ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF][K-pop] รวมเรื่องสั้น เขียนมันทุกวง

    ลำดับตอนที่ #3 : [CNBLUE/Yonghyun]Your Song

    • อัปเดตล่าสุด 9 พ.ย. 59


    Title : Your Song
    Status : Short Fic
    Author : Redblood15
    Pairing : Younghwa x Jonghyun


    --------------------------------------------------------------------------------------------------

     

                 “พี่พูดว่าไงนะ?

                 “แต่งเพลงให้หน่อย

                 “แล้วทำไมพี่ไม่แต่งเองล่ะ พี่ก็แต่งเป็นหนิ แถมยังเก่งกว่าผมด้วย

                 “ก็มัน...รู้สึกแต่งไม่ค่อยได้นี่นา

                 “งงว่ะ? หมายความว่าไง? พี่จะให้แต่งเพลงนี้ไปทำไม?

                 “-///- ...สารภาพรัก

                 “เฮ้ย! งั้นพี่ก็ยิ่งต้องแต่งเองเลยสิ!!”

                 “น้านะ จงฮยอนแต่งให้หน่อยสิ *_*”

                 “เฮ้ย! สยองมากพี่ยงฮวา พี่ทำอะไรของพี่เนี่ย =[]= ไม่ต้องมาเกาะแขน ออกป๊ายยยยยย

                 “งั้นจงฮยอนก็ช่วยพี่สิ...นะ

                 “เออๆ ก็ได้ๆ พี่อยากได้แบบไหนล่ะ

                 “เย้! แปลว่านายยอมแต่งให้พี่แล้วใช่มั๊ย ^[+++]^ แต่งแบบไหนก็ได้แหละ ขอเป็นแบบที่นายชอบนะ

                 “ยิ่งฟังก็ยิ่งงง ทำไมต้องเป็นแบบที่ผมชอบล่ะ

                 “เอาน่าๆ

                 “แล้วพี่จะเอาวันไหนล่ะ

                 “วันไหนก็ได้แหละ นายแต่งเสร็จวันไหนก็เอาวันนั้นเลย



                     นี่เป็นบทสนทนาที่ จองยงฮวา เข้ามาพูดกับผม อีจงฮยอนเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว นั่นทำให้ผมต้องมานั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน หน้ากระดาษแต่งเพลงและคอมพิวเตอร์ พร้อมกับกีตาร์อยู่ตรงนี้ มันก็เพราะเหตุผล(ที่ผมเรียกมันว่าข้ออ้าง)ของพี่ยงฮวา ทำให้ผมต้องตอบรับคำขอนั้น

                     ที่จริงผมจะแต่งเพลงนี้ก็ได้นะ แต่เอาจริงๆแล้ว ผมก็เริ่มจะแต่งไม่ออกเหมือนกัน  ก็เพราะผมยังไม่รู้เลยว่าคนที่พี่ยงฮวาจะสารภาพรักด้วยคือใคร ซอฮยอน? ปาร์คชินเฮ? หรือว่าผู้หญิงคนอื่น ผมไม่รู้อะไรเลย

                     แต่ที่มากกว่านั้นสารภาพรักคำนี้มันทิ่มแทงใจผม

     

                     ผมรักพี่ยงฮวา รักมานานแล้ว น่าจะก่อนที่เราจะเดบิวต์เป็นcnblueซะอีก แต่เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ แม้แต่จองชินหรือมินฮยอกก็ไม่รู้  แน่นอนว่าพี่ยงฮวาก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมไม่เคยบอก ไม่เคยแสดงความรู้สึกให้พี่ยงฮวาได้รู้ เพราะผมกลัว...กลัวว่าถ้าพี่ยงฮวารู้ เราสองคนจะไม่เหมือนเดิม กลัวว่าจะสูญเสียพี่ชายที่แสนดีของผมคนนี้ไป






    2 วันต่อมา

                 “นายแต่งเพลงให้พี่เสร็จยังอ่ะ จงฮยอน

                 “ยังเลยพี่ ผมไม่ค่อยมีไอเดียเลย

                 “อ้าว ทำไมล่ะ

                 “ผมเข้าใจแล้วอ่ะพี่ การที่ต้องแต่เพลงให้ใครคนนึงนี่มันยากจริงๆ

                 “ฮ่าฮ่าฮ่า งั้นนายลองแต่งมันออกมาจากความรู้สึกของนายสิ

                 “โหพี่ พี่ก็เข้าใจนี่หว่า แล้วทำไมไม่แต่งเองเลยล่ะ

                 “ไม่เอาล่ะ อยากให้จงฮยอนแต่งให้~”

                 “เออใช่ พี่จะให้ใครล่ะเพลงนี้ ผมจะได้รู้ แล้วก็แต่งได้ถูก

                 “ให้...ฮยอน-///-“

                 “อ่า เข้าใจแล้วฮะ งั้นผมขอแต่งเพลงคนเดียวในห้องผมนะ พี่อย่ารบกวนล่ะ

                 “อ่า อ่า ได้สิ




                     ผมรู้แล้ว ผมเข้าใจแล้ว คนที่พี่ยงฮวาจะสารภาพรักด้วยคือ ซอจูฮยอนหรือ ซอฮยอนโซนยอชิแด นั่นสินะ ผมก็รู้ ก็เข้าใจมาตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าคนที่พี่ยงฮวารักน่ะ มันไม่มีทางเป็นผมอยู่แล้ว ทั้งที่เป็นอย่างนั้นมันก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่ดี เจ็บตรงนี้ ก้อนเนื้อที่อยู่ในอกข้างซ้ายนี้

                     ผมไม่ไหวแล้ว ความรักของผมที่มันอัดแน่นอยู่ในอกมามากกว่า 3 ปี มันกลายมาเป็นความเจ็บปวดที่ล้นออกมา กลั่นออกมาเป็นน้ำใสๆที่มันไหลออกมาจากดวงตา ผมไม่สามารถกลั้นน้ำตานี้ได้อีกแล้ว




                     ผมตื่นขึ้นในวันถัดมา อ่า...จริงสิ เมื่อคืนผมร้องไห้จนหลับไปนี่นา ผมลุกขึ้นไปดูตัวเองในกระจก ไม่ไหว ตาผมบวมมาก ปวดหัวด้วย วันนี้คงออกจากห้องไปเจอใครไม่ได้

     

    ก๊อก ก๊อก

                 “พี่จงฮยอน

                 “มีอะไรมินฮยอก?”

                 “วันนี้ผมกับจองชินจะออกไปข้างนอกนะครับ พี่อยู่คนเดียวได้นะ?

                 “หืม? แล้วพี่ยงฮวาล่ะ?

                 “พี่ยงฮวาไปถ่าย We got married ฮะ คงกลับเย็นๆนั่นแหละ

                 “อ่า...อืม มินฮยอก ไปเถอะ พี่อยู่ได้

     

                     มินฮยอกตะโกนคุยข้ามประหูห้องนอนกับผม อ่า...ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดี ผมจะได้อยู่ที่นี่คนเดียว มินฮยอกกับจองชินไปเที่ยวด้วยกันก็ดี ส่วนพี่ยงฮวา...ตอนนี้พี่เค้าก็คงจะดีใจ ก็ตอนนี้เค้าได้อยู่กับคนที่พี่เค้ารัก แต่ผมกำลังเสียใจ...เพราะคนที่ผมรัก

                    ผมเดินออกมาจากห้องตัวเอง ไม่มีใครอยู่จริงๆด้วย มันคงเป็นเรื่องดีที่ไม่มีใครได้เห็นสภาพของผมตอนนี้ ผมเดินไปทำอะไรกินในห้องครัว แล้วเอาออกมากินที่หน้าทีวี ผมไม่คิดเลยว่าเปิดทีวีแล้วผมจะเจอกับ รายการ We got married’

                     ผมนั่งดูคู่แต่งงานคู่หนึ่งในทีวี ยงซอผมดูเค้าทั้งคู่แสดงความรักให้แก่กัน ผมไม่ไหวแล้ว น้ำตาผมไหลลงมาอีกแล้ว ทั้งๆที่ผมคิดว่าเมื่อคืนมันไหลออกมาหมดแล้ว...แล้วข้าวจานนั้นผมก็ไม่ได้กินมัน




                     ผ่านมาเป็นสัปดาห์ที่ผมไม่ได้เจอกับพี่ยงฮวา ทั้งๆที่เราก็อยู่หอเดียวกันแท้ๆ แต่กลับไม่ได้เจอหน้ากันเลย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะพี่เค้างานยุ่ง...หรือว่าเพราะผมหลบหน้า

                     ผมนึกถึงสิ่งที่ค้างคาอยู่ อา...ผมต้องแต่งเพลงให้พี่ยงฮวา ผมหวังว่าผมจะแต่งมันออกมาได้ นายลองแต่งมันออกมาจากความรู้สึกของนายสิผมจะแต่งมันออกมาจากความรู้สึก ความรู้สึกที่ผมมอบให้พี่...พี่ยงฮวา




    ผ่านมาอีกหลายสัปดาห์

                 “จงฮยอน~ นายแต่งเพลงให้พี่เสร็จยังอ่า

                 “ใกล้เสร็จแล้วล่ะพี่ ขาดแค่ประโยคสุดท้าย

                 “งั้นพี่ขอดูหน่อยสิ

     

                     วันนั้น ระหว่างที่ผมเดินไปหยิบเนื้อเพลง พี่ยงฮวาก็ไปหยิบเอากีตาร์มา และแล้วเพลงนี้ก็ถูกบรรเลงครั้งแรก ร้องโดยผม กีตาร์ก็โดยผม และประโยคสุดท้ายแต่งโดย...พี่ยงฮวา



    หลายวันต่อมากองถ่าย We got married ยกกองกันมาถ่ายที่หอพักของcnblue

                     คราวนี้ผมไม่ใช่แค่เห็นพวกเค้า2คนรักกันในทีวีแล้ว แต่ผมได้เห็นจะจะ เต็มๆตาเลย ผมเห็นและเข้าใจแล้ว ซอฮยอนเค้าทั้งสวย น่ารัก และเป็นกันเอง มันก็ไม่ผิดเลยที่พี่ยงฮวาจะรักเธอ ผมต้องเก็บความรู้สึกและความเศร้าไว้ให้ลึกที่สุด แล้วปั้นหน้ายิ้มมีความสุขเมื่ออยู่ต่อหน้ากล้องจนกว่าจะถ่ายเสร็จ

     

                 “ฮยอน อย่าพึ่งกลับได้มั๊ย? อยู่กินข้าวกันก่อนนะ

                 “มีอะไรหรอคะยง?

                 “ยงมีอะไรจะบอกน่ะ อ่า...สารภาพ

                 “ได้ค่ะ เลี้ยงข้าวฮยอนด้วยนะคะ^^”

     

                     และแล้วหลังจากอาหารเย็นมื้อนั้นผ่านไปพี่ยงฮวาก็มาเตี๊ยมเรื่องเพลงกับผม

                     เพลงนี้ได้ออกมาบรรเลงอีกครั้งหนึ่งในวันนี้ กีตาร์โดยผม แต่ร้องโดยพี่ยงฮวา ...พี่เค้ากำลังจะสารภาพรักกับซอฮยอน


    널 처음 본 순간 꿈인 것 같았어
    นอล ชอ อึม บน ซุน กัน กุม อิน กอท คัท ทา ซอ
    ครั้งแรกที่เจอเธอ ฉันเหมือนตกอยู่ในความฝัน
    천사처럼 예쁜 네 미소 때문에
    ชอน ซา ชอ รอม เย ปึน นี มี โซ เต มุน เน
    เพราะรอยยิ้มที่สวยราวกับนางฟ้าของเธอ
    그런 니가 나의 사랑이 되면 어떨까
    คือ รอน นี กา นา เอ ซา รัง อี ทเว มยอน ออ ตอล กา
    ถ้าวันหนึ่งเธอจะมาเป็นคนรักของฉัน
    상상만으로도 행복해 지는걸
    ซัง ซัง มัน อือ โร โด แฮง บก แฮ จี นึน กอล
    แค่คิดก็มีความสุขแล้ว

    I'll let you know
    ฉันจะบอกให้เธอรู้

    나는 너를 상상해 나를 보면 웃는
    นา นึน นอ รึล ซัง ซัง แฮ นา รึล โบ มยอน อูนึน
    ฉันคิดถึงเธอ แล้วฉันก็หัวเราะ (เหมือนยิ้ม)
    너를 상상해 내 손 잡아 주는 널
    นอ รึล ซัง ซัง แฮ แน ซน จา บา จู นึน นอล
    ฉันคิดถึงแต่เธอ เธอคนที่จับมือฉันไว้
    마법을 걸어 내 사랑에 되길
    มา บอบ อึล คอ รอ แน ซา รัง เอ ทเว คิล
    ราวกับโดนเวทมนตร์ ความรักของฉัน

    너를 상상해 내 품에서 잠들
    นอ รึล ซัง ซัง แฮ แน พุม เอ ซอ ชัม ดึล
    ฉันคิดถึงเธอ ที่หลับอยู่ในอ้อมกอดฉัน
    너를 상상해 내게 키스하는 널
    นอ รึล ซัง ซัง แฮ เน เด คิ ซึ (คิส) ฮา นึน นอล
    ได้แต่คิดถึงตอนที่ฉันจูบเธอ
    달콤한 상상을 해~
    ทัล คม ฮัน ซัง ซัง อึล แฮ
    ได้แต่จินตาการเรื่องราวหวานๆระหว่างเรา

    푸른언덕 위에 하얀집을 짓고 
    พู รึน ออน ดอก วี เอ ฮา ยัน จิบ อึล จิซ โก
    เนินเขาสีน้ำเขียวและบ้านสีขาว
    노란 그네 타는 우리 둘에 모습
    โน รัน คือ เน ทา นึน อู รี ทุล เอ โม ซึบ
    แกว่งชิงช้าสีเหลือง เหมือนกับเราสองคน
    모닝커피를 주며 아침을 깨우는 너를
    โม นิง คอ พี รึล จู มยอ อา ชิม อึล แก อู นึน นอ รึล
    ฉันจะทำข้าวเช้าและกาแฟให้เธอ

    ....


    매일 상상해 너와 함게 하는
    แม อิล ซัง ซัง แฮ นอ วา ฮัม เก ฮา นึน
    คิดถึงเธอทุกวัน คิดว่าฉันได้อยู่ข้างเธอ
    나를 상상해 너를 안아주는 날 
    นา รึล ซัง ซัง แฮ นอ รึล อัน นา จู นึน นาล
    ฉันคิดถึงเธอ คนที่ฉันจะกอด
    황홀한 상상을 해
    ฮวัง ฮล ฮัน ซัง ซัง อึล แฮ
    ได้แต่จินตนาการถึงความน่าหลงใหล

    매일 너를 상상해
    แม อิล นอ รึล ซา รัง แฮ
    ฉันนั้นคิดถึงเธอทุกวัน
    서로의 반쪽되는 우릴 상상해
    ซอ โร เอ บัน จก ทเว นึน อู ริล ซัง ซัง แฮ
    จินตนาการภาพที่เราอยู่ด้วยกัน
    서로 닮아 가는걸 oh
    ซอ โร ทัล มา คา นึน กอล 
    เราจะเป็นอย่างนั้น oh~
    나의 꿈들이 이루어지기를
    นา เอ กุม ดึล อี อี รู ออ จี กี รึล
    ฉันหวังว่าความฝันนี้จะเป็นจริง
    나는 너를 사랑해
    นา นึล นอ รึล ซา รัง แฮ
    ฉันรักเธอนะ
    내 사랑이 돼줘 너를 사랑해
    แน ซา รัง อี ทเว จวอ นอ รึล ซา รัง แฮ
    มาเป็นคนรักของฉัน ฉันรักเธอ~
    용기내 고백 할게 oh
    ยง กิ แน โค แบก ฮัล เก
    รวบรวมความกล้า สารภาพกับเธอ 
    You're my imagine love~ 
    เธอคือความรักในจินตนาการของฉัน~

    Imagine - CNBLUE

     
    cr : 순수종결자♡,상도동보일러 @ DC married and iamelims @youtube [songs and lyrics]
    Thai-Trans: minjuhyun@CNBLUETHAILAND
    Thai-Rom: minjuhyun@CNBLUETHAILAND
    http://cnbluethailand.com/



     

                     มันคงเป็นเพราะผมก้มหน้าเล่นกีตาร์ทั้งเพลง ทำให้ท่อนจบ พอผมเงยหน้าขึ้นมาก็ปะทะสายตากับพี่ยงฮวาที่มองผมอยู่ อย่ามองผมเลย คนที่พี่ควรมองนั่งอยู่ตรงนู้นต่างหาก

                     แปะ แปะ

                 “ว้าว เพราะจังเลยค่ะ ยงแต่งหรอคะ

                 “เปล่าหรอกครับ เพลงนี้จงฮยอนแต่ง

                 “อ่า...เป็นเพลงของจงฮยอนนี่เอง

                 “ครับ เป็นเพลงของจงฮยอนครับ จงฮยอนแต่ง ส่วนผมร้อง แล้วก็ร้องให้จงฮยอนด้วยครับ

                     ?

                 “ว้าว ดีจังเลยค่ะ

                     ?

                 “ครับ ผมตั้งใจที่จะให้เค้าจริงๆ

                 “เฮ้ย! เดี๋ยวนะพี่! ผมงง

                 “งงอะไรของนาย

                 “พี่ให้ผมแต่งเพลง

                 “อ่า ถูก

                 “เพื่ออะไร

                 “สารภาพรักไง-///-“

                 “กับใคร

                 “ฮยอนไง

                 “งั้นพี่ร้องเพลงให้ผมทำไม

                 “เอ้า! ก็พี่จะสารภาพรักกับจงฮยอนไง

                 “เฮ้ย! ผม? ไม่ใช่ซอฮยอน?

                 “ก็นายไงจงฮยอน หรือยังไม่ชัดเจนอีก พี่-รัก-นาย-อีจงฮยอน

                 “O[]O พี่ทำผมอึ้งนะเนี่ย!”

                 “ฮ่าฮ่าฮ่า ขอโทษนะ

                 “ฮือ T_T พี่ยงฮวาอ่ะ พี่รู้มั๊ยพี่ทำผมเสียใจมาตั้งนาน ฮือ~”

                 “พี่ขอโทษนะจงฮยอน แต่พี่รักนายนะ

                 “ผมก็รักพี่! พี่ยงฮวา

     

                     ผมกระโจนเข้ากอดพี่ยงฮวาทันทีและร้องไห้ระบายความรู้สึกออกมา พี่ยงฮวาทำผมเสียใจ เสียใจมานานมาก! แต่ยังไงผมก็รักพี่เค้านะ!

                     วันนี้คงเป็นวันที่ผมยิ้มได้อย่างสุดหัวใจซักที^^

    END
     


    --------------------------------------------------------------------------------------

     
    เย้ ในที่สุดเรื่องนี้ก็สำเร็จ เรื่องนี้ไม่เคยลองแต่งเลยอ่ะ เคยแค่วางโครง ตอนแรกวางให้เป็นนักเรียนมัธยมด้วยซ้ำ แต่จู่ๆมันเปลี่ยนใจกะทันหัน ส่วนตัวชอบเพลงนี้มาก ก็เลยเอามาใช้ เป็นไงบ้างคะเรื่องนี้ ดราม่ามั๊ย? ไม่มากเนอะ พยายามแต่งให้ดราม่า แต่ไม่ค่อยไหวเท่าไหร่ ฝากติชมด้วยค่ะ
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×