ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1
__ผับ XX__
"วู้ววว กระชุ่มกระชวยขึ้นมาหน่อยวุ้ย"เสียงติดจะแหลมของคีย์เอ่ยขึ้นก่อนจะกระดกน้ำสีอำพันจนหมดแก้ว แล้วจึงส่งยิ้มให้กับสาวๆ
"ท่าท่างจะสนุกมากเลยน่ะคร้าบบบ"เสียงปริศนาดังขึ้นจากข้างหลังทำเอาจินกิสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะถอนหายใจออกเบาๆเมื่อเห็นว่าเป็นรุ่นน้องคนสนิทที่พ่วงจำแหน่งญาติผู้น้องของไอ้คนที่กระดี๊กระด๊าข้างๆเนี่ย
"ว่าไงไอ้เร็น ลมอะไรหอบมาถึงนี่ได้ล่ะ"
"ก็ไอ้พี่คีย์อ่ะดิ จะมาก็ไม่บอกดีน่ะที่ผมฉลาดเลยตามมาถูก^_<"พูดพลางขยิบตาเพื่อบ่งบอกว่าตัวเองเจ๋งอย่างที่ปากว่า
"เออ ฉลาดมากตามมาจนได้..ว่าแต่แกทำไมดูเฉื่อยๆชอบกลจินกิ"แขวะญาติไม่ทันขาดคำก็หันมาถามเพื่อนสนิทอย่ารวดเร็ว ทำเอาเร็นได้แต่อ้าปากพะงาบๆจะเถียงแต่ก็ไม่ทันเจ๊แกซะแหล้ะ
"ไม่รู้ดิ รู้สึกแปลกๆ"จินกิขมวดคิ้ว
"เห้ย! อย่าเครียดดิ สอบก็ผ่านไปล่ะ อีกอย่างวันนี้ฉันเลี้ยง!"
"เฮ้ย จริงดิพี่0.0"เร็นตาโตแทบจะทันที
"ไอ้เร็น ถ้าแกไม่นั่งดื่มเงียบๆน่ะ ฉันจะส่งแกกลับนิวยอร์ก ไปอยู่กับหม่ามี้แกเลย"
"โห ไรว้าา ขู่ได้ขู่ดีจริ๊ง เนอะพี่จินกิ"
"..."เงียบ สงสัยจะช๊อต เห้ยไม่เกี่ยว!-*-
"พี่จินกิ"
"..."ไม่มีเสียงตอบรับจากหมาเลขที่ท่านเรียก
"ต้องฉันๆ..ไอ้จินกิ!"คีย์เรียกบ้าง
"..."แต่ก็ยังเงียบ สองญาติหน้าสวยมองหน้ากันก่อนจะพยักหน้าและตะโกนพร้อมกัน
"ไอ้จินกิ!!!/พี่จินกิ!!!"
"ห้ะ!! มีไร บ้านใครไฟไม้0_0" ไปแล้วสมงสมอง=____=
"เหม่อไรหว้าา ฉันกับไอ้เร็นเรียกตั้งนานล่ะ"คีย์ถามหน้าเครียดโดยมีเร็นเป็นลูกคู่พยักหน้าหงึกหงัก
"ไม่รู้ดิ ฉันรู้สึกแปลกๆอ่ะ กลับก่อนได้ป่ะ?"เอ่ยไปอย่างเนือยๆ ไม่รู้ทำไมทั่งที่ตอนคีย์เอ่ยชวนก็ยังกระดี๊กระด๊าแท้ๆ
"เออๆ ถ้าจะกลับก็กลับพร้อมกันเลย.น้องเช็กบิล!"
"ไรหว้ะพี่ ผมเพิ่งดื่มไปครึ่งแก้วเองน่ะ
เร็นเอ่ยเซ็งๆ
"ถ้าแกไม่ดื่มครึ่งที่เหลือ แกก็อด!"
"ไรหว้าา "จินกิยิ้มแหยๆให้รุ่นน้องเป็นคำขอโทษที่ทำให้ต้องกลับเร็วกว่าปกติ คีย์หันไปจ่ายค่าเครื่องดื่มในขณะที่เร็นเองก็กระดกที่เหลือไม่ยั้ง'เอาหว้ะ ไหนก็ได้ดื่มน้อยล่ะ กินน้ำแข็งไปด้วยแล้วกัน'
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
"จินกิ ไว้พรุ่งนี้ค่อยเจอกันน่ะเว้ย"คีย์เอ่ย ก่อนที่จินกิหยิบหูฟังมาใส่และกดเปิดเพลงในขณะที่รอสัญญานไฟเขียวข้ามถนน
""จินกิส่งยิ้มน้อยๆ ก่อนจะเดินข้ามถนนเมื่อไฟสัญญานเปลี่นสี
ตึก ตึก ตึก ร่างบางก้าวเท้าอย่างใจเย็น โดยมีเพื่อนและรุ่นน้องมองอยู่
บรื้นน !! เอี๊ยด!!!! เสียงเบรกของรถยนต์พร้อมไฟที่สวดส่องจนแสบตาเท่านั้นที่จินกิจำได้ก่อนที่ร่างบางจะกระเด็นมาทางฟุตบาตที่คีย์กับเร็นยืนอยู่
"จินกิ!!/พี่จินกิ!!"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น