เก็บ

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2

พิธีกรชาย- ตอนนี้ก็ได้เวลาอันสมควรแล้วนะครบ

พิธีกรหญิง- ค่ะ เพราะการแสดงชุดสุดท้ายนี้ เป็นการแสดงที่ยิ่งใหญ่ อลังการ มากด้วยแสงสี เอ็ฟเฟ็กตระการตา ทะลุจอกันไปเลย ค่ะ

พิธีกรชาย- คุณครับโชว์น่ะครับ ไม่ใช้หนัง 4D

พิธีกรหญิง- หรอ ค่ะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาไม่มากกว่านี้ เรามาชมการเลยค่ะ

พิธีกรชาย- เชิญเลยครับ

พากย์- การแสดงโชว์ก็เริ่มขึ้น และจบในเวลาตอนมา

พิธีกรชาย- ก็จบไปแล้วนะครับสำหรับโชว์ชุดสุดท้ายนี้

พิธีกรหญิง- ท่านผู้ชมรู้สึกเช่นไรบ้างคะ

พากย์- มีเสียงปรบมือ ดังขึ้น

พิธีกรชาย- ตอนนี้ ผมขอปิดกิจกรรมแต่เพียงเท่านี้ ขอขอบคุณนะครับ

พิธีกรหญิง- ขอบคุณค่ะ

พากย์- และเสียงปรบมือครั้งสุดท้ายก็ดังขึ้น เมื่อการแสดงจบลงต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับ เหลือเพียงโจคนเดียว และแล้วโจก็ได้มายืนรอเมล์ตามสูตรพระเอก จบเวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมง เมล์ก็มาพอดีกับตอนที่ โจหลับไปซะแล้ว

เมล์- โจ....

พากย์- โจอยู่ในสภาพที่ไม่รู้สึกอะไร

เมล์-โจ.....ตื่นได้แล้ว

โจ- อย่ามากวนน้า อ่ะเอ้า!เมล์เองหรอ โทษ ที่นะเราไม่ได้ตั้งใจจะว่าเราแค่

เมล์- รอนานหรืออเปล่า

โจ- ไม่นานหรอจริงๆ

พากย์- แล้วโจคิดในใจว่า  มาเจอในสถาพนึ้คงจะให้เชื่อได้ไง เมล์ก็คิดเช่นกัน ถ้าไม่นานหลับชะลึกเชียวนะ

เมล์- เอาล่ะกลับบ้านเถอะ

โจ- อืม

พากย์- แล้วทั้งสองก็เดินออกจากโรงเรียน และคุยกันระหว่างทาง จนมาถึงหน้าโรงเรียน

เมล์- ใว้เจอกันพรุ่งนี้นะ

โจ- อืม พรุ่งนี้เจอกันนะ

พากย์- และเมล์ก็เดินจากไป แต่ภาพที่โจเห็นกลับทำให้เขารู้สึกว่าจะไม่ได้เจอเมล์ อีกครั้ง แต่จะว่าไปเขาและเมล์ก็จบม.6กันแล้วคงแยกกันไปเรียนไม่ไดเจอกันอีก มันจึงทำให้โจอยากบอกความรู้สึกกับเมล์ที่ว่า…….

โจ- เดียวก่อน คนพากย์ อย่าพึ่งบอกจะดีกว่า

พากย์- อะไรของคุณผมทำหน้าที่ของผมอยู่

โจ- แตนี่มันเรื่องของผม ผมจะเป็นคนกำหนดมันเอง

พากย์- ผมเพียงอธิบายกับผู้อ่าน ให้เข้าใจสถานการณ์

โจ- ไม่ต้องพูดมากกลับไปทำหน้าที่ของคุณได้แล้ว

พากย์- โจได้หยิบมือถือขึ้นมาเพื่อโทรไปหาตาล

โจ- ตาลมีเรื่องให้มีช่วย

นิรนาม- ตาลที่ไหนผมชื่อต้น

โจ- โทษครับโทรผิดคน

พากย์- ตอนที่โจกำลังว่างสายก็เห็นอยู่ว่าเป็นเบอร์ตาล

โจ- ตาล! เล่นอะไรของนาย

ตาล- เอาน่าอำวันล่ะนิดจิตแจ่มใส

โจ- เฮ้ย! จะเล่นอะไรดูสถานการณ์บ้าง

พากย์- แล้วโจก็โกรธขึ้นมา

ตาล- เป็นอะไรของนายไปโกรธใครมา

โจ- นายไง นายบอกว่าอำวันละนิดจิตแจ่มใส

ตาล- แล้วตกลงมีเรื่องไรให้ช่วย

โจ- คือ........คือ.........คือเมื่อไรคนพากย์จะตัดบทเนี่ย

พากย์- ต้องตัดหรอ

โจ - เอ่อสิ ตอนที่พระเอกกำลังว่างแผนรักๆ ก็เห็นตัดบทให้คนพากย์พูดกันบ่อยไป

พากย์- แล้วทำไมที่รี้ไม่พูดเอง บอกว่าคุณจะเป็นคนกำหนดเอง

โจ- เค้าอาย

พากย์- โจได้บอกว่าจะว่างแผนบอกรักเมล์อยากให้ช่วยกันหน่อย พอใจยัง

โจ- ใจมาก

ตาล-เฮ่ย?  โจนายพูดอยู่กันใครว่ะ

โจ- เปล่าไม่มีไร

พากย์- เมื่อโจว่างสายเสร็จก็ไปบ้าน ลม เพื่อนัดว่างแผนการกัน จนพวกเขาก็ได้แผนแล้ว