวแสดงความนับถือให้เหนื่อยหรอก 'พี่'ก็ไม่เรียกกระด่างปากเปล่าๆ
'คริสคะ คืนนี้คริสว่างมั้ยค่ะ ฮโยฮยอนอยากช่วนคริสไปแด้นซ์กันน่ะคะ'
'ได้สิครับถ้าเป็นฮโยยอนล่ะก็ถึงไม่ว่างคริสก็จะว่างให้ได้'
คริสทำท่าทางหวานเลี้ยนใส่คนข้างๆ มันจะรู้มั้ยนะว่าฉันที่กำลังจะเดินผ่านไปนั้นอยากจะอ้วกใส่หน้ามากขนาดไหน
"แหวะ!หยะแหยงวะ"
ฉันบ่นเบาๆกับตัวเองอดที่จะเบ้ปากพร้อมกับทำหน้าแหยะๆคู่คาสโนคู่นี้ไม่ได้
"หมับ!"
"อ๊ะ!!" โถ่~อีกนิดเดียวฉันก็จะผ่านคู่รักคู่เลี้ยนไปได้อยู่แล้วแต่ทำไมมือใหญ่ๆถึงต้องคว้าข้อมือฉันไว้ล่ะคะ
"เมื่อกี้เธอพูดอะไร แล้วท่าทางแบยนั้นหมายความว่ายังไง?"
อ่อ..มือใหญ่ๆนั้นของไอ้บ้าคริสเองล่ะค่ะแล้วเมื่อกี้มันหมายถึงอะไรน่ะหรอ? หยะแหยง! อุจาดลูกกะตาไง ฮ่าๆๆแค่นี้ก็ดูไม่ออก ><!
"เปล่าหนิ - - ฉันไม่ได้ทำอะไรซะหน่อยนายหูแว้ว ตาฝาดไปเองรึเปล่า?"
ฉันพูดหน้าตายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สาบานไม่ค่อยอยากมีเรื่องเท่าไหร่
แค่บ่นนิดหน่อย นายหูดีเองช่วยไม่ได้นะ
"คริสคะฮโยฮยอนว่าเราไปก่อนดีกว่านะคะได้เวลาเรียนแล้วล่ะค่ะ"
"ฮโยฮยอนไปก่อนผมเถอะครับผมขอเวลานิดหนึ่งขอเคลียร์กับยัยปากดีนี่ก่อน"
"เอางั้นหรอคะ? ถ้างั้นเจอกันที่ห้องเรียนนะคะ ^^"
ว่าแล้วก็เดินหนีไปเลยปล่อยไอ้บ้านี่ไว้แบบนี้ได้ไงไม่กลัวชะนีแย่งไปหรอจ้ะหรือว่าพวกเธอชอบแบ่งกันกินแบ่งกันใช้เฮ้อ~ผู้หญิงสมัยนี้
"อะ..อ๊ากกก! ! ปล่อยดิว่ะ >~<!"
ฉันพยายามสะบัดมือใหญ่ๆของคริสให้หลุดแต่ก็ไม่หลุดสักทีแถมมันยังจะมาบีบข้อมือน้อยๆของฉันให้แน่นขึ้นไปอีก ไอ้แสดดดด!
"เธอรู้มั้ย ไม่มีใครกล้าพูดให้ฉันแบบนี้ ไม่มีใครกล้ามองฉันแบบนี้ แหวะหรอ?? เหอะ!หล่อเหลาอย่างฉันมีตรงไหนให้น่าแหวะกันห๊ะ!"
คริสตะคอกใส่หน้าฉันอย่างแรง แล้วรู้มั้ยไม่เคยมีใครตะคอกใส่ฉันหน้าฉันแบบนี้มาก่อน
"นายมันดูดีทุกอย่าง" ฉันตอบเสียงเรียบ
"แน่นอน" คริสพูดพร้อมกับปล่อยมือฉันออกแล้ว กอดอกตัวเองแทน
"แต่นิสัยก็เลวพอๆกับความหล่อของนายน่ะแหละ"ฉันพูดพรางกอดอกตัวเองอย่างคนถือไพ้เหนือกว่า
"ห๊ะ! เธอว่าไง..."
คริสนิ่งไปเล็กน้อย สายตาก็จ้องมองมาที่ข้อมือข้างซ้ายของฉัน อ่อ..สงสัยจะเห็นกำไลไงล่ะสวยล่ะสิกำไลสีเงินมีจี้รูปดาวและอักษรตัวKเฮ้อ~ฉันเริ่มจะหลงรักเจ้าของกำไลอันนี้แล้วล่ะสิออกแบบเรียบๆแต่ลงตัวกันจริงๆ สมแล้วที่เรียนสถาปัตย์ถ้าฉันรู้ว่าใครให้ฉันล่ะก็ แม่จะหอมแก้มให้สักฟอดนึง
"ธะ..เธอ ชะ..ชื่อแนนหรอ??" คริสถามฉันเสียงสั่นตะๆติดๆอ่างมาตั้งแต่ตอนไหนคะ? ฮ่าๆเห็นท่าคริสแล้วกูขำ ><
"ใช่ นายรู้ชื่อฉันได้ยังไง" ฉันถามออกไปอย่างสงสัย ก็สงสัยสิคะ
ฉันพึ่งจะมาเรียนที้นี่แค่ 2วันเองนะแถมไม่ใช่คนสวยคนดังเหมือนนายนี่ ที่ใครๆก็รู้จัก เอ๊ะ?หรือว่าฉันก็แอบฮ็อตนิดๆ ^+^
"พรึบ...." คริสเดินเข้ามาหาฉันแล้วยกแขนขางซ้ายของตัวเองขึ้นมาชูใส่หน้าฉัน โอเคเสนอนักฉันก็จะดูให้
"อะไรของนาย เฮือกกก... -0-"
แขนของคริสใส่กำไลสีเงิน มีจี้รูปดาวและอักษรตัว K ห้อยต่องแต่ง
เหมือนของฉันเป๊เลยฉันค่อยๆยกแขนของตัวเองออกมาดูไม่ว่าจะสีจี้รูปดาวหรือแม้แต่ตัวอักษรเหมือนกันมากจนฉันอยากจะร้องกรี๊ดออกมาดังๆ แต่ก็ทำไมได้ คริสงั้นหรอ ไอ้K นั้นฉันก็คิดว่ามันจะเป็น คาเรน แคนอลถ้าชื่อเกาหลีอาจจะเป็น คยองซู
หรือคองมิน แง่ๆ!ทำไมต้องเป็นคริส!ไอ้แบดกายคนนี้ด้วยเล้า... ><``
"หึ!เราเจอกันอีกแน่ตราบใดที่ฉันและเธอยังอยู่ในสตีฟจ๊อปแห่งนี้ เราก็ต้องเจอกันอีก ให้เกรียติรุ่นพี่ซะบ้างสิน้องรหัสของฉันเอาเป็นว่าฉันขอจบเกมส์เธอรู้แล้วนี้ว่าใครคือพี่รหัสของเธอเสียดายนะฉันให้เวลาเธอตั้งหลายวัน เธอกลับรู้เร็วกว่ากำหนดเอาเป็นว่าเกมส์หน้าฉันจะหาอันที่ยากกว่านี้แล้วกันแล้วเจอกันน้องรหัสหึๆ"
คริสยิ้มที่มุมปากก่อนจะเดินออกไปปล่อยให้ฉันงงงวยกับคำพูดของเค้า ทำไมฉันถึงคิดว่าคริสยิ้มแปลกๆ มันน่ากลัวจนน้ำตาฉันแทบเล็ด คำว่า 'น้องรหัส' มันยังวนเวียนอยู่ใน
โซนประสาท เค้าจะเล่นอะไรอะไรคือเกมส์ต่อไป
แล้วฉันจะรู้อะไรมั้ยว่าอันไหนคือเกมส์ที่เค้าสร้างขึ้น หรืออันไหนคือสิ่งที่เค้าพูดจริงๆ
ตราบใดที่ฉันยังอยู่ในสตีฟจ๊อป ฉันก็ต้องเป็นน้องรหัสของเค้าตราบใดที่เค้ายังอยู่ เค้าก็จะคิดเกมส์บ้าๆขึ้นมาอีกคิดว่าฉันชอบเกมส์บ้าบอนี้มากรึไง คิดเองเออเองอยู่ได้
ฉันต้องเริ่มหัดทำตัวให้ทันเหลี่ยมกลของคริสบ้างแล้วล่ะ นายนี่มันน่าจะร้ายลึก
เฮ้อ~ฉันเริ่มจะกลัวนายนี่ขึ้นมาแล้วสิ ปรื้อ!
___________________________
ยาวไปนิด ขอโทษที่ปล่อยให้รอนานนะคะ ^^
อื้มมมม~ ฉันบิดขี้เกียจคลายความเมื้อยล้าจากการ
นั่งอ่านหนังสือมา 3ชั่วโมงเต็มๆ เป็นเด็กสถาปัตย์ก็ต้องขยันนิดๆ ฮุฮุ (พรึบ)
"ก..แกดูคนนั้นดิแมร่งหล่อว่ะควงผู้หญิงมาด้วยอะแก ดูๆ ×.×"
"หล่อว่ะแก๊! ^_^+"
"ก็หล่ออ่ะนะ แต่ควงกับแบบนี้ สิงกันเลยไม่ดีกว่าเรอะ"
เพี้ย~ฉันตบหน้าตัวเองอย่างแรงพรางส่ายหัวไปมาเมื่อจู่ๆฉันก็คิดถึงเหตุการณ์เมื่อช่วงเที่ยงที่ผ่านมา ชายหนุ่มร่างสูงผมสีน้ำตาลทอง ตาคมกริบ ปากรูปกระจับบางเล็กน่ารัก คางยาวแหลมใบหน้าขาวนวลรับกับคิ้วเข้มๆ และนัยน์ตาสีทองสว่าง ทุกๆอย่างที่อยู่บนตัวหมอนี่มันช่าง
เพอร์เฟ็ค
"เหอะ!หล่อแล้วไงคงจะพวกแบดบอยล่ะสิท่าหล่อแค่ไหนก็ไม่เอาหรอกคิดแล้วเสียอารมณ์"
ใช่!ถึงจะหล่อล้นฟ้าถึงฉันจะแอบชมผู้ชายคนนี้อยู่ในใจ แต่ฉันก็ไม่ชอบอยู่ดี ฉันน่ะเกลียดพวกแบดบอย แบดกาย คาสโนว่าคาสโนวี่แล้วก็เกลียดผู้หญิงที่ชอบอ่อยผู้ชายมากที่สุดเลยล่ะ แล้วอย่าคิดว่าฉันอิจฉาผู้หญิงเหล่านั้นนะ
ฉันไม่เอามาคิดให้ปวดหัวหรอกค่ะ ไม่ชอบก็คือไม่ยุ่งปล่อยให้พวกเธออ่อยชายต่อไปฉันก็จะตั้งใจเรียนเพื่ออนาคตที่ยาวไกลของฉันต่อไปเหมือนกัน ^^ คิกๆ
คืนนี้ฉันไม่รู้ว่าฉันหลับไปตอนไหนรู้แต่ว่าหากตื่นขึ้นมาขอให้ฉันเจอแต่เรื่องดีๆ
(อ่า~และขอให้เจอแต่คนดีๆด้วยเถิ่ดเพรี้ยง~ )
เช้าวันต่อมา
"ไอ้แนน วันนี้แกมาสายนะ" ติ๊กที่นั่งอยู่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าคณะทักฉันขึ้น
"หวัดดีพอดีตื่นสายไปหน่อยน่ะแล้วเหมี่ยวล่ะ"
"ไปซื้อกาแฟ แกกินอะไรมั้ยเดี๋ยวฉันไปบอกเหมี่ยวให้"
"ขอมอคค่าไม่ใส่น้ำเชื่อม"
"ชอบขมๆหรอแกเนี่ย...โอเคฉันไปบอกเหมี่ยวก่อนนะ แกรออยู่นี้ล่ะ"
"จ้าๆแกไปเถอะ ฉันก็จะไปห้องน้ำปวดฉี่"
พูดแค่นั้นฉันและติ๊กก็แยกย้ายกันไปทำธุระของแต่ละคน จริงๆแล้วมีฉันนี้แหละที่มีธุระ ยัยติ๊กแค่จะเดินไปร้านกาแฟแค่นั้นเอง
'แกเมื่อคืนอะนะ ฉันกับคริสเรามี....'
'มีไรวะฮยอนอาหรือว่าแกกับคริสโซลเดมาคอมกันน่ะห่ะ!'
ขณะที่ฉันกำลังทำธุระเบาให้ห้องน้ำจู่ๆเสียงผู้หญิงสองสามคนก็พูดบ้าอะไรกันไม่รู้ ฉันก็ไม่ค่อยได้ยินเหมือนกัน อย่าว่าฉันเจือกเรื่องชาวบ้านนะ แต่พวกนี้อยากมาพูดอะไรตรงนี้กันล่ะ ขอฟังๆ
'คิกๆก็แน่อยู่แล้วเดือนคณะสถาปัตย์อย่างคริสก็ต้องมีบ้างที่จะโซลเดมาคอมกับดาวสถาปัตย์อย่างฉัน แต่เสียดายอ่ะ เค้าไม่จูบฉันเลย'
'ฉันได้ยินมาว่าเค้าจะจูบแต่กับคนที่เค้ารักหนิ'
'ชิส์!จะแคร์อะไรเพราะฉันได้ร่างกายของเค้าไปแล้ว ไปเถอะๆได้เวลาเข้าเรียนแล้ว คิกๆ'
เสียงคุยกันเงียบลงพร้อมกับเสียงปิดประตูห้องหน้าห้องน้ำดังขึ้นฉันจึงรู้ว่าพวกเธอออกไปแล้วฉันไม่ใช่เด็กบ้านนอกมากขนาดทีจะไม่รู้ความหมายในสิ่งที่พวกเธอพูดกัน 'คริส' เดือนสถาปัตย์ปี 2ที่เมื่อวานไม่ได้มารวมกิจกรรมกับพี่สตาฟแต่
เป็นคนที่ควงผู้หญิงในโรงอาหารจริงๆก็พึ่งรู้อะนะว่าคนหล่อๆตัวสูงๆท่าทางแบดบอยนั้นชื่อคริสเดือนสถาปัตย์ ส่วนดาวน่ะฉันไม่รู้หรอกนะ เมื่อกี้ไม่เห็น
หน้ามัน รู้แต่ว่าฉันไม่ชอบเรื่องแบบนี้เลย หยะแหยง
เมื่อทำธุระเสร็จฉันก็รีบเดินออกมาจากห้องน้ำเพราะตอนนี้ใกล้ได้เวลาเข้าเรียนมากแล้วแต่เมื่อฉันจะไปที่โต๊ะ ฉันก็เห็นผู้ชายที่ได้ฉายาว่าเดือนสถาปัตย์ เหอะเมื่อวานควงอีกคนหนิ แต่ทำไม
วันนี้ถึงมาควงคนนี้ได้ล่ะ โห้ย.!เลวจริงๆ - -!!
ใช่ค่ะการกระทำของคริสแย่มากๆจริงๆเป็นรุ่นพี่อะนะแต่คนแบบนี้ฉันไม่ไม่โค้งหัวแสดงความนับถือให้เหนื่อยหรอก 'พี่'ก็ไม่เรียกกระด่างปากเปล่าๆ
'คริสคะ คืนนี้คริสว่างมั้ยค่ะ ฮโยฮยอนอยากช่วนคริสไปแด้นซ์กันน่ะคะ'
'ได้สิครับถ้าเป็นฮโยยอนล่ะก็ถึงไม่ว่างคริสก็จะว่างให้ได้'
คริสทำท่าทางหวานเลี้ยนใส่คนข้างๆ มันจะรู้มั้ยนะว่าฉันที่กำลังจะเดินผ่านไปนั้นอยากจะอ้วกใส่หน้ามากขนาดไหน
"แหวะ!หยะแหยงวะ"
ฉันบ่นเบาๆกับตัวเองอดที่จะเบ้ปากพร้อมกับทำหน้าแหยะๆคู่คาสโนคู่นี้ไม่ได้
"หมับ!"
"อ๊ะ!!" โถ่~อีกนิดเดียวฉันก็จะผ่านคู่รักคู่เลี้ยนไปได้อยู่แล้วแต่ทำไมมือใหญ่ๆถึงต้องคว้าข้อมือฉันไว้ล่ะคะ
"เมื่อกี้เธอพูดอะไร แล้วท่าทางแบยนั้นหมายความว่ายังไง?"
อ่อ..มือใหญ่ๆนั้นของไอ้บ้าคริสเองล่ะค่ะแล้วเมื่อกี้มันหมายถึงอะไรน่ะหรอ? หยะแหยง! อุจาดลูกกะตาไง ฮ่าๆๆแค่นี้ก็ดูไม่ออก ><!
"เปล่าหนิ - - ฉันไม่ได้ทำอะไรซะหน่อยนายหูแว้ว ตาฝาดไปเองรึเปล่า?"
ฉันพูดหน้าตายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สาบานไม่ค่อยอยากมีเรื่องเท่าไหร่
แค่บ่นนิดหน่อย นายหูดีเองช่วยไม่ได้นะ
"คริสคะฮโยฮยอนว่าเราไปก่อนดีกว่านะคะได้เวลาเรียนแล้วล่ะค่ะ"
"ฮโยฮยอนไปก่อนผมเถอะครับผมขอเวลานิดหนึ่งขอเคลียร์กับยัยปากดีนี่ก่อน"
"เอางั้นหรอคะ? ถ้างั้นเจอกันที่ห้องเรียนนะคะ ^^"
ว่าแล้วก็เดินหนีไปเลยปล่อยไอ้บ้านี่ไว้แบบนี้ได้ไงไม่กลัวชะนีแย่งไปหรอจ้ะหรือว่าพวกเธอชอบแบ่งกันกินแบ่งกันใช้เฮ้อ~ผู้หญิงสมัยนี้
"อะ..อ๊ากกก! ! ปล่อยดิว่ะ >~<!"
ฉันพยายามสะบัดมือใหญ่ๆของคริสให้หลุดแต่ก็ไม่หลุดสักทีแถมมันยังจะมาบีบข้อมือน้อยๆของฉันให้แน่นขึ้นไปอีก ไอ้แสดดดด!
"เธอรู้มั้ย ไม่มีใครกล้าพูดให้ฉันแบบนี้ ไม่มีใครกล้ามองฉันแบบนี้ แหวะหรอ?? เหอะ!หล่อเหลาอย่างฉันมีตรงไหนให้น่าแหวะกันห๊ะ!"
คริสตะคอกใส่หน้าฉันอย่างแรง แล้วรู้มั้ยไม่เคยมีใครตะคอกใส่ฉันหน้าฉันแบบนี้มาก่อน
"นายมันดูดีทุกอย่าง" ฉันตอบเสียงเรียบ
"แน่นอน" คริสพูดพร้อมกับปล่อยมือฉันออกแล้ว กอดอกตัวเองแทน
"แต่นิสัยก็เลวพอๆกับความหล่อของนายน่ะแหละ"ฉันพูดพรางกอดอกตัวเองอย่างคนถือไพ้เหนือกว่า
"ห๊ะ! เธอว่าไง..."
คริสนิ่งไปเล็กน้อย สายตาก็จ้องมองมาที่ข้อมือข้างซ้ายของฉัน อ่อ..สงสัยจะเห็นกำไลไงล่ะสวยล่ะสิกำไลสีเงินมีจี้รูปดาวและอักษรตัวKเฮ้อ~ฉันเริ่มจะหลงรักเจ้าของกำไลอันนี้แล้วล่ะสิออกแบบเรียบๆแต่ลงตัวกันจริงๆ สมแล้วที่เรียนสถาปัตย์ถ้าฉันรู้ว่าใครให้ฉันล่ะก็ แม่จะหอมแก้มให้สักฟอดนึง
"ธะ..เธอ ชะ..ชื่อแนนหรอ??" คริสถามฉันเสียงสั่นตะๆติดๆอ่างมาตั้งแต่ตอนไหนคะ? ฮ่าๆเห็นท่าคริสแล้วกูขำ ><
"ใช่ นายรู้ชื่อฉันได้ยังไง" ฉันถามออกไปอย่างสงสัย ก็สงสัยสิคะ
ฉันพึ่งจะมาเรียนที้นี่แค่ 2วันเองนะแถมไม่ใช่คนสวยคนดังเหมือนนายนี่ ที่ใครๆก็รู้จัก เอ๊ะ?หรือว่าฉันก็แอบฮ็อตนิดๆ ^+^
"พรึบ...." คริสเดินเข้ามาหาฉันแล้วยกแขนขางซ้ายของตัวเองขึ้นมาชูใส่หน้าฉัน โอเคเสนอนักฉันก็จะดูให้
"อะไรของนาย เฮือกกก... -0-"
แขนของคริสใส่กำไลสีเงิน มีจี้รูปดาวและอักษรตัว K ห้อยต่องแต่ง
เหมือนของฉันเป๊เลยฉันค่อยๆยกแขนของตัวเองออกมาดูไม่ว่าจะสีจี้รูปดาวหรือแม้แต่ตัวอักษรเหมือนกันมากจนฉันอยากจะร้องกรี๊ดออกมาดังๆ แต่ก็ทำไมได้ คริสงั้นหรอ ไอ้K นั้นฉันก็คิดว่ามันจะเป็น คาเรน แคนอลถ้าชื่อเกาหลีอาจจะเป็น คยองซู
หรือคองมิน แง่ๆ!ทำไมต้องเป็นคริส!ไอ้แบดกายคนนี้ด้วยเล้า... ><``
"หึ!เราเจอกันอีกแน่ตราบใดที่ฉันและเธอยังอยู่ในสตีฟจ๊อปแห่งนี้ เราก็ต้องเจอกันอีก ให้เกรียติรุ่นพี่ซะบ้างสิน้องรหัสของฉันเอาเป็นว่าฉันขอจบเกมส์เธอรู้แล้วนี้ว่าใครคือพี่รหัสของเธอเสียดายนะฉันให้เวลาเธอตั้งหลายวัน เธอกลับรู้เร็วกว่ากำหนดเอาเป็นว่าเกมส์หน้าฉันจะหาอันที่ยากกว่านี้แล้วกันแล้วเจอกันน้องรหัสหึๆ"
คริสยิ้มที่มุมปากก่อนจะเดินออกไปปล่อยให้ฉันงงงวยกับคำพูดของเค้า ทำไมฉันถึงคิดว่าคริสยิ้มแปลกๆ มันน่ากลัวจนน้ำตาฉันแทบเล็ด คำว่า 'น้องรหัส' มันยังวนเวียนอยู่ใน
โซนประสาท เค้าจะเล่นอะไรอะไรคือเกมส์ต่อไป
แล้วฉันจะรู้อะไรมั้ยว่าอันไหนคือเกมส์ที่เค้าสร้างขึ้น หรืออันไหนคือสิ่งที่เค้าพูดจริงๆ
ตราบใดที่ฉันยังอยู่ในสตีฟจ๊อป ฉันก็ต้องเป็นน้องรหัสของเค้าตราบใดที่เค้ายังอยู่ เค้าก็จะคิดเกมส์บ้าๆขึ้นมาอีกคิดว่าฉันชอบเกมส์บ้าบอนี้มากรึไง คิดเองเออเองอยู่ได้
ฉันต้องเริ่มหัดทำตัวให้ทันเหลี่ยมกลของคริสบ้างแล้วล่ะ นายนี่มันน่าจะร้ายลึก
เฮ้อ~ฉันเริ่มจะกลัวนายนี่ขึ้นมาแล้วสิ ปรื้อ!
___________________________
ยาวไปนิด ขอโทษที่ปล่อยให้รอนานนะคะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น