คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Paramour ชู้รัก 02 คนรับใช้ใหม่
Paramour ู้รั 02
-นรับใ้ใหม่-
แร๊!!
“ผมอิ่มแล้วรับ”ุนฮระแท้อนใส่านอาหาร
“เพิ่ทานไปนิเียวเอนะุนฮ”ยุบอ
“ินไม่ลรับ อยาอ้ว!”ุนทำเสียเสียสีพลามอไปที่ออบ
“ใ่ ทานไม่ล ันอัวล่ะ”ฮิมานลุพรวาโ๊ะอาหารแล้วเินออไปโยไม่ลืมส่สายาิัใส่ออบ
“ไป้วยรับออมม่า ืนอยู่นานสเนียมันะิน่ะรับ”หนูุนฮรีบเินามฮิมานไป
“ไม่เป็นไรนะ พวนั้น็เป็นแบบนี้แหล่ะ”ยุพูปลอบออบที่นั่้มหน้านิ่อยู่
“ผมไม่เป็นอะไรหรอรับ นายท่านอย่าิมาเลย”ออบเสยิ้มให้ยุเพราะลัวว่าเาะทุ์ใ
“นายทำให้ันอบนาย็รนี้แหล่ะออบ”ยุบอ
“รับ ผมะไม่ทำให้นายท่านผิหวัรับ”ออบยิ้มหวาน
“น่ารััเลย อ้ะ ทาน้าวัน่อเถอะ”ยุวน
“รับ”
“รี๊!!!!!!!!” เสียรีร้อร่ำรวัออมาาห้อนอนอฮิมาน
“ทำไมเา้อทำอย่านี้ับัน้วย ทำไม ไหนบอว่ารัันนเียวไ”ฮิมานพู
“ใ่รับออมม่า ท่านพ่อใร้าย”ุนฮเสริม
“แ! มุน ออบ แล้วแะ้อเสียใที่ิะมาเทียบับัน”ฮิมานำหมัแน่น
“ผมะ่วย้วยรับออมม่า”
“่ะ ออมม่ารัหนูที่สุเลยนะุนฮ” ฮิมานึัวุนฮเ้ามาหอมแ้ม
“ผม็รัออมม่านะรับ”ุนฮหอแ้มอบ
“นายท่านะ หนูมีเรื่อะมาเรียน่ะ”สาวใ้ฮโยอพูะที่ยุำลันั่ิบาแฟอยู่ที่สวนับออบ
“อะไรเหรอฮโยอ ว่ามาิ”
“เพื่อนอหนูที่อยู่่าัหวัเาำลัเือร้อนหาานทำอยู่น่ะ่ะ นายท่านะว่ายัไะ ถ้าหนูะวนเามาทำานเป็นนรับใ้ที่นี่”ฮโยอพูแบบล้าๆลัวๆ
“ันเรว่าะไม่ไ้นะ เพราะนใ้อที่นี่็มีั้เยอะแยะแล้ว”ยุบอ
“ั้น็ไม่เป็นไร่ะ หนูอัว่อนนะะ”สาวใ้ฮโยอทำหน้าหอยแล้ว่อยๆลานเ่าออไป
“เี๋ยว่อนิ”ออบเรีย
“ะ”
“เพื่อนอเธอเาเป็นนยัไล่ะ”ออบถาม
“เาเป็นนีมาเลย่ะ สุภาพ อ่อนโยนแถมยัเ่ในหลายเรื่ออี้วย่ะ”ฮโยอภูมิในำเสนอ
“พาเามาพบันหน่อยิ”ออบบอ
“ทำไมล่ะ ออบ”ยุถาม
“ือผมอยามีนใ้ส่วนัวน่ะรับ ถ้านายท่านไม่ว่าผมอรับเพื่อนอเธอนนี้เป็นนรับใ้ส่วนัวอผมไ้มั้ยรับ”ออบทำยิ้ม ึ่เป็นร้อยยิ้มที่น่าเอ็นูมา
“ะให้ทำไล่ะ ถ้านาย้อารัน็ไม่ัอะไร”ยุยิ้มอบ
“อบุนะรับ”ออบยิ้มให้อีที
“ฮโยอไปบอเพื่อนอเธอนะว่าถ้าพร้อมวันไหน็ให้มาพบันแล้วเริ่มทำานไ้เลย่ะ”ออบบอับสาวใ้ฮโยอ
“่ะ อบุนะะ อบุแทนเพื่อนอหนู้วย่ะที่เมารับเาไว้”ฮโยอยิ้มว้าเพราะวามีใ
“ไม่เป็นไรหรอ่ะ”
“ั้นหนูอัวไปโทรศัพท์บอเา่อนนะะ” ว่าแล้วสาวใ้ฮโยอ็รีบแ้นออไปทันที
“เอาล่ะ ั้นันอัวไปทำาน่อนนะ”ยุลุึ้นแล้วเินไปที่รถหรูที่อรออยู่หน้าบ้านรอ่อนแล้ว โยมีออบเินมาส่
“เินทาปลอภัยนะรับ”ออบยื่นระเป๋าเอสารให้
“่ะ”ยุรับแล้วส่ยิ้มเสน่ห์ให้
“ท่านพ่อ!!!”เสียะโนอุนฮัออมาาในบ้าน ไม่นานเ้าัว็วิ่ออมา
“ิ หลีไปิ”ุนฮทำเป็นเินเบียนออบนเสออไป
“ท่านพ่อะไปทำานแล้วเหรอรับ”ุนฮทำหน้าอ้อน
“อื้ม อยู่บ้านอย่า่อเรื่อล่ะ”ยุบอ
“อะไรันรับท่านพ่อผมโแล้ว ไม่ทำอย่านั้นหรอรับ”ุนฮยิ้ม
“แล้วฮิมานล่ะ”ยุะเ้อหา
“ออมม่าเาไม่ลมาหรอรับ เพราะอะไระรู้”ุนฮส่สายาไปทาออบ
“ั้นพ่อไปล่ะนะ”
“รับท่านพ่อ เินทาีๆนะรับ บ๊ายบาย”
รถหรูเริ่มเลื่อนัวออาบ้านไป อนนี้ในบ้านเหลือแ่ฮิมาน ุนฮ และออบ ไม่รวมนใ้
“เสนอหน้ามาส่พ่ออันแ่เ้าเลยนะ”ุนฮเริ่มิัทันที
“ผมแ่ทำามหน้าที่น่ะรับ”ออบยิ้มเือนๆ แล้วเินเ้าบ้านไป
“หน้าที่เมียน้อยน่ะิ”ุนฮพูามหลั
“รุาวรให้เียริผม้วยนะรับ”ออบหันมาบอ
“่าล้าเนาะ อย่าเธอน่ะมีเียริ้วยเหรอถ้าไม่เาะพ่ออันน่ะ”
“ผมอัว่อนนะรับ” ออบหันหลัเินไปทันที
“แทใำล่ะิ แ่นี้ทำเป็นเินหนี”ุนฮพู
แ่ออบไม่สนใอะไรเารีบเินไปทันที ่อนที่เาะทนไม่ไ้
“ุออบะเพื่อนอหนูเามาแล้ว่ะ”สาวใ้ฮโยอบอะที่ออบำลันั่ร้อไห้อยู่ที่ศาลาริมแม่น้ำ
“อ้าว..ทำไมมาเร็วนัล่ะ ไหนบอว่าอยู่่าัหวัไม่ใ้เหรอ”ออบลั้นน้ำาแล้วหันมาุยับฮโยอ
“พอีเามาหาานแถวในนี้พอีน่ะ่ะ”ฮโยอพู
“ั้น็พาเามาหาันิ”
“ยอแมานี่ิ”สาวใ้ฮโยอเรียเพื่อนอน
“ส..สวัสีรับ”เ็หนุ่มเพื่อนฮโยอล่าวทัทาย
“สวัสี่ะ ื่ออะไรเหรอนายน่ะ”ออบถาม
“ผมื่อยู ยอแ รับ เรียยอแ็ไ้รับ”
“ยอแั้นเหรอ นายพร้อมะทำานเลยมั้ย”ออบถาม
“รับ”
“ั้นีเลย ฮโยอพายอแไปเปลี่ยนุิ”
“่ะ ยอแามันมา”ฮโยอบอับยอแที่นั่มอไปรอบๆ เพราะเาไม่เยเห็นบ้านหลัไหนให่เท่านี้มา่อน
“ฮโยอุนเมื่อีู้ใีัเนาะ”ยอแถาม
“ใ่ใีมาเลยล่ะ แ่ผิับภรรยาอีนับลูอเาที่แสนะร้ายามา”ฮโยอบอ
“ภรรยาอีน ั้นแสว่านายท่านอบ้านนี้มีภรรยาสอนน่ะิ”ยอแถามอย่าสสัย
“ใ่ แ่ันสสารุออบั ไม่น่ามาพบับนายท่านเลย”
“ทำไมล่ะ”
“็ุออบน่ะเพิ่เ้ามาอยู่เมื่อวาน็โนิัไปั้เยอะ”
“แล้วทำไมุออบถึมาเป็นภรรยาอนายท่านที่นี่ไ้ล่ะ”
“ัน็ไม่รู้ เลิถามเ้าี้เรื่ออเ้านายไ้แล้วน่า เอ้านีุ่อนาย”ฮโยอยื่นุให้ยอแ
“ยอแวันนี้ันะเ้ารัวทำอาหาร นายมา่วยันหน่อยิ”ออบบอ
“ไ้ิรับ”
“ั้นไปันเลยนะ นี่็ใล้ะเที่ยแล้ว” ออบลุาที่นั่แล้วเินไปห้อรัวโยมียอแนรับใ้ส่วนัวเินามไป
ออบทำอาหารไว้หลายอย่าและไม่ลืมที่ะทำเผื่อฮิมานันุนฮ้วย
“ลิ่นอะไรน่ะหอมั”เสียใสัึ้น
“อ้าว ุหนูุนฮมาพอีเลย ือันทำอาหารไว้มาทาน้วยันนะรับ”ออบเอ่ยอย่าเป็นมิร
“แเอเหรอ อพวนี้ันไม่ินหรอ”ุนฮทำหน้ารัียทันที
“ันอุส่าห์ทำเผื่อไว้มีอุฮิมาน้วยนะรับ”ออบบอทั้ๆที่รู้ว่าไม่มีทาที่เาะทาน
“มีอัน้วยเหรอ ไหนล่ะ”เสียหวานเินเ้ามาในห้อรัว
“ออมม่าะทานอมันริๆเหรอรับ”ุนฮทำหน้ามุ่ยใส่
“เปล่าหรอ่ะ แ่ะเอาอาหารพวนี้มาทำอย่านี้ไ นี่!!”ฮิมานเทอาหารลไปในถัยะ
“เฮ้ย! พวุทำแบบนี้ทำไมรับ ุออบอุส่าห์ั้ใทำ”ยอแที่ยืนูสถานาร์มาลอเินเ้ามาพู
“แล้วแเป็นใร”ุนฮถาม
“นรับใ้ส่วนัวอผมเอรับ”ออบบอ
“เป็นแ่นใ้ อย่ามาสะเออะทำปาีหน่อยเลย ็เหมือนเ้านายมันนั่นแหล่ะนะ”ฮิมานส่สายาเหยียหยามมาทาออบ
“ั้ใทำั้นเหรอนี่!!” ฮิมานเทอาหารอีานทิ้
“พอไ้แล้วรับ พวุไม่ทาน็ไม่้อทานแ่อย่าทำอย่านี้เลยรับ”ยอแับแนฮิมานไว้
“อี๋!! สปร แล้ามาับแนันไ้ไห้ะ!!”ฮิมานสลัแนออามือยอแ
“ออมม่าเป็นอะไรบ้ารับ ูิ สัสัย้อใ้น้ำยา่าเื้อโรหลายวแน่เลยรับ”ุนฮบอ
“แล้าียัไ”
เพี๊ยะ!
ฮิมานบเ้าไปที่ใบหน้ายอแอย่าแร
“ุ…”ยอแไ้แ่ยืนเมอหน้า
ผลั!!
ไม่ทันที่ะหายเุนฮ็ผลัยอแล้มลไปับพื้น
“ำไว้นะ อย่ามาสะเออะอวีอี ไม่ั้นแเอหนัว่านี้แน่”
ุนฮยืนี้หน้ายอแที่ล้มลอยู่
“ไปันเถอะุนฮ”
“รับออมม่า”
ว่าแล้วสอแม่ลู็เินออาห้อรัวไปอย่าสบายอารม์
TBC.
______________________________________________________________________________________________
อนที่สอมาแล้วรับ สนุมั้ยเอ่ย??
่วนี้ิเรียนอาะไม่่อยไ้อัพนะ หวัว่าะไม่ทิ้ันล่ะ
สสารยอแับออบเนาะโนสอแม่ลูั้แ่วันแรที่เ้ามาในบ้านเลย
แ่อีไม่นานทุอย่ามันะเปลี่ยนไป อิอิ
อบุที่ิามมาลอนะรับ พิมพ์ผิรไหน็ออภัย้วยเน้อ
เม้นันเยอะๆนัรับ บ๊ายบาย
!!แ้!! ผมอไม่ใสุ่หนูุนายนำหน้าื่ออัวละรนะรับเพราะมันูทะแม่ๆยัไไม่รู้ หวัว่าะเ้าในะรับ
ความคิดเห็น