ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : DH003 : ถึงแล้ว...เกิดอะไรขึ้น???
ฮึก...ฮือ...
อิคคิวยังคงร้องไห้ในอ้อมกอดของผม ผมละสงสารอิคคิวจริงๆ
"พะ...พี่เบส...ฮึก...ผมเจ็บ...เจ็บตรงนี้...ฮึก" อิคคิวพูดพร้อมกับทุบหน้าอกตนเองแรง จนผมต้องจับมืออิคคิว ผมเข้าใจว่ามันเจ็บปวดมากแค่ไหน
"พี่เข้าใจนะ...ไม่ต้องร้องเดี๋ยวมันก็ผ่านไป" ผมพูดและกอดอิคคิวไว้แน่นๆ
"นั่นสินะ...ร้องไห้ไปก็เสียน้ำำำำำำำำำำตา...กับแค่ผู้ชายคนหนึ่ง" อิคคิวพูดพร้อมกับปาดน้ำตา แต่ผมคิดว่า...อิคคิวคงลืมไม่ได้หรอก แต่ก็นะเรื่องมันเกิดขึ้นแล้วนี่
ในขณะนั้นโบ้ก็วิ่งมา แววตาคู่นั้น...เหมือนกำลังเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก โบ้วิ่งมาหยุดที่อิิคคิวแล้วกอดอิคคิวไว้แน่น
"ไม่เป็นไรนะคิว" โบ้พูดเสียงอ่อนโยน
"ไม่แล้วล่ะ...จะไม่ร้องอีกแล้วล่ะ" โบ้คลายกอดอิคคิว
หลังจากที่อิคคิวหยุดร้อง ผม อิคคิว และโบ้ ก็พากันไปหาเอกที่นั่งรออยู่บนรถ ในขณะที่ผมกำลังไปนั่งหลังกับอิคคิว เอกก็พูดขึ้น
"เบสมานั่งหน้า" เอกพูดเสียงเรียบ จะทำอย่างไงได้ล่ะ อีกใจก็สงสารอิคคิวที่ต้องนั่งใกล้ออย อีกใจก็กลัวเอกงอน...ให้ตายเถอะ...บ๊ายบายนะจ๊ะอิคคิวน้อย
เมื่อผมมานั่งข้างหน้า เอกก็เอนตัวมากระซิบผมว่า...
"อย่าทำอย่างนี้อีกนะ...รู้มั้ยว่าหึงนะ" อ๊ากกกกก! ผมยิ้มแก้มแทบปริแล้วล่ะครับ เขินนะเอกรู้บ้างมั้ย
เราออกเดินทางมาสุโขทัยโดยเวลา ประมาณ 5 ชั่วโมง โดยตลอดทางคิวนั่งซบโบ้ตลอด น่ารักกันจริงนะคู่นี้
"คิว...คิว" โบ้ปลุกคิวเมื่อเราถึงสวนหลวง ร.9 แล้ว
"อื้อ..." อิคคิวงัวเงียแล้วออกมาจากรถ ผมว่าที่นี่บรรยากาศโรแมนติกดีจังนะ มันเหมาะสำหรับคู่รักฮันนีมูนมากๆเลย ผมว่าถ้าเอกกับผม...ผมจะมาฮันนีมูนกันที่นี่ดีมั้ย ในขณะที่ผมกำลังคิดไปไกล เอกก็พาผมไปที่ร้านเช่ารถจักรยาน เอกเลือกคันสีแดงดำ ออยเลือกคันสีเหลืองดำ โบ้เลือกคันสีฟ้าขาว เมื่อเราเลือกเสร็จ เอกก็เดินไปจ่ายเงิน
"เดี๋ยวเราจะแยกไปเป็นคู่นะ" หวา...อย่างนี้ก็ไม่ครบคู่นะสิ
"เบสเราคู่กัน คิวคู่กับออย ส่วนโบ้..." ได้อย่างไงอิคคิวน้อยต้องไปกับโบ้สิ ถ้าให้ไปกับออย มีหวังอิคคิวได้โดนเชือดพอดี ในขณะที่เรายืนเป็นไก่ตาแตกอยู่ก็มีใครอีกคนเข้ามาแทรก
"ไม่ได้! ผมต้องคู่กับออย" ว๊ากกกกก เจ๊ซันนี่โผล่มาจากไหนเนี่ย โอ้ย อยากจะบ้าตาย
"โอเค งั้น...ซันคู่กับโบ้ จบนะ" ดูเจ๊ซันสิ เหมือนจะกินวัวได้ทั้งตัว
"ไม่โอเค!" ซันนี่ตวาดลั่น แต่เอกก็ไม่สนใจ แถมยังเดินไปจับมืออิคคิวกับออยให้ประสานกันอีก
"ดูแลคิวดีๆนะออย" เอกตบบ่าออยเบาๆ
"อืม..." ออยพยักหน้าเล็กๆ แล้วจูงมือคิวให้ตามไปแล้วพวกเราก็แยกย้ายกันไป...
อิคคิวยังคงร้องไห้ในอ้อมกอดของผม ผมละสงสารอิคคิวจริงๆ
"พะ...พี่เบส...ฮึก...ผมเจ็บ...เจ็บตรงนี้...ฮึก" อิคคิวพูดพร้อมกับทุบหน้าอกตนเองแรง จนผมต้องจับมืออิคคิว ผมเข้าใจว่ามันเจ็บปวดมากแค่ไหน
"พี่เข้าใจนะ...ไม่ต้องร้องเดี๋ยวมันก็ผ่านไป" ผมพูดและกอดอิคคิวไว้แน่นๆ
"นั่นสินะ...ร้องไห้ไปก็เสียน้ำำำำำำำำำำตา...กับแค่ผู้ชายคนหนึ่ง" อิคคิวพูดพร้อมกับปาดน้ำตา แต่ผมคิดว่า...อิคคิวคงลืมไม่ได้หรอก แต่ก็นะเรื่องมันเกิดขึ้นแล้วนี่
ในขณะนั้นโบ้ก็วิ่งมา แววตาคู่นั้น...เหมือนกำลังเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก โบ้วิ่งมาหยุดที่อิิคคิวแล้วกอดอิคคิวไว้แน่น
"ไม่เป็นไรนะคิว" โบ้พูดเสียงอ่อนโยน
"ไม่แล้วล่ะ...จะไม่ร้องอีกแล้วล่ะ" โบ้คลายกอดอิคคิว
หลังจากที่อิคคิวหยุดร้อง ผม อิคคิว และโบ้ ก็พากันไปหาเอกที่นั่งรออยู่บนรถ ในขณะที่ผมกำลังไปนั่งหลังกับอิคคิว เอกก็พูดขึ้น
"เบสมานั่งหน้า" เอกพูดเสียงเรียบ จะทำอย่างไงได้ล่ะ อีกใจก็สงสารอิคคิวที่ต้องนั่งใกล้ออย อีกใจก็กลัวเอกงอน...ให้ตายเถอะ...บ๊ายบายนะจ๊ะอิคคิวน้อย
เมื่อผมมานั่งข้างหน้า เอกก็เอนตัวมากระซิบผมว่า...
"อย่าทำอย่างนี้อีกนะ...รู้มั้ยว่าหึงนะ" อ๊ากกกกก! ผมยิ้มแก้มแทบปริแล้วล่ะครับ เขินนะเอกรู้บ้างมั้ย
เราออกเดินทางมาสุโขทัยโดยเวลา ประมาณ 5 ชั่วโมง โดยตลอดทางคิวนั่งซบโบ้ตลอด น่ารักกันจริงนะคู่นี้
"คิว...คิว" โบ้ปลุกคิวเมื่อเราถึงสวนหลวง ร.9 แล้ว
"อื้อ..." อิคคิวงัวเงียแล้วออกมาจากรถ ผมว่าที่นี่บรรยากาศโรแมนติกดีจังนะ มันเหมาะสำหรับคู่รักฮันนีมูนมากๆเลย ผมว่าถ้าเอกกับผม...ผมจะมาฮันนีมูนกันที่นี่ดีมั้ย ในขณะที่ผมกำลังคิดไปไกล เอกก็พาผมไปที่ร้านเช่ารถจักรยาน เอกเลือกคันสีแดงดำ ออยเลือกคันสีเหลืองดำ โบ้เลือกคันสีฟ้าขาว เมื่อเราเลือกเสร็จ เอกก็เดินไปจ่ายเงิน
"เดี๋ยวเราจะแยกไปเป็นคู่นะ" หวา...อย่างนี้ก็ไม่ครบคู่นะสิ
"เบสเราคู่กัน คิวคู่กับออย ส่วนโบ้..." ได้อย่างไงอิคคิวน้อยต้องไปกับโบ้สิ ถ้าให้ไปกับออย มีหวังอิคคิวได้โดนเชือดพอดี ในขณะที่เรายืนเป็นไก่ตาแตกอยู่ก็มีใครอีกคนเข้ามาแทรก
"ไม่ได้! ผมต้องคู่กับออย" ว๊ากกกกก เจ๊ซันนี่โผล่มาจากไหนเนี่ย โอ้ย อยากจะบ้าตาย
"โอเค งั้น...ซันคู่กับโบ้ จบนะ" ดูเจ๊ซันสิ เหมือนจะกินวัวได้ทั้งตัว
"ไม่โอเค!" ซันนี่ตวาดลั่น แต่เอกก็ไม่สนใจ แถมยังเดินไปจับมืออิคคิวกับออยให้ประสานกันอีก
"ดูแลคิวดีๆนะออย" เอกตบบ่าออยเบาๆ
"อืม..." ออยพยักหน้าเล็กๆ แล้วจูงมือคิวให้ตามไปแล้วพวกเราก็แยกย้ายกันไป...
To Be Continue.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น