คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 วันนี้ (การล่มสลายของชีวิตสงบสุขของหัวหน้ารีไวล์)x40x
บทที่ 1 วันนี้ (การล่มสลายของชีวิตสงบสุขของหัวหน้ารีไวล์)
ไททัน เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง ที่ชอบจับมนุษย์กินเล่นเหมือนเคี้ยวข้าวเกรียบยามว่าง จากการค้นพบบางอย่าง ไททัน ไม่ได้มีจุดมุ่งหมายกินเพื่อเป็นอาหาร ไททัน ไม่ทำร้ายสัตว์อื่น เป้าหมายที่ไททันจะทำร้าย คือ มนุษย์ เผ่าพันธุ์เดียวเท่านั้น
ใบหน้าที่คล้ายคลึงกับมนุษย์ รูปร่างที่ไม่ต่างกันเท่าไหร่ ยกเว้นเพียงเพศที่เอาไว้สืบพันธ์ที่ไม่มี และมีร่างกายสูงใหญ่ยักษ์กว่ามนุษย์หลายเท่า ไททันมีหลายประเภท ประเภทที่ผิดจากตัวอื่นถูกตั้งชื่อว่าประเภท “วิปริต”
พันตรี ฮันซี่ เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง ที่ชอบจับไททันมาทดลองเหมือนกินข้าวอาหารจานหนัก จากการค้นพบ(ของเหล่าลูกน้องและผู้ใกล้ชิด )บางอย่าง พันตรีฮันซี่ ไม่ได้มีจุดมุ่งหมายทดลองเพื่อเล่น พันตรีฮันซี่ ไม่ทำร้ายสัตว์อื่น เป้าหมายที่พันตรีฮันซี่จะทอลอง คือ ไททัน เผ่าพันธุ์เดียวเท่านั้น
ใบหน้าที่เริ่มคล้ายคลึงไททันวิปริต รูปร่างสูงร้อยเจ็ดสิบ ยกเว้นเพียงเพศที่ยังเป็นหญิง และมีร่างกายที่สูงกว่าเฮย์โจวบางคนกว่าหลายเท่า ฮันซี่มีความคิดหลายประเภท ประเภทที่ผิดจากผู้จากคนปกติ เรียกขานกันว่าประเภท “วิปริต”
“อธิบายมาซิ”เฮย์โจวบางคนที่โดนแซะข้างต้น กำลังเค้นหาคำตอบจากพันตรีฮันซี่ที่ถูกจัดเป็นประเภทวิปริตหมาดๆ กำลังนั่งจ้องหน้าตรงข้ามกัน ไม่ใช่แววตาที่หวานซึ้ง แต่เป็นแววตาอำมหิตส่งไปมากกว่า
“ก็อย่างที่นายเห็นอ่ะ สารประกอบที่ฉันคิดขึ้นมา ทำให้เอเลนเป็นผู้หญิง”ฮันซี่ยิ้มก่อนจะขยับแว่วที่แตกแต่ก็ยังใส่เบาๆ อย่าถามเลยว่าทำไมแว่นแตก
“เรื่องนั้นฉันรู้แล้ว แต่ทำไมเธอถึงอยากให้เอเลนเป็นหญิง??” รีไวล์ยกมือทั้งสองขึ้นมากอดอก สายตาแมวเบื่ออาหารเม็ดกลายเป็นเหยี่ยวกำลังพิฆาตเหยื่อ ความวุ่นวายมากมายเกิดจาก ยัยวิปริตตรงข้าม ทั้งที่วันวันนึงก็ยุ่งยากกับปัญหาไททันจะแย่แล้ว
ตอนนี้บริเวณรอบตัวนั้นคลุ้งไปด้วยบรรยากาศที่หนักหน่วงจากตัวรีไวล์ ห้องอาหารที่เป็นเหตุของเรื่องราวต่างๆ กากาแฟและแก้วน้ำที่วางอยู่กลางโต๊ะ และ หัวหน้ารีไวล์กับพันตรีฮันซี่ กำลังนั่งฟาดฟันด้วยบรรยากาศแสนสยองอยู่ ถ้าจะให้มองดีๆ มันไม่ใช่การฟาดฟัน แต่มันคือการข่มขู่จากหัวหน้ารีไวล์เสียมากกว่า
ท้องฟ้าด้านอกก็มืดแล้ว รอบๆบริเวณตอนนี้ก็ไม่มีอะไรผิดปกติ หากแต่เวรดูแลนั้นก็ยังเป็นของกุนเทอ ซิซุสอยู่ดี ชายหนุ่มที่พึ่งหายดีจากการอาเจียนอย่างหนักไปนั่งเล่นอยู่ข้างคอกม้า ถึงข้างนอกจะโดนยุงกัดและโดนอะไรต่อย ก็ยังดีกว่าเข้าไปด้านในตอนนี้ที่มีทั้งบรรยายกาศ มาคุ และ ความน่าสยดสยองของอารุโอ้ ต้นเหตุสาเหตุที่ทำให้อาเจียน
ที่เค้าอาเจียนไม่ใช่ดื่มกาแฟ ตอนที่อารุโอ้ล้มลงไปตอนนั้นเค้าแค่กำลังจะกิน แต่ยังไม่ได้กินเข้าไป คิดแล้วก็นึกขอบคุณดวงตนเอง ไม่งั้นเค้าคงน่าสยดสยองไม่ต่างกันแน่
“ก่อนหน้านั้นในระหว่างที่ฉันกำลังผสมส่วนประกอบต่างๆให้มันเข้ากันอยู่ ฉันคิดว่าจะเอามาใช้กับ บีน และซอนนี่”
เมื่อพูดถึงตรงนี้พันตรีฮันซี่ก็หลุบตาลง น้ำตาจะไหล แต่ก็ยังพูดต่อไป
“มันเป็นส่วนประกอบที่ลงตัวมาก ฉันคิดว่าการที่เรามีอารมณ์ความรู้สึกขึ้นมา มันต้องมีสารที่ทำให้เกิดมันขึ้นมา และนั่นก็ทำให้ฉันต้องคอยค้นคว้าและดัดแปลงมัน เพียงแต่ฉันลองทดลองสารที่มีฤทธิ์ใกล้เคียงกับสารในเพศหญิงที่มีกัน เพราะฉันคิดว่าความอ่อนโยนของเพศหญิงนั้น อาจจะเหนี่ยวนำให้ไททันมีอารมณ์ที่หลากหลาย รวมทั้งเข้าใจถึงสิ่งต่างๆมากขึ้น”
รีไวล์มองฮันซี่แล้วนึกทบทวนอยู่อย่างนั้น สารประกอบที่ทำให้เกิดความรู้สึก ? นั่นมันเรียกฮอร์โมนไม่ใช่หรอไงกัน
“เธอจะบอกว่า เธอกำลังคิดค้นสิ่งที่เรียกว่าฮอร์โมน?”รีไวล์เอ่ยปากถามไปตามที่คิด ฮันซี่เงยหน้าขึ้นมองคนถามแล้วตอบไปตามตรงอย่างไม่ปิดบัง
“มันเกินกว่านั้น จริงอยู่ที่ฮอร์โมนเป็นส่วนหนึ่งในสารประกอบที่ว่า แต่ฮอร์โมนอย่างเดียวมันไม่อาจเปลี่ยนรูปร่างให้กลายเพศได้หรอก สิ่งที่ฉันต้องการคือการเปลี่ยนแปลงเพศ การมีเพศ มันเป็นการทดลองว่า ถ้าไททันมีเพศและมีฮอร์โมนในจำนวนหนึ่งแล้วจะทำให้มีจิตใจที่อ่อนลงและเห็นอกเห็นใจมนุษย์ขึ้นรึเปล่า” ถ้าเป็นจริงวันที่ฝันคงมาถึง
วันที่เต้นแน่นอกกับไททันอย่างมีความสุข?
“เอเลนเป็นไททันที่มีอยู่ ถึงจะอยู่ในร่างกายมนุษย์และมีเพศอยู่แล้วก็เถอะ อย่างน้อยก็ขึ้นชื่อว่าแปลงเป็นไททันได้ ในเมื่อเค้ามีร่างกายที่ใกล้เคียงกับไททัน ทดสอบเล็กๆน้อยๆมันไม่เสียหายอะไรนี่นา”เธอคิดเข้าข้างตัวเองอย่างมีความสุข ประกายความวิ้งวับจากแว่นเริ่มออก แม้แว่นจะร้าวก็เหอะ
รีไวล์มองหน้าฮันซี่ แล้วถอนหายใจ พันตรีหญิงตรงหน้า ช่างวิปริตเกิดไป “ แล้วเธอจะแก้ไขยังไง ต้องกลายเป็นอย่างงี้ไปตลอดรึเปล่า”
“จากการคำนวนสารประกอบ ระยะเวลาการจับตัวเข้ากับของฮอร์โมนมันอยู่ได้นานสุด 96 ชั่วโมง อย่างเร็วสุดก็ 48 ชั่วโมง” จริงๆก็อยากให้มันอยู่ได้ตลอดจนกว่าตัวทดลองจะตาย แค่ยังไม่ค้นพบวิธี ยังต้องศึกษาการยืดอายุของสารประกอบต่อไป
96 ชั่วโมง ก็เท่ากับ 4 วัน 48 ชม. เท่ากับ 2 วัน .. .. . .. ก็ไม่เลว(อะไร??)
“ระหว่างนี้เพื่อไม่ให้สารประกอบมันเสียเปล่า ก็อยากจะขอร้องให้เอเลนแปรงร่างดู จะได้รู้ว่าได้ผลรึเปล่า อวัยวะเพศขึ้นมามั้ย เท่านั้นแหละ”ยกมือขยับแว่นที่ร้าวแตกเบาๆ ถ้าบอกให้ไปจับไททันใหม่ก็เสียเวลาและเสียทหารอีกเยอะ ตอนนี้ขอทดลองกับสิ่งที่ปลอดภัยก่อนละกัน จะได้ชัวร์
“จะทำอะไรก็รีบทำ อย่าให้เกิดปัญหาตามมาแล้วกัน”สิ้นคำพูดประโยคสุดท้ายรีไวล์ก็ลุกขึ้นยืนเต็มตัว ตวัดตามองที่พันตรีฮันซี่ครั้งแล้วเตรียมจะหันหลังเดินออกไป รีไวล์หันไปมองของกลางอีกครั้ง แล้วเอ่ยปากพูดกับ ผู้คลั่งไคล้ไททันสี่ตา
“อย่าลืมเก็บของที่เธอก่อไว้ด้วย เดี๋ยวคนอื่นจะไปดื่มเอา”
................................................................................................
ผมยาวสีน้ำตาล ดวงตากลมโตประกายเขียว หางตาชี้ขึ้น จมูกโด่ง คิ้วดกหนาสวย ผิวไม่ติดว่าขาวจัด ปากสีชมพูระเรื่อ แขนขาที่เรียวยาวรับกับส่วนสูง
เอเลน เยเกอร์ ในคราบหญิงสาว ไม่ใช่หญิงสาวธรรมดา หญิงสาวที่พึ่งจะโตเป็นสาว คิดดูแล้วกันว่า จะขบเผอะน่ารับประทานจนลืมเคี้ยวขนาดไหน
“บอกต่ง สวยเลย”ดวงตาของ เอดด์ จิน มองคนสวยตรงหน้าแล้วกลืนเอื้อก ตอนที่เห็นเด็กนี่ครั้งแรกก็คิดอยู่ว่าหน้าเหมือนผู้หญิง พอตอนนี้กลายเป็นหญิงจริงๆก็เป็นไปอย่างที่เคยคิดเล่นๆเอาไว้
“เอเลน เธอสวยมากเลยนะจ๊ะ”เพรตทร้ายิ้มใสดวงตาเป็นประกาย ในที่สุดก็มีเพื่อนสาวกับเขาขึ้นมาหนึ่ง?
จะให้นับพันตรีฮันซี่เป็นเพื่อนสาวก็คงไม่สามารถไปตีเสมอตัวด้วยยศสูงกว่า แล้วอีกอย่างเธอก็อยากจะมีเพื่อนสาวธรรมดาในหน่วยที่มีแต่ตัวประหลาด กับ ปีศาจ 160 บ้าง
เอเลนมองหน้าทั้งสองคนสลับไปมา ด้วยรัศมีที่แตกต่างกัน ระหว่างเอดด์ จิน และ เพรตทร้า สายตาหื่นกระหายกับสายตาดีใจเกินหน้าเกินตา ทำให้เอเลนรู้สึกว่ามันช่างน่ากลัว
“เอ่อ ผม ....”
ดวงตาสั่นไหวด้วยความสับสน จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้รับคำอธิบายจากคนกระทำ แต่เค้าพอจะรู้บ้างว่าเป็นฝีมือใคร ช่างเดาไม่ยากเลย คนที่จู่ๆก็ใจดี ยื่นกาแฟให้เมื่อไม่กี่ชม.ที่ผ่านมา
พอหัวหน้าเปิดประตูโครมมาแล้วเจอะกับเค้าที่ยืนถกเสื้อโชว์พุ่ง ถ้ามองไม่ผิด ดวงตาเฉี่ยวคมยิ่งกว่ากรีดอายไลนเนอร์นั้นเบิกกว้างเล็กน้อย แต่ก็จำเค้าได้อย่างน่าแปลกใจ และต่อจากจำได้ก็ถามเค้าว่าเกิดอะไรขึ้น ซึ่งตัวเค้าเองก็ไม่รู้จะตอบอะไร สับสน งงงวน ไม่เข้าใจว่าตัวเองเป็นเพศหญิงได้ยังไง เพียงแต่ไม่นานความแตกตื่นก็วิ่งชนเข้ามาอีกระรอก เมื่องเพรตทร้าวิ่งหน้าตาตื่นมาหาพันตรีฮันซี่แล้วเจอเค้ากับหัวหน้าที่ห้องพันตรีนั่น มันช่างเหมือนภาพสโลโมชั่น และกดสปีดเพลย์ทันทีเช่นกัน
สุดท้ายก็มานั่งมึนงงอยู่ในห้องของเพรตทร้า โดยมี เพรตทร้า และเอดด์ จิน นั่งจ้องหน้าเค้าแล้วยิ้มกรุ่มกริ่มพลางยกนิ้วโป้งมือขึ้นมาเหมือนชื่นชมอะไรสักอย่าง
”นี่ก็สักพักได้แล้วนะ ที่หัวหน้าคุยกับพันตรีฮันซี่ที่ห้องอาหาร”เพรตทร้าเอ่ยขึ้นทั้งๆที่สายตาไม่หยุดจ้อง ผมยาวสลวยสีน้ำตาลนั่น น่าจับมาถักเปียปักดอกไม้เสียจริง
“คงหาข้อสรุปกันละมั้ง ว่าจะทำยังไงต่อ”เออด์ จิน ยักไหล่ไหว เค้าเองไม่ใช่คนสอดรู้อะไรที่หัวหน้าไม่ต้องการจะบอก แต่ตอนนี้บอกต่งเลยว่าเค้าไม่สามารถละสายตาจากสาวน้อยวัยแรกแย้มตรงหน้าได้
ถ้าให้เทียบกับอารุโอ้ ต่างกันหยั่งกับฟ้าและอเวจี(เหวมันไม่พอ) เห็นแล้วก็อยากจะตาบอดตลอดชาติ เป็นหญิงสาวได้น่ากลัวมาก เกินกว่าจะบรรยายออกมา ผมที่สั้นเกรียนของมัน กลับยาวสลวยออกมา หน้าอกที่เต่งตึง แล้วก็เอ่อ ใบหน้าที่มีขนตากับปากเลือดฝาดนั่น บอกตามตรง น่าสยดสยองยิ่งกว่านองแพนเค้กที่กำลังดังในเฟสเพจแพนเค้กซะอีก
222222222222222222222222222222222222222222222222222222222240
ความคิดเห็น