+*+*ห นุ่ ม นั ก ด น ต รี ปิ๊ ง รั ก สา ว ปา ก ร้า ย +*+*+*+

ลำดับตอนที่ #20 : พ ร ห ม ลิ ขิ ต

\"เดี๋ยวเปิดประจูให้แล้วกันนะ แปปหนึ่ง\" สักพักก็เปิดประตูออก เดินออกไปก้าวเดียวววววว เสียงโห่แหลกหลาน พอๆกะเสียงกร๊ดเลย



\"โห่....ๆ !! ฮิ้วๆ!!! กิ๋บกิ๊วๆ^o^\"



\"อะไรๆอะไรๆ ดีใจอะไรเหรอ\"ฉันงงมากออกมามันก็อะไรไม่รู้จะไปแห่ขันหมากที่ไหนว่ะ ระบบหูจะแตกแล้ว



\"ฮันแน่ทำเป็นไม่รู้เรื่อง เข้าไปทำอะไรกัน เค้ารู้นะ\"กูว่าแล้ว มันคิดไปไกลเชียว



\" ไปไหนเจ๊ เจ๊ไปไหน ความคิดเจ๊นะ พวกหนูเข้าไปเคลียเรื่องกันนิดหน่อย เเล้วไอ่ที่ล็อคห้อง เพราะไม่อยากให้ใครยุ่งเข้าใจป่ะ พี่ๆคิดไปไหน เพ้อกันใหญ่ เพ้อกลางวัน\"



\"ป้าๆไม่กลางวันแล้ว ฉันว่านี่มัน 4 ทุ่มแล้วนะ ป้าแหละเพ้อ\"



\"ซางยอน นายเคยตายไหม แบบอยู่ดีๆก็ล้มไปเลยอ่ะ แล้วตายเลย ถ้าไม่เคยอยากลองไหม\"ฉันหันไปพูดแล้วเอามีคัดเตอออกมา กดให้มีดขึ้นเล็กน้อย



\"อะจึ๋ย! พี่น้องครับ ลาก่อน ผมไปล่ะ คร้าบบบบ\"แล้วคัยเค้าจะไปอยู่ให้เจ๊แกฆ่าเล่า ผมก็ใส่เกียหมาวิ่งดิ สุดชีวิตเลย ก็บอกแล้วไงไม่อยากตายเพราะยัยนี่ แล้วเราก็วิ่งไล่กันแถวนั้นแหละ แถมคนอื่นก็ส่ายหน้าอย่างเหนื่อใจ บางคนก็หัวเราะพวกเราที่เล่นกัน



\"ให้ฉันทายไหมยัยซิน ฉันว่าอกีไม่นานสองคนนี้ได้เป็นแฟนกันแน่ ฟันธงเลยล่ะ \"อุ้มพูดขึ้น อุ้มกะซินนอกจากจะทำงานที่นี่แล้วยังมีอาชีพเสริมอีก นั่นคือดูดวงงับ แล้วเจ๊แกสองคนก็แม่นเอามากๆด้วย



\"ใช่ๆไอ่อุ้ม ฉันก็ว่าอย่างนั้นแหละ\"แล้วทั้งคู่ได้แต่ยิ้มๆแล้วดูสองคนมันนั้น วิ่งไล่กันไม่หยุด



\"ฮ่าๆพอได้แล้ว ฉันยอม ขืนวิ่งอย่านี้ไม่เป็นอันทำงานพอดี นี่ก็ 4ทุ่มแล้ววไปเลย ปะ...ไปแต่งหน้า\"ฉันก็เลยหยุดแล้วไปแต่งหน้าแต่โดยดีกลับดึกแล้วแด่แน่



\"พี่ซินค่ะ ได้ข่าวว่าพี่ซินกะพี่อุ้มดู ดวงเป็นเดี๋ยวเลิกกองถ่ายดูให้มิซึกิหน่อยนะ\" ก็จริงนี่หว่า ฉันได้ยินจากพวกเด็กในกองถ่ายนี่ แถมมันบอกว่าแม่นด้วย อย่างนี้ก็ต้องลอง



\"อ่ะ หนูนี่รู้ดีจัง ใครบอกอีกล่ะ โอเค เดี๋ยวจบเจ๊จะดูให้ตอนนี้เจ๊แต่งหน้าให้หนูก่อน\"ผ่านไปเกือบชั่วโมงก็เสร็จล่ะ



\"พี่ซินครับ เสร็จรึยังครับ ผู้กำกับเรียกแล้วนะ\"ผมนี่แทบอยากพังประตูเข้าไปซะให้ได้ ไอ่ผู้กำกับมันก็เร่งอยู่นั้นแหละสั่งผมเฉยเลย ไม่ได้มาถ่ายแบบกับมันนะเว้ย



\"เสร็จแล้วจ้า จะไปแล้ว!\"แล้วเจ๊ซินแกก็ลากฉันออกไป



o_O<<<~ทุกคนอยู่สภาพนี้



\"ว้าว!o_O\"ผมพูดได้แค่นี้แต่จะบอกว่าถ้าใครไม่มาเห็นไม่รู้หรอก ยัยนี่พอจับไปแตต่งหน้าแล้วสวยมากๆอย่างกะเจ้าหญิงแน่ะ ถึงมันจะใส่ไฮสคูลก็เถอะ



\"เอ่อ...ทำไมอึ้งกันงั้น ไม่ดีเหรอ ฉันจะได้ให้พี่ซินแกแต่งใหม่\"ฉันกำลัหันกลับแต่ซางยอนจับแขนฉันไว้แล้วเค้าบอกฉันด้วยการส่ายหน้า ประมาณว่าไม่ต้อง



\"น่ารักดีออก เธอไม่ต้องไปแต่งใหม่หรอก ไปถ่ายเค้ารอแล้ว\"ฉันเดินไปหาผู้กำกับ



\"เออ...มิซึกิคือว่า ทักกี้วันนี้ไม่ว่างเค้าเพิ่งโทมาบอกเมื่อกี้ตอนนี้ หนังสือก็ตีพิมช้าไป2 วันแล้ว เดี๋ยวต้องหาคู่หนูก่อน\"



\"อ้าว! แล้วใครคู่กับหนูอ่ะ\"



\"เดี๋ยวสิ หาก่อน\"ผู้กำกับมันองไปรอบๆห้องแล้วมันก็มาหยุดที่ผม



\"อุ้มกะซินพาซางยอนไปแต่งตัวซะแล้วเดี๋ยวเราจะเริ่มงานกัน\"เออ คิดไว้ไม่มีผิด ว่ากูโดนแน่นอน



จะดีใจดีไหมนะ ฉันได้ถ่ายคู่กับหมอนี่เหรอ เฮ้อ!ฟ้าแกล้งกัน หรืออะไรกันแน่ คนที่เพิ่งทำให้ฉันเสียใจและสุขได้ไหมในเวลาเดียวกัน



แล้วฉันก็รอต่อไปรอ.....รอ......รอ........



\"มาแล้วเจ้าค่ะ มาแล้ว\"พี่อุ้มพูดขึ้นทำให้ฉันเองหันไปและฉันถึงกับตาค้างกับคนที่อยู่ข้างหน้านี้ ปกติหมอนี่มันก็เท่อยุ่แล้วให้ตายดิ อยากเชื่อ วันนี้ขอชมหน่อยนะ



\"\'ง่า... หล่ออ่ะ\"นั้นแหละที่ฉันเผลอหลุดปากอกไป แต่นโคตรหล่อเลยอ่ะแบบว่าวันนี้ภายนอกตรงสเป็กเลยอ่ะ หุหุ^o^



\"ประกาศ...เลิกงานเตรียมร่มไปด้วยนะครับ ทุกคน\"



\"เตรียมไปทำไมอ่ะ ซางยอน\"ฉันถามด้วยความโง่เอามากๆ



\"ก็วันนี้เธอชมฉันอ่ะ 555+ฮ่าๆ ^^\" แค่นั้นแหละ ฉันถอนคำได้ไหมที่ว่ามันหล่อตรงสเป็กอ่ะคือหยุดคิดไปก่อน ถ้ามันยังไม่เอาหมาออกจากปากอ่ะดิT^ T ><



\"เอ้า! อย่าโม้ๆ เร็วๆ มาทำงานเตรียม ทุกอย่างพร้อมแล้ว\"



แล้วพวกเราก็เดินไปที่ ห้องเค้าจัดเตรียมไว้แล้วอ่ะนะ( คืออธิบายไม่ถูกว่ะ เหอะๆ :ผู้เขียน)



\"หันหน้าหน่อยครัย มิซึกิยิ้มหน่อย ดีแล้วครับ นั้นแหละ\"



แชะ>_O T_T o_O อ๊า! แสบตาดีแท้ ทำไมมันยากอย่างนี้นะ แต่สำหรับไอ่คนที่อยู่ข้างฉันเนี่ย ดูมันไม่เดือดร้อนอะไรเลยนะนั้น แน่ล่ะสิเป็ฯทั้งนักดนตรี ทั้งนายแบบชื่อดัง มันก้สบายดิ แล้วดูฉันเด่ะ >< T^ T พระ..เจ้า........ไม่ยุติธรรมค่อคนน่ารักอย่างฉัน ฮือๆ.....T_T



\"รูปสุดท้ายแล้วครับ เขยิบไปใกล้กันหน่อยครับ ซางยอนหันไปทางซ้ายหน่อยครับนั้นแหละดีมาก ยิ้หน่อยดีมากครับ \"



เอ่อ.....ฉันอยากบอหเหลือเกินว่า



\"นายแกล้งฉันรึไง ซางยอน\"ก็ไม่ทำไมอ่ะนะ ก็อีคนสั่งมันให้หมนี่หันมาทางหน้าฉัน ใช่ไหม แค่จะบอกว่าตอนหัน  มันหอมแก้มกูอีกแล้วววววว



\"ป่าว ใครอยากแกล้งเธอ แค่ตั้งใจ ^^\" ตอนนี้เราอยู่ที่ห้องแต่งตัวเลิกถ่ายแล้ว



\"ง่ะ นายเอาอีกแล้ว ชอบหลอกคนอื่นอยู่เรื่อย\"ฉันพูดไปงั้นแหละ จริงๆดีใจด้วยซ้ำ



\"ขอโทษ ปะ..กลับบ้านกัน เดี๋ยวไปส่ง\"



\"ไม่เป็นไร ฉันขึ้นรถเองก็ได้ดึกแล้ว รบกวนนะ\"



\"ก็ดึกแล้วไง ฉันถึงได้จะไปส่งเธอหรืออยากจะไปคนเดียวก็ตามใจ ดึกแล้วอยากโดนผีหลอกก็ตาใจ สรุปคือฉันไม่อยากให้เธอกลับเองเป็นอะไรไปใครจะรับผิดชอบ ผู้หญิงตัวคนเดียวอาจโดนจี้ ปล้น ฆ่าหรือโดนฉุด ที่นี้ไปได้ยัง\"โอ้..ไอ่บ้า ก็พูดซะเห็นภาพมาเชียวนะ ฉันตกลงตั้งแต่มันบอกว่าผีแล้วรู้ไหม ก็ฉันกลัวนี่ -.-



\"ไปจ้าไป พูดมากอยู่ได้ บอกมาดิว่าเป็นห่งฉันก็แค่นั้นทำไมต้องพูดให้เห็นภาพด้วยนะ คิดแล้วเสียวว่ะ\"



ฉันพูดไปบ่นไปในขณะที่เค้าก็ขับรถอยู่



\"ก็รุ้ไงว่าเธอกลัว ฉันก็เลยอำเอาเล่น ไม่งั้น เธอก็ไม่ขึ้นหรอก \"



\" วันหลังอย่าเล่นอย่างนี้เข้าใจไหม\"



\"ครับ ป๋ม คุณแม่\"



\"ดีมาก เชื่อฟังผู้ใหญ่ดีแล้ว เอ๊ย!ไม่ใช่ อิอิ^ o^\"เอี๊ยดๆ แล้วก็ตามด้วยเสียงจอดรถ เพราะมันถึงบ้านแล้วไง



\" โชคดีนะ ขอให้ แม่เธอจับได้ด้วยล่ะ ไปล่ะ บาย\"



\"เฮ้ย....\" โชคดียังไงว่ะ ถ้าแม่รู้ ฉันโดนฆ่าแน่เลยอ่ะ ปากนะแกซางยอน คิดแล้ว แค้นว่ะ แล้วฉันก็เดินไปเปิดประตูค่อยๆย่องเข้าไปในบ้าน(ทำอย่างกะชโมยแน่ะ ทั้งๆที่บ้าตะเอง) เมื่อมั่นใจแล้วว่าแม่หลับ ฉันก็เข้าห้องแล้วรีบอาบน้ำแล้วก็ล้มตัวนอนเล่นกับเตียง



\"เฮ้อ@! เหนื่อยชะมัดเลย ทำไมยุ่งยากอย่างนี้นะ ไม่เป็นไรหรอกอย่างน้อยก็ได้ เงินมาแหละนะ\"



\"นายแกล้งฉันรึไง ซางยอน\"



\"ปล่าว ใครอยากแกล้งเธอเหรอ ก็แค่ตั้งใจ\"



เอาอีกแล้วฉันนี่ หัวสมองจะหยุดคิดถึงหมอนี่สัก วินาทีได้ไหมนะ แล้วฉันก็ลูบแก้มข้างที่เค้าหอมเบาๆ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน รู้แค่ว่า ตอนนี้มีความสุขที่สุด เหนื่อยแล้วพักผ่อนดีกว่า แล้วคืนนี้ฉันก็หลับอย่างสบาย