MY Best Friend สนิทนักรักซะให้เข็ด ♥

ลำดับตอนที่ #2 : :: Best Friend :: ♥ ch.1 ว่าด้วยความเป็นเพื่อนสนิท

chapter.1

I’m gonna make you love me
ผมรักคุณ ผมจะมีความสุขก็ต่อเมื่อคุณอยู่ตรงนี้
ผมต้องการแค่คุณอยู่เสมอมา


 

                   " ปัง! ตื่นเถิดชาวไทย อย่าหลับไหลลุ่มหลง ชาติจะเรืองดำรงก็เพราะเราทั้งหลาย~ " ผมแหกปากร้องเพลงฮิตติดปาก
(เอ่อ..เคยได้ยินกันใช่มั้ย? ^^;) พลางมองร่างดักแด้นิ่งไม่ไหวติงบนเตียงอย่างอ่อนใจ ก่อนจะหันมาเห็นเศษซากนาฬิกาปลุก 3 เรือน
กองอยู่แทบเท้า ขอย้ำ 3 เรือนครับผม! สงสัยคงต้องซื้อนาฬิกาปลุกให้ใหม่อีกแล้ว
ผมรึ..อุตส่าซื้อนาฬิกาปลุกที่ดังไป 3 โลก แต่มันคงจะไม่สะเทือนหูยัยบ้านี่จริงๆใช่มั้ย? นี่ผมต้องเข้าไปปลุกยัยนี่เองจริงน่ะหรอ U.U


                   'อะไรวะ..คนจะนอน'  ร่างบางบนเตียง คิดก่อนจะกลิ้งลุนๆหนีอะไรซักอย่างที่เขี่ยๆที่ร่างเธอ  แต่ว่าคงจะกะพลาดไปนิดเลยตก
เตียงเสียงดัง 'พลัก'
 

 

                     "โอ้ย!!" เมื่อลืมตาฉันก็พบสาเหตุความหายนะครั้งนี้ คนตรงหน้ายิ้มอย่างดีใจ ..'ยิ้มหาวิมานเรอะ !'
                     "เย้! ตื่นสักที ฉันละกลัวจริงๆว่าต้องเข้าไปใกล้ในระยะลูกถีบของเธอ" เอิ่มจริงด้วย หมอนี่ยืนห่างออกไปตั้ง 2 เมตร
ถ้าถามว่ามันเอาอะไรเขี่ยฉันน่ะหรอ ไม้กวาดหยากไย่ค่ะ เลวที่สุด!! ฉันเพิ่งเปลี่ยนผ้าปูทีนอนเมื่อวานนะ TT แล้วไปเอามาจากไหนฟ่ะ
                     "มองหน้า ฉันทำไมอะ"
                     "แล้วแกมาปลุกฉันทำไมตอน 6 โมงเนี้ย!!"
                     "นี่มันเปิดเทอมแล้วนะยะหล่อน! มายืนทำหน้าเซ่ออยู่ได้ ไปอาบน้ำไป๊ หรือต้องให้ฉันอาบให้ย่ะ!!"   ห๊ะ? เปิดเทอม อะไรกันวัน
หยุดที่แสนสุขหมดแล้วเหรอ TT ว่าแล้วก็หยิบผ้าเช็ดตัววิ่งปรู๊ดเข้าไปในห้องน้ำก่อนที่กระเทยบ้านี่จะจับฉันกดน้ำดีกว่า!
                      ฉันชื่อ บลูเบอร์รี่ กระแดะเนอะว่ามั้ย? ฉันไม่ได้มีเชื้อฟะรง ฝรั่งอะไรหรอก หน้าออกจะกระเดี้ยดไปทางหมวยๆ เกาหลีอะไรเถือก
นั้นด้วยซ้ำไป  คนส่วนใหญ่มักเรียกฉันว่า 'บลู' แต่ว่ามันโครตจะเท่เลยอ่ะ ไม่ปลื้มเลย!
                     ข้ามเรื่องงี่เง่านี้ไปเถอะ ตาคนที่มาปลุกฉันเมื่อกี้ชื่อ 'พิ้งค์แพนเตอร์' อี๊!! กระแดะที่สุด แน่น่อนคนส่วนใหญ่เรียดหมอนี่ว่า 'พิ้งค์'
ชื่อมันน่ารักกว่าฉันอีก  อ๊ะ! อย่าเพิ่ง งง มันเป็น 'ผู้ชาย' ค่ะ โอ้เยส มันเป็นปู้จายยย~ แต่แท้รึเปล่านั้น ข้าน้อยก็มิแน่ใจเหมือนกัน  ดูอย่างประโยค
ข้างบนนั้นเป็นต้น นอกจากนี้หน้าตามันออกจะสวยซึ้งกว่าฉันที่เป็นผู้หญิงแท้ๆอีก แถมบวกนิสัยจู้จี้ขี้บ่น ชอบทำตัวเหมือนแม่ละเอียดละออ
ชอบมาดูแลฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ชอบสีชมพู ชอบตุ๊กตาละของคิกขุอาโนเนะ ชอบเป็นสไตล์ลิสจับฉันแต่งนู่นเติมนี่ แถมมันยังไม่มีแฟนอีกด้วย!
ทำให้ฉันฟันธงในใจได้เลยว่า มันเป็นกระเทยแหงๆ บางทีฉันก็คิดว่าตัวเองมีพี่สาวเพราะมันนี่ละ!
                       "เสร็จยัง!! หรือ แอบไปหลับในห้องน้ำ ห๊ะ!" นั่นไง ไม่ทันขาดคำ มันก็เริ่มบ่นอีกแล้วค่ะ
                       "ยัง ฉันเพิ่งเข้ามาได้ 5 นาที แปรงฟันไปได้ 4 ซี่ จะให้ฉันอาบ หรือ วิ่ง ผ่านน้ำกัน!"
                       "เออๆ เร็วๆเถอะให้ อีก 10 นาที เดี๋ยวได้สายกันพอดี"
                       "รู้แล้วน่า ลงไปรอข้างล่างไป"
                       "ไม่ ถ้าเกิดหล่อนแอบหลับจะทำไง"
                       "ใครมันจะไปหลับลงวะ ตัวโดดน้ำแล้วเนี้ย เย็นจะตาย"
                       "แล้วทำไม ไม่อาบน้ำอุ่นละ" เิอ่อจริง ฉันลืม T.T ช่างเถอะไหนๆก็ไหนๆแล้ว ตาสว่างดีด้วย (ปลอบใจตัวเอง) แล้วฉันก็ตักน้ำ
ล้างสบู่ออกจากตัว ก่อนจะรีบเช็ดตัว ใส่เสื้อผ้า เปิดประตูเผชิญหน้ากับกระเทยถึกที่รอสังคยานาฉันอยู่ = =
                       "นี่ ไม่ได้สระผมเหรอ หัวเน่ามากี่วันแล้ว สงสารหนังกบาลหล่อนจริงจริ๊ง" จีบปากจีบคอได้ร้ายกาจมาก กระเทยบ้า! - -*
                       "เพิ่งสระไปเมื่อคืน" ฉันตอบหน้าตาย จริงๆนะเพิ่งสระเมื่อคืน หลังจากไม่ได้สรมาะ 5 วันได้ หุหุ -v-
                       "ดี มานี่เดี๋ยวฉันหวีผมให้"แล้วมันก็กระชากหวีไปจากมือฉัน กดไหล่ให้นั่งลงกับเตียงก่อนจะค่อยหวีผมที่สังกะตังเป็นอีเพิ้งให้
อย่างเบามือ โอ้วว แกช่างใจเย็นเหลือหลาย เป็นฉันรึ กระชาก กระชาก และกระชาก อย่างเดียวเท่านั้น เดี๋ยวมันก็หลุดเองละ
                       ฉันละเกลียดผมยาว เคยคิดเหมือนกันว่าจะไปตัด แต่ไอ้คนตรงหน้านี่ละที่ห้าม แถมมันยังขู่ว่าถ้าฉันตัด มันจะเอากะลามาครอบ
หัวฉันแล้วตัดเพิ่ม  ใครจะไปอยากตัดทรงนั้นกัน ต่อให้สวยแค่ไหนก็ไม่ไหวหรอกนะ =^=
                        "แล้ว กรีนละ"
                        "กินข้าวอยู่ข้างล่าง"
                        "ขโมยข้าวบ้านฉันกินอีกแล้วเหรอ บ้านมันจนหนักรึไง = ="
                        "เปล่า ก่อนมานี้ ฉันไปขุดมันมาจากเตียงแล้วรีบมาขุดเธอต่อ มันเลยไม่ได้กิน"
                        "ตกลง นายเป็นเกษตรกรหรอ ^^"
                        "ถ้าฉันเป็นเกษตรกร เธอก็คงเป็นกองขี้ควายละมั้ง ^^" กรี๊ดดดด ~ ดูมันพูดสิ
                        " - - +"
                       "วันนี้จะทำผมทรงไหน" แหนะ ทำมาเปลี่ยนเรื่อง โถ่วว กลัวสายตาพิฆาตที่ฉันส่งให้เมื่อกี้ละสิ โฮะๆ
                       "สองแกละก็ำได้ น่ารักดี"
                       "ปัญญาอ่อนมากกว่าสิ หึึหึ" ง่ะ..ทำมาพูดแต่ก็ทำให้ล่ะน่า เชอะ อยากจะสะบัดหน้ารึก็ทำไม่ได้ เดี๋ยวแกละเบี้ยวจะเอ๋อซะ
เปล่าๆ
                       "เสร็จแล้ว จัดกระเป๋ายัง?" เหมือนแม่มั้ยละ?
                       "ฉันเพิ่งรู้เมื่อตอน 6 โมง ว่าวันนี้เปิดเทอม นายคิดว่าฉันจะจัดรึยังละ? ^^"
                       "เฮ้อ ว่าแล้ว = = เธอลงไปกินไรก่อนไป เดี๋ยวฉันจัดให้" หมอนั่นว่าพลางเดินไปหยิบกระเป๋าแบนๆของฉันตรงไปที่ชั้นหนังสือ
แน่นอนฉันก็ไปหาไรกินสิ บางทีมีนายมันก็สบายเหมือนกันน้า (ที่จริงสบายทุกอย่างเลย 555)
                       เมื่อมาถึงห้องครัวก็พบกับภาพผู้ชายหัวยุ่งๆนอนฟุบอยู่กับโต๊ะ ใช่!หมอนี่ชื่อ กรีนที หรือ 'กรีน' เป็นเพื่อนสนิทอีกคนของฉัน
วันๆไม่ทำอะไรนอกจากเก็กขรึม ทำเท่ห์ เอาใจสาว บ้าพลังทีสุด มันเคยชวนฉันเล่นยูโดแล้วจับทุ่มไม่ยั้งเลย  ข้อดีคือ หน้าตาหล่อเหลา เรียนเก่ง
กีฬาเลิศ เป็นเหตุให้ฉันโดนมาม๊าเปรียบเทียบอยู่บ่อยๆ (เกลียดมัน!) แถมยังโดนกรอกหูให้จับมันเป็นลูกเขยด้วย ชึ! ใครจะไปชอบลงไอ้คนที่เอา
แต่นอนเนี้ย สมญานามที่ใครก็รู้คือ นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นบ้า(พลัง) แถมมันยังเจ้าชู้ที่สุด ดีนะ ที่ใครๆก็รู้ว่าเป็นเพื่อนกัน ไม่งั้นฉันต้องตายคงดงบา
ทาเป็นแน่แท้
                       "อ้าว มาแล้วเหรอ"
                       "เออสิ"
                       "นี่ของเธอ ฉันทำเพื่อทำไว้ให้" มันเขี่ยจานที่มีข้าวไข่เจียวโปะอยู่มาให้ฉัน
                       "มันก็น่ากินอยู่หรอก แต่จะตายมั้ยถ้ากลืนลงไป - - "
                       "ของแบบนี้มันต้องลอง ^^" รอยยิ้มเทพบุตรของนายไม่ได้ทำให้ฉันชื้นใจขึ้นสักนิด   เอาก็เอาว่ะ แล้วฉันก็ตักข้าวกับไข่ใส่
ปากอย่างหวาดๆ ก่อนจะพบว่า..มันโครตเค็มเลย แหวะTT แถมมีเปลือกไข่กรุบๆด้วย
                       "อี๊ นายทำไข่เจียวทะเลรึไง"  เหมือนสวรรค์โปรดเมื่อมีแก้วน้ำมาวางตรงหน้าอย่างรู้ใจ ฉันรีบฉวยมาดื่มอย่าว่องไว
                       "แต่ฉันก็กินได้นี่ -.-" มันยังคงตอบหน้าตาเฉย ไอ้ลิ้นพิการ!
                       "ฉันว่าเธอกินขนมปังดีกว่า เพราะไข่เจียวนี่คงจะกระเดือกไม่ไหว" พิ้งค์บอกก่อนจะไปหยิบขนมปังมาทาแยมให้ฉัน 2 แผ่น
                       "(- -)(_ _)(- -)(_ _)" เห็นด้วยที่ซู๊ดด หมอนี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะเหรอ มันคือคนที่ยืนน้ำให้ฉันไงละ
มองดูเป็นพระเอกขึ้นมา 3 วิ
                       "อ๊ะ รีบไปกันได้แล้ว ทำหน้าเอ๋อกันอยู่ได้"  แค่ 3 วิ จริงๆ มันกลายร่างเป็นกระเทยเดินบิดตูดนำไปหน้าบ้านอีกแล้ว = =
                       " 7 โมง อ๊ากก~นี่มันสายมากแล้วนะ ช่วยย่างเยื้องกันให้ไวไวหน่อยจะได้มั้ย? เจ้าพวกทึ้ม!" มันหันกลับมาตวาดใส่
                       "(= =) (= =)" แล้วบ่นหงุงหงิงๆอีกต่อหลายคำ น่าเบื่อชะมัด หูจะชาอยู่แล้ว!
                       "ให้ฉันขับเถอะ"
                       "ให้แกขับได้ตายยกคันน่ะสิ"
                       "แต่ถ้านายขับ กว่าจะถึงคง 9 โมง เพราะคงเหยียบไม่เกิน80 ให้กรีนขับน่ะดีแ้ล้ว"พิ้งค์หน้านิ้วหันมามองฉัน
ก่อนจะเดินไปนั่งข้างคนขับ
                       จริงๆนะถ้าให้พิ้งค์ขับมีหวังอาจจะถึงวันพรุ่งนี้ เพราะหมอนี่ห่วงความปลอดภัยและถูกกฏจราจรทุกกระเบียดนิ้ว
ถ้าไม่คาดเข็มขัดข้าไม่ออก  ถ้าไฟเขียวเหลือน้อยกว่า 10 วิ ข้าไม่ไป อื่นๆอีกมากมาย บลาบลาบลา~
                        และนี่คือบรรยากาศในรถ = =
                        "ช้าๆๆหน่อยสิโว้ยยย!"
                        "แค่ 120 เอง -.-"
                        "มันมากไปแล้ว !"
                        "อ๋อ มันช้าไปแล้ว 180 ละกัน  ^^"กรีนตอบอย่างกวนบาทาและเหยียบมิดถ้ามเลยเจ้าค่ะ เย้! ซิ่งไปโลดดดดดดดดดด ><
 

1 เม้น 1 กำลังใจนะคะ


ถ้าชอบนิยายเรื่องนี้ ช่วยกดข้างล่างนี้ให้หน่อยนะคะ


       

ติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ ขอบคุณค่าา