เควสทั้งหลาย

ลำดับตอนที่ #2 : สมัคร มาเฟีย

ชื่อ : มิส แองเกิ้ล แกรนด์ โมริซ่า (เดม)

สัญชาติ : อิตาลี

อายุ : 19

อาวุธ : ปืนโคลท์ รีวอลเวอร์ :: โม่ที่ใช้กับ 45 ออโต สับเปลี่ยนกับ 45 ลองโคลท์ ใส่ใน SAA ทำนองเดียวกับ ซิงเกิลซิก ที่มีโม่อะไหล่ 22 แอลอาร์

 

ความสามารถ : รู้จักและใช้อาวุธได้ทุกชนิด เนื้อจากเป็นคนที่ละเอียดอ่อน และช่างวิเคราะห์  ทำให้สามารถใช้ความสามารถของปืนได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด ปืนอันไหนที่คนอื่นใช้ไม่ดี หากเป็นเธอใช้ อาจกลายเป็นอาวุธในตำนานเลยก็ได้ 

ค่าพลังกาย : 69

ค่าความฉลาด : 400

ค่าความเร็ว : 381

...ยามเมื่อยุคมืดเข้าครอบงำ กลุ่มผู้มีอิทธิพลถือกำเนิด

การเข่นฆ่า ชิงอำนาจ ฉวยโอกาสจึงเป็นเรื่องปรกติธรรมดา

หากทว่ายิ่ง สงครามชิงเมือง ใกล้เข้ามาเท่าไหร่ การเข่นฆ่าตัดกำลังอีกฝ่ายยิ่งเพิ่มขึ้นเท่านั้น

กลุ่มหนึ่ง

คือผู้มีอิทธิพลแห่งกลุ่มตะวันออก "หลงฮัว"

อีกกลุ่มหนึ่ง

คือผู้มีอิทธิพลแห่งกลุ่มตะวันตก "เฟบูลัส"

สองคานอำนาจแห่งยุค ศัตรูคู่แค้นที่แก่งแย่งดินแดนกันมาแสนนาน

แล้วสงครามครั้งนี้เล่า...จะเป็นฝ่ายชนะของผู้ใด !?

ร่างเพรียวระหงส์ของชายหนุ่มโครงหน้าสวยเงยหน้าออกจากแผ่นกระดาษเก่า

คร่ำครึละอองผงฝุ่นหนาเตอะถูกลบออกเมื่อถูกนิ้วเรียวเล็กสัมผัส

นัยน์ตาสีอความารีนคมประกายวาววับพร้อมริมฝีปากที่ถูกกระตุกขึ้นอย่างจงใจหลังจากอ่านข้อความบนแผ่นกระดาษจบ

"สวัสดีคุณผู้มาเยือน....สนใจข้อความที่ผมได้อ่านไปเมื่อครู่ไหม"

 ... ไม่รู้เมื่อไหร่ที่ฉันหยุดฟังชายแปลกหน้าที่กำลังอ่านเศษกระดาษบางที่อยู่ในมือเขา อันที่จริงฉันก็สนใจสิ่งรอบตัวนั้น 
แหล่ะ ในเมื่อฉันเป็นผู้หญิงบอบบาง การที่จะเอาตัวรอดจากสังคมนี้ได้จำเป็นต้องรู้ทางหนีทีไล่และไหวพริบซักหน่อย ดังนั้นการสนใจสิ่งรอบข้างสำหรับฉันเป็นเรื่องปรกติอยู่แล้ว และคำพูดข้องชายแปลกหน้าคนนี้ ก็ทำให้ฉันสนใจไม่น้อยเลยทีเดียว....
ฉันหันไปสบตาเขาแต่ไม่ได้ตอบอะไร แต่เหมือนว่าเขาจะเดาทางฉันออก ซึ่งในความคิดฉันการที่มีคนมารู้ทันความคิดมันทำให้รู้สึกไม่ดีซักเท่าไหร่ 
.... เพราะคนที่จะเป็นฝ่ายรู้ทันคนอื่นต้องเป็นฉันเท่านั้น!...

"ฮะๆ แต่ช่างเถอะ ถึงจะสนหรือไม่สนผมก็ไม่สนใจ เพราะยังไงผมก็มี ตัวเลือก มาให้พวกคุณได้เลือกกัน" รอยยิ้ม

ขยับออกมาออกถูกใจจนเปลือกตาสีนวลปิดทาบทับนัยน์ตาคมนั่นไปเสียสนิท

...ฉันขมวดคิว... จู่ๆ จะมาให้เลือก นี้มันไม่สมเหตุสมผลเลยแฮะ... แล้วเลือกอะไรล่ะ ? ฉันหันมามองเขาเต็มตา เพื่อที่จะได้เก็บข้อมูลกับชายคนนี้ให้มากที่สุด แม้จะไม่รู้ว่าเขาจะให้" เลือก" อะไรในความหมายเขาก็ตาม...

"จริงๆแล้วตัวเลือกมันก็ไม่ได้มีอะไรมากนัก..เพราะอย่างไร การที่คุณเข้ามา ณ ที่แห่งนี้

แม้ปากจะบอกสนใจหรือไม่สนใจ ทว่าลึกๆแล้วสิ่งที่ชักนำให้มาหาผม...

คือการได้สมัครเป็นมาเฟียใช่ไหมล่ะ" เขาเว้นช่วงไปสักนิดก่อนจะเอ่ยต่อ

พร้อมดวงหน้าคมติดหวานที่พลันสลายรอยยิ้มไปทันใด

"เพราะฉนั้น ..ระหว่าง หลงฮัว กับ เฟบูลัส คุณจะเลือกอะไร?"

.... ฉันชะงัก ...
ไม่จริงน่า...
คนธรรดาไม่น่าจะรู้จักชื่อ 2 ชื่อนี้นี่นา .... แม้จะอ่านเศษกระดาษ แต่ก็ไม่น่าจะรู้จัก 2 ขั้วอำนาจมืดที่ทำสงครามกันไม่เว้นแต่ละวันได้นิ แล้วเขารู้ได้ยังไง ว่าฉันกำลังหาขั้วอำนาจอยู่ .... 
... ชายคนนี้คงรู้อะไรมากกว่าที่ฉันคิด .... และที่สำคัญ ฉลาดเป็นกรด 
.... ทั้งด้านการคาดการความคิดฉัน ปล่อยให้ฉันอยู่เหนือเกมคำพูดของเขาก่อนที่จะสอยฉันลงด้วยตัวเลือกหน้าตาเฉย! 
... แสบนักนะนายคนแปลกหน้า...
ฉันกัดฟัน ไม่เคยได้รับความอัปยศถูกลูบคมางด้านความคิดขนาดนี้มาก่อน 
... แต่ยังไงซะ ในเมื่อชั้นเชิงเขาเหนือกว่าฉัน .... การจะไปขัดขืนก็กะไรอยู่
ที่จริงฉันกำลังตัดสินใจที่จะเลือก 1 ใน 2 ขั้วอำนาจนี้อยู่ 
แต่ ทั้ง 2 ขั้วอำนาจนี้ เป็นขั้วอำนาจใหญ่มาก และมีกฎระเบียบที่ยากต่อการเจาะข้อมูล 
ไม่ว่าจะใช้ระบบแฮก ยิงไอพี หรือส่งหน่วยข่าวไปก็ไม่ได้เรื่องอะไรเลย 
.... ก็ได้.... แม้ฉันจะไม่ชอบสิ่งที่คาดการไม่ได้ แต่การเชื่อมั่นในเซ้นต์ตัวเอง ก็เป็นคุณสมบัติอย่างหนึ่งของมาเฟียเหมือนกัน
ฉันเงยหน้าหลังจากที่ครุ่นคิดมานาน ก่อนจะสบสายตากับเขาอย่างท้าทาย และตอบคำถามด้วยความมั่นใจ.....
" ฉันเลือก.... เฟบูลัส  "