ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    +*+*ห นุ่ ม นั ก ด น ต รี ปิ๊ ง รั ก สา ว ปา ก ร้า ย +*+*+*+

    ลำดับตอนที่ #21 : * ไ อ่ น่า ม่ อ กะ คำ ทำ นา ย*

    • อัปเดตล่าสุด 26 ก.ค. 48


    ฉันตื่นขึ้นมาเช้าปกติ มันไม่ใช่อะไรเลยนะ ไม่ใช่เพราะนาฬิกาปลุกหรอก แต่



    ติ๊ด! ติ๊ด! เสียงข้อความเข้ามือถือฉันไง ใครมันส่งมาเเต่เช้าเลยอ่ะ



    \"โทรหากลับด่วน พี่มีเรื่องจะคุย\" นี้แหละ ข้อความจากพี่อุ้มแก พี่แก งกมากเลย พี่แกเสีย3 บาท ต่อข้อความแต่ถ้าฉันโทรกลับ ฉันเสียเป็ฯ 100 เลยคิดเอานะ ไม่ค่อยเลยคนเรา แต่สุดท้ายฉันก็โทเพื่อเป็นเรื่องงาน



    \"ฮั ล โ ห ล\" ฉันกรอกเสียงแบบ เพิ่งตื่นมา



    \"นี่เพิ่งตื่นใช่ไหมเนี่ย\"



    \"ใช่ค่ แล้วพี่อุ้มโทมามีอะไรเหรอค่ะ มีไรเนี่ย ถึงปลุกแต่เช้าเลย\"



    \"หนูมิซึกิจ้า นี่มันไม่เช้าแล้วนะค่ะ นี่มัน 13.30 แล้วค่ะ ดูนาฬิกาได้เลยนะ \"ฉันหันไปหยิบนาฬิกามาดูอีก



    เออ จริงๆด้วยแฮะ มันจะ 14.00แล้วนี่น่า





    \"คือ งี้จ๊ะ พี่จะพาน้องไปเที่ยวกับพวกพี่หน่อยอ่ะค่ะ ไปมั้ย เราไม่เคยไปเทที่ยวกันเลยนะค่ะ\"



    \"ไปสิค่ะ พี่อุ้ม อย่างงี้ไม่ไปได้ไงอ่ะ อยู่บ้านน่าเบื่อเปล่าๆค่ะ\"



    \"อ่ะนะ ค่ะๆ เดี๋ยวเจอกันที่ osaka center นะ พี่จะรอนะค่ะ บาย\"



    พูดเสร็จฉันก็รีบกระโดลุกจากเตียงแล้วไป อาบน้ำ แต่ตัวทันที โอกาสมาก็ต้องคว้าไว้สิ ฉันใช้เวลาแค่ 30 นาที



    (แค่เหรอว่ะ ไอ่มิ มันนานนะเว้ย กูอาบแค่ 15 นาทีเองว่ะ:ผู้เขียน)(อ่ะนะ เข้าใจบ้างดิว่ะ ไม่ได้อาบน้ำเร็วแบบแกนะ:มิซึกิ)



    ก็เสร็จแล้ววก็บึงรถไปอีกแน่ะ



    \"พี่อุ้ม จ๋า หนูมาแล้ว\"ฉันไปเห็นพี่อุ้มแล้วกพี่ซิน



    \"โห...o_O จนกว่าจะมาได้นะค่ะ ทำไมมันช้าอย่างนี้ รูไหมปล่อยให้พวกพี่รอมาครึ่งาชั่วโมงแล้วนะค่ะ เสียมารยาทอีกแล้วนะน้องรักของพี่\"



    พี่อุ้มมาถึงก็ด่าฉันไม่ยั้งเลย แถมทำหน้าอินเอามากๆ เหมือนพี่แกโกรธจริง จนฉันกลัวไปเลย



    \"อุ้ม ใจเย็นๆดิ น้องเค้าไม่ได้ตั้งใจนะ อย่าไปว่าเค้าดิ\"มีเสียงผู้ชายคนหนึ่งพูดออกมาฉัน ฉันเองก็เพิ่งสังเกตเห็นเหมือนกันนะ ว่ามีเค้าอยู่ด้วย



    ผู้ชายคนนั้นพูดเสร็จแล้วก็หันมายิ้มให้ฉัน แม่โว้ยยยยย!!!! มีคนอย่างนี้เหลืออยู่บนโลกด้วยเหรอ น่ารักโคตรแม่เลยอ่ะ น่ารักม๊ากๆ เหมือนทักกี้เลย หุหุ ^o^



    \"รู้แล้ว น่า ยูอิน ฉันล้อเล่นนะ\"



    \"-*-\" ล้อเล่นพี่แกเหรอนะ ฉันนึกว่าโกรธจริงๆเอาจ๋อยเลยนะ



    \"ไปเถอะ\" พี่ซินพูดขึ้นแล้วพวกเราก็เดินเข้าห้างกัน



    \"เธอชื่อไรอ่ะ \" ไอ่ยูอิน มันเดินมาใช่ป่ะ แล้วมันก็มาถามชื่อฉันเฉยเลยอ่ะ แต่ฉันไม่ชอบผู้ชายอย่างนี้ น่าม่อชัดๆ



    \"มิซึกิ\"ฉันตอบแบบ เซงๆ



    \"ชื่อน่ารักดีเนอะ มีแฟนยังอ่ะ\"น๊าน!! กูเดาอะไรเคยผิดไหมว่ะ มันจะม่อกู ไอ่สาดดดดด



    \"หยุดเลย ไอ่ยูอิน ฉันขอเถอะว่ะ คนนี้ มันน้องสาวฉันจะไปจีบ ก็ไปคนอื่น ฉันไม่อยากให้น้องสาวฉันเป็นไรกับแก เดี๋ยวแกเสียหมด\"



    \"โหย..อุ้มอ่ะ เซงเลย\"



    \"ก็แน่สิว่ะ แกมันน่าไว้ใจซะที่ไหนล่ะ\"



    \"อะไรเนี่ย ฉันมันเลวร้ายขนาดนั้นเลยไง\"( มันยังไม่รู้ตัว:ผู้เขียน)



    \"ก็แน่สิว่ะ เปลี่ยนแฟนไม่ซ้ำกันสักอาทิตย์ แถมเปลี่ยนคู่นอนทุกคืนเลย เหตุผลแค่นี้พอไหมว่ะ\"แล้วก็เถียงกันไม่หยุด ส่วนฉันกะพี่ซินก็มองหน้ากันอย่างออ่อนใจ



    \"พอแล้วๆพี่อุ้ม หนูหิวข้าวพาไปกินหน่อยสิ\"ฉันพูดขัดจังหวะขึ้นแบบว่า ไม่ให้ทะเลาะกันแล้ว เพราะมันทะเลาะกันตลอดทางเลย



    \" อุ้มเค้าไม่พาไป ไปกะพี่ก็ได้นะ ไปกันสองคนยิ่งดี\"ไอ่น่าม่อมันพูดขึ้นกะฉันแล้วมายิ้มให้คืออันที่จริงมันยิ้มโคตรน่ารัก



    ติดที่ว่าสันดานมันน่าม่อว่ะ ส่วนฉันไม่พูดตอบเค้า แต่ส่งสายตาไปแบบว่า ใครถามแกวว่ะ



    เมื่อไม่มีใครตอบอะไรเลย ฉันก็เลย เข้าร้านข้างหน้าอ่ะ แล้วที่เหลือก็ตามกันมา



    \"พี่ซิน สองคนนี้เคยเป็นไรกันป่ะ ดูคุยกันถูกคอกันมาก\"ฉันถามพี่ซิน แบบว่ากระซิบให้เบาที่สุดเลย



    \"ก็เคยอ่ะค่ะ เค้าเคยเป็นแฟนกันอ่ะ อืม เพิ่งเลิกกันเมื่อเดือนที่แล้วเอง คบกันมา 3ปี เป็นกันมา 2ปีแล้วค่ะ\"



    \"แล้วเค้าเลิกกันไมอ่ะ ก็ออกจะเข้ากันดี\"



    \"ก็ยัยอุ้มอ่ะดิค่ะ มันทนนิสัยนู๋ยูอินไม่ไหวอ่ะ ก็เลยขอเลิก \"



    \"เล่าต่อหน่อยสิ หนูอยากฟัง\"



    \"โ อเค ค่ะ คือต่อจากนั้น รู้สึกว่ายัยอุ้มมันก็บ่นถึงไอ่ยูอินตลอดเลย แบบว่าลืมไม่ได้ แต่พี่ก็เคยถามนะ ว่าตกลงยังรักมันอยู่เหรอ

    เค้าก็ปฏิเสธอ่ะ หรือไม่ก็ไม่ตอบ แต่ยูอินอ่ะ วัที่พี่อุ้มบอกเลิก ถ้าพวกพี่ไปช้านิดเดียว เค้าฆ่าตัวตายแล้ว เค้ารักยายอุ้มมากเลยนะ\"



    \" อย่าหาว่านู๋ ทะลึ่งนะพี่ คือ เค้าได้กันยังอ่ะ\"กูถามไปได้ไงว่ะ คนสองคนนั้นไม่รู้ก็บุญเเล้วไม่งั้นโดนแน่ฉัน



    \"(- -)(_ _)(- -)(_ _) ยางอ่ะ พี่ก็เคยถามนะ แต่ไม่มีใครตอบ แต่มั่นใจเลยว่า ยังไม่รู้ยูอินมันอ่ะ มันเว้นยัยอุ้มไว้อ่ะ คงจะรักมากเหมือนกัน\"



    \" อืมๆ น่ารักดีคู่นี้\"



    \"อ่ะค่ะ พี่ก็อยากให้มันคืนดีด้วยแหละ จะดีมากเลย พี่ว่าเค้ามีโอกาสคืนดีกันนะ\"



    \"ใช่ๆพี่ อยากให้คืนดีกันจัง\"



    \"พี่ซิน จ้า พี่จำรัยได้ปล่าวอ่ะ\"ฉันท้วงพี่ซินขึ้น เมื่อนึกถึงที่พี่ซินบอกจะทำนายให้ พี่ซินแกยิ้มตอบแบบ แห้งๆ



    \"อะไรเหรอค่ะ\"



    \"ก็ตอนอยู่กองถ่ายพี่บอกว่า จะทำนายให้อ่ะ\"



    \"ตกลงค่ะ เอามือมาสิ\"แล้วฉันก็ยื่นมือให้พี่ซินดู



    \"เอาด้านไหนก็ดีนะ ช่วงนี้ชีวิตหนูมันแบบเรื่อยๆอ่ะ จะมีดีบ้างมีทุกบ้างไม่ค่อยมีอะไรมากกว่ากัน ส่วนเรื่องเพื่อนก็ลองให้ความสำคัญให้มากหน่อย เพราะว่าไอ่เพื่อนมันเริ่มน้อยใจล่ะนะ บางคนบางสิ่งที่หนูรอไว้ เค้าหรือใครคนนั้นจะกลับมา พร้อมกับการเซอร์ไพร แต่พี่ไม่มั่นใจว่าเรื่องดีหรือปล่าวนะ ช่วงนี้จะมีเพื่อนต่างเพศมาทำความรู้จักับหนูใช่ไหม แล้วหนูก็เริ่มมีใจให้เค้าด้วยใช่ไหม พี่บอกอะไรไว้อย่างนะ อย่ากลัวเลย รักก็บอกว่ารักไปเลย ดีกว่าเสียใจภายหลัง เอาแค่นี้ก่อนนะค่ะ ตรงบ้างไหมค่ะ\"



    \"ก็ตรงหลายเรื่องนะค่ะพี่ บางเรื่องก็ยังไม่รู้เลย เพราะยังไม่มาอ่ะค่ะ ขอบคุนค่ะ^^\"



    \"แล้วพี่ซินอ่ะ ทำนายให้คนอื่น เมื่อไหร่พี่ซินจะมีแฟนกะเค้าอ่ะ\"



    \"ไม่รู้สิค่ะ มันเป็นโชคชะตาของเรานะ แต่ส่วนใหญ่ก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเองแหละ โชคชะตาแต่ล่ะคนไม่เหมือนกันหรอก\"



    โชคชะตาคนเราไม่เหมือนกันงั้นเหรอ คงอย่างนั้นจริงๆแหละ แม้แต่ฝาแฝดเหมือนกัน ยังนิสัยไม่เหมือนกัน แล้วจะเอาอะไรกับโชคชะตานะ



    \"ซินกะมิจ้า เดี๋ยวพี่กะยูอินไปเที่ยวก่อนนะ แล้วเดี๋ยว 1 ชั่วโมงเจอกันที่นี่นะค่ะ\"แล้วทั้งคู่ก็เดินจูงมือกันไปผเหอะๆ ฉันคิดว่าพี่ซินคงคิดเหมือนกัน คือมันคืนดีกันแหละ แล้วฉันกับพี่ซินก้อยิ้ม ให้กะสองคนั้น ไม่รู้ซิ แล้วเมื่อไหร่ที่ฉันจะมีกะเค้าบ้างนะ



    ฉันชวนพี่ซินไปเที่ยวเหมือนกัน เราก็เดินกันไปซื้อโน่ ซื้อนี่บ้างก็ได้แล้วล่ะ เดินๆไปยังไม่ได้มันส์เลย ก็ ครบ 1 ชั่วโมงแล้ว ฉันกะซินเลยไปรออุ้มกะยูอินที่เดิม สักพักก็กลับมาแล้ว



    \"มิซึกิ พาพี่ไปซื้อไอศกรีมหน่อนซิ พี่อยากกินอ่ะ\"อ่ะนะ คนเรา มีแฟนแล้วยังมายุ่งกันอีก ฉันก็อยากจะขัดขืนอ่ะนะ แต่แค่ไปส่งคงไม่เป็ฯอะไรมากมายหรอก แล้วฉันกะยูอินก็เดินไปด้วยกัน ไปถึงปั๊ป ฉันก็หันไปเจอเพื่อนฉันพอดี



    \"อืม..เดี่ยวมานะยูอินไ ปหาเพือ่นก่อน\"แล้วฉันก็เดินไปที่โต๊ะที่เพื่อนๆมันนั่งกัน



    \"ว่าไง แกทำอะไรกันนะ ไม่ชวนเลยนะ\"ฉันทักขึ้น เพื่อนๆหันกันมา



    \"อ้าว แกมาด้วยเหรอ มารกะใครว่ะ\"



    \"ก็มากะพี่อุ้ม พี่ซินแล้วก็...\"ฉันกำลังจะหันไปชี้ไอ่ยูอิน แต่มันก็ไปไหนไม่รู้แล้ว แล้วตอนนี้ใครมันมาปิดตาฉันว่ะ



    \"เฮ้ย!ใครอ่ะ เมมิสึ โอทารุ คายาว่า คารุกิ ซากุระ ใครอ่า ซางยอนเหรอ ใช่ป่ะนายแน่เลย\"



    \"โห..o_O คนเรานะเว้ย จนกว่าจะทายออกมาได้ ไม่ต้องรอทั้งญาติออกมาทั้งตระกูลรึไงนะ \"



    \"ก็ใครจะไปรู้ล่ะนั้น มาดีๆก็ไม่ได้\"



    \" ก็มาไม่ได้ไง ก็เลยมาแบบไม่ดี\"



    \"เดี๋ยวก็โดน\"



    ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย ว่ายัยนี่มากะเค้าด้วย ดีใจเหมือนกัน ไม่ได้เจอหน้าแล้วแปลกๆ ผมนั่งคุยกะมิซึกิอยู่ก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งเดินมาตรงนี้ หน้าคุ้นแต่นึกไม่ออกว่าใคร แต่ที่แน่ๆ กูไม่ถูกกับมัน



    ควับ! อยู่ๆไอ่บ้ายูอินมาจากไหนไม่รู้ มันจับแขนฉันให้ลุกขึ้น แต่เจ็บอ่ะ อยากบอกว่าปล่อย ดิว่ะ กูเจ็บนะเว้ย



    \"เมิงจับดีๆได้ไหม ไม่เห็นรึไงว่า ยัยนี่มันเจ็บผมพูดขึ้น ก็ดู ดิว่ะ เห็นหน้าเจ๊แกก็รู้แล้วว่า เจ็บ



    \"แล้วเมิงเป็นใครว่ะ อย่ามายุ่ง มันเรื่องของกู\"



    \"ก็จะไม่ให้กูยุ่งได้ไง ไอ่คนที่เมิงจับอยู่ มันผู้หญิงของกู\"



    ผัวะ! ผัวะ!!! พูดจบประโยค ผมออกหมัดเลย แม่งเหอะนะ น่าหมั่นไส้ว่ะ แล้วมันก็เกิดสงครามเล็กๆรึใหญ่ๆไม่รู้นะ แต่คนทั้งร้านก็มองดูกันใหญ่ ผมก็แลกหมัดกะมัน



    เอาล่ะเว้ยกู เป็ฯเรื่องแล้วมันต่อยกันอีกแล้วไง ไอ่บ้านี่ทำไมชอบมีเรื่องกันจริง ไอ่ยูอินก็แทนจะบอกดีๆมาทำตัวเป็นเจ้าของฉันซะงั้น และเมือ่ฉันเห็นว่าคราวนี้มันไม่หยุดง่ายๆแน่ ฉันจึงตัดสินใจ บอกหยุดดีกว่า



    \"หยุด!!! หยุดดิว่ะ สองคนนั้นนะ ได้ยินไหม บอกว่าหยุดดดดดด!!!!!!!!!\"ได้ผลแหะ มันหยุดกันจริงๆด้วย



    \"ยูอินไปบอกพี่อุ้มไปว่าฉันจะกลับ กับเพื่อน ไม่ต้องรอ\" แล้วไอ่ยูอินมันก็มองหน้าซางยอนแบบแค้นๆก่อนจะเดินไป



    \"เป็นไรมากป่าวเนี่ย ซางยอน\"ฉันเข้าไปถามอาการเค้า ตอนี้เหรอ มันปากแตกเลือดกลบเลย ตัวช้ำด้วย



    \"ก็ไม่เป็นไรมากอ่ะ เดินน่าจะไหว\"ผมก็เลิกลุกขึ้นดู เชี่ย เป็นไรว่ะนั้น เดินไม่ได้เจ็บ ลองอีกที คราวนี้ใช้แรงทั้งหมดที่มี เออ ได้นี่หว่า



    \"เย เย้ เดินได้แล้วดีใจจริง ฉันจะได้ไม่ต้องพยุงนนาย 555+\"



    \"จะช่วยหรือจะซ้ำเติมกันแน่เธอนี่\"ฉันได้แต่ยิ้ฝืนให้เค้า -*-



    \"นี่ๆคนที่ชื่อ ยูอินอะไรนั้นนะ เค้ามากะเธอใช่ป่ะ มิซึกิ\" เจ๊คารุกิมันถามฉัน ไอ่ตายสิ นัยตาเจ๊แกเพ้อจริง



    \"ก็ใช่นะ คารุกิ ทำไมเหรอ\"



    \"แล้วเค้ามีแฟนยัง\"โอ้..จ๊อด พระเจ้ากล้วยปิ้งเลยอ่ะ ไม่นะo_O ฝากฟ้า ตบตาฉันแน่เลย ยัยทอมชอบผู้ชายเจ้าค่ะๆ



    \"เอ่อ........คารุกิแกคงไม่.......เอ่อ.....\"ฉันรู้ว่าเมมิสึมันจะถามอะไร มันคงคิดเหมือนที่ฉันคิดแหละ



    \"ใช่ ฉันว่าฉันชอบเค้าว่ะ น่ารัก โ ค ด \"นั้นไงถูกเลยทีนี้ ฉันเดาอะไรเคยผิดบ้างไหมนะแล้วฉันควรช่ยพี่หรือเพื่อนดีล่ะ และทุกคนก็หันมามองเจ๊แกเป็นตาเดียวรวมถึงฉันด้วย



    \"แกแน่ใจนะ ว่าแกชอบเค้า\"ซากุระเสริมขึ้น



    \"คือว่าอย่าว่าอะไรนะเว้ย แกบ้าไปแล้วแน่ๆ\"เมมิสึ



    \"คิดดีๆนะเว้ย คารุกิ\"โอทารุ



    \" ><\" สีหน้าคายาว่า



    \" คารุกิ แกจะชอบใครก็ได้ พวกฉันไม่ห้ามแต่ต้องไมใช่ไอ่หมอนั่น!!!!.\"



    \"ทำไมว่ะพวกแก ฉันชอบใครแล้วแปลกตรงไหนเนี่ย\"คารุกิเกาหัวเคร็กๆแบบว่า อะไรเนี่ย



    \"แปลก\"ทุกคนต่างตอบเป็นเสียงเดียวกัน แบบว่าก้องสุดๆ



    \"เธอไม่เห็นรึไงว่ามันต่อยฉันเนี่ย หา! เนี่ยปากแตกเลย\" ซางยอนชี้ไปที่ปากให้ยัยคารุกิดู



    \"ใช่แล้วอีกอย่างนะ คารุกิ หมอนี่มันนิสัยไม่ดีรึเปล่า ฉันไม่รู้ ที่แน่ๆมันplayboy โคตรๆ มันเล่นเปลี่ยนแฟนทุกอาทิตย์เลยอ่ะ แถมเปลี่ยนคู่นอนทุกคืน แล้วพี่ฉันก็เป็นแฟนมันอยู่ตอนนี้ ฉันขอร้องแก เปลี่ยนคนเถอะว่ะ\"



    \" ใช่ๆนะนะๆๆๆๆ\"\'ทุกคนพากันอ้อนกันใหญ่



    \"โอ เค ฉันตัดสินใจล่ะ\"อ้าย พวกเรานึกว่ามันคิดได้แล้วไง ก็เลยยิ้มกันใหญ่



    \" ในเมื่อพวกแกไม่ช่วยใช่ไหม ฉันทำเองก็ได้\"แล้วเจ๊แกก็เดินออกไป



    \" แกจะไปไหนว่ะ\"ฉันถามขึ้นเมื่อเห็นมันไปไหนไม่รู้



    \" มิซึกิ แกรู้ไหมยูอินอยู่ไหน ฉันจะไปหา\" ป้าป! ฉันเอามือตีหน้าผาก แล้วมองหน้าเพื่อน อย่างอ่อนใจ พลางส่ายหน้ากัน ก่อนจะตอบไปว่า



    \"อยู่ในร้านไอติมอ่ะแก ฉันเตือนนะเว้ยแกอย่าไปยุ่งดีกว่า\"



    \"ขอบใจ ไปล่ะ\" แล้วคารุกิก็ไปโดยไม่ฟังคำเตือนฉันเลย



    \" เดี๋ยวเจอกันใหม่นะ ไปล่ะ\" ซางยอนลุกขึ้น



    \"ไปไหนนะซางยอน\"ฉันถามเค้าแบบว่าน้อยใจอ่ะไปมาด้วยกัน แล้วอะไรวันนี้คุยกัน แปปเดียวจะไปซะล่ะ ฮือT_Tใจหายชะมัดเลย



    \" ไปไหน......ก็กลับบ้านดิ ถามได้เร็ว! มาถามอยู่ได้จะได้รับไปทำแผลให้\"



    \" ก็นึกว่าไม่ชวนซะแล้ว\"แปลกที่ตอนนี้ฉันดีใจเหลือเกินแล้วฉันกับเค้าก็ขึ้นไปในรถแล้วให้ เค้าขับกลับบ้าน



    \"เดี๋ยวถึงบ้านเธอ แล้วฉันจะไปด้วย จะให้เธอทำแผล\"



    \" นายจะบ้ารึไง แผลแค่นี้ทำเองไม่เป็น\"



    \" ก็ไม่ชอบให้คนอื่นทำให้ อยากให้เธอทำนี่น่า\"



    \"โอ๊ย.นี่ฉันไม่ใช่คนรับใช้นายซะหน่อยจะต้องมานั่งทำแผลให้ อีกอย่างใครทำก็รับผิดชอบเอง ซิ\"ฉันไม่ได้หงุดหงิด หรืออะไร แค่แกล้งเล่นๆ ฉันไม่คิดว่าเค้าจะคิดจริงจังด้วยซ้ำไป แต่ทำไมอยู่เค้าหน้าบึ้งเฉยเลย



    \" เออ ฉันผิเอง ใครเค้าจะไปดีเหมือนแฟนเธอล่ะ ทำอะไรก็ถูกนี่เข้าข้างกันดีนัก ก็ไปเลยไป ฉันกลับไปทำแผลเองก็ได้ อีอย่างนะ พรุ่งนี้ไม่ต้องรอฉันมารับ เพราะต่อจากนี้ไปฉันจะไม่มารับเธอแล้วด้วย อยากไปไหน ไปเอง ลาก่อน\"  



    ผมไม่รู้ทำไมอยู่ก็หงุดหงิดขึ้นมาซะดื้อๆเมื่ออันที่จริงก็รู้อยู่ว่าเธอแค่พูดเล่นแล้วก็รู้นะว่า ไอ่ยูอินบย้าอะไรนั้นนะ ไม่ได้เป็นอะไรกับเธอแต่นึกแล้วถึงเมื่อกี้ที่มันทำมาเป็นเจ้าของมิซึกิ จนต้องมีเรื่องกับผมแล้วมันแค้นนี่หว่า แล้วผมก็เดินออกไปจากบ้านนั้นเลย ตามด้วยเสียงปิดประตูดัง ปัง! ประชดเต็มที่





































    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×