คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : บทที่ 20 มาทดสอบความกล้ากันเถอะ!(บทต้น)
เช้าวันใหม่
"หา...?นี่ พวกเจ้ายังไม่คิดจะกลับกันอีกงั้นเหรอ?"ไคลน์ถามพวกข้า
"ก็แหม เราเองก็ยังไม่อยากกลับเหมือนกันนี่นา ไคลน์ใจร้าย"วินด์เซลพูดก่อนจะทำหน้างอนไคลน์
เล่นทำเอาคาเรนปล่อยก๊ากออกมาอย่างไม่เกรงชาวบ้านชาวช่องที่ยังไม่ตื่น
"เอาน่า วินด์เซล ขอแค่วันนี้เท่านั้นแหละ จากนั้น พวกเราก็กลับกันแล้วล่ะ แต่ขอไปที่ๆหนึ่งก่อนนะ"
คาเรนยิ้มออกมาอย่างมีเลศนัย
ณ สถานที่แห่งนั้น...
เป็นป่าทึบที่ดูเหมือนว่าไม่มีคนอยู่เลย นอกจากสิงสาราสัตว์ทั้งหลาย ในป่าเงียบยิ่งกว่าป่าช้าเสีย
อีก!
"มาทดสอบความกล้ากันเถอะนะ!"คาเรนพูดก่อนยิ้มออกมา
ทดสอบความกล้างั้นเหรอ? แล้วทดสอบไปจะได้อะไรดีขึ้นมาบ้างล่ะ ถ้าทำให้ข้าหายซวยได้ล่ะก็ข้า
จะเอาไปทันทีทันใดเลยล่ะ!
'ก็ทำให้เจ้าเลิกปอดแหกได้ยังไงล่ะ'เจ้าเสือพูดก่อนจะขำออกมา
ข...ข้าไม่ได้ปอดแหก!!! ข้าเถียงเจ้าเสือในใจ
'ถ้าไม่ได้ปอดแหกแล้ว เค้าจะเรียกอาการกลัวของเจ้าว่าอะไรกัน'เจ้าถามข้า
ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันแหละน่า แต่เท่าที่รู้ข้าไม่ได้ปอดแหกซักหน่อย..! ข้าพูดในใจ ก่อนจะค้อนเจ้า
เสือ
"นี่เซอเซสคุงอย่าเหม่อสิ คาเรนคุงกับทุกๆคนเข้าไปกันหมดแล้วนะ"พี่เพลพูด
"ง...งั้นหรอกเหรอ เดี๋ยวข้าจะตามเข้าไปเดี๋ยวนี้แหละ..."ข้าพูดก่อนจะเดินเข้าไปในป่าทึบแห่งนี้
กา....กา....
"เสียงอีกาช่างไพเราะ เสียจริงว่าไหม เซอเซส"คาเรนพูดก่อนจะยิ้มให้ข้า ไพเราะกับผีน่ะสิ ฮือ....
ข้าชักกลัวขึ้นมาซะแล้วสิ
'นั่นไง ข้ากะไว้แล้วเชียวว่าเจ้าต้องพูดแบบนี้'เจ้าเสือพูดออกมาพร้อมกับมีเสียงหัวเราะของเจ้าเสือ
ปนมาด้วย ...ฮึ๋ย! อย่าให้ข้ารู้นะว่าเจ้ากลัวอะไร
'แล้วข้าจะรอถึงวันนั้นนะ'เจ้าเสือพูดก่อนจะขำต่อไป โดยมีคาเรนที่ยังจ้องเซอเซสอย่างไม่ละสาย
ตา
"เจ้าแอบคิดอะไรอยู่งั้นเหรอ คาเรน"กลาเซียสถามคาเรน ที่กำลังจ้องเซอเซสอยู่
"คิดแกล้งเซอเซสอยู่น่ะ..."คาเรนพูด ก่อนจะหันหน้าไปมอง เซอเซสต่อ
"น่าสนุกดีนี่นา ให้ข้าช่วยด้วยเอาไหม?"ไคลน์ที่โผล่มาจากไหนไม่มีใครรู้ได้ ออกมาเสนอตัวช่วยคา
เรน
"บอกไว้ก่อนนะ ว่างานนี้ไม่โบนัส"คาเรนพูดก่อนจะแสยะยิ้มออกมา
"เราเอาด้วยคนสิ น่าสนุกออกจะตายไป"วินด์เซลเองก็ขอเสนอตัวด้วยเหมือนกัน
"งั้นก็มาวางแผนกันเถอะ"คาเรนพูดก่อนยิ้มออกมาอีกครั้งหนึ่ง
จะว่าไป ทำไมพวกที่เหลือถึงไปสุ่มหัวกันแบบนั้นด้วยนะ ยังดีที่พี่เพลไม่เข้าไปร่วมด้วย...
'คงคิดแผนชั่วๆ กันแน่ๆ เจ้าพวกนั้น...'เจ้าเสือพูดออกมาอย่างหน่ายๆ
แล้วเจ้าไม่ใส่ใจเลยเหรอ ว่าพวกคาเรนคิดแผนอะไรกันน่ะ? ข้าถามเจ้าเสือในใจ
'เจ้าพวกนั้นจะแกล้งใครก็ไม่เกี่ยวกับเรานี่นา'เจ้าเสือพูดเหมือนกับว่าไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมาย
แล้วที่แล้วๆมามันไม่ใช่เพราะคาเรนงั้นเหรอ?...ข้าถามเจ้าเสือนั่นอีกครั้งหนึ่ง
'เป็นสิ แผนชั่วขนาดนั้น ไม่มีใครคิดได้ง่ายๆหรอกนะ'เจ้าเสือพูด
สรุปว่ามันยังไงกันแน่เนี้ย ข้าชักงงแล้วนะ...
'เอาเป็นว่าตอนนี้ อย่างเพิ่งไปไว้ใจเจ้าพวกนั้นเลยจะเป็นการดีที่สุดแล้ว'เจ้าเสือพูดขึ้น
นั่นน่ะสินะ ขืนเข้าใกล้พวกนั้นแค่ วา เดียวเท่านั้นแหละ มักจะมีรังสีอะไรแผ่ออกมาด้วยเป็นประจำ
กึก....กึก...
เอ๊ะ...เสียงอะไรน่ะ ข้าหันไปหาต้นเสียง มันมาจากไหนกันนะ? ทั้งๆที่ได้ยินตรงแถวๆที่ข้าเดินแท้ๆ
"เซอเซสคุง ต้นไม้!!!"พี่เพลพูด่กอนจะชี้ไปทางต้นไม้ที่กำลังจะลงมาทับ ร่างของข้า
'ฮึ๋ย!เจ้าเซ่อเอ๊ย!' เจ้าเสือสบถ ขึ้นมาก่อนที่จะกลายร่างเป็นมนุษย์แล้วมาอุ้นข้า ให้ออกจากรัศมีที่
ต้นไม้ จะตกลงมาทับข้า หวิดไปแล้วไม่ล่ะ?
"ขอบใจเจ้ามาเลยนะ เจ้าเสือ"ข้าขอบคุณ เจ้าเสือ พร้อมยิ้มให้มัน
"วันหลังเจ้าเองก็หัดระวังตัวซะบ้างสิ...จะว่าไป เจ้าสี่หน่อนั่นมันหายไปไหนแล้วนะ"เจ้าเสือพูด
ก่อนจะมองซ้ายมองขวาตามหา สี่หน่อที่เจ้าตัวว่า
"คาเรนคุง วินเซลคุง ไคลน์คุง แล้วก็ กลาเซียสงั้นเหรอ?"พี่เพลถามเจ้าเสือ
"ใช่แล้วล่ะ หายไปไหนขอเจ้าพวกนั้นกันนะ?"เจ้าเสือพูดขึ้นมาอย่างหุงดหงิด
"คงไปกันก่อนแล้วมั่ง อย่าไปใส่ใจสี่คนนั้นเลย เผลอๆอาจจะไปรอที่ทางออกของป่าแล้วก็ได้นะ"พี่
เพลพูดก่อนจะยิ้มออกมา
"นั่นน่ะสิ โฟรเซน อีกอย่าง ทางนั้นมีคาเรนอยู่คงไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอก"ข้าพูดขึ้นเมื่อเห็นเจ้าเสือ
ทำหน้าหงุดหงิดเล็กน้อย
"จะว่าไปมันก็จริง แต่ก็เอาเถอะ เดนไปกันต่อเถอะนะ"เจ้าเสือพูดขึ้นก่อนจะเดินดุ่มๆไปข้างหน้า
"นี่โฟรเซน รอข้าด้วยสิ อุ้บ!"ข้าพูดก่อนจะมีอะไรบางอย่างหามข้าให้ลอยขึ้นไปบนอากาศ
"เซอเซสคุง!!"พี่เพลพูดขึ้นมาอย่างตกใจ
"เจ้าเป็นใครกันน่ะ"เจ้าเสือพูดกับเด็กปริศนา ที่เอาผ้าปิดตาเอาไว้ ส่วนหัวไม่สามารถมองเห็นได้
เพราะเนื่องมาจาก เด็กคนนั้นใส่สื้อคลุมปิดเอาไว้อยู่
"ข้าเป็นใครนั้นไม่สำคัญหรอก ถ้าอยากได้เด็กหนุ่มคนนี้คืนล่ะก็ ต้องตามหาพวกที่เหลือของข้าให้
พบซะก่อน แล้วค่อยว่ากันอีกที หรือไม่ ถ้าเจ้าตามหาพวกของข้าไม่เจอล่ะก็....."เด็กปริศนาที่คาดว่า
เป็นผู้ชายพูดค้างไว้เท่านั้นก่อนจะพูดอีกว่า
"เด็กหนุ่มคนนี้ ได้ไปเกิดใหม่แน่"เด็กหนุ่มแสยะยิ้มออกมาอย่างน่ากลัว
"เจ้าเสือ พี่เพลช่วยข้าด้วย อุ้บ!"ข้าพูดเท่านั้นก่อนจะโดนเด็กหนุ่มคนนั้นชกเข้าที่ท้อง
"เซอเซสคุง!!! เจ้าให้เวลาถึงตอนไหน?"พี่เพลถามเด็กหนุ่มนั่น
"จนถึง 5 โมงเย็น รีบตามหาซะล่ะ ไม่งั้นเด็กคนนี้ตายขึ้นมา ข้าจะไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้นนะ"เด็กคนนั้น
พูดขึ้นมาก่อนจะหายตัวไปในอากาศ
"เอาไงดีล่ะ โฟรเซนคุง ถ้าเป็นอย่างนั้น เซอเซสคุงต้องแย่แน่ๆ"พี่เพลพูดออกมาอย่างเป็นห่วงเซ
อเซส
"ก็มีแค่วิธีเดียวเท่านั้นแหละ คือ...ตามหาพวกของเจ้าเด็กนั่น"เจ้าเสือพูดขึ้นมาก่อนจะทำหน้าเครียด
แค้นเด็กหนุ่มคนที่ปรากฎตรงหน้าเมื่อไม่นานมานี้เอง
...เซอเซส รอข้าก่อนนะ ข้าจะไปช่วยเจ้าเดี๋ยวนี้แหละ
--------------------------------------------------------------------
หมองชักคิดอารายม่ายออกซะแล้วสิ ยังไงๆว่างๆก็ส่ง SMS มาเสนอแนวนิยายได้นะครับ ที่
081-793-714-2 เพราะช่วงนี้ สมองชักจะบายบีเจ้าของแล้ว TT^TT ส่วนถ้าจะโทร ให้โทรตอนทุ่ม
ครึ่งนะครับ (เพราะผมเป็นพวกโรคจิต ไม่ชอบรับสาย ตอนก่อน ทุ่มครึ่ง 555+ และ นานทีจะหาย
โรคจิตยอมรับโทรศัพท์ก่อน ทุ่มครึ่ง)
ป.ล. ทำใจได้แล้ว เบอร์จริงแท้แน่นอนสมใจอยากพี่โทเทียแล้วสิ จะโทรตามฟิตก็ได้นะครับไม่ว่า
กัน (เฮ้ย!คนเขียนผีเข้า!)
ความคิดเห็น