g o o d b o i

ลำดับตอนที่ #20 : Inazuma Eleven & Go :: Bad Grace {Yaoi , Normol}

B E R L I N ❀

Application forms

"เน่~ มาร์คที่รัก...คุณรักผมมากใช่มั้ย...

รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...รักผม...

บอกผมสิว่าคุณรักผม"

ชื่อ - นามสกุล :: โนวา เอเมียร์ ll Nova Elmir

ชื่อเล่น :: โนวา ll Nova

ปีศาจประจำตัว :: ลิลิธ

จุดเด่นที่ทำให้จดจำของตัวละคร :: รอยยิ้มสุดแสนจะบิดเบี้ยวและวิปลาสยามเมื่อเขาได้เผยรอยยิ้มออกมา

ลักษณะรูปร่าง หน้าตา :: เด็กหนุ่มรูปร่างเพรียวบางดูอ่อนแอ เรือนผมสีบลอนด์ทองอ่อนยาวประต้นคอขาวเนียนรับเข้ากับนัยน์ตาคู่คมสวยสีฟ้าคราม ใบหน้ารูปเรียวไข่ประดับด้วยริมฝีปากบางสีซีดแตกแห้งและจมูกโด่งรั้นเล็กน้อย ผิวขาวเนียนเป็นประกายไปทางซีด

ลักษณะนิสัยของตัวละคร :: โนวา เอเมียร์...เป็นเด็กหนุ่มผู้มีจิตใจไม่ค่อยปกติเท่าใดนัก อารมณ์แปรปรวนไม่มั่นคง...เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เดี๋ยวร้องไห้เดี๋ยวหัวเราะ โนวาเป็นเด็กขี้เหงา ขี้ทุกข์และมีจิตใจบิดเบี้ยวซับซ้อนและวกวนราวกับเขาวงกตที่หมุนวนไปมายิ่งนัก ยากที่จะเข้าใจและก็ไม่สามารถที่จะเข้าใจได้ ไม่เคยมีใครเข้าใจความคิดของชายคนนี้...ความคิดอันแสนวิกลจริตผิดเพี้ยนไปจากมนุษย์ปกติหลายเท่าตัวนัก โนวาเด็กหนุ่มผู้มีลักษณะภายนอกดูเป็นเด็กหนุ่มร่างบางอ่อนแอและดูขี้โรคนัก ไร้ซึ่งพิษสงดังผึ้งไร้เหล็กใน...หากแต่ภายในความเป็นจริงโนวาคงเปรียบได้เสมือนกับฆาตกรผู้ลงมือปลิดชีพคนมานับไม่ถ้วนอย่างโหดเหี้ยมไร้ปราณี นำหัว , นิ้ว , เล็บ , เท้าของพวกเขามาเป็นของตกแต่งบ้านบ้างเอย นำไปทิ้งในโรงบดขยะบ้างเอยจนถึงขั้นนำเนื้อพวกเขามาประกอบอาหารบ้างเอย โนวาชอบอยู่ตัวคนเดียว โดดเดี่ยว ไม่คิดจะพึ่งพาใครหน้าไหนและไม่คิดจะไว้ใจใครหน้าไหนทั้งนั้น ปฎิเสธตัดเยื่อใยความช่วยเหลือของพวกเขาอย่างไม่มีไยดี โนวาเป็นเด็กหนุ่มผู้ชินชาต่อความตาย...สำหรับตัวเขาเองนั้นมองความตายเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว สามารถบอกได้อย่างเต็มคำพูดว่าโนวามีรอยแย้มยิ้มและลักษณะนิสัยของความวิปลาศและวิปริต มีความชอบที่พิลึกและแปลกประหลาดกว่าคนทั่วไปหลายเท่าตัว โนวาชอบในการได้เห็นของสีแดงฉาน...ดังเช่นเลือดและเครื่องในอวัยวะของสิ่งมีชีวิต ชอบการได้รับความรักจากคนอื่นอยู่เสมอ โดยเฉพาะจากมาร์ค ครูเกอร์...ผู้ชายที่เขารักแสนรัก หวงแสนหวง หึงแสนหึงยามเขาไปยุ่งกับผู้หญิงหรือผู้ชายคนอื่น ความรักของโนวาสามารถพูดได้คำเดียวว่าเป็นความรักบริสุทธิ์และของแท้...เขารักเพียงแค่มาร์ค ครูเกอร์เพียงผู้เดียว รักมากจนแทบคลั่ง...เพียงแค่เขาเอ่ยคำสั่งขึ้นมา โนวาก็พร้อมที่จะทำตามคำสั่งนั้นอย่างไม่มีข้อแม้ โนวาไม่ได้บริสุทธิ์ผุดผ่อง...เขามีเปื้อนเลือดมานักต่อนัก เดินเข้าออกตารางมาก็หลายรอบ อีกทั้งยังโดนพ่อแม่ไล่ด้วยความรังเกียจเดียดฉันท์

ลักษณะการพูดการจา :: เสียงนุ่มนวลหากแต่แฝงความวิกลจริตเอาไว้...พูดสุภาพเรียบร้อยหากแต่ก็แฝงด้วยความวิปริต...พูดน่าฟังหากแต่ก็แฝงอีกด้วยความวิปลาศ แทนตัวเองว่า 'ผม' แทนคนอื่นว่า 'คุณ(ชื่อ)' นำหน้าชื่อเสมอ...หากเป็นผู้เป็นที่รักก็จะแทนว่า 'มาร์คที่รัก' มีคำพูดลงท้ายอยู่เสมอตามมารยาท

ชอบ :: มาร์ค ครูเกอร์ , ของสีแดงฉาน

เกลียด :: พวกมดปลวก , แมลง

แพ้ :: -

กลัว :: คนรักหายไป...

เพิ่มเติม :: -

Talk Characters *ตอบตามคาแรคเตอร์ของออริค่ะ*

ม่านหมอก : "หากมีลูกแก้วสามสีได้แก่ ดำ ขาว และ เทา โนวา จะเลือกลูกแก้วอันไหนเหรอคะ?"

โนวา : เด็กหนุ่มร่างบางมองลูกแก้วตรงหน้าด้วยแววตาไม่แสดงความรู้สึก ก่อนเขาจะค่อยเอ่ยตอบคำถามของหญิงสาว "สีดำครับ..." เสียงนุ่มนวลถูกเอ่ยออกมาจากริมฝีปากบางเฉียบ "สีดำ...สีของความตาย..."

ม่านหมอก : "คิดยังไงกับปีศาจประจำตัวของตนคะ?"

โนวา : "คุณแม่...เหรอครับ...?" ใบหน้าเรียวเอี้ยวขอมองเสี้ยวหน้าของคุณม่านหมอก นัยน์ตาสีฟ้ากรอกไปกรอกมาเหมือนคนสติไม่อยู่กับที่ "คุณแม่ลิลิธ...เป็นปีศาจที่แสนงดงามและสง่างามเหนือสิ่งใด ยามที่ท่านเหยียบย่ำบนกองโลหิตสีแดงฉานและเศษเลือดเนื้อมันช่างดูงดงามเกินกว่าจะบรรยาย..."

ม่านหมอก : คิดยังไงกับโลกใบนี้คะ?

โนวา : "คำตอบของคำถามนี้...ไม่มีความตายตัว..." เสียงของโนวาหล่นไปชั่ววูบหนึ่ง มือเรียวถูกยกขึ้นปิดใบหน้า...เพียงเสี้ยววินาทีเดียวก็เผยให้เห็นรอยยิ้มอันแสนวิปลาศที่ถูกซ่อนไว้มานานแสนนาน

ม่านหมอก : ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ