คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chokie in love :: บทนำ
เช้านี้อากาศดี๊ดี พระอาทิตย์จากหัวของลุงข้าวบ้านสาดแสงผ่านเข้ามาในบ้านฉัน วิบวับ วิบวับ นกแองกรี้เบิร์ดร้องจิ๊บๆ บินออกจากรังเพื่อไปตามหาไข่ที่หายไป *_*
ฉันตื่นมาด้วยอาการงัวเงีย หันไปมองนาฬิกาเป็นเวลาเจ็ดโมงห้าสิบ หา !! เจ็ดโมงห้าสิบ ฉันต้องรีบๆ ฉันกระโดดลงจากเตียงในท่าตีลังกา 3 ตลบ อาบน้ำ แต่งตัว อย่างรวดเร็วภายในเวลาเพียงเสี้ยววินาทีเดียว ฉันรีบลงมากินข้าว โดยมีแม่นั่งรออยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว
“ จะรีบไปไหนลูก ^^ ” แม่ฉันถามด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
“ ไปโรงเรียนค่ะแม่ เปิดเรียนวันแรก แล้วนี่มันก็สายแล้ว ” ฉันพูดพลางเคี้ยวขนมปังแผ่นเท่ากระเบื้องมุงหลังคา ( อย่าเอาเป็นแบบอย่าง ) : ))
“ สายที่ไหน นี่เพิ่งเจ็ดโมงเองนะ = =”
“ ก็…. นาฬิกาที่ … ”
“ อ่อ แม่บอกให้พ่อเอาถ่านออกตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะ รู้สึกว่ามันจะเดินไม่ค่อยตรง แม่บอกพ่อซื้อถ่านตรากบพลังช้างมาให้แล้ว ” แม่พูดขึ้นในขณะที่ฉันอ้าปากพะงาบๆอยู่ -_-
ไอ้ถ่านตรากบพลังช้างนี่มันจะทำให้นาฬิกาเดินตรงได้ยังไง นาฬิกามันเดินเป็นวงกลมไม่ใช่เหรอ แม่หนิพูดแปลกๆ ฉันหันไปมองนาฬิกาที่อยู่เสากลางบ้าน เข็มสั้นชี้เลขเจ็ด เข็มยาวชี้เลขสิบสอง นี่เพิ่งเจ็ดโมงเอง อุตส่าห์รีบ TT_TT
“ แฮะๆ ช่างเถอะแม่ วันนี้เปิดเทอมวันแรกต้องรีบนิดนึงไปล่ะนะ สวัสดีค่ะแม่ ”
เฮ้อ … แล้วทางไปโรงเรียนมันใกล้ซะที่ไหนล่ะ ไหนจะต้องเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา เดินหน้าถอยหลัง ขึ้นวินมอร์ไซต์ สามล้อ ขี่ซาเล้ง โหนรถเมย์ โดดขึ้นโดยสาร ขึ้นเรือ ลอดอุโมงค์ ผ่านถ้ำ ดำไปในมหาสมุทร ผ่านหุบเขากินคน ลงโอ่ง มุดดิน บลาๆๆๆ ที่เล่ามานี่ไม่จริงหรอก แค่เดินประมาณ 500 เมตรก็ถึงโรงเรียนแล้ว ที่ร่ายมาทั้งหมดโม้เฉยๆ
โม้ซะนาน ลืมแนะนำตัว ฉันชื่อ ‘ โชกี้ ’ สุดสวยแต่ขี้เหร่ รวยแต่จน ฉลาดแต่โง่ เป็นคนสะอาดแต่สกปรก ฮ่าๆ ล้อเล่น ฉันปัญญาอ่อนไปนิด ไร้สาระมากเลย ><
เดินไปเดินมาจนขาจะลากดิน ก็ถึงโรงเรียนแล้ว ฉันมองไปรอบๆ โรงเรียน นักเรียนมากันน้อยมาก จะไม่ให้น้อยได้ยังไงนี่มันเพิ่งเจ็ดโมงกว่าๆเอง มองไปมองมาไม่เจอคนที่ฉันรู้จักซักคน ฉันเลยเลือกไปนั่งที่ม้าหินอ่อน ที่ยาวเรียงรายกันอย่างเป็นระเบียบ
ซักพักสายตาอันแหลมคมของฉันก็เหลือบไปเห็นชายคนหนึ่งเดินออกมาจากซอกตึก โฮกกกกก ทันทีที่ฉันเห็นหน้าเขา ฉันก็นึกถึงเพลงพี่อิลเพลงนี้ทันที J
‘ เธอทำให้ทุกๆอย่างไม่เคลื่อนไหว ฉันต้องหยุดมองเธออย่างไม่มีเงื่อนไข เพียงแค่เสี้ยวนาทีช่างเป็นเวลาที่เนิ่นนาน
เธอเปลี่ยนทุกทฤษฎีให้เปลี่ยนไปตลอดกาลเธอหยุดเวลา เธอหยุดเวลาด้วยสายตา ’
หยุดเวลาด้วยสายตา !! >//<
แอร๊สสส เขิน ><”
ฉันไม่เคยเจอผู้ชายคนไหนที่ทำให้หัวใจฉันเต้นแรงขนาดนี้มาก่อน บรรยายไม่ถูก ตาหวาน หน้าเข้ม ริมฝีปากบาง หน้าเรียว ตรงตามมาตรฐานชายไทยที่ฉันคิดไว้ทุกระเบียบนิ้ว หาได้อีกไหม ผู้ชายที่หน้าผสมกันระหว่างหวานกับเข้มแบบนี้ O.o
โฮกกก หล่อขนาดนี้เอาใจฉันไปได้เลย ><’
หวังว่าเราจะได้เจอกันอีก จะโดดขี่หลังงับหูเลย ฮิฮิ : )) ขอบคุณถ่านนาฬิกาตรากบพลังช้างที่ถ่านหมด แล้วทำให้ฉันมาโรงเรียนเช้า
ความคิดฉันก็ดำเนินไปเรื่อยๆแหละ เขาเดินหายไปไหนก็ไม่รู้ นักเรียนต่างหลั่งไหลเข้ามาในโรงเรียนเรื่อยๆ จนกระทั่งเพื่อน 4 คนก็เดินเข้ามาหาฉัน ขอเวลาแนะนำเพื่อนแปปนึงนะ
คนแรก ‘ อิม ’ หน้าหวาน ผิวขาวเหมือนเด็กญี่ปุ่น ตาโต น่ารักมากๆ เลย นิสัยก็ออกจะฮาๆ บ้าๆ เหมือนฉันนี่ล่ะออกจะรั่วๆนิดหน่อย คนที่สอง ‘ ฝ้าย ’ สิ่งแรกที่พอพูดถึงฝ้ายแล้วทุกคนต้องนึกถึงคือความงก ปากจัด กัดแรงๆ แต่ก็นิสัยดีกับเพื่อนในกลุ่ม เป็นที่พึ่งของฉันได้เวลาครูให้ส่งงาน ฉันลอกฝ้ายเกือบทุกครั้งเลย คนที่สาม ‘ ปาร์ตี้ ’ อวบๆ ขาวๆ นิสัยดี แต่หลงตัวเอง คนที่สี่ ‘ ป๊อปเปอร์ ’ หน้าสไปร์คอโค้ก เพื่อนที่ฉันสนิทที่สุดในกลุ่ม นิสัยรั่วที่สุดในกลุ่ม ชอบพูดอะไรฮาๆ แล้วเพื่อนก็จะหัวเราะ
“ โชกี้ อี่อี่อี่อี่อี่อี่อี่ !!! ” เสียงแหลมปรี๊ดของอิมตะโกนขึ้น อยู่ใกล้กันแค่คืบจะตะโกนเพื่อ ?
“ อยู่กับอีอิมแล้วปวดตับ ” ป๊อปเปอร์พูดขึ้นพร้อมทำหน้าตาเบื่อหน่าย
“ เฮ้ย อายแกเห็นพี่ม.4 ที่เข้ามาใหม่ยัง หล่อมาก ลากดิน เห็นตอนแรกเลือดกำเดาฉันไหลเลย อีอิมก็เอาถุงเท้าเน่าที่มันยัดใส่กระเป๋าเมื่อชาติที่แล้วมาให้ฉันเช็ดอีก แหวะ ” ปาร์ตี้พูดพร้อมทำท่าขยะ แขยง พวกนี้เล่นกันได้ทุเรศมากเถอะ
“ ใคร ?? พี่ ม.4 ที่แกพูดถึง ” ฉันถามออกไปอย่างนั้นแหละ ไม่ได้ต้องการคำตอบ ใครจะไปหล่อเท่าผู้ชายที่ฉันเจอเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน แอร๊สสส คิดแล้วเขิน
“ ได้ยินเขาพูดกันว่าชื่อ ‘ เวลส์ ’ นี่แหละมั้ง ผู้ชายคนนี้ฉันจองไว้ห้ามใครยุ่งเด็ดขาด ”
ใครจะไปยุ่ง ยัยหมูหลุมปาร์ตี้เอ้ย
“ ใครจะไปแย่งแกอยู่นั่น ฉันก็มีแฟนแล้ว ฝ้ายก็ขึ้นค้าน ป๊อปเปอร์ก็ชอบน้องอาร์ม ส่วนยัยโชกี้รายนั้นเค้าไม่ชอบผู้ชายแบบพี่เวลส์หรอก ” อิมพูดขึ้นฉันก็ได้แต่ส่ายหน้า
12.00 น. ณ โรงอาหาร ที่อุณหภูมิ 100 องศา ( เว่อร์ ) ถ้าฉันอยู่นี่นาน ฉันสุกเป็นไก่ย่างสิบแปดล้านดาวไปแล้ว อะไรจะร้อนขนาดนี้
“ พี่เวลส์คะวันนี้กินอะไรดีคะ ”
“ น้องเวลส์พี่ซื้อน้ำมาฝากค๊า ”
“ กรี๊ดดดด พี่เวลส์ หล่อมาก ><’
เสียงกรี๊ดของพวกผู้หญิงทั้งรุ่นพี่รุ่นน้อง ดูท่าทางจะสนอกสนใจนายเวลส์ อะไรจะขนาดนั้นย่ะ พวกหล่อนทั้งหลาย เขาไม่ได้หล่อเว่อร์ อะไรขนาดนั้นหรอก แต่ฉันก็ยังไม่เห็นหน้านายเวลส์อะไรนั่นเลย
“ เฮ้ยๆ แกๆ นั่นไงพี่เวลส์ ” สิ้นเสียง ฉันก็หันไปทางที่ยัยหมูหลุมบอก
ห่ะ !! ฉันหันไป ผู้ชายที่ชื่อเวลส์ก็หันหลัง แม้จะเจอกันแค่ครั้งเดียว เห็นแค่หลังฉันก็จำได้ ใช่แล้ว ผู้ชายหล่อโฮกเมื่อเช้ากับผู้ชายที่ยืนหันหลังให้ฉันเขาคือ ‘ เวลส์ ’ !!!!!!!!!
ดูยังไงก็หล่อ ดูยังไงก็ดูดี ฉันจะละลายแล้วว้อย เคลิ้มๆๆ
“ ฉันชอบเวลส์ ” ฉันเผลอพูดขึ้น
เพียะ มืออันอวบอ้วนมหึมามหาศาลของยัยหมูปาร์ตี้ฟาดลงที่แขนของฉันอย่างแรง ฉันตื่นจากภวังค์อย่างรวดเร็ว ตีแรงขนาดนี้ ทำไมไม่เอาไม้หน้าสามมาฟาดฉันเลย T-T
“ ตีฉันทำไมเนี้ย ” ฉันถามพร้อมเอามือลูบแขนที่ป่านนี้คงใหญ่เท่าต้นขาฉันไปแล้ว แขนช๊านนนน TT_TT ฮือๆๆ
“ ก็แกบอกว่าแกชอบพี่เวลส์ พี่เวลส์ของฉันยะ ” ปลามมี่พูด ฉันหันไปมองหน้าอิมกับฝ้ายที่ตอนนี้กำลังทำหน้าเอือมระอาอยู่ ส่วนป๊อปเปอร์ไม่ต้องพูดถึงรายนั้น ซดก๋วยเตี๋ยวอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่
“ เออๆๆๆ รู้แล้วน่า ”
ฉันตอบปัดไป ส่วนยัยปาร์ตี้ก็ยังคงจ้องฉันเขม็งหน้าฉันไม่มีเวลส์ติดอยู่หรอกนะ ทำเอาฉันกระเดือกข้าวแทบไม่ลง มีคนมาจ้องอย่างนี้
ฉันกลับมาบ้านด้วยอารมณ์ดี๊ดีอีกแล้ว พอนึกถึงหน้าเวลส์ทีไร ใจมันละลาย อายยยยยย ไปหมดเลย ถ้าไม่ติดว่ายัยปาร์ตี้ชอบ ฉันจับปล้ำตั้งแต่เห็นอยู่โรงอาหารไปแล้ว นึกแล้วเกลียดยัยปาร์ตี้ ฮึยย !! เวลส์ไม่ใช่ของเธอคนเดียวซักหน่อย ยัยพยูนเกยตื้น*-* ทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของอยู่ได้
ฉันต้องเป็นแฟนเวลส์ให้ได้ ยัยปาร์ตี้เธอจะกระอักเลือดตายก็คราวนี้ล่ะ !! ( ความคิดมันชั่ว ขนาดเพื่อนยังไม่เว้น อย่าเอาเป็นแบบอย่าง )
เอ่อ…. แต่ฉันยังคิดวิธีไม่ออกเลยนะ -_-
****************************************************************************
ไม่เม้นไม่รักรีดเดอร์น๊าาาาาาาาา 555
พลีสสสสสสสส เม้น เป็นกำลังใจให้หน่อยเน้อ
27/03/2556
Unlimited.
รักรีดเดอร์สุดหัวใจ ฮิบฮิบ
ความคิดเห็น