บ้านพักลูกสาวลูกชาย

ลำดับตอนที่ #22 : เอมิเลีย ฮอฟกินส์ (Last Song Last Melody)

รูป - 

ชื่อ - เอมิเลีย ฮอฟกินส์ (เอมิลี่)

นิสัย - เด็กสาวอายุ12สาวน้อยผู้ร่าเริง กล้าหาญ อยากรู้อยากเห็น(มากกว่าเด็กทั่วไป) รักการผจญภัย ยิ้มเก่ง เข้มแข็ง ไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห็นเลย ค่อนข้างคิดมาก แต่เพราะไม่อยากให้ใครเป็นห่วงจึงมักเก็บเรื่องแย่ๆไว้คนเดียว มักเป็นห่วงคนอื่นก่อนตัวเองเสมอ พยายามแก้ไขปัญหาด้วยตนเองก่อนทุกครั้ง จริงใจ เป็นเด็กที่ไม่ว่าใครเห็นก็เป็นต้องเอ็นดู แต่อีกหนึ่งเรื่องที่ทำให้เอมิลี่รู้สึกศร้าตลอดมาคือเธอร่างกายไม่แข็งแรง และจะทรุดลงไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้...ดังนั้นเธอจึงพยายามใช้ทุกวันให้คุ้มค่าที่สุด ...

ประวัติโดยย่อ - เด็กกำพร้าที่ถูกสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่งรับไปเลี้ยง เธอมักจะถูกเพื่อนๆล้อเป็นประจำเพราะเครื่องดนตรีของเธอคือโอคาริน่า เครื่องดนตรีแสนเรียบง่ายและไม่ซับซ้อนเหมือนคนอื่นอีกทั้งเธอก็ร่างกายไม่แข็งแรงด้วยโรคแปลกๆที่เหมือนจะไม่ค่อยแสดงอาการแต่ก็ทำให้เธอไม่อาจมีชีวิตอยู่ได้นานเหมือนคนอื่นๆ ทำให้เอมิลี่เริ่มจะเกลียดตัวเองและเครื่องดนตรีของตนขึ้นมา เธอตัดสินใจไม่พูดกับใคร กลายเป็นเด็กเย็นชา จนกระทั่งเธอได้พบกับพี่เอลโล่ว 

เวทย์มนต์สาย- เล่นแร่แปรธาตุ ธาตุลม 

เผ่าพันธุ์ - มนุษย์

เชี่ยวชาญ - จิตวิทยาสัตว์ต่างๆ ทำให้เหมือนคุยกับสัตว์รู้เรื่อง  การแสดง(ซึ่งมักใช้เวลายิ้มกลบเกลื่อนความไม่สบายใจเป็นส่วนใหญ่) 

อาวุธ- โอคาริน่า เมื่อเป่าจะสามารถทำให้อากาศมีรูปร่างและน้ำหนักเหมือนกับของต้นแบบทุกประการ   

ด้านความรู้ - ไอคิวปกติทั่วไป แต่EQสูงมากกว่าเด็กอายุพอๆกะน คือมีความเป็นผู้ใหญ่ค่อนข้างสูง 

สิ่งที่ชอบ - สัตว์ต่างๆ(โดยเฉพาะแมว) ขนมหวาน 

สิ่งที่ไม่ชอบ - ดาวตก(มันน่าเศร้าออกนี่คะ) 

คำพูดติดปาก- "หนูน่ะไม่เป็นไรหรอกค่ะ"  "เชื่อมือหนูได้เลย" 

คำคมประจำใจ - ความทรงจำน่ะไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่ามันนานแค่ไหน แต่ขึ้นอยู่กับว่าช่วงเวลาสั้นๆตอนนั้นสำคัญขนาดไหน...มากกว่าค่ะ

สิ่งทิ้งท้าย - เคยมีคนบอกว่าเพราะมันไม่มีทางเกิดขึ้นก็เลยเรียกว่าปาฏิหารย์...แต่สำหรับหนูเพราะมันมีโอกาสเกิดขึ้นแม้เพียงเล็กน้อยก็เลยเรียกว่าปาฏิหารย์ค่ะ

BlackForest✿