คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1
คงไม่ว่ากันเนอะ ก็คนมันอยากอัพเร็วๆ นี่นา >O<
สั้นๆ แต่มันส์นะจ้าาา >O<
1
เขามาอยู่ในห้องของฉันได้ยังไงกัน ‘w’ ไอ่เราก็นึกว่าผี ตกใจแถบตาย อีตาบ้าผิวชานม -3- ตอนนี้เขาอยู่ในสภาพเปลือยท่อนบน ซึ่งตอนนี้ฉันเข้าสู่โหมดหื่นเรียบร้อยไปแล้ว เฮ้ย ไม่ใช่เรื่อง -.- โชคดีที่ห้องนี้มันเก็บเสียงอยู่ไม่งั้นพวกคนอื่นต้องมารวมตัวกันอยู่ในห้องฉันเป็นแน่ๆ -0- แล้วตาบ้าหื่นนี่มานั่งบนเตียงฉันนานแล้วนะ (แล้วทำไมไม่ไล่ออกไป - -) ถ้าขืนฉันไล่ออกไปแล้วพวกคนอื่นๆ ก็คงจะคิดว่าเขากับฉันทำอะไรในห้องนี้อะดิ T^T ไร้ซึ่งทางเลือกใดๆ ทั้งสิ้น
“เอ่อ...นาย” ฉันสะกิดเขา
“หื้ม?”
ยังไม่รู้สึกตัวเหรอย่ะ -.-
“กรุณาใส่เสื้อเถอะ T^T พลีชชชช” ฉันชี้ไปที่ส่วนบนของเขา มันกำลังให้ฉันบ้านะ อ๊ากกกก คนยิ่งหื่นอยู่ จับปล้ำซะหรอก (ไม่ยอมหวงย่ะ >O<) และแล้วเขาก็ใส่เสื้อแต่โดยดี เฮ้อค่อยหายใจสะดวกหน่อย
“แล้วนายจะเข้ามาในห้องฉันเพื่ออะไร?” ฉันถามเขาแบบหวังคำตอบ พร้อมกับมองหน้าเขาอย่างจริงจัง ทำไมฉันรู้สึกแปลกนะ เหมือนว่าเราเคยเจอกันมาก่อนที่ไหนนะ รู้สึกคุ้นเคยจัง
“ฉันก็แค่เข้ามาอาบน้ำในห้องนี้ ไม่นึกว่าจะมี ‘คนอื่น’ เข้ามา” เขาพูดพลางทำหน้าตาเบื่อหน่าย คนอื่นงั้นเหรอ .. -.-
แอ๊ดดด
0o0 !!
“ฮุนนี่!! นายมาทำอะไรในห้องนี้” และแล้วสิ่งที่ฉันไม่อยากให้เห็นก็มาถึง เมื่อซูโฮโอปป้ากับเทาโอปป้าพรวดพลาดเข้ามาในห้องฉันและเห็นตอนที่ฉันอยู่กับตาผิวชานม ความซวยกำลังมาเยือนซะแล้ว T^T
“ผมก็แค่..”
ยังไม่ทันที่เซฮุนจะพูดจบพวกเขาก็ดึงฉันลุกขึ้นมาพร้อมกับพาฉันมานั่งลงที่ห้องรับแขก หน้าตาพวกเขาเครียดอย่างเห็นได้ชัด ขณะนั้นเซฮุนก็เดินมานั่งอยู่ที่โซฟาข้างๆ ฉัน เหมือนกับรู้ว่าเขาควรจะต้องทำหน้าที่ไหน
“เขาทำอะไรเธอเหรออิมยุนอา?” ซูโฮโอปป้าถามฉันด้วยสีหน้าตึงเครียด
“ก็...”
“เขาทำอะไรมิดีมิร้ายเธอหรือเปล่า?”
“มะ...”
“ใช่ครับ ผมทำอะไรๆ กับเธอ ผมจูบเธอ” ยังไม่ทันที่ฉันจะตอบเซฮุนได้แย่งไปตอบได้อย่างมั่วสุดๆ นายก็แค่เปลือยท่อนบนให้ฉันเห็น แล้วทำไมต้องบอกว่า จูบ ด้วยเล่า
โกหกชัดๆ
“อะไรนะ!!” พวกเขาทั้งสองประสานเสียงดังลั่น
“ไม่...”
“ใช่ครับ พวกฮยองได้ยินถูกต้องครบถ้วน ถูกต้อง ชัดคำ อย่างถ่องแท้ ชัดเจนครับ” เซฮุนตัดบทพูดอีกครั้ง นายจะโกหกเขาไปทำไมกัน โอเซฮุน ทำไมกัน ?
“อิมยุนอาฉันขอโทษกับการกระทำของเจ้าเด็กบ้านี้ด้วยแล้วกันที่มันทำรุ่มร่ามกับเธอ ถ้าเธอต้องการให้เขารับผิดชอบอะไรก็บอกมาแล้วกันนะ” ซูโฮโอปป้าหันมาจริงจังกับฉันอีกรอบ
“เอ่อ...มะ”
“ผมจะรับผิดชอบ ดูแลเธอเอง เชื่อใจผมเถอะฮยอง - -”
เซฮุนพูดตัดหน้าฉันอีกรอบ (เยอะไปแล้วนะ) ก่อนที่เขาจะเดินกลับเข้าไปในห้องนอนของตัวเองอย่างเงียบๆ ซึ่งตอนนี้ฉันไม่กล้าที่จะพูดอะไรอีกเลยนอกจากค่อยๆ ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องนอนของตัวเองไป
ทำไม ทำไมกัน เขาถึงพูดแบบนี้ทำไมกันนะ
โอเซฮุน
:-Daisy ✿
ความคิดเห็น