คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : SF [EunSiHae] LOVE IS "YOUR HAPPINESS 2 " [ END Siwon Part ]
SF [EunSiHae]
LOVE IS YOUR HAPPINESS… [Siwon Part]
Chapter 2
“ห๊ะ มึละเมอหรอทเฮ”
“ูไม่ไ้ละเมอ ูพูว่า ูนอนหันหน้ามาทานี้ ืนนีู้หลับสบายว่ะ” ทเฮย้ำำเิมอีที…
ผมบอามรว่า ผมนอนไม่หลับเลย ทเฮมันยื่นแนอมันมาอผม ผมไม่รู้ะทำยัไ
เพราะลัวนอื่นมาเห็น ที่สำัที่สุ ฮยอแ… ลัวว่าะเ้าใผมับทเฮผิ
ผมพยายามแะมือทเฮออาเอวอผม แ่มัน็ยิ่ระับอนั้นให้แน่นึ้น และยับเ้ามาใล้ๆผม มาึ้น ลมหายใอุ่นๆ ลิ่นายหอมอ่อนๆอทเฮ แม้ะมีลิ่นแอลอฮอลล์ปะปนอยู่บ้า มัน็ทำให้ผมิถึ ิถึอนม.ปลายที่มันับผมเยนอน้วยัน ิถึเรื่อราวที่ผ่านๆมา….
(สี่ปี่อน)
ระหว่าเวลาพั ผม เยอ ัอิน อมิน และ ยูฮยอน นั่ิน้าวลาวันันอยู่
“ะบม.ปลายและ พวมึ่อไหนันวะ” ยูฮยอนถามเพื่อนที่อนนี้นั่ล้อมวอยู่
“ยัไม่รู้ว่ะ” ทุนทำหน้าเรีย
“เรียันทำไมวะเนี่ย ะบอยู่ล่ะ หาไรหนุๆทำันีว่า..ฮ่าๆๆ” ัอินทำหน้าเ้าเล่ห์(อีรั้)
“ทำไรวะ .. เออ แล้วนี่ทเฮ ับ ฮยอแมันไม่ลมาิน้าวินปลาันรึไ” เยอทำหน้าน
“เหย… มัน็ไปิน้วยันสอนิวะ ่าวว่า เมื่อวัน่อน ฮยอแมันสารภาพรัทเฮว่ะ ป่านนี้ไอทอบรับรัไอฮยอแล้วล่ะ ลืมเพื่อนลืมฝูไปหม ฮ่าๆๆ” อมินแวเพื่อนสนิท
“เฮ้ย ริหรอวะ ฮยอแแม่.. แล้วี้ ไอวอนทำไวะเนี่ย” เยอล่าวิล และทุๆน็หันมามอที่ผม
“เหย เี่ยวไระูวะ” ผมพูออไปสั้นๆ ทำเป็นไม่สนใ ะไ้ไม่มีใรถามอะไร่อ..
ผมไม่ิว่าเรื่อะเป็นอย่านี้…
( เมื่ออาทิย์่อน )
พวผมนั่พัหลัาเล่นบาสไปไ้ัพั ผมเินออมาื้อน้ำับทเฮ และนั่ห่าออมาาลุ่มเพื่อน เล็น้อย หลัาุยเล่นันไม่นาน หลัาที่ทเฮเินออไปื้อนมเพิ่ม ฮยอแ็เินเ้ามาหาผม..
“ไ วอน เท่ห์เหมือนเิมนะ เวลามึเล่นบาสนี่สาวๆรี๊สลบเลยว่ะ เมื่อีู้เห็นน้อม.้น มาแอบูมึ้วยนะเว้ย
ไม่สนใเ็บ้าหร่อ อย่ามึนี่ีบิแน่นอนว่ะ” ฮยอแวนุย
“เหอะ ูไม่่อยสนเ็ว่ะ อบอแ ูเบื่อ” ผมอบลับไป
“เพราะในใมึมีแ่ ทเฮ ใ่มั้ยวะ” ฮยอแยิำถาม ผมอึ้ไปัพั
“เอ่อ อะ อะไร มึพูไรเนี่ย” ผมอึอั
“แ่อบมา มึ ”อบทเฮ” รึเปล่าวะ” ฮยอแทำหน้าริั
“เฮ้ย เพื่อนันทั้นั้นแหละมึ อบเิบอะไร มะไม่มี๊” ผม…
“เออ ีล่ะ อบใมาเว่ยเพื่อน ูสบายใล่ะ เฮ้ย เยอเรียมึพอีอ่ะ” ฮยอแบอผมพลาี้ไปที่เยอ
ผมเินออมาารนั้น ผมไม่ิว่าเรื่อะเป็นอย่านี้…
ผมไม่ิว่า ฮยอแะบอรัทเฮ
ผมไม่ิว่า ทเฮะอบรับเป็นแฟนฮยอแ…
ผมิว่า ทเฮะิับผมเหมือนที่ผมิับทเฮะอี
ผมผิเอ ที่มัวิเอเออเอ ไม่ล้าพูออไป ผมผิเอ…
าลเวลาล่วเลยผ่านไป ั้แ่ฮยอแับทเฮบัน ผมับทเฮ เริ่มห่าัน ไม่่อยไปไหนมาไหน้วยัน เหมือน่อน แ่ผมเ้าใมันนะ มันมีแฟนแล้ว มัน็้ออยู่ับแฟนมัน ผมเป็นแ่เพื่อน ไม่มีสิทธิเรียร้ออะไรมาไปว่านี้แล้ว
เพื่อนอย่าผม ไม่มีสิทธิ์…
ผมนอนิถึเรื่อเ่าๆ ผมนอนนิ่ๆ ปล่อยให้ทเฮมันอผมอยู่อย่านั้น
ไม่นานนัผม็ไ้ยินเสียมันถอนใ ผมเลยหันไปมอหน้าทเฮอีรั้
ทเฮลืมา และสบาผม มันถามผมเบาๆว่า
“มึเยอบูบ้าหรือเปล่า ีวอน”
“เหย.. มาถามไรูแบบนี้ เี๋ยวฮยอแ็บมึายหรอ” ผมอบลับไปวนๆ
“ูถามว่า มึเยอบูบ้าหรือเปล่า” ทเฮย้ำอีรั้
“ูอบมึทเฮ” ผมอบไปริั
“….” ทเฮทำาโ
“ูอบ”เป็นเพื่อน” แบบนี้มาว่า ูเห็นมึมีวามสุับไอฮยอแู็ีใว่ะ ฮยอแมันูแลมึีนานี้ มึีับมันให้มาๆนะเว่ย อย่าทำให้มันเสียใ” ผมพูออไปทั้ๆที่ใอผมเอ ็เ็บไม่น้อย… (แ่ให้มันเ้าใอย่านี้ ะีว่า..)
ทเฮไม่ไ้พูอะไร่อ มันยัอผมอยู่อย่านั้น นมันหลับไป ไม่นานนัมัน็พลิัวไปทาฮยอแ และลายออมันาเอวผมไปเอ…
ไม่ว่าอนนี้ทเฮมันะิับผมยัไ
ผมิว่า ให้ทเฮับผม เป็นเพื่อนันแบบนี้ีว่า
ในเมื่อผมไม่ล้าพูั้แ่แร ในเมื่อทเฮรับรัฮยอแไปแล้ว
ผมิว่า ผมมีวามสุที่เห็น เพื่อน มีวามสุ
ผมะเป็นเพื่อนรัทเฮลอไป แ่นี้็พอแล้ว ….
FIN
----------------------------------------------------------------
SF เรื่อแร บแล้ว.. ้า (อันนี้เป็นพาทพี่วอนนะ)
เป็นยัไบ้าิมไ้น้า
เนื้อเรื่อับภาษาไม่่อยีเท่าไหร่ อโทษ้วย
ใมันอยาเียน ฮรือออออ
เม้นันหน่อยีมั้ย ะไ้รู้ ว่าวระมี
พาทพี่ท และ พาทฮยอแ่อไปรึเปล่า
อบุทุท่านที่อ่านมันนบ่ะ *าบึ้*
ความคิดเห็น