ลำดับตอนที่ #23
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : * ร่ำ ล า*
สงสารเธอเหมือนกันจะทำยังไง นอกจากมองดูเฉยๆ เธอเล่นร้องไห้ข้างๆผมตลอด ทั้งวัน ผมเองก็ไม่มองแล้วนะ แต่นั่งเหม่อแทน
ฉันตัดสินใจจะพูดทุกอย่างให้เค้ารู้หลังเลิกเรียน ยังไงฉันก็รู้แลล้ว งันขอฉันบอกนะ
ออด!!อ๊อด!! เสียงออดเลิกเรียน
\"ชิน/มิซึกิ มานี่หน่อยมีเรื่องจะคุยด้วย\"เราพูดพร้อมกัน
\"เอ่อ....ไปที่รถชั้นดีกว่า ตรงนี้ไม่สะดวก คนเยอะ\"แล้วเสองคนก็ไปนั่งในรถ ผมผลักเธอให้เข้าไปแล้วปิดประตูตาม
\"โอ๊ย!! มันเจ็บนะ หัวเข่าที่นายทำยังไม่หายเลย\" เงียบ เค้าไม่พูดไม่มองหน้าด้วยซ้ำ
\"ทำไม เธอบกฉันสิ ว่าที่เธอทำมันคืออะไร ชอบทำตัวให้ฉันเป็ฯห่วงอยู่เรื่อย แล้วทำไมฉันถึงต้องรักเธอขนาดนี้ด้วย\"
\" แล้วฉันจะไปรู้นายเหรอ\"ฉันไม่ได้ตอบกวนเค้านะ แต่เค้าทำให้ฉันจะร้องไห้
\" เธอจะไปรู้อะไรเหรอ เธอไม่เคยรู้หรอกนะ ว่าฉันชอบเธอตั้งแต่ ม. ต้นแล้วล่ะ ฉันถึงได้พยายามเป็นเพือ่นกับเธอไง ฉันถึงให้เธอทุอย่างที่เธอต้องการไง ฉันถึงเป็ฯคนแรกที่เธอจะเจอเมื่อทุกข์ใจ แล้วเธอล่ะ\"เค้าหันมาถามฉัน ตอนนี้ฉันกำลังร้องไห้อยู่ เค้าเองก็เริ่มแล้วล่ะ
\"ไม่ต้องตอบฉันก็รู้ ฉันมันไม่เคยมีค่าสำหรับเธอเลยนี่ เธอมักจะเป็นคนแรกเสมอที่ฉันคิดถึงเมื่อเจอสิ่งดีๆ ส่วนฉันมักจะเป็นคนสุดท้ายที่เธอจะนึกถึงแต่เมื่อเธอมีเรื่องทุกข์ เธอก็มาหาฉันกี่ครั้ง ที่ฉันต้องทน เห็นเธอไปกับคนอื่น ที่ไม่ใช่ฉัน เธอจะรู้ไหมมันเจ็บขนาดไหน\"
ฉันไม่ตอบ ฉันได้แต่ งงเป้ก-*- มันจะไม่ให้ฉันพูดเลยใช่ไหม แม้แค่โอกาสครั้งสุดท้ายยังไม่ให้ฉันเลย
\"วันนี้เธอไม่ต้องกลับบ้าน เราเคลียกันให้รู้เรื่องก่อน\"
\"นายจะบ้าเหรอ แม่ฉันรออยู่ ขืนกลับช้าก็โดนว่าตายดิ\"
\"ก็ปล่อยเค้าซิ เธอพูดไม่รู้เรื่องรึไง ว่าเราต้อง เ คี ย กั น เข้าใจไหม\"
\"แล้วนายจะไปไหน\"
\"จะไปที่ไหนก็ได้แหละ เอาแค่มันเงียบๆ ไม่มีคนรบกวน ฉํนว่ามันก็ทำให้หายอึดอัดใจได้บ้าง\"
รู้ไหมว่าเค้าทำให้ฉันนึกออกขึ้นมาเลยว่าที่ไหน ที่ๆฉันกะเค้าเคยไปด้วยกันไง เราขอคำอธิฐานที่นั่น แล้วสุดท้ายฉันก็ยอมให้เค้าขับไป โดยไม่ปริปากบ่นสักคำเดียว แล้วไอ่เสียงมือถือฉันก็ดังขึ้นทำลายความเงียบ
\"สุดท้ายฉันขอให้เราไม่โกรธเลิกรากันไปด้วยความไม่เกลียด เราจะลา ด้วยความเข้าใจ โปรดรู้ไว้นะฉันรักเธอมาก แล้วฉันก็ไม่อาจมีใคร เพื่อยิ้มและเพื่อร้องไห้ได้เพียงเท่าเธอ\"
เสียงมือถือฉันดังขึ้น ได้จังหวะพอดีใครกันน่ะ โทรมา อยากกราบTEEN มันสักครั้ง งงามๆ ฉันเอามาดูเบอร์ คารุกิโทมามีอะไรว่ะ 100 วัน 1000 ปี สัมมะวังสังเต ไม่เคยคิดโทรหาตูเลย><
\"ฮัลโหล\"
\"มิซึกิแกอยู่ไหนมาเป็ฯเพื่อนฉันหน่อยได้ป่ะ\"
\"แล้วแกเป็นไรเนี่ย ใครทำไร เสียงสั่นเชียวแก\"
\"ฮือ...ๆ.....แก........ฮือๆ.......ยูอิน เค้าหลอกฉันแก\"
\"อ้าว! เวน บอกไปแล้วนะเว้ย ว่าอย่าไปยุ่ง กับมัน\"ฟังผิดเป่ะเนี่ยกู อีกสองคนนี้เอาอีกแล้วเหรอว่ะ ฉุนะเว้ย ได้ยินชื่อนี่แล้วเคืองจิตเลย
\"เฮ้ยเอามานี่ ชิน นั่นมันมือถือฉันนะ เอามา\"
\"ไม่อ่ะ ยังไงฉันก็ไม่ให้ ลงไปกับฉันก่อน แล้วเดี๋ยวคืน\"
\"เอามาก่อน เดี๋ยวลง\"
\"เธอคงไม่อยากให้ฉันโกรธหรอกนะ ไม่งั้นมือถือเธอแหลกละเอียดแน่\"
\"โอเค งั้นฉันลงก็ได้\"ฉันเสียดายมือถือ ซื้อมาแพง จะแตกไม่ได้นะ
ฉันลงไปนั่งที่เดิม แต่มันไม่เหมือนเดิมสักนิส
\"ฉันให้โอกาสเธอพูดวันนี้เพราะต่อไปนี้ เธอจะไม่มีโอกาสพูดมัน\"
\"ทำไม นายจะไปไหน\"ฉันเริ่มใจคอไม่ดีแล้ว เหมือนเค้าจะจากฉันไปอีกครั้ง
\"พรุ่งนี้ฉันจะไปนิวซีแลน และไม่รู้เมื่อไหร่จะกลับมา\"oนไง ฉันเดาอะไรเคยผิดซะที่ไหนล่ะ
\"นายไม่ไปไม่ได้เหรอ\"
\"มันคงไม่ได้หรอกฉันเองตัดสินใจแล้ว\"
\"นายจะไปวันไหน\"
\"พรุ่งนี้ บ่าย 3\"
\"อย่าไปนะ .......ฮือ......อยู่ก่อนซิ...ฮือ....ๆๆ\"ฉันพูดไปร้องไห้ไป อยากบอกเหลือเกินแต่ก็ทำไม่ได้ ฉันเลยได้แต่บอกบางอย่างที่เค้าไม่รู้ตลอด
\"วันแรกที่ฉันเป็นเพื่อนกับนาย ฉันเองก็ไม่คิดหรอกนะ ว่าจะมีเพื่อนอย่างนาย ยิ่งไปนานๆ ฉันว่านายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่ง หลังจากนั้นเราก็สนิทกันมากขึ้น เราอะไรก็ปรึกษากัน ฉันทุกข์ใจนายก็จะเป็ฯคนมาปลอบฉัน และทำให้ฉันยิ้มได้และคอยช่วยเหลือฉันตลอดเวลา นายคอยทำดีกับฉัน นานวันฉันเองเริ่มไม่มั่นใจว่าฉันคิดยังไงกับนายกันแน่ ว ฉันไม่ชอบให้นายไปอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่ฉัน และยิ่งฉันรู้ว่าคนนั้นชอบนาย ฉันยิ่งไม่อยากให้นายไปกับเค้า เวลานายไม่สบาย ฉันก็เป็ฯห่วงนายมาก มากซะจนเพื่อนคนหนึ่งเค้าจะทำกัน จนวันที่นายไป ฉันถึงรู้ว่ารักนายแค่ไหน แล้วฉันก็รอคอยนายมาตลอด จนฉันก็มาเจอนายอีกครั้ง ตอนแรกฉันก็สงสัยว่าใช่นายรึเปล่า เพราะนิสัยเหมือนกันมาก น่าตาก็เหมือนกันจนฉันมารู้อีกทีก็รักนายจนโงหัวไม่ขึ้น\"
ฉันไม่อยากจะเชื่อว่า คนที่ฉันรักที่สุดทั้ง 2 คนคือคนเดียวกัน
\"แล้วเธอรักใครมากกว่ากัน\"เค้าถามได้ตรงใจมากมาย เพราะฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าจะเลือกใคร ในคนเดียว
\"ฉันตอบไม่ได้ รู้แค่ว่า ฉันรักนายทั้งสองคนมากที่สุด และรักทุกอย่างที่เป็ฯตัวนาย\"ก็ไม่รู้จะตอบยังไงจริง ทั้ง2 บุคลิกมันก็ตัวเค้าหมด
\"ฉันเรียกนายว่า ซางยอนได้ไหม ชอบชื่อนี้มากกว่า แต่ฉันอยากให้นาย เอาตัววตนที่แท้จริงที่เป็ฯนิสัยนายออกมามากกว่า\"
\"ฉันก็ทำปแล้ว นิสัยฉันมันก็ทั้งคู่นั้นแหละ\"
\"Never feel sorrow
Never empty
Never feel alone with you
Never feel alone with you......\"
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพูดอะไรออกไป แต่ที่แน่ๆก็ไม่รู้ความหมายมันหรอก หากแต่ ชอบบนความนี้
\"ไม่เคยรู้สึกเสีย ไม่เคยว่างเปล่า ไม่เคยรู้สีกเดียวดาย เมื่อมีคุณ\"เค้าพูดแปลออกมา มันทำให้ฉันแทบจะร้องไห้
\"ทำไมล่ะ ทั้งๆที่เราสองคนก้ต่างรู้สึกเดียวกัน ทำไมเราถึงรักกันไม่ได้ ก็ไม่มีใครว่าซะหน่อย\"
\"ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมต้องฝืนใจตัวเอง ทั้งๆที่ตัวฉันเองก็รักเธอมาก และแทบถวายชีวิตได้เลย แต่อีกใจมันก็บอกให้ฉันไป ขืนฉันอยู่ก็เมหือนทำดีกับเธออย่างไร้ความหมาย\"
\"มันจะไร้ความหมายได้ยังไง ในเมื่อวันนี้ฉํนก็บอกอยู่นี่ไงล่ะ ว่า รักนาย\"โอ๊ย!!พูดเฉยๆก็ไม่ได้นะฉัน ไอ่น้ำตาเจ้ากรรมก็จะไหลให้ได้ทุกที
\"สายไปแล้วล่ะ วันนี้เธออย่ารั้งฉันเลยนะ มันไม่มีประโยชน์ เธออยู่กับคนที่เค้าดูแลเธอได้ดีวก่าฉัน คนที่เค้ารักเธอมากกว่าฉันดีกว่า อย่าเสียเวลากัคนที่ไม่รู้เมื่อไหร่จะหายดี\"
\"- - -- -\" เราไม่ได้พูดอะไรกันอีก ฉันเองก็ได้แต่ร้องไห้ นี้ฉันมาช้าจริงสินะ ตลอดเวลาเค้ารอให้ฉันบอก่ว่ารัก แต่วันี้มันสายไปแล้ว นี้แหละโทษฐษนของคนโง่ อย่างฉํน
\"กลับบ้านเถอะ มันดึกแล้ว แม่เธอเค้ารออยู่\"ในที่สุดเค้าก็พูดออกมา แต่....นั้นเหรอคือคำที่จะลา นี่มันไล่กันชัดๆ
\"อย่าเพิ่งกลับได้ไหม ขอเวลาอีกนิดนึง\"
ฉันพูดเพราะฉันเห็ฯฝนดาวตกนะสิ สวยเอามากๆเลย ในอีกความหมายคือฉันต้องการจะอยู่ต่อ ไม่อยากให้ถึงพรุ่งนี้เลย
\"ก็ได้ๆ 15 นาทีนะ\"ฉันว่าเค้าก็เห็ฯ เค้าถึงมายิ้มให้ฉันแล้วฉันก็ขอคำอธิฐาน ฉันขอให้เราสองคนจากกันด้วยดี แต่ก็ขอให้เค้าไปแล้วกลับมาหาฉัน ให้เราสองคนอยู่ด้วยดี ฉันกุมมืออธิฐานอยากให้มันเป็ฯจริงเหลือเกิน ในขณะที่ฉันหันไปก็ต้องยิ้มเพราะว่า เค้าหลับตาพริ้มกุมมืออธิฐานบอกได้เลยว่าน่ารักมากเหมือนเด็กๆเลย
\"อธิฐานอะไรเหรอ/อธิฐานอะไรเหรอ\"เค้ากะฉันพูดพร้อมกัน เราต่างหลบสายตากัน คงเพราะว่า เขินแหละ ^////^
อีกไม่นานสินะ ทุกอย่างจะเป็ฯแค่ความทรงจำที่ดี
\"ฉันหนุนตักได้ไหม\" เค้าไม่พูดแต่..พยักหน้าอย่างเดียวฉันก็นอนหนุนตักเค้าเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกมันปวดร้าวซะเปล่าๆ นึกแล้วก็อยากร้งไห้ แต่น้ำตาไม่มี น้ำตาหมดแล้ว
\"ฉันไม่อยากให้เราสองคนต้องผ่านคืนนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างช่างสวยงาม น่าเสียดาย ที่ไม่อีกกี่นาทีจะเป็นแค่ความทรงจำ และจะจบลง ไปเถอะ\"
เค้าจับมือฉันแล้วพาขึ้รถไปส่งบ้านระหว่างทางเราไม่ได้พูดอะไรกัน มีแต่ความเงียบ เราไม่แม้แต่มองหน้ากัน เพราะต่างคนต่างรู้ว่าจะต้องจากกัสักวัน พอถึงบ้านฉันก็ค่อยๆก้าวลงจากรถทำไมนะเหรอ ก็ไม่อยากลงไง แล้วเค้าตามฉํนมาไมว่ะ ทั้งๆที่ฉันคิดว่าฉันลงแล้วเค้าจะเฉยซะอีก
ก่อนที่ผมจะไป อยากให้อะไรเธออย่างหนึ่ง ก็เธอจะไปสิ่งที่ผมอยากจะใหเธอ
\"นายตามฉันมาทำไมไหนๆ นายจะไปแล้วก็ไปเลยสิ\"
มันไม่ต่างอะไรกันหรอกนะกับการที่เค้าไปไม่ลา ไม่พูดมันก็เจ็บพอๆกับที่ฉันต้องรู้ว่าเค้าจะไปจากกันตลอดกาล
ด่าไปเถอะ ผมเองไม่คิดจะโกรธหรอกนะ ในเมื่อยอมรับผิดทุกอย่าง
ฉันถึงกับหยุดว่าเค้าไปทันที่ ทำไมนะเหรอ ก็เค้าจูบฉัน ปากเราประกบกันแล้วล่ะ แต่แทนที่ฉันจะโกรธ ฉันทำไม่ได้ด้วยซ้ำ ยังไงๆก็ช่างมันเถอะ ฉันก็เคยโดนเค้าจูบไปแล้ว แต่ความรู้สึกมันไม่เหมือนกัน นั้นมันเผลอ แต่นี่มันตั้งใจ และมันอ่อนโยนเอามากๆ ตอนนี้หัวใจฉํนเต้นไม่เป็นจังหวะเลย เร็วมาก^///^
\"ลาก่อน แบบไม่หายขาดนะ หลับในดีนะ^^\"เค้าพูดแล้วก็จากฉันไป ฉันยืนนิ่งมากมาย เพราะอะไรไม่ต้องพูโ งง กะมันดิ เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย ฉันเข้าบ้าน อาบน้ำ กินข้าว เตรียมตัวนอน แต่มันอนไม่หลับอ่ะ
\"เฮ้อ!! คิดอะไรของเค้านะ\"ฉันเดินไประเบียงห้องตัวเองแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ๆ มองไปท้องฟ้า เวลาที่ฉันมีความทุกข์ ฉํนมักจะดูดาวอยู่เสมอ คงรอให้คำอธิฐานเป็นจริงอยู่มั้ง ฉันนั่งมองดาวป็นเวลา 2 ชั่วโมงเต็ม แล้วก็ไปนอนทันที
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผมกลับมาแล้วเล่าเรื่องให้พี่ฟัง เล่าไปจัดของไปด้วย
\"แกบ้าปล่าวว่ะนั้น จะไปทำไมว่ะ\"
\"ไม่รู้ดิ ไม่ได้อยากไปนะ แต่ ว่า.......\"
\"แต่ว่าแกไม่อยากเจอเค้าอีก แกไม่กล้าสู้หน้าว่างั้น ใช่ม๊ะ\"มันก็จริงอย่างที่พี่ผมมันว่านั้นแหละ
\"นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ ต้องตื่นเช้านะเว้ย\"
\"โหย..><อย่าบ่นมากดิพี่ พี่องก็ต้องไปด้วยนั้นแหละ\"
\"เดี๋ยวดิแก ฉันโทลาแฟนฉันก่อนดิ^^\"
\"ตามใจ จะหลับแล้ว\"แล้วไอ่พี่บ้า มันก็คุยโทรศัพท์ทั้งๆที่ตัวมันนอนอยู่นั้นแหละ
\"เออ แล้วแกบอกเค้ารึเปล่าล่ะ ว่าแกกลับวันไหน\"
\"(- -)(_ _)( --)(_ _)ไม่ได้บอกหรอก\"
\"แล้วทำไมแกไม่บอกว่ะ ทั้งๆที่เราจะไปเรียนกันแค่ปีเดียว อีกอย่างเราก็ไปเยี่ยมน้าด้วย\"
\"ก็แค่อยากรู้อ่ะพี่ ว่าที่เธอพูดมันจริงรึเปล่า อยากให้เธอรอ เหมือนที่ผมเคยรอเธอมา 3ปีนี้ ผมอยากรู้ว่าเธออดทนได้นานสักเท่าไหร่\"
ไอ่พี่ผมมันถอนหายใจเฮือกใหญ่กับความคิดผมแล้วมันก็หลับไป ส่วนผมก็เดินออกห้องแล้ววไปนอนห้องผม
(ตอนแรกคิดจะนอนห้องพี่แล้วล่ะ แต่ไม่เอาอ่ะ)
\"เฮ้อ!ใจหายชะมัดอยู่กันมา ตั้ง 4 ปี ตัวเราก็ต้องไปกเค้า\"คิดแล้วมันก็น้ำเน่าเนอะ แต่ชีวิตคนเราย่อมน้ำเน่ากว่าอยู่แล้ว
\"ไม่เอาแล้ว คิดมากจริง ตูนี หลับดีกว่า\"
ฉันตัดสินใจจะพูดทุกอย่างให้เค้ารู้หลังเลิกเรียน ยังไงฉันก็รู้แลล้ว งันขอฉันบอกนะ
ออด!!อ๊อด!! เสียงออดเลิกเรียน
\"ชิน/มิซึกิ มานี่หน่อยมีเรื่องจะคุยด้วย\"เราพูดพร้อมกัน
\"เอ่อ....ไปที่รถชั้นดีกว่า ตรงนี้ไม่สะดวก คนเยอะ\"แล้วเสองคนก็ไปนั่งในรถ ผมผลักเธอให้เข้าไปแล้วปิดประตูตาม
\"โอ๊ย!! มันเจ็บนะ หัวเข่าที่นายทำยังไม่หายเลย\" เงียบ เค้าไม่พูดไม่มองหน้าด้วยซ้ำ
\"ทำไม เธอบกฉันสิ ว่าที่เธอทำมันคืออะไร ชอบทำตัวให้ฉันเป็ฯห่วงอยู่เรื่อย แล้วทำไมฉันถึงต้องรักเธอขนาดนี้ด้วย\"
\" แล้วฉันจะไปรู้นายเหรอ\"ฉันไม่ได้ตอบกวนเค้านะ แต่เค้าทำให้ฉันจะร้องไห้
\" เธอจะไปรู้อะไรเหรอ เธอไม่เคยรู้หรอกนะ ว่าฉันชอบเธอตั้งแต่ ม. ต้นแล้วล่ะ ฉันถึงได้พยายามเป็นเพือ่นกับเธอไง ฉันถึงให้เธอทุอย่างที่เธอต้องการไง ฉันถึงเป็ฯคนแรกที่เธอจะเจอเมื่อทุกข์ใจ แล้วเธอล่ะ\"เค้าหันมาถามฉัน ตอนนี้ฉันกำลังร้องไห้อยู่ เค้าเองก็เริ่มแล้วล่ะ
\"ไม่ต้องตอบฉันก็รู้ ฉันมันไม่เคยมีค่าสำหรับเธอเลยนี่ เธอมักจะเป็นคนแรกเสมอที่ฉันคิดถึงเมื่อเจอสิ่งดีๆ ส่วนฉันมักจะเป็นคนสุดท้ายที่เธอจะนึกถึงแต่เมื่อเธอมีเรื่องทุกข์ เธอก็มาหาฉันกี่ครั้ง ที่ฉันต้องทน เห็นเธอไปกับคนอื่น ที่ไม่ใช่ฉัน เธอจะรู้ไหมมันเจ็บขนาดไหน\"
ฉันไม่ตอบ ฉันได้แต่ งงเป้ก-*- มันจะไม่ให้ฉันพูดเลยใช่ไหม แม้แค่โอกาสครั้งสุดท้ายยังไม่ให้ฉันเลย
\"วันนี้เธอไม่ต้องกลับบ้าน เราเคลียกันให้รู้เรื่องก่อน\"
\"นายจะบ้าเหรอ แม่ฉันรออยู่ ขืนกลับช้าก็โดนว่าตายดิ\"
\"ก็ปล่อยเค้าซิ เธอพูดไม่รู้เรื่องรึไง ว่าเราต้อง เ คี ย กั น เข้าใจไหม\"
\"แล้วนายจะไปไหน\"
\"จะไปที่ไหนก็ได้แหละ เอาแค่มันเงียบๆ ไม่มีคนรบกวน ฉํนว่ามันก็ทำให้หายอึดอัดใจได้บ้าง\"
รู้ไหมว่าเค้าทำให้ฉันนึกออกขึ้นมาเลยว่าที่ไหน ที่ๆฉันกะเค้าเคยไปด้วยกันไง เราขอคำอธิฐานที่นั่น แล้วสุดท้ายฉันก็ยอมให้เค้าขับไป โดยไม่ปริปากบ่นสักคำเดียว แล้วไอ่เสียงมือถือฉันก็ดังขึ้นทำลายความเงียบ
\"สุดท้ายฉันขอให้เราไม่โกรธเลิกรากันไปด้วยความไม่เกลียด เราจะลา ด้วยความเข้าใจ โปรดรู้ไว้นะฉันรักเธอมาก แล้วฉันก็ไม่อาจมีใคร เพื่อยิ้มและเพื่อร้องไห้ได้เพียงเท่าเธอ\"
เสียงมือถือฉันดังขึ้น ได้จังหวะพอดีใครกันน่ะ โทรมา อยากกราบTEEN มันสักครั้ง งงามๆ ฉันเอามาดูเบอร์ คารุกิโทมามีอะไรว่ะ 100 วัน 1000 ปี สัมมะวังสังเต ไม่เคยคิดโทรหาตูเลย><
\"ฮัลโหล\"
\"มิซึกิแกอยู่ไหนมาเป็ฯเพื่อนฉันหน่อยได้ป่ะ\"
\"แล้วแกเป็นไรเนี่ย ใครทำไร เสียงสั่นเชียวแก\"
\"ฮือ...ๆ.....แก........ฮือๆ.......ยูอิน เค้าหลอกฉันแก\"
\"อ้าว! เวน บอกไปแล้วนะเว้ย ว่าอย่าไปยุ่ง กับมัน\"ฟังผิดเป่ะเนี่ยกู อีกสองคนนี้เอาอีกแล้วเหรอว่ะ ฉุนะเว้ย ได้ยินชื่อนี่แล้วเคืองจิตเลย
\"เฮ้ยเอามานี่ ชิน นั่นมันมือถือฉันนะ เอามา\"
\"ไม่อ่ะ ยังไงฉันก็ไม่ให้ ลงไปกับฉันก่อน แล้วเดี๋ยวคืน\"
\"เอามาก่อน เดี๋ยวลง\"
\"เธอคงไม่อยากให้ฉันโกรธหรอกนะ ไม่งั้นมือถือเธอแหลกละเอียดแน่\"
\"โอเค งั้นฉันลงก็ได้\"ฉันเสียดายมือถือ ซื้อมาแพง จะแตกไม่ได้นะ
ฉันลงไปนั่งที่เดิม แต่มันไม่เหมือนเดิมสักนิส
\"ฉันให้โอกาสเธอพูดวันนี้เพราะต่อไปนี้ เธอจะไม่มีโอกาสพูดมัน\"
\"ทำไม นายจะไปไหน\"ฉันเริ่มใจคอไม่ดีแล้ว เหมือนเค้าจะจากฉันไปอีกครั้ง
\"พรุ่งนี้ฉันจะไปนิวซีแลน และไม่รู้เมื่อไหร่จะกลับมา\"oนไง ฉันเดาอะไรเคยผิดซะที่ไหนล่ะ
\"นายไม่ไปไม่ได้เหรอ\"
\"มันคงไม่ได้หรอกฉันเองตัดสินใจแล้ว\"
\"นายจะไปวันไหน\"
\"พรุ่งนี้ บ่าย 3\"
\"อย่าไปนะ .......ฮือ......อยู่ก่อนซิ...ฮือ....ๆๆ\"ฉันพูดไปร้องไห้ไป อยากบอกเหลือเกินแต่ก็ทำไม่ได้ ฉันเลยได้แต่บอกบางอย่างที่เค้าไม่รู้ตลอด
\"วันแรกที่ฉันเป็นเพื่อนกับนาย ฉันเองก็ไม่คิดหรอกนะ ว่าจะมีเพื่อนอย่างนาย ยิ่งไปนานๆ ฉันว่านายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่ง หลังจากนั้นเราก็สนิทกันมากขึ้น เราอะไรก็ปรึกษากัน ฉันทุกข์ใจนายก็จะเป็ฯคนมาปลอบฉัน และทำให้ฉันยิ้มได้และคอยช่วยเหลือฉันตลอดเวลา นายคอยทำดีกับฉัน นานวันฉันเองเริ่มไม่มั่นใจว่าฉันคิดยังไงกับนายกันแน่ ว ฉันไม่ชอบให้นายไปอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่ฉัน และยิ่งฉันรู้ว่าคนนั้นชอบนาย ฉันยิ่งไม่อยากให้นายไปกับเค้า เวลานายไม่สบาย ฉันก็เป็ฯห่วงนายมาก มากซะจนเพื่อนคนหนึ่งเค้าจะทำกัน จนวันที่นายไป ฉันถึงรู้ว่ารักนายแค่ไหน แล้วฉันก็รอคอยนายมาตลอด จนฉันก็มาเจอนายอีกครั้ง ตอนแรกฉันก็สงสัยว่าใช่นายรึเปล่า เพราะนิสัยเหมือนกันมาก น่าตาก็เหมือนกันจนฉันมารู้อีกทีก็รักนายจนโงหัวไม่ขึ้น\"
ฉันไม่อยากจะเชื่อว่า คนที่ฉันรักที่สุดทั้ง 2 คนคือคนเดียวกัน
\"แล้วเธอรักใครมากกว่ากัน\"เค้าถามได้ตรงใจมากมาย เพราะฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าจะเลือกใคร ในคนเดียว
\"ฉันตอบไม่ได้ รู้แค่ว่า ฉันรักนายทั้งสองคนมากที่สุด และรักทุกอย่างที่เป็ฯตัวนาย\"ก็ไม่รู้จะตอบยังไงจริง ทั้ง2 บุคลิกมันก็ตัวเค้าหมด
\"ฉันเรียกนายว่า ซางยอนได้ไหม ชอบชื่อนี้มากกว่า แต่ฉันอยากให้นาย เอาตัววตนที่แท้จริงที่เป็ฯนิสัยนายออกมามากกว่า\"
\"ฉันก็ทำปแล้ว นิสัยฉันมันก็ทั้งคู่นั้นแหละ\"
\"Never feel sorrow
Never empty
Never feel alone with you
Never feel alone with you......\"
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพูดอะไรออกไป แต่ที่แน่ๆก็ไม่รู้ความหมายมันหรอก หากแต่ ชอบบนความนี้
\"ไม่เคยรู้สึกเสีย ไม่เคยว่างเปล่า ไม่เคยรู้สีกเดียวดาย เมื่อมีคุณ\"เค้าพูดแปลออกมา มันทำให้ฉันแทบจะร้องไห้
\"ทำไมล่ะ ทั้งๆที่เราสองคนก้ต่างรู้สึกเดียวกัน ทำไมเราถึงรักกันไม่ได้ ก็ไม่มีใครว่าซะหน่อย\"
\"ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมต้องฝืนใจตัวเอง ทั้งๆที่ตัวฉันเองก็รักเธอมาก และแทบถวายชีวิตได้เลย แต่อีกใจมันก็บอกให้ฉันไป ขืนฉันอยู่ก็เมหือนทำดีกับเธออย่างไร้ความหมาย\"
\"มันจะไร้ความหมายได้ยังไง ในเมื่อวันนี้ฉํนก็บอกอยู่นี่ไงล่ะ ว่า รักนาย\"โอ๊ย!!พูดเฉยๆก็ไม่ได้นะฉัน ไอ่น้ำตาเจ้ากรรมก็จะไหลให้ได้ทุกที
\"สายไปแล้วล่ะ วันนี้เธออย่ารั้งฉันเลยนะ มันไม่มีประโยชน์ เธออยู่กับคนที่เค้าดูแลเธอได้ดีวก่าฉัน คนที่เค้ารักเธอมากกว่าฉันดีกว่า อย่าเสียเวลากัคนที่ไม่รู้เมื่อไหร่จะหายดี\"
\"- - -- -\" เราไม่ได้พูดอะไรกันอีก ฉันเองก็ได้แต่ร้องไห้ นี้ฉันมาช้าจริงสินะ ตลอดเวลาเค้ารอให้ฉันบอก่ว่ารัก แต่วันี้มันสายไปแล้ว นี้แหละโทษฐษนของคนโง่ อย่างฉํน
\"กลับบ้านเถอะ มันดึกแล้ว แม่เธอเค้ารออยู่\"ในที่สุดเค้าก็พูดออกมา แต่....นั้นเหรอคือคำที่จะลา นี่มันไล่กันชัดๆ
\"อย่าเพิ่งกลับได้ไหม ขอเวลาอีกนิดนึง\"
ฉันพูดเพราะฉันเห็ฯฝนดาวตกนะสิ สวยเอามากๆเลย ในอีกความหมายคือฉันต้องการจะอยู่ต่อ ไม่อยากให้ถึงพรุ่งนี้เลย
\"ก็ได้ๆ 15 นาทีนะ\"ฉันว่าเค้าก็เห็ฯ เค้าถึงมายิ้มให้ฉันแล้วฉันก็ขอคำอธิฐาน ฉันขอให้เราสองคนจากกันด้วยดี แต่ก็ขอให้เค้าไปแล้วกลับมาหาฉัน ให้เราสองคนอยู่ด้วยดี ฉันกุมมืออธิฐานอยากให้มันเป็ฯจริงเหลือเกิน ในขณะที่ฉันหันไปก็ต้องยิ้มเพราะว่า เค้าหลับตาพริ้มกุมมืออธิฐานบอกได้เลยว่าน่ารักมากเหมือนเด็กๆเลย
\"อธิฐานอะไรเหรอ/อธิฐานอะไรเหรอ\"เค้ากะฉันพูดพร้อมกัน เราต่างหลบสายตากัน คงเพราะว่า เขินแหละ ^////^
อีกไม่นานสินะ ทุกอย่างจะเป็ฯแค่ความทรงจำที่ดี
\"ฉันหนุนตักได้ไหม\" เค้าไม่พูดแต่..พยักหน้าอย่างเดียวฉันก็นอนหนุนตักเค้าเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกมันปวดร้าวซะเปล่าๆ นึกแล้วก็อยากร้งไห้ แต่น้ำตาไม่มี น้ำตาหมดแล้ว
\"ฉันไม่อยากให้เราสองคนต้องผ่านคืนนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างช่างสวยงาม น่าเสียดาย ที่ไม่อีกกี่นาทีจะเป็นแค่ความทรงจำ และจะจบลง ไปเถอะ\"
เค้าจับมือฉันแล้วพาขึ้รถไปส่งบ้านระหว่างทางเราไม่ได้พูดอะไรกัน มีแต่ความเงียบ เราไม่แม้แต่มองหน้ากัน เพราะต่างคนต่างรู้ว่าจะต้องจากกัสักวัน พอถึงบ้านฉันก็ค่อยๆก้าวลงจากรถทำไมนะเหรอ ก็ไม่อยากลงไง แล้วเค้าตามฉํนมาไมว่ะ ทั้งๆที่ฉันคิดว่าฉันลงแล้วเค้าจะเฉยซะอีก
ก่อนที่ผมจะไป อยากให้อะไรเธออย่างหนึ่ง ก็เธอจะไปสิ่งที่ผมอยากจะใหเธอ
\"นายตามฉันมาทำไมไหนๆ นายจะไปแล้วก็ไปเลยสิ\"
มันไม่ต่างอะไรกันหรอกนะกับการที่เค้าไปไม่ลา ไม่พูดมันก็เจ็บพอๆกับที่ฉันต้องรู้ว่าเค้าจะไปจากกันตลอดกาล
ด่าไปเถอะ ผมเองไม่คิดจะโกรธหรอกนะ ในเมื่อยอมรับผิดทุกอย่าง
ฉันถึงกับหยุดว่าเค้าไปทันที่ ทำไมนะเหรอ ก็เค้าจูบฉัน ปากเราประกบกันแล้วล่ะ แต่แทนที่ฉันจะโกรธ ฉันทำไม่ได้ด้วยซ้ำ ยังไงๆก็ช่างมันเถอะ ฉันก็เคยโดนเค้าจูบไปแล้ว แต่ความรู้สึกมันไม่เหมือนกัน นั้นมันเผลอ แต่นี่มันตั้งใจ และมันอ่อนโยนเอามากๆ ตอนนี้หัวใจฉํนเต้นไม่เป็นจังหวะเลย เร็วมาก^///^
\"ลาก่อน แบบไม่หายขาดนะ หลับในดีนะ^^\"เค้าพูดแล้วก็จากฉันไป ฉันยืนนิ่งมากมาย เพราะอะไรไม่ต้องพูโ งง กะมันดิ เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย ฉันเข้าบ้าน อาบน้ำ กินข้าว เตรียมตัวนอน แต่มันอนไม่หลับอ่ะ
\"เฮ้อ!! คิดอะไรของเค้านะ\"ฉันเดินไประเบียงห้องตัวเองแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ๆ มองไปท้องฟ้า เวลาที่ฉันมีความทุกข์ ฉํนมักจะดูดาวอยู่เสมอ คงรอให้คำอธิฐานเป็นจริงอยู่มั้ง ฉันนั่งมองดาวป็นเวลา 2 ชั่วโมงเต็ม แล้วก็ไปนอนทันที
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผมกลับมาแล้วเล่าเรื่องให้พี่ฟัง เล่าไปจัดของไปด้วย
\"แกบ้าปล่าวว่ะนั้น จะไปทำไมว่ะ\"
\"ไม่รู้ดิ ไม่ได้อยากไปนะ แต่ ว่า.......\"
\"แต่ว่าแกไม่อยากเจอเค้าอีก แกไม่กล้าสู้หน้าว่างั้น ใช่ม๊ะ\"มันก็จริงอย่างที่พี่ผมมันว่านั้นแหละ
\"นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ ต้องตื่นเช้านะเว้ย\"
\"โหย..><อย่าบ่นมากดิพี่ พี่องก็ต้องไปด้วยนั้นแหละ\"
\"เดี๋ยวดิแก ฉันโทลาแฟนฉันก่อนดิ^^\"
\"ตามใจ จะหลับแล้ว\"แล้วไอ่พี่บ้า มันก็คุยโทรศัพท์ทั้งๆที่ตัวมันนอนอยู่นั้นแหละ
\"เออ แล้วแกบอกเค้ารึเปล่าล่ะ ว่าแกกลับวันไหน\"
\"(- -)(_ _)( --)(_ _)ไม่ได้บอกหรอก\"
\"แล้วทำไมแกไม่บอกว่ะ ทั้งๆที่เราจะไปเรียนกันแค่ปีเดียว อีกอย่างเราก็ไปเยี่ยมน้าด้วย\"
\"ก็แค่อยากรู้อ่ะพี่ ว่าที่เธอพูดมันจริงรึเปล่า อยากให้เธอรอ เหมือนที่ผมเคยรอเธอมา 3ปีนี้ ผมอยากรู้ว่าเธออดทนได้นานสักเท่าไหร่\"
ไอ่พี่ผมมันถอนหายใจเฮือกใหญ่กับความคิดผมแล้วมันก็หลับไป ส่วนผมก็เดินออกห้องแล้ววไปนอนห้องผม
(ตอนแรกคิดจะนอนห้องพี่แล้วล่ะ แต่ไม่เอาอ่ะ)
\"เฮ้อ!ใจหายชะมัดอยู่กันมา ตั้ง 4 ปี ตัวเราก็ต้องไปกเค้า\"คิดแล้วมันก็น้ำเน่าเนอะ แต่ชีวิตคนเราย่อมน้ำเน่ากว่าอยู่แล้ว
\"ไม่เอาแล้ว คิดมากจริง ตูนี หลับดีกว่า\"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น