คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
บทนำ
ฉันรอเธอคนนั้นมากี่ปีแล้วนะ...ร้อยปี สองร้อยปี หรือสามร้อยนะ ไม่สินี้มันเก้าร้อยกว่าแล้วนิ...ฉันต้องรอเธออีกกี่ปี เธอถึงจะมา...รู้ไหมที่นี้นะมันมืดมิดขนาดไหน ทรมานขนาดไหน ทำไมกัน ทำไม ทำไมไม่มาช่วยฉันสักที ไม่รู้รึไงว่าฉันนะ...ยังไม่ตาย ยังอยู่บนโลกใบนี้และยังคงรอคอย...ตลอดเวลา
นี่ฤดูอะไรแล้วนะ...ฤดูร้อน ฤดูฝน ฤดูหนาวหรือฤดูใบไม้ร่วงนะ ใช่ๆนี้มันฤดูใบไม้ร่วง ฤดูที่ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสีจากสีเขียวเป็นสีส้ม ร่วงหล่นลงสู่พื้น ก่อนลอยหายไปตามสายลม...นานแล้วสินะที่ฉันไม่ได้เห็นมัน อยากเห็นอีกสักครั้งจังเลย
‘กำลังมา...เธอกำลังมา’
เสียงๆหนึ่งดังขึ้นในหัวฉัน อันที่จริงมันก็เสียงฉันเองละนะ เสียงในจิตใต้สำนึกแห่งความหวัง...แต่ทำไม? ทำไมฉันถึงรู้สึกแบบนี้กันละ...ทำไม? ทั้งๆที่มันก็หายไปนาน...นานจนฉันเกือบจะลืมมันไปแล้ว...
‘ตึก ตึก’
หัวใจ? ทำไมถึงได้เต้นแรงแบบนี้ละ แรงมาก...ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้งยังไงยังงั้นเลย ความรู้สึกแบบนี้มันดีจริงๆ ฉันจะหวัง...และหวังต่อไป ความหวังจะทำให้ฉันได้ออกไปจากที่นี้ เพียงแค่ยังมีความหวัง...แสงสว่างจะต้องพาฉันฉุดออกไปจากที่นี้ได้อย่างแน่นอน....
‘ฉันจะหวังและรอคอยเธอ ไม่ว่านานเท่าไร ตราบจนสิ้นลมหายใจ’
เศษเสี้ยวความคิดของใครคนหนึ่ง
________________________________________
TALK
มาลงแล้วสำหรับบทนำ เป็นไงอย่าลืมติชมกันนะค่ะ
ไว้เจอกันใหม่ตอนหน้าค่ะ บายๆ
ILLUSION
6 กรกฎาคม 2556 เวลา 18.50
ความคิดเห็น