คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่2 : อย่ามาดูถูกนักบวชนะ!!
บทที่ 2
อย่ามาดูถูกนักบวชนะ!!
" ข้าชื่อ ลูเอ เป็นบวช มาเพื่อทำสัญญา(สงบศึก)
กับเจ้า เพราะงั้นเจ้ามังกรทำสัญญากับข้าซะ " อ่า ข้าบ้าไปแล้วแน่ๆ
แงมันจ้องข้าเขม็งเลยอ่า
เอาล่ะ ใจเย็นๆ ไหนๆข้าก็บ้าแล้วก็ต้องบ้าให้ถึงที่สุดล่ะนะ !
" คือว่า..ยินดีที่ได้รุ้จักนะ ^^ เจ้าเป็นมังกรประเภทไหนเหรอ เเล้วเออ...ทำไมต้องกินมนุษย์ล่ะ
อย่ากินข้าเลยน่ะ ข้านะไม่อร่อยหรอก "
" เจ้าเข้ามาหาข้าเองน่ะ มนุษย์ หึหึ " เสียงมังกรตัวนั้นกล่าว
ข้ายังคงทำใจดีสู้เสือไม่ใช่สิข้ากำลังทำใจดีสู้มังกรต่อไปด้วยการฉีกยิ้มและบ้าบิ่นเอามันอย่างนี้แหละ
“ คิดว่าข้าอยากมาหาเจ้านักรึไง
ข้ามาเพื่อสงบศึกกับเจ้าต่างหากเล่า !!! ”
“ หื้มมม
มนุษย์ทำไมข้าต้องมาทำอะไร ไร้สาระแบบนั้นกับเจ้ากัน ข้ามังกรไฟ
เซลผู้นี้นะ ไม่คิดจะก้มหัวให้มนุษย์หรอกนะ
สงครามนะมันเริ่มจากความไม่รู้จักพอและโลภมากของมนุษย์นั้นแหละ ”
“ ถ้าไม่ใช่เพราะท่านทำลายไม่เลือกหน้าไม่ใช่หรือไงถึงได้โดนผนึกไว้นะ
”
“ ผนึก รึ
อ่าใช่ ข้าโดนพวกมนุษย์อย่างพวกเจ้าผนึกไว้ตั้งเกือบ 400 ปีนี่นะ ถ้าข้าฆ่าเจ้าอีกคนนี่ก็ครบคนที่ร้อยพอดี
ดีล่ะขอรับเลือดของเจ้าไปละนะ ”
ฉับผลันเมื่อมังกรตัวนั้นกล่าวจบกรงเล็บมังกรที่แหลมคมนั้นก็ตรงมาที่ที่ข้ายื่นอยู่เมื่อครู่ข้ากระโดดหลบอย่างฉิวเฉียด
เล็บนั้นถ้าโดนเข้าไปข้าไม่รอดแน่นๆ คิดสิ ลูเอ
คิดเร็วๆเข้าวิธีที่เจ้าจะเอาชนะมังกรตนนี้นะ
ข้าหยิบคฑาของข้าขึ้นมากั้นระหว่างอุ้งมือนั้นกับตัวของข้า
จากนั้นจึงร่ายเวทย์แช่แข็งแล้วหนีออกมาจากมือนั้น
เวทย์น้ำแข็งเล็กๆนั้นคงทำอะไรมังกรไม่ได้ก็จริงแต่มันก็เพียงพอให้ข้ามีเวลาหนีตายออกมาจากจุดอันตรายนั้น
คิดสิคิดๆคิดให้ออก ใช่แล้วมังกรตัวนี้บอกว่าตัวเองเป็นมังกรไฟ
งั้นข้าก็ต้องใช้ธาตุน้ำ ดีจริงๆที่ธาตุน้ำกับธาตุแสงเป็นมิตรกัน งี้ก็สบายข้าสินะ
>< เย้ข้าพบหนทางรอดแล้ว
เมื่อคิดได้ดังนั้นข้าก็เริ่มรวบรวมพลังน้ำมวลใหญ่ทันที
เป้าหมายมีเพียงหนึ่งเดียวคือเจ้ามังกรไฟที่อยู่ตรงหน้า
ข้าสาดพลังน้ำใส่ไปไม่ยั่งเลยสักนิดนึกเวทย์บ้าบออะไรที่เกี่ยวกับน้ำได้ข้าปาหาเจ้ามังกรนั้นทั้งสิ้น
เหมือนยิ่งข้าโจมตีมันจะยิ่งโมโหตอนนี้มันทำได้เพียงแค่หลับพลังน้ำมากมายของข้า
เมื่อเห็นดังนั้นข้าก็หยุดมือแล้วเริ่มถามเจ้ามังกรตัวนั้นอีกครั้ง
“ นี่!!! มังกร ท่านนะไม่คิดว่าจะยุติการต่อสู้อันไร้สาระนี่สักทีหรือไง
สู้กันไปสู้กันมามีทั้งท่านและข้าที่บาดเจ็บกันทั้งคู่นะ ท่าน ”
“ หึ! คำพูดของพวกมนุษย์เชื่อได้สักแค่ไหนกันเชียว
พวกมนุษย์นะขอแค่ให้ได้อย่างที่ตนอยากได้ก็พร้อมจะกลับคำเสมอมิใช่หรือ ”
“ งั้นเอางี้เรามาเจอกันครึ่งทางม้านเป็นอิสระของท่านข้าเป็นอิสระของข้า
ไม่งั้นเรามาแลกเปลี่ยนข้อมูลกันแล้วค่อยสู้กันจริงจังท่านจะว่าอย่างไร ”
“ หื้มมมม
เจ้าว่าคนที่ห้อบแฮ่กๆหน้าข้านี่กำลังเหนื่อยจากการปล่อยพลังเต็มพิกัดหรือเปล่า
ละหื้อออ ” เจ้ามังกรไฟทำท่ายี้ยวนท้าทายข้า
“ ไม่รู้สินะ ข้าก็เห็นมังกรไฟ
กำลังหนีหัวซุกหัวซุ่นไปซ้อนเพราะพลังของข้าเหมือนกันนิ ” ข้าเหยียดยิ้ม
มังกรเริ่มโจมตีข้าอีกหนในตอนนี้ข้าคิดได้อีกอย่างว่าจะทำอย่างไรให้มังกรนี่สงบโดยที่ข้าไม่ต้องเสียเลือดมากมายและยังไม่ต้องส่งคนมากมายเพื่อทำให้มันสงบ
ข้ายิ้มอย่างมีความสุขแล้วร้องเตือนเจ้ามังกรไฟไปด้วยเสียงใสๆของข้าว่า “ จะอย่างไรของก็ขอเตือนเจ้าไว้อย่าง
จงอย่าได้ดูถูกนักบวชเด็ดขาด ” จากนั้นมันก็หัวเราะลั่นราวกันสิ่งนั้นเป็นเรื่องที่ตลกร้ายสิ้นดี
หึ!หัวเราะไปเถอะเดี๋ยวข้านี่แหละจะทำให้เจ้าหัวเราะไม่ออกเองมังกรไฟ
เซล
..........................................................โปรดติดตามตอนต่อไป.....................................................................
ความคิดเห็น