คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [HimUp] เขยศรี ณ พูซาน #2
-. โรแรมเอิะเยะเอิเยอนลาืน.-
พวเราลับมาาานแฟนไ์แล้วรับ ..แล้วเอร์วิสให้แฟนลับวันนี้ืออะไรรู้มั้ยรับ..
เอร์วิสสำหรับแฟนๆ ในวันนี้ือารที่ผมับฮิมานฮยอ้อยืนอันและหอมแ้มันและัน..
ไ เบบี้ ..ฟินพอมั้ยล่ะ -___-
และอนนี้็ถึเวลาสัมผัสับวามน่าลัวในยามรารีไ้แล้ว บันี้ ..รู้มั้ยรับ ว่าลาืนอย่านี้ผมลัวอะไรมาที่สุ..
เหอๆ ็ลัวฮิมานฮยอะปล้ำผมไ -__-;; ถึะเป็นผู้ายผม็ไม่ไหวใ ยิ่ฮิมานฮยออบทำัวประหลาๆ ใส่ผมเรื่อยอย่านี้ยิ่ไม่น่าไว้ใ
ผมนอนัวโยมีผ้าห่มหนาๆ ลุมัวผมไว้บนเียนุ่มๆ หลัาที่ิอาบน้ำ่อนรอเวลาประหารหรือเวลาที่ฮิมานฮยอออมาาห้อน้ำนั่นเอ
เอิ่ม ..อันที่ริ็ไม่มีอะไร้อลัวหรอนะ แ่ารที่อยู่ีๆ ฮยอ็พูึ้นมาว่า 'นายไม่รอแน่ืนนี้' ถึับทำให้ผมำไม่ออ ไอ้'ไม่รอ' ในที่นี้หมายวามว่ายัไหา!?
แอ๊
เสียประูห้อน้ำัพร้อมๆ ับ ..เอิ่ม -_____-)/
"ทำไมฮยอไม่ใส่เสื้อผ้าให้ีๆห้ะ!!" ใ่แล้วรับ ..อนนี้ฮยอมีแ่ผ้านหนูสีสวยลายอฟฟี่พริ้น์ พันรอบเอวปิมูมู่น้อยอเานั่นเอ..
"ทำไมะใส่ไม่ไ้ เป็นผู้ายเหมือนัน มีเหมือนๆัน แล้วะลัวอะไรวะรับ"
"มันไม่เหมือนันโฟ้ย!!"
"ไม่เหมือนยัไ ..หรือว่าอนายให่ว่าัน !?"
"ะบ้าหรอวะรับ!!"
"หึๆ" เาหัวเราะเบาๆ แ่นั้น่อนะสวมเสื้อยืแล้ว ..
ึผ้าเ็ัวออ ..
็ไม่รู้สินะ -___- *ทำหน้าแบบเฮนรี่*
"เฮ้ย โหยอีเ*ย!!!!!" ผมสบถออมา่อนะลุมโป
"หยาบาย ..ันใส่บ็อเอร์ไว้้าในโฟ้ย"
"อ่า.. หรอ =.,=" ผม่อยๆ เลื้อยัวึ้นมามอ ..เออริ้วย บ็อเอร์ลายสวยนะเนี่ย วันหลัอื้อ่อีว่า -.,-
ฮยอเินึ้นมาบนเีย่อนะนอนอผมที่นอนะแ้าหันหลัให้เาอยู่
"ฮยอทำอะไรน่ะ - - " ผมหันหน้าไปมอฮยอ เาไม่อบำถามผม แ่ลับหลับาพริ้มแล้วพูว่า
"อนอนอย่านี้สัพันะ"
ึมๆ แสว่าฮยอรู้สึเหนื่อยและ้อารวามอบอุ่นสินะ อนเ็ๆ พ่อแม่ไม่รัหรอ =O= ็ไม่น่าใ่เพราะผมเห็นรอบรัวเารัันี
ผมเยิบัวเบียฮยอเพราะิว่าฮยอ้อารวามอบอุ่น ่วนี้รู้สึแปลๆ อยู่ับฮยอทีไรหัวใเ้นแรทุที ไม่รู้ว่าเป็นอะไร รู้แ่ว่า ..
..อยู่ับฮยอแล้วมีวามสุเท่านั้นเอ ..
.
รอ! (=_____= zZ)
"ฮยอรันายนะออบ"
-.เ้าวันใหม่.-
อหาวรัวๆ แปที ่วสุๆ =__=
หืม?
ฮะ เฮ้ย!! พอผมลืมาึ้นมา็พอับสัว์ประหลาหน้าลิึ่ำลันอนเท้าแนมอผมาแป๋วแล้วเอาแ่อมยิ้ม
"ฮยอยิ้มทำไม -__-" บ้าป่ะเนี่ย
"ฮยอยิ้มให้นน่ารัอฮยอ"
อุ้ยเิน ./////. ีบเ้าป่ะเนี่ยัวเทอว์ <<เพิ่สำเหนีย
"อย่าหน้าแิ ฮยอแพ้นหน้าแนะ" เาพุ่ัวมาอผม่อนะลิ้ไปลิ้มาอยู่บนเีย
"ฮยอเป็นอะไรทำไมอบแล้ผม" สสัยมานานล่ะ -O-?
"เาเรียว่าีบไม่ไ้แล้ แล้วที่ทำอย่านี้็เพราะรัไ ; ) "
ิ้สสสสสสสส รู้แล้วว่ารั แ่อร้ออย่ามาุไ้รออไ้มั้ย มันั๊ะึ๊ยย >___<
"ฮยออ่า -/- " เาเยหน้าึ้นมาหอมแ้มผมหนึ่ที่อนะุที่ออผมใหม่
"เินอีแล้วเ้าัวแสบ ไปอาบน้ำไ้แล้ว" เาลุึ้นำลัะเินไปที่ห้อน้ำ แ่เหมือนมีพลัานบาอย่า เอ้ย อะไรบาอย่าไม่รู้ทำให้ผมว้าแนยื้อเาไว้
"ฮยอ ( ' ')/ "
"รับ?"
"ฮยออ่ะอบยิ้มแบบนี้เรื่อยเลย ; ) " ผมเลียนแบบท่ายิ้มที่เาอบยิ้มบ่อยๆ ให้ผม "มันหล่อี เพราะะนั้นอย่ายิ้มให้ใรเห็นนอาผมนะ ( '///// ')"
พูอะไรออไปเนี่ย -___-)
"หึหรอ ฮ่าๆ สัารับว่าะไม่ยิ้มอย่านั้นให้ใรนอามุนน้อย ; )" ไม่ไ้ยินนานแล้วนะ 'มุนน้อย' เนี่ย -__-;; ฮยออบเรียผมอนเ็ๆ อนนี้โแล้วไม่วรเรียนะ ..
ยเว้นฮยอนเียวแหละ -3-//
ฮยอุ๊บปาผมเบาๆ ่อนะเินเ้าห้อน้ำไป
พรื ฟห่าสวหเออืทม เิน!!!!!! -/////-
-.บ้านโฮมสวีทโฮมอุ่นพี่ีอุนและรอบรัว.-
พวเราใ้เวลาเพียรึ่ั่วโมาโรแรมมาที่บ้านพี่ีอุน มัน็ไม่ไ้ใล้ันนานั้นหรอ ผมแ่เร่นับรถให้ับเร็วๆเท่านั้นเอ -..-
"พี่ ี อุน !!!!" ผมะโนเรียพี่ีอุน่อนะเห็นร่าสูให่ปราัวออมาาบ้าน
"ออบน้อร้า" พวเราอันลมิ๊อยู่นาน
"สวัสีรับทุน ผมพี่ายอออบรับ ีอุน ส่วนนี่ภรรยาผมมุน โอา และน้อสาวอโอาื่อ ปาร์ อนมีรับ" พี่ีอุนแนะนำัวเอ ภรรเมียและ็น้อภรรเมียให้ทุน
ถ้าผมไม่ไ้าฝานะ รู้สึว่าอนมีนูน่า้อมอฮิมานฮยอ้วยาเยิ้มอนานานล่ะนะ
โสอยู่แน่เลย โธ่ -.-
สามีผมเฟ้ย!! ไม่ให้หรอรับ!! #ยอมรับแล้วสินะ
"เิทุนเ้าบ้าน่ะ" โอานูน่าพาทุนเ้าบ้าน่อนะพาทุนไปที่ห้ออแ่ละน
หมห่วเรื่อห้อไม่พอรับ เพราะบ้านหลันี้ ไม่สิ ้อเรียว่าฤหาสน์หลันี้มีห้อสำหรับแเป็นยี่สิบว่าห้อรับ -___-
ส่วนผม็มีห้อนอนอัวเออยู่แล้วรับ นี่็เพิ่รู้ว่าพี่ทำห้อเผื่อ้วย มีพี่อย่านี้นี่โีสุๆ ไปเลย ><
ห้ออฮิมานฮยออยู่ร้ามผมรับ พี่าย็สร้าไว้เผื่อเหมือนันเพราะสอนนี้็ี้ย่ำปึ้ันไม่ใ่น้อย ึึ
เมื่อทุนเ็บ้าวอเสร็ ็ลมาิน้าวันอย่าพร้อมหน้าพร้อมา ผมึ่ลมา่อน็่วยพี่โอาเสริฟอาหาร
"อาหารมาแล้วรับบบ" ผมวาิมิถ้วยให่ที่สุไว้รหน้าุนฮ ส่วนถ้วยเล็็เป็นอนอื่นามลำับ
"มีอะไรให้ผม่วยมั้ยรับ" ยุฮยอออัว้วยวามเป็นลีเอร์เอ่ยปาถาม
"ไม่มีแล้วมั้รับ" ผมอบ
ในะที่พวผมำลัุยันอยู่ อนมีนูน่า็ยน้ำแร้อนๆ ามให่้วยำลัแนทั้หมที่มี แ่เพราะวามที่นูน่าัวเล็เลยทำให้ถือามไม่มั่น
"ให้ผม่วยนะรับ" เหอะ รีบเสนอหน้าเียวนะฮิมานฮยอ -____-
"อุ้ย ่ะ -///-" เพราะมัวแ่เินเลยทำให้ามน้ำแร้อนๆ นั่นหล่นนน้ำร้อนๆลวทั่วแนพี่ฮิมาน
"โอ้ย!"
"ุฮิมานะ! / ฮิมาน! / ฮยอ!"
ทุนรีบลุไปหาฮยอที่ล้มลุมแนเพื่อ่วย แนแร่อฮยอแไปหม อนมีนูน่ารีบวิ่เ้าไปประอฮิมานฮยอ
"รี๊ อนมีอโทษะ ฮืออ อนมีไม่ไ้ั้ใเลย่ะ ฮึ.." อนมีร้อไห้เพราะนาทำฮิมานฮยอเ็บไม่ว่า ..แ่นาะับแนฮยอทำส้นิ่อัลไลรับ -__-++
"ไม่เป็นไรรับ แ่นี้เอ ; )" ฮิมานฮยอยิ้มให้นูน่า ..ยิ้มแบบที่เาให้สัาับผมแล้วว่าะไม่ยิ้มแบบนี้ให้ใร..
ผมยื่นนิ่อยู่รนั้นนานมา นอนมีนูน่าหยุร้อไห้ ผมึรู้สึัวแล้วยับัววิ่หนีให้ไลาภาพรนั้นให้ไลที่สุ
..ภาพที่ฮิมานฮยอับอนมีนูน่าอันแนบแน่น
-.ห้อน้อละมุนมึนมุนอบบี้.-
ใรหึฮิมานฮยอ ..? ไม่มี๊ ใรบอว่าผมหึ บ้าหรา -^- ะหึนอย่านั้นไปทำไมล่ะ เอะแรๆ
แ่ปัหาที่น่าหนัใที่สุในเวลานี้ือ ..
ไป ไม่ไป ไป ไม่ไป ไป ไม่ไป ..แล้วมาเล่นโบราเรียื่อับุไปไม่ไปทำไมับ ถุยีวิ ..ห้อฮยออยู่ร้ามนี้เอ แ่ไปทำแผลให้ ลับมานอนแล้ว็บ
ผมบีบล่อปมพยาบาลในมือแน่น รู้สึเร็อย่าบอไม่ถู ใหนึ่็ห่วฮยอ ใหนึ่็อนฮยอ อีใหนึ่็หึฮยอ ..
เอ๊ยยย ใรบอหึไม่มี๊ ผมพูผิ เลื่อนึ้นไปอ่านใหม่็ไ้ -3-
.
.
โอเ้ ็ไ้ ผมยอมแพ้ (-___-)/ ผมยอมรับว่าผมหึฮยออย่ารุนแรมาๆในอนนี้
..ว่าแ่รูรู้ัำว่าหึั้แ่เมื่อไหร่ฟะ -__-?
๊อๆ
ใรมันมาหวานื่นรื่นรมย์หน้าห้อผมฟะ =_=?
ผมเินไปเปิประู่อนะโนผลัเ้ามาในห้ออีรั้้วยแรผลัอบุล้าหน้าผม ประูห้อถูปิอย่ารวเร็ว รู้ัวอีที็โนผู้มาใหม่ร่อมัวผมบนเียะแล้ว
"ฮิมานฮยอะทำอะไรผม" ๊าย ทำไมเสียผมนิ่เรียบอย่านี้ ใรมันไปปรับลื่นวามถี่ในอผมเนี่ย
"ทำไมนายทำับันอย่านี้" ฮยอบีบมือสอ้าอผมแน่น
"ผมทำอะไรให้ฮยอไม่ทราบ" ผมเิหน้าท้าเหยิน เอ้ย ท้าหน้าฮยอ
ฮยอไม่อบอะไร แ่ลับ้มหน้าลมาไ้อผม ้วยวามรันวลสวนัวอผม (หรา) ผมึระามือออาพันธนาารอฮยอ ่อนะฟาลมาที่แนแๆ อฮยอเ็มรั
เพี๊ยะ!!
"อ๊า" ฮยอระเ้ัวึ้นมาอย่าเร็ว ะร้อ็ไม่บอ ะไ้ปิหูทัน ร้อะบ้านแทบแ ีนะห้อนี้เป็นห้อเ็บเสีย (เผื่อบาืนผมเิึอยา้อมเ้นึ้นมา) ไม่ั้นแห่มาทั้บา -_-
"เ็บสินะ" อื้มๆ เ็บมาสินะ ผมลุึ้นมาู
"ลอูมั้ยล่ะ!" ฮยอหันลับมาวา้วยนัยน์าที่มีน้ำาลออยู่
ผมว้ามือฮยอมา่อนะรัษา้วยยาในล่อปมพยาบาลที่มีอุปร์มามายาสาระเบือยันเรือรบ และปิท้าย้วยผ้าพันแผลรอบแนแร่อฮยอ
"เฮ้อ นี่ออบ"
"รับ" ผมยัพันแผลฮยอ่อไปโยไม่เยหน้าึ้นมาสบาฮยอ
"ออบรับ ..ฮยออโทษ"
"แล้วฮยอมาอโทษอะไรผมล่ะรับ" ผม็ยัพันแผล่อไปเรื่อยๆ โยไม่เยหน้าึ้นมาอี
"็ที่ฮยอผิสัา.."
"โอมเพี้ย หาย ฟู่วว!" ผมเป่าแผลให้ฮยอเมื่อพันแผลเสร็
หยุเลยนะ ..ถ้าุะพูว่ามันปัาอ่อน -__- วิธีเป่าแผลมันไม่ปัาอ่อนเลยนะ แ่่อนออมม่าอผม็ทำอย่านี้ทุรั้ที่ผมเ็บแล้วมัน็หายเ็บทุรั้้วย!
"เป่าแผลให้ฮยอแล้วมันะหายมั้ย -_-"
"หายสิรับ (' ' )" ผมเยหน้าึ้นมาสบาฮยอ
นี่ผมยัไม่ไ้หายอนนะ =^=
"แล้วถ้าเป่าปามันะหาย้วยมั้ยน้า"
"หมายวามว่าไ.. อุ้บ!!" นี่ือารเป่าปาอฮยอโยารบยี้ปาผม้วยปาฮยอสินะ ไม่เห็นมีลมเหมือนอผมเลย แ่ทำไมมันหวานีแฮะ ยึ้ย ..แล้วมันมีอะไรอุ่นๆ อยู่ในปาผม้วยแหละ แ่มันใ้พลัานเยอะนะเนี่ย ..รู้สึเหมือนะาอาาศหายใ ..
"เฮือ!" ผมอบโยอาาศรอบ้าหลัาที่ฮยอถอนริมฝีปาออ
"ฮยออโทษที่ไม่ทำามสัา" ฮยออผมแน่น
"..." อย่าร้อไห้นะออบ
"ฮยอไม่ไ้ิอะไรับอนมี" ลั้นมันเอาไว้ให้สำเร็
"..ะ รับ ฮึ" มิั่น เฟล TTOTT
"อย่าร้อไห้สิ ฮยอะไม่ยิ้มอย่านั้นให้ใรริๆนะ" ฮยอเ็น้ำาผม้วยนิ้วหัวแม่มืออเาเบาๆ ่อนูบผมอีรั้
"รินะ ;______;"
"ริสิ" ฮยอยื่นนิ้ว้อยเพื่อเป็นัวแทนสำหรับำสัารั้นี้
ผมยื่นนิ้ว้อยไปเี่ยวับนิ้ว้อยอฮยอ แล้วฮยอ็อผมอีรั้
"อ้อ ลืมไปเลย" ฮยอลายอผมออมาแ่็ยัับไหล่ผมอยู่
"อะไรอ่ะรับ?"
"ลืมบอรันาย"
พรี๊ หพอื่รนาทยสมวใบห ผหปพัอเรื่นทาสม้รีพ เพน่ำพยไนบ่อแพนร เนรไพนรเน้เระพทน่นรไนร่นร้น @#R#$@!4326I^ &(#%$ @*(39^#)(#^ [อเว้นพื้นที่นี้เพื่อารระบายวามเินอนายมุนออบ]
"เิน -/////-"
"รั นะ รับ ; )" บอรัเยๆ็ะายแล้ว เน้นย้ำแ่ละำเยๆ็ะายแล้ว ..ราวนี้มีรอยยิ้มพิาใปราบพยั์ร้ายแม่นามุน อายสามนาที อ๋อยยย +__+
"ฮยอ เ้าเินนนนนนนน -/- " ผมีแนฮยอรัวๆ
ฮยอับผมูบหรือที่เรียว่าเป่าปาอีรั้ อธิบายไม่ถูอ่ะรับ บอไ้แ่ว่าฟินรับ ฟหเสวๆพีรนยบผปอืทมใฝ @#$^&*)&*&%(^&#*%%@*#
"ฮยอ" ผมเรียฮยอหลัาที่เราแยออาัน
"รับ?"
"ผมเพิ่รู้ว่าูบฮยอมันหวานอย่านี้นี่เอ"
"ลออีมั้ยล่ะ ; ) "
"พอแล้ว -/-" ผมผลัไหล่ฮยอ้วยวามเหนียมอาย
"รันะ" หยอำหวานอีแล้ว สวยเพลีย -3-
"รัมาว่า"
"รัมาที่สุในโล"
"พอแล้ว ่ว =///=" ผมบบทสนทนา้วย้ออ้าว่า่ว ถ้าอยู่แบบนี้นานมาว่านี้มีหวัผมเินัวแายแน่เลย
"็ไ้ -3-" พวเรานอนอันลมิ๊ ฮยอลูบหัวผมเบาๆ นผมหลับไปในที่สุ
"หวัีับ เพิ่ย้ายมาอยู่หยอ ( ' ')" เ็ายัวเล็อายุสามวบเยหน้าถามเ็ายอีนหนึ่ที่ยืนมอเาอยู่นานสอนาน สอามอผู้มาใหม่ แ่อีสอมือ็ยัุระบะทราบ่อไปเรื่อยๆ
"ใ่แล้ว น้อื่ออะไรหรอ" เ็ายที่มาใหม่ึ่น่าะมีอายุมาว่าเ็ายัวเล็อยู่ห้าปีเอ่ยถามนัวเล็
"เ้าื่อมุน ออบ พี่ายื่ออะไยหยอ" ออบน้อยละสายาและารระทำาระบะทราย แ่ลับมาสนใเ็ายอีนหนึ่รหน้าเาแทน
"พี่ื่อฮิมานรับ ; )" ร้อยยิ้มที่ฮิมานมอบให้ออบนั้นทำให้ออบอึ้ไปสัพั่อนะยิ้มว้า าม้วยเสียเื้อยแ้วอเา
"ยินีที่ไ้ยู้ันะฮับ ่อไปนี้เลามาเป็นเพื่อนันเถอะ!!" ออบว้ามือฮิมาน่อนะระโโลเ้นเพราะไ้พบับเพื่อนใหม่
ทาฝ่ายฮิมานที่ไ้เห็นรอยยิ้มนั่น็ถึับหน้าแทำัวไม่ถู ว่าะรู้ัว ..
.
.
.
..็หลรัเ็าย มุน ออบนนี้นโหัวไม่ึ้นแล้ว ..
LET'S TALK
พอร้า บแล้ว่าบับฮิมออบ
ู่่อไปบัแ้ แล้วาม้วยอัลไลีิไม่ออ ;_;
่วนี้อัพ้านิสนึเพราะมาเที่ยว่าัหวั
มาเย์เฮลโหลวับัหวัมุาหาร สลนรและเลยหน่อย
หลัานอนเป็นัวหมีน้ำอยู่นานที่บ้าน -___-
ความคิดเห็น