ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 2 .จริงหรือนี่
“เอ่อ คือว่าผม...”
ยังพูดไม่ทันจบก็เหลือบไปเห็นโยซอบออกมาพอดี
“เอ๊ะนั่นซอบบี้ออกมาแล้วนี่”ดีใจอะไรนักหนาล่ะนั่น
“เฮ้ย !! กีกวังชั้นผ่านแล้วววว^_^ ^^*” งั้นก็...
“เข้าครับพี่”
ตอบไปแล้ว ผมตอบพี่เค้าไปแล้วฉันจะได้อยู่ค่ายกับนายแล้วล่ะ ><ดีใจโคตรๆเลยอ่า เพราะนายออดิชั่นผ่านฉันจึงรีบตอบตกลงเลยนะเนี๊ยะ
“งั้นน้องมาวันอาทิตย์พร้อมกับคนที่ออดิชั่นผ่านเลยนะเราจะให้น้องเป็นเด็กฝึกที่นี่พร้อมกับคนที่ผ่านน๊ะ^^ น้องนี่หน้าตาโคตรหล่อเลยว่ะ”
“okครับพี่”
ผมรีบตอบกลับพี่เขาไปและวิ่งไปหาโยซอบ
“นาย..อ๊ะ!!!!”^///^
ยังพูดไม่ทันจบประโยคหมอนั่นก็กอดผมแน่น=[]= คงเพราะเค้าเข้าไกล้ฝันของเค้ามากขึ้นแล้วสินะถึงได้ดีใจขนาดนี้
“ฉันจะได้เป็นเด็กฝึกที่นี่แล้วล่ะ พอดีว่าเค้าตั้งใจจะทำโปรเจ็คbeast(กล้าหาญอย่างอสูร)ที่มีสมาชิก 6 คน พอดี แล้วเสียงฉันก็ตรงคอนเซ็ปพอดี เค้าเลยเลือกชั้นล่ะ แล้วก็บลาๆๆ^^”
ซอบบี้พูดให้ฟังอย่างละเอียดและดูตื่นเต้นมาก
“นายทำได้แล้วนะ ^^” ผมบอกเค้าเรื่องที่จะได้เข้าค่ายเพลงนั่นดีกว่า
“เอ่อ...คือว่าฉัน..”
“ไปฉลองกันดีกว่า” ยังพูดไม่ทันจะจบเลย(มันจะไม่ให้เค้าพูดเลยรึงัยว่ะ)
ซอบบี้ก็ลากผมออกมาจากค่ายเพลงและพาไปยังผับแห่งหนึ่ง แถวหอพักของโรงเรียน
“เดี๋ยวฉันมานะ ไปสั่งเครื่องดื่มที่เค้าเตอร์แป๊บ”
โยซอบบอกก่อนจะไปหาพี่ชายที่เค้ารู้จักกันตอน ม.ต้น มาทำงานที่ผับนี้(ตอนนี้พี่เค้า อายุ19ปีแล้วอ่ะน๊ะ)
“เอ่อขอโทษค่ะ คุณใช่คนที่จะได้ไปเป็นเด็กฝึกที่pp.entโดยที่ไม่ได้ออดิชั่นรึเปล่าค่ะ”
ใครว่ะ แต่งตัวซะเว่อร์ หยั่งกับจะไปเดินแคสวอร์ก
“อ๋อ ใช่ครับ คุณ...”
ผมบอกก่อนจะเรียกแฝงด้วยนามที่อยากรู้
“ฉัน ซันนี่ค่ะ”
“อ่อ ครับ แต่คุณซันนี่รู้ได้งัยอ่ะครับ”
“เอ่อพอดี ฉันได้ยินพี่สตาฟที่นั่งตรนั้นเล่าให้ฟังน่ะค่ะ”
พูดและชี้นิ้วไปที่มีคนนั่งอยู่ที่โต๊ะประมาณ 5-6 คนได้
“ว่าคนที่นั่งตรงนี้ หน้าตาดีมาก และโชคดีได้เค้ามาเป็นเด็กฝึกโดยไม่ต้องออดิชั่นเลย แต่ถ้าเดบิวต์แล้วมีอะไรในวงการที่คุณไม่ชินก็ปรึกษาชั้นได้นะคะ ”ยัยนี่ใครกันนะ เป็นนักร้องรึงัยกัน...
Yoseob…
...........คนที่นั่งตรงนี้ หน้าตาดีมาก และโชคดีได้เค้ามาเป็นเด็กฝึกโดยไม่ต้องออดิชั่นเลย.........
เพล้ง!!!!...เสียงแก้วเบียร์ที่ฉันถือตกลงพื้นแตกทำให้ฉันได้สติและวิ่งออกมาจากร้านและไปที่หอพักของเรานี่มัน!!! อะไรกันกีกวังได้เข้าค่ายเพลงpp.entโดยไม่ได้ออดิชั่นนี่มันโกหกชัดๆก็เค้าเคยบอกว่าไม่เคยอยากเป็นดารานี่หว่า และก็ฉันวิ่งออกมาและหยุดอยู่หน้าประตูทางเข้าของหอพัก
“โยซอบ!” เสียงนี่มัน..นี่นายจะตามมาเคลีร์ยใช่มั้ยด้ายย
“นายได้เข้าpp.entตั้งแต่เมื่อไรกัน!”
ฉันเสียงดังเพราะไม่รู้ว่าหมอนี่ไปเข้าpp.entตอนไหนยังงัย
“ฉันกะจะบอกนายแล้วแต่นายไม่ฟังฉันเลย และมัวแต่ดีใจมากเรื่องของนายน่ะ”
อ๋อ นี่ฉันผิดสินะที่จะได้เป็นนักร้องสักที(เหอะๆ)
“ฉันผิดสินะ ได้! งั้นนายก็ไปตามทางของนายเถอะ ฉันจะไม่ไปยุ่งกับนายอีกแล้ว!!” ฉันจะไปๆจากนายซะที กีกวังงง...
“เดี๋ยว!”
เค้าพูดและวิ่งตามมาคว้าข้อแขนฉันไว้และกระชากให้ฉันหันหน้าไปหาเค้า แต่ฉันร้องให้ยุนะ!!
“ที่ฉันตอบตกลงจะเป็นเด็กฝึกที่เพราะนายนะ!”
เค้าพูดเสียงดังและเน้นคำสุดท้าย
“เพราะนายบอกว่าผ่านการออดิชั่นฉันจึงตอบตกลงพี่เค้าที่เข้ามาขอให้ฉันไปเป็นเด็กฝึกใน pp.ent”
เค้าบอกพร้อมเสียงหนักแน่น
“และเพราะฉันรักนายฉันจึงอยากตามนายไปทุกๆที่ที่มีนายอยู่ด้วย” [แอร๊ยยยย….ฟินนน]
เค้าพูดจบก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉัน โดยไม่ให้ฉันได้เถียงซักคำ ไม่นะ! ใจฉันเริ่มจะเต้นแรงมากแล้วอ่ะและฉันก็ใช้มือดันหน้าอกเค้าอย่างแรง แต่นั่นทำให้เค้ายิ่งดึงฉันเข้าไปใกล้ตัวเค้า
และก้มลงจูบฉันทันที >////<(อ๊ากก ฟินนนน)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น