คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : Chapter 28
เวลาได้ผ่านไปเป็นเดือนหลังจากที่เด็กชายได้ไปถามข้อมูลจากเอลซ่าแต่ดูจะไม่ค่อยมีอะไรคืบหน้าเลย
แต่เช้านี้คงพิเศษเพราะมีจดหมายถึงเด็กชาย
ถึง น็อคติส เซน เพฟเวอเร็ตต์
ตอนนี้ทางฉันว่างแล้วนะ หลังจาก
ที่นายเขียนจดหมายมาหาฉัน ขอโทษที่ตอบช้านะย่ะ แต่ถ้านายจะมารับมาบ้านละก็มาวันพรุ่งนี้จะได้ไหม พอดีทางบ้านฉันมีธุระนิดหน่อยแต่ถ้าจะให้ฉันไปหาก็เขียนจดหมายมาด้วยละ ขอภายในวันนี้เพราะถ้าไม่มีมาถือว่านายมารับจาก เบลล่าทริกซ์ แบล็ก
ทันที่ที่เด็กชายอ่านจดหมายนั้นเด็กชายก็ยิ้มออกมาด้วยสีหน้าที่ดีใจนี้ถือเป็นครั้งแรกที่เด็กชายพาเพื่อนมาที่บ้าน
เพราะเด็กชายไม่นับพวกเซฟว่าเป็นเพื่อนในวัยเดียวกันเพราะทุกคนในที่นี้อายุกำลังใกล้ขึ้นเลขสามกันแล้ว
เด็กชายเดินลงมาที่ห้องอาหารอย่างมีความสุขนั้นทำให้เซฟ
มิเซลและเซร่าที่อยู่ในห้องอาหารอยู่แล้วนั้นหันไปมองหน้ากัน
“เซนมีเรื่องอะไรที่น่าดีใจเหรอ”
เซร่าถามออกมาด้วยความสงสัยเพราะปกติเด็กชายจะไม่ทำหน้าตาแบบนี้เธอที่อยู่กับเด็กชายตรงหน้ามาแล้วหนึ่งเดือนถึงได้แปลกใจ
“พรุ่งนี้จะมีคนมาช่วยอย่าไปเล่นกับเอลซ่านะ”
เด็กชายกล่าวออกมาพร้อมกับตรงไปนั่งหน้าข้างๆเซฟด้วยสีหน้าที่ยังร่าเริงอยู่แต่ดูเหมือนว่าเซฟจะรู้ว่าใครกำลังจะมา
“แบล็กสินะ ไหนบอกว่าไม่ชอบเธอคนนั้นไม่ใช่เหรอ..ทำไหมถึงเชิญมาที่นี่ละ”
เซฟกล่าวออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ออกมาอย่างสนุกที่นั้นทำให้มิเซลที่ได้ยินถึงกับยิ้มพร้อมกับส่งสายตาไปตอบรับกับเซฟทันที
“แบล็กนี่ ใช่คุณเบลล่าทริกซ์ แบล็กหรือป่าวนะ”
มิเซลกล่าวออกมาเพื่อที่จะจับพิรุธเด็กชายแต่ดูเหมือนเด็กชายจะหน้าแดงหน่อยๆนั้นยิ่งทำให้เซร่าที่อยู่นั้นเริ่มยิ้มออกมาอย่างรู้ทัน
“แบล็กเหรอ นายชอบเธอเหรอ แบบนี้ลินน่าต้องดีใจแน่ๆ”
เซร่ากล่าวออกมาอย่างร่าเริงพร้อมกับตบมืออย่างดีใจที่ได้เห็นความรักของเด็กวัยรุ่นเพราะตัวของเธอนั้นยังโสด
“ไม่ใช่!!!!! แค่เพื่อนตังหาก!!!”
“เพื่อนเหรอ แต่รอบที่แล้วยังกัดกันอยู่เลยนะ”
“จริงเหรอ แต่ที่ฉันสอนนะออกจะรักกันดีนิ”
มิเซลกล่าวออกมานั้นทำให้นั้นทำให้เรื่องที่เด็กชายจะพาเบลล่ามาบ้านนั้นเป็นประเด็นหลักบนโต๊ะอาหารไปแล้วและดูเหมือนเด็กชายที่เป็นคนหน้าด้านก็มีอาการหน้าแดงหน่อยๆและเมื่อกินเสร็จเด็กชายก็เดินออกไปจากห้องอาหารทันทีแต่ก็หันมาหาอีกรอบ
“จะทำอะไรก็ทำไปเถอะ
แต่นายมิเซลถ้าเบลล่าถามก็บอกไปว่าเป็นเพื่อนกับเซฟซะ..”
“เธเรีย ช่วยจัดห้องนอนไว้ให้ด้วยนะเพื่อเบลล่าจะมานอน”
เด็กชายพูดเสร็จก็เดินออกมาไปจากห้องอาหารเลยโดยที่เซฟตะโกนบอกว่าโลเกียจะมาพรุ่งนี้พร้อมกับดูอาการของเด็กชายแต่ดูจะสภาพเด็กชายคงไม่ได้ยิน
“ไปซะแล้ว หมายความว่าไงเหรอรุ่นพี่มิเซลที่ดูเหมือนรักกันดีนะ”
“นั้นสิ
คราวก่อนฉันนี่จะบ้าตาย”
เซร่ากับเซฟกล่าวออกมาด้วยท่าทางอยากรู้นั้นทำให้มิเซลยิ้มออกมาพร้อมกับมองไปทีทั้งสองคน
“นั้นสิ..นะ”
“บอกหน่อยสิ!!!”
“งั้นทั้งสองคนต้องไปร้านขายสัตว์เลี้ยงกับฉันนะ
หึหึ”
นั้นทำให้ทั้งเซฟและเซร่าพยักหน้ากันโดยที่ไม่รู้เรียกว่าไม่ควรตอบตกลงแบบนั้นเพราะจะเจอความพินาจ
เช้าวันต่อมาดูเหมือนว่าเด็กชายจะตื่นเช้ากว่าปกตินิดหน่อนเพราะคนอื่นๆยังไม่ตื่นเด็กชายที่พึ่งคิดได้ว่ามันเช้าไปนั้นได้แต่นั่งอยู่ที่สวนดอกไม้พร้อมกับเขียนเพลงต่อ
“เธเรีย”
“ขอรับนายท่าน
มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ”
“ช่วยเอาชากุหลาบมาให้ผมหน่อยนะ”
“ขอรับ
โปรดรอสักครู่”
หลังได้ยินคำสั่งของเด็กชายเธเรียก็รีบไปเอาชาที่เด็กชายสั่งมาทันทีเด็กชายได้แต่หัวเราะกันท่าทีของเธเรียที่ดูจะเป็นห่วงตัวเองหน่อยๆหลังจากที่มันรู้เรื่องที่เด็กชายเป็นอยู่
สักพักเธเรียก็เอาชามาให้กับเด็กชาย
“อย่าพึ่งไปสิเธเรีย”
“มีอะไรหรือป่าวครับนายท่าน”
“ผมขอ..กอดหน่อยได้ไหม”
เด็กชายกว่าออกมาเขินๆเพราะตัวเองไม่ได้เจอเธเรียนานและตนเองแสดงความรักไม่ค่อยเก่งหลังจากที่เสียงครอบครัวไปตั้งแต่เด็กๆและสภาพที่ย่ำแย่จากการโดนทรมาณนั้นทำให้เด็กชายไม่กล้าที่จะแสดงความรักและเขินเวลาที่จะแสดงความรัก
“จะดี.เหรอครับ
นายท่าน ตัวผมทั้งสกปรก..”
เธเรียจะพูดต่อก็ถูกเด็กชายจับมาอุ้มไว้ที่ตักแล้วกอดจากด้านหลังนั้นจึงทำให้เธเรียนั้นพูดไม่ออกมา
“ไม่เป็นไร..เธเรียไม่เคยสกปรกจำที่ผมกับลินน่าพูดได้ไหม
สมัยก่อนนะ”
เด็กชายกล่าวออกมานั้นทำให้เธเรียถึงกับน้ำตาไหลออกมาคำพูดนั้นตัวของเธเรียไม่เคยลืมมัน
“ถึงเธเรียจะสกปรกพวกเราสองคนก็จะกอดนายด้วยรอยยิ้ม พวกเรานะรักนายนะเธเรีย” และพอรู้ว่าทั้งเด็กชายและลินน่านั้นหายตัวไปนั้นทำให้ตัวของเธเรียนั้นเกลียดตัวเองที่ไม่ตามไปดูแลนายท่านทั้งสองด้วย
“นายท่าน.ผมขออะไรหน่อยได้ไหมครับ”
“ขอาอะไรเหรอเธเรีย”
“ได้โปรดนายท่านช่วยมีชีวิตกลับมาที่นี้ได้ไหมครับ
ถึงมันจะเป็นคำขอที่เอาแต่ใจ แต่ผมไม่อยากที่จะเสียนายท่านไปเหมือนกับนายหญิงอีกแล้ว”
เธเรียกล่าวออกมานั้นทำให้เด็กชายที่เธเรียนั่งอยู่บนตักนั้นตกใจกับคำขอ
เด็กชายตัดสิ้นใจกอดเธเรียพร้อมกับกระซิบไปที่ข้างหู
“มันแน่อยู่แล้ว
ผมจะไม่หายไปเหมือนกับลินน่าพี่สาวจอมเอาแต่ใจเหรอ เธเรีย”
จากนั้นเด็กชายก็นั่งดื่มชาด้วยท่าทางอารมณ์ดีนั้นทำให้เธเรียนั้นแอบเอากล้องมาถ่ายเด็กชายที่นั่งดื่มชาท่าทางที่ดูอบอุ่นและดูมีเสน่ห์เธเรียจากไปเพราะต้องไปทำอย่างอื่น
จนเด็กชายตัดสิ้นใจเดินออกไปจากสวนพร้อมกับเดินไปที่เตาพิงและมาเจอกับเซร่าที่ตอนนี้ถือจานคุกกี้อยู่
“จะไปแล้วเหรอเซน”
“ก็ใช่”
“อยากเห็นคุณแบล็กจัง”
เซร่ากล่าวออกมาอย่างร่าเริงพร้อมกับหยิบคุกกี้จากจานขึ้นมากินนั้นทำให้ก่อนที่เด็กชายจะไปหาเบลล่าได้ทักกับเซร่า
“เซร่าถ้าเธอยังกินแบบนั้นระวังอ้วนนะ
คฤหาสน์ตระกูลแบล็ก!!!”
-------------------------------------------------------------
สวัสดีค่ะชินะค่ะ ตอนนี้ไม่มีอะไรมากแค่มาฝากเพจไว้ติดตามนิยายและจะมีการพูดคุยเล่นๆของตัวละครด้วย5555
ความคิดเห็น