คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ติวหนังสือเจ้าปัญหา
2
ฉันเดินกลับบ้านอย่างสงบ คนเดียวจู่ๆก็มีรถ เบนซ์ สีดำเงามันวับๆ มาจอดเทียบข้างทางข้างๆฉัน ทำให้ฉันหยุดเดินแล้วหันไปมอง เจ้าของเลื่อนกระจกลงมาทำให้เห็นหน้าคนในรถ บีย์วายน์นี่นา
“นี่!!ช้อนขึ้นรถสิเดี๋ยวฉันไปส่ง”
“ไม่เป็นไรเธอรีบกลับบ้านเถอะบ้านฉันใกล้ๆแค่นี้เอง”
“ไม่เอาอ่ะ ที่บ้านฉันไปต่างประเทศเมื่อวานเองฉันอยู่คนเดียวเหงาด้วย อ้อ!!ติวหนังสือให้ฉันด้วยวันนี้ฉันนอนบ้านเธอจบ”
“แต่ว่า....”
“ไม่มีแต่!!!เพราะถ้าเธอไม่ขึ้นฉันจะไม่ช่วยเธอจากยัยปีศาจชอว์นั่นอีกเลย”
“ก็....ไม่มีทางเลือกอื่นแล้วนี่ทำไงได้”ฉันยั้กไหล่เบาๆอย่างช่วยไม่ได้แล้วก็กระโดดขึ้นรถของบีย์ไปพอถึงบ้านของฉัน ที่เป็นเแนวบ้านชั้นเดียวเดียวมี 5 ห้อง ห้องนอน ห้องครัว ห้องนั่งเล่น ห้องรับแขก ห้องน้ำ ฉันเชิญบีย์เข้ามาในห้องรับแขกก่อนจะไปเอาน้ำองุ่นกับขนมมาให้และนั้งลงตรงโซฟาตรงข้ามบีย์
“มาเรามาเริ่มติวเลยดีกว่า”
“อือ...เอ่อ..ก็ได้”
“เอาข้อนี้ทำอย่างนี้น่ะ.......บลาๆๆๆๆ” 5 นาทีผ่านไป
“ฮ้าว!!!~”
“ง่วงเหรอกลับก่อนได้น่ะพรุ่งนี้ต่อ”
“ไม่อ่ะ ขอนอนที่นี้ได้ป่ะ”
“.....”
“น้าๆๆ!!~คนสวย เรียนเก่ง ใจดี นิสัย...”
“พอๆก็ได้”
“เย้!!!”
“แต่!!!”
“ง่ะ ไรอีกอ่ะ”
“ห้ามดื้อ ซน รื้อของ โวยวาย เค้าจ้าย!!!~”
“เยี่ยม โอเค”
“มามาต่อ”
“อือ..ก็ได้” 2 ชั่วโมงผ่านไป
“ฮ้าว!!~”
“ข้อนี้ต้องทำ....”
“นี่!ไปหาไรกินเถอะ”
“ความจริงมันควรจะเป็น....”
“นี่!ช้อน”
“แต่ทางที่ถูกน่าจะเป็นแบบ....”
“เฮ้!!”
“แต่ฉันคิดว่า....”
“หยู้ดดด!!!พอ”
“....”
“เอ่อ...ไปหาไรกินเถอะน่ะ”
“ไม่เดี๋ยวต้มมาม่าให้กิน”
“ไม่อาวอ่ะมาม่าจะอิ่มอยู่ท้องได้ไง”
“แต่ร้านข้างนอกน่าจ่ะปิดแล้วมันเริ่มดึกแล้ว”
“โห่ แค่สี่ทุ่มเองฉันมีร้านดีๆแนะนำน่ะ”
“ฮะกี่ทุ่มน่ะ!!”
“สี่ทุ่มไมหรอ”
“สี่ทุ่ม!!”เหลือบดูนาฬิกาข้างห้อง แว้กก!!สี่ทุ่มสิบนาที แว้ก!!!นี่มันเลยเวลาทำงานไปตั้งสิบนาทีแล้วนี่ว่า
“นี่ๆเดี๋ยวฉันไปทำงานก่อนน่ะเธออาบน้ำขึ้นนอนเลยก็ได้เดี๋ยวฉันไปแล้วน่ะบาย!!!”
“เดี๋ยวๆแกจะรีบไปไหน”
“ไปทำงานเลยเวลามาตั้งสิบนาทีแล้ว”
“งั้นฉันไปด้วยได้ป่ะ”
“”ไม่!!เด็ดขาดงานที่นี่มันอันตรายจะตาย”
“แล้วแกไปทำได้ไง”
“โอ้ย!!ก็ฉันมันคนจนก็รับทุกงานแหละ ยกเว้นขายตัว”
“แล้วงานบ้าอะไรทำตั้งสี่ทุ่ม?”
“เต้น”
“หือ เต้น เต้นอะไรที่ไหนอย่างไร”
“เต้นที่ผับ จบยัง”
“อ่าวไหนแกบอกว่าไม่ขายตัวไง”
“ไม่ได้ขายตัวแค่เต้น”
“มันต่างกันตรงไหนว่ะ”
“ตรงนั้นแหละ ไปแล่วหยุดถาม”
“เดี๋ยวๆ”
“ไรอีก รีบ”
“ไปด้วยเดี๋ยวฉันไปส่งกำลังจะไปผับพอดี”
“จะดีหรอ อย่าบอกน่ะว่าไอ้ที่ร้านอาหารดีๆของแกอ่ะมันคือที่ผับ”
“แหะๆก็...เอ่อ...ประมาณนั้น”
“อืม.....ก็ได้ป่ะเดี๋ยวสาย”
“ว่าแต่แกจะไปที่ไหนอ่ะ”
“k pup”
ความคิดเห็น